คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
เหตุการณ์ใน LOTR จะกล่าวถึงสงครามในแดนใต้เป็นส่วนใหญ่
แต่ในแดนเหนือเองก็มีศึกติดพันเช่นกัน เนื้อหาบางส่วนจากภาคผนวกของเล่ม 3 กล่าวดังนี้ครับ ^^
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ หลังการล่มสลายของบารัดดูร์และเซารอนดับไปจากโลกแล้ว เงามืดก็หมดไปจากหัวใจของทุกผู้ทุกนามซึ่งเป็นปฏิปักษ์กับเซารอน แต่ทว่าความกลัวและความสิ้นหวังบังเกิดแก่เหล่าสมุนและหมู่มวลพันธมิตรของเซารอน ลอริเอนถูกผีร้ายจากโดลกูลดูร์โจมตีถึงสามครั้ง แต่ด้วยความกล้าหาญของเหล่าพรายช่วยป้องกันไว้ นอกจากนั้นลอริเอนยังมีพลังบางอย่างคุ้มครองอยู่ ซึ่งยิ่งใหญ่เกินกว่าข้าศึกจะเอาชนะได้ ยกเว้นเซารอนจะบุกไปที่นั่นด้วยตนเอง แม้ว่าชายป่าอันสวยงามจะถูกทำลายไปบ้าง แต่ข้าศึกก็ถูกผลักดันกลับไป เมื่อเซารอนดับสิ้นไปแล้ว เคเลบอร์นยกกองทัพจากลอริเอนล่องเรือหลายลำข้ามแม่น้ำอันดูอิน กองทัพพรายบุกโจมตีโดลกูลดูร์ กาลาเดรียลทลายปราการและความมืดมิดของรังปีศาจแห่งนั้น สิ่งชั่วร้ายจึงถูกกวาดล้างหมดสิ้นไปจากป่าเมิร์กวู้ดใต้
ทางเหนือของป่าเมิร์กวู้ดเกิดสงครามและความไม่สงบขึ้นเช่นกัน อาณาจักรของธรันดูอิลถูกบุก มีสงครามรบพุ่งในป่าอย่างยาวนาน ต้นไม้จำนวนมากถูกเผาผลาญ แต่ท้ายที่สุดธรันดูอิลมีชัย และในวันขึ้นปีใหม่ของพวกพราย เคเลบอร์นและธรันดูอิลจึงได้พบกันที่ใจกลางป่าเมิร์กวู้ด ทั้งสองตั้งนามใหม่ให้ป่าว่า เอรินลัสกาเลน หรือป่าแห่งใบไม้เขียวชอุ่ม ธรันดูอิลปกครองทางเหนือของป่าทั้งหมดลงมาจนถึงแนวเทือกเขา เคเลบอร์นปกครองทางใต้ ตอนล่างของแนวคอดป่าลงมา และขนานนามที่นั่นว่าลอริเอนตะวันออก ส่วนป่าทึบทั้งหมดที่อยู่ระหว่างกลางนั้นเป็นของชาวบีออร์นและชาวป่า แต่หลังจากกาลาเดรียลเดินทางจากไปสู่ทะเล ในไม่ช้าเคเลบอร์นก็เริ่มเบื่อหน่ายกับการปกครองอาณาจักร จึงเดินทางไปพำนักอยู่กับบุตรชายทั้งสองของเอลรอนด์ที่อินลาดริส (ริเวนเดล) ในป่ากรีนวู้ดพวกพรายยังคงดำรงชีวิตอย่างปกติสุข แต่ในลอริเอนเหลือเพียงพวกพรายดั้งเดิมที่เคยอาศัยอยู่จำนวนไม่มากนัก ไม่มีแสงไฟหรือเสียงเพลงในคารัสกาลาธอนอีกต่อไป
