ห้วยคอกหมู สวนผึ้ง ราชบุรี
คืนวันที่ 30 ธ.ค.57
อุณหภูมิ 15.2 องศา ...ลมพัดโชยพัดไอหมอกมาเพิ่มความหนาวเย็นมาร่วมด้วย...ท่ามกลางหมู่ดาวเต็มท้องฟ้าตลอดคืน
ขอขอบคุณ... พี่ๆน้องๆ กลุ่มใหญ่ด้านซ้ายและกลุ่มเล็กด้านขวาที่...
- ช่วยกันขับร้อง บรรเลงเพลงเพราะๆ เสียงดังฟังชัดเจน กล่อมผมและครอบครัวตลอดคืน วันนั้น ถ้าผมไม่ไปหนองคอกหมูก็คงลืมเพลงเก่าๆของวงชาตรีอย่างเพลง"จากไปลอนดอน" ฯลฯ ไปแล้ว ...ทั้งสองกลุ่มช่วยกันประชันเพลงของปู พงษ์สิทธิ์ ...น้าหงา คาราวาน ...บักเถิง มนต์สิทธิ์คำสร้อย... น้าสีเผือกคนด่านเกวียนได้อย่างลงตัว...น่าเสียดายที่ผมเผลอหลับไปตั้งแต่ตี 1 และเจ้าตัวเล็กวัยสามขวบร้องให้กะจองอแง ไม่ยอมเข้าถึงอารมย์ศิลปิน...แต่ก็ยังดีที่ภรรยาผมทนสู้กับความง่วง... ฟังได้จนจบรายการ
- ช่วยกันดูแลเรียบร้อย ...ความสะอาดบริเวณด้วยการไปเก็บ-หักกิ่งไม้แห้งตามป่ามาเผาทำลาย... และเข้าใจ รู้จักสร้างเอฟเฟคอย่างง่ายด้วยการเผาลำไม้ไผ่ ...ทำให้อรรถรสในการฟังเพลงของน้าหงาคาราวานเพิ่มขึ้น
- แสงเลเซอร์ชี้เป้าที่ท่านส่องที่เต๊นท์ผม จนทำให้ผมกระชากแขนภรรยาออกจากเต๊นท์เข้าหาที่กำบัง ...เป็นวิธีเรียกสัญชาตญานทหารผ่านศึกที่ปลดประจำการร่วมสามสิบกว่าปีให้กลับมาได้อย่างดีเยี่ยม
- ช่วยกัน แสดงความรักความห่วงใยด้วยการตะโกนส่งข้าวหลามไปมาข้ามเต๊นท์ผม ...อยากจะบอกว่า ผมก็มีครับ...เป็นข้าวหลามหนองมน กระบอกใหญ่ด้วย
- อีกท่านหนึ่งที่ผมจะลืมไม่ได้คือ ขาไปน้องที่ขับPPVใหม่เอี่ยมคันงามที่อุตสาห์มีน้ำใจขับช้าๆรอผม...แต่ผมได้ปฏิเสธความหวังดี ด้วยการหยุดรอให้น้องขึ้นพ้นเนินก่อนแล้วค่อยขึ้นตามไป... เนินแบบนี้ผมต้องส่งด้วยความเร็ว 3-40 ขึ้นไป... เพราะผมอายุตั้งห้าสิบกว่า แก่แล้วแข้งขาก็เชื่องช้า หูตาไม่ดี ... รถก็แค่กระบะยกสูงขับสองธรรมดา แถมเก่าง่อมอีกต่างหาก กลัวเบรคครัชไม่ดีไปชนท้ายน้องเข้า... จะหมดสนุกกันเสียเปล่าๆ
- ติดใจบรรยากาศห้วยคอกหมู ...จะไปเยือนอีกแน่ๆ...หากสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงขอจงดลบันดาลอย่าให้ได้พบเจอกับพี่น้องกลุ่มนี้อีกเลย ...สาธุ
สุดท้ายนี้ ขอให้พี่น้องพันทิบ มีแต่ความสุข ไม่เจ็บ ไม่จน สมหวังตลอดปี 2558 ทุกท่านครับ
ปล.1 ภรรยาผมชอบคอนเสิร์ตนี้มาก ...ถึงกับอัดคลิบไว้ฟังยามว่างด้วย