ในเวลาเดียวกับที่กองทัพข้าศึกปิดล้อมมินาสทิริธ ทัพพันธมิตรของเซารอนซึ่งคุกคามแคว้นของกษัตริย์แบรนด์ (หลานของบาร์ดใน The Hobbit) มาเป็นเวลานานบุกข้ามแม่น้ำคาร์เนนมาโจมตี แบรนด์ถอยกลับไปที่เดล ที่นั่นพระองค์ได้รับความช่วยเหลือจากคนแคระจากเอเรบอร์ เกิดศึกครั้งใหญ่ที่เชิงเขาแห่งนั้นเป็นเวลาสามวันสามคืน แต่ในที่สุดทั้งกษัตริย์แบรนด์และดาอิน ไออ้อนฟุต สิ้นพระชนม์ กองทัพของพวกอีสเตอร์ลิงได้ชัยชนะ แต่ไม่สามารถยึดประตูทางเข้าภูเขาได้ พวกคนแคระและมนุษย์หนีเข้าไปซ่อนในเอเรบอร์ ตั้งรับการโจมตีอยู่ในนั้น
เมื่อมีข่าวชัยชนะจากแดนใต้มาถึง ทัพพันธมิตรเซารอนทางภาคเหนือจึงระส่ำระสาย คนแคระและมนุษย์ที่หลบอยู่ในภูเขาออกมาโจมตีโต้ ขับไล่พวกอีสเตอร์ลิงแตกพ่ายกลับไปทางตะวันออกและไม่มารบกวนเดลอีก หลังจากนั้นบาร์ดที่ 2 โอรสของแบรนด์ขึ้นปกครองเดล ธอรินที่ 2 สโตนเฮล์ม โอรสของดาอินขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์ใต้ขุนเขา ทั้งสองส่งทูตมาร่วมพิธีราชาภิเษกของกษัตริย์เอเลสซาร์ แคว้นของทั้งสองกษัตริย์ดำรงอยู่สืบมาและมีสัมพันธไมตรียั่งยืนกับกอนดอร์ ทั้งสองแคว้นอยู่ภายใต้มงกุฎและความคุ้มครองของกษัตริย์แห่งตะวันตก
แต่ในแดนเหนือเองก็มีศึกติดพันเช่นกัน เนื้อหาบางส่วนจากภาคผนวกของเล่ม 3 กล่าวดังนี้ครับ ^^
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ หลังการล่มสลายของบารัดดูร์และเซารอนดับไปจากโลกแล้ว เงามืดก็หมดไปจากหัวใจของทุกผู้ทุกนามซึ่งเป็นปฏิปักษ์กับเซารอน แต่ทว่าความกลัวและความสิ้นหวังบังเกิดแก่เหล่าสมุนและหมู่มวลพันธมิตรของเซารอน ลอริเอนถูกผีร้ายจากโดลกูลดูร์โจมตีถึงสามครั้ง แต่ด้วยความกล้าหาญของเหล่าพรายช่วยป้องกันไว้ นอกจากนั้นลอริเอนยังมีพลังบางอย่างคุ้มครองอยู่ ซึ่งยิ่งใหญ่เกินกว่าข้าศึกจะเอาชนะได้ ยกเว้นเซารอนจะบุกไปที่นั่นด้วยตนเอง แม้ว่าชายป่าอันสวยงามจะถูกทำลายไปบ้าง แต่ข้าศึกก็ถูกผลักดันกลับไป เมื่อเซารอนดับสิ้นไปแล้ว เคเลบอร์นยกกองทัพจากลอริเอนล่องเรือหลายลำข้ามแม่น้ำอันดูอิน กองทัพพรายบุกโจมตีโดลกูลดูร์ กาลาเดรียลทลายปราการและความมืดมิดของรังปีศาจแห่งนั้น สิ่งชั่วร้ายจึงถูกกวาดล้างหมดสิ้นไปจากป่าเมิร์กวู้ดใต้
ทางเหนือของป่าเมิร์กวู้ดเกิดสงครามและความไม่สงบขึ้นเช่นกัน อาณาจักรของธรันดูอิลถูกบุก มีสงครามรบพุ่งในป่าอย่างยาวนาน ต้นไม้จำนวนมากถูกเผาผลาญ แต่ท้ายที่สุดธรันดูอิลมีชัย และในวันขึ้นปีใหม่ของพวกพราย เคเลบอร์นและธรันดูอิลจึงได้พบกันที่ใจกลางป่าเมิร์กวู้ด ทั้งสองตั้งนามใหม่ให้ป่าว่า เอรินลัสกาเลน หรือป่าแห่งใบไม้เขียวชอุ่ม ธรันดูอิลปกครองทางเหนือของป่าทั้งหมดลงมาจนถึงแนวเทือกเขา เคเลบอร์นปกครองทางใต้ ตอนล่างของแนวคอดป่าลงมา และขนานนามที่นั่นว่าลอริเอนตะวันออก ส่วนป่าทึบทั้งหมดที่อยู่ระหว่างกลางนั้นเป็นของชาวบีออร์นและชาวป่า แต่หลังจากกาลาเดรียลเดินทางจากไปสู่ทะเล ในไม่ช้าเคเลบอร์นก็เริ่มเบื่อหน่ายกับการปกครองอาณาจักร จึงเดินทางไปพำนักอยู่กับบุตรชายทั้งสองของเอลรอนด์ที่อินลาดริส (ริเวนเดล) ในป่ากรีนวู้ดพวกพรายยังคงดำรงชีวิตอย่างปกติสุข แต่ในลอริเอนเหลือเพียงพวกพรายดั้งเดิมที่เคยอาศัยอยู่จำนวนไม่มากนัก ไม่มีแสงไฟหรือเสียงเพลงในคารัสกาลาธอนอีกต่อไป
ในเวลาเดียวกับที่กองทัพข้าศึกปิดล้อมมินาสทิริธ ทัพพันธมิตรของเซารอนซึ่งคุกคามแคว้นของกษัตริย์แบรนด์ (หลานของบาร์ดใน The Hobbit) มาเป็นเวลานานบุกข้ามแม่น้ำคาร์เนนมาโจมตี แบรนด์ถอยกลับไปที่เดล ที่นั่นพระองค์ได้รับความช่วยเหลือจากคนแคระจากเอเรบอร์ เกิดศึกครั้งใหญ่ที่เชิงเขาแห่งนั้นเป็นเวลาสามวันสามคืน แต่ในที่สุดทั้งกษัตริย์แบรนด์และดาอิน ไออ้อนฟุต สิ้นพระชนม์ กองทัพของพวกอีสเตอร์ลิงได้ชัยชนะ แต่ไม่สามารถยึดประตูทางเข้าภูเขาได้ พวกคนแคระและมนุษย์หนีเข้าไปซ่อนในเอเรบอร์ ตั้งรับการโจมตีอยู่ในนั้น
เมื่อมีข่าวชัยชนะจากแดนใต้มาถึง ทัพพันธมิตรเซารอนทางภาคเหนือจึงระส่ำระสาย คนแคระและมนุษย์ที่หลบอยู่ในภูเขาออกมาโจมตีโต้ ขับไล่พวกอีสเตอร์ลิงแตกพ่ายกลับไปทางตะวันออกและไม่มารบกวนเดลอีก หลังจากนั้นบาร์ดที่ 2 โอรสของแบรนด์ขึ้นปกครองเดล ธอรินที่ 2 สโตนเฮล์ม โอรสของดาอินขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์ใต้ขุนเขา ทั้งสองส่งทูตมาร่วมพิธีราชาภิเษกของกษัตริย์เอเลสซาร์ แคว้นของทั้งสองกษัตริย์ดำรงอยู่สืบมาและมีสัมพันธไมตรียั่งยืนกับกอนดอร์ ทั้งสองแคว้นอยู่ภายใต้มงกุฎและความคุ้มครองของกษัตริย์แห่งตะวันตก
อุเอบุระ ถูกใจ, ฉันไม่โลกสวยในพื้นที่สีม่วงผสม ถูกใจ, แมวนั่งเหงา เฝ้าปลาทู ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 845111 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1162218 ถูกใจ, ikat ถูกใจ
▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
สงสัยตัวละครใน the lord of the ring: the return of the king
1. ธรานดูอิล กับกองทัพไม่ได้ถูกกล่าวถึงเลย ไม่ได้มาช่วยรบด้วยในภาคสุดท้าย
2. กองทัพคนแคระ ตายในเหมืองหมดแล้วเหรอ ไม่เห็นมาช่วยรบในภาคสุดท้ายเหมือนกัน
ขอบคุณครับ