ปล.2 ตามที่ท่านนึงบอกว่า ” เบาๆกันหน่อย เดี๋ยวเต๊นท์ข้างๆจะหมดอารมณ์ทำอะไรกัน “ อีกท่านนึงบอกว่า “ลุงเค้าคงไม่มีแรงทำอะไรหรอก” ผมขอยืนยันว่าไม่มีแรงจริงๆครับ ...แก่แล้ว เรื่องพวกนี้ปีนึงมีไม่กี่ครั้ง ครับ
ปล.3 อีกท่านนึงกล่าวว่า "เต๊นท์ข้างๆคงนึกในใจว่า กรูไม่น่ามากางเต๊นท์ตรงนี้เลย” ขอยืนยันว่าจริงครับ....ถ้าผมรู้ล่วงหน้าว่าจะขึ้นมาดูคอนเสิร์ต ...ผมเลือกที่จะขับรถกลับบ้านครับ
รถผมกระบะสีขาว ตีตั๋วริงไซด์ รับฟังรับชมคอนเสิร์ตวงใหญ่ อย่างใกล้ชิด
วงนี้วงเล็ก มีนักดนตรีแต่ 2-3 คน มีแค่รถกระบะคนเดียว กับมอตะไซฮ่าง
แก้ไขคำผิด เพิ่มแท็กครับ
ห้วยคอกหมู คืนวันที่ 30 ธ.ค.57
คืนวันที่ 30 ธ.ค.57
อุณหภูมิ 15.2 องศา ...ลมพัดโชยพัดไอหมอกมาเพิ่มความหนาวเย็นมาร่วมด้วย...ท่ามกลางหมู่ดาวเต็มท้องฟ้าตลอดคืน
ขอขอบคุณ... พี่ๆน้องๆ กลุ่มใหญ่ด้านซ้ายและกลุ่มเล็กด้านขวาที่...
- ช่วยกันขับร้อง บรรเลงเพลงเพราะๆ เสียงดังฟังชัดเจน กล่อมผมและครอบครัวตลอดคืน วันนั้น ถ้าผมไม่ไปหนองคอกหมูก็คงลืมเพลงเก่าๆของวงชาตรีอย่างเพลง"จากไปลอนดอน" ฯลฯ ไปแล้ว ...ทั้งสองกลุ่มช่วยกันประชันเพลงของปู พงษ์สิทธิ์ ...น้าหงา คาราวาน ...บักเถิง มนต์สิทธิ์คำสร้อย... น้าสีเผือกคนด่านเกวียนได้อย่างลงตัว...น่าเสียดายที่ผมเผลอหลับไปตั้งแต่ตี 1 และเจ้าตัวเล็กวัยสามขวบร้องให้กะจองอแง ไม่ยอมเข้าถึงอารมย์ศิลปิน...แต่ก็ยังดีที่ภรรยาผมทนสู้กับความง่วง... ฟังได้จนจบรายการ
- ช่วยกันดูแลเรียบร้อย ...ความสะอาดบริเวณด้วยการไปเก็บ-หักกิ่งไม้แห้งตามป่ามาเผาทำลาย... และเข้าใจ รู้จักสร้างเอฟเฟคอย่างง่ายด้วยการเผาลำไม้ไผ่ ...ทำให้อรรถรสในการฟังเพลงของน้าหงาคาราวานเพิ่มขึ้น
- แสงเลเซอร์ชี้เป้าที่ท่านส่องที่เต๊นท์ผม จนทำให้ผมกระชากแขนภรรยาออกจากเต๊นท์เข้าหาที่กำบัง ...เป็นวิธีเรียกสัญชาตญานทหารผ่านศึกที่ปลดประจำการร่วมสามสิบกว่าปีให้กลับมาได้อย่างดีเยี่ยม
- ช่วยกัน แสดงความรักความห่วงใยด้วยการตะโกนส่งข้าวหลามไปมาข้ามเต๊นท์ผม ...อยากจะบอกว่า ผมก็มีครับ...เป็นข้าวหลามหนองมน กระบอกใหญ่ด้วย
- อีกท่านหนึ่งที่ผมจะลืมไม่ได้คือ ขาไปน้องที่ขับPPVใหม่เอี่ยมคันงามที่อุตสาห์มีน้ำใจขับช้าๆรอผม...แต่ผมได้ปฏิเสธความหวังดี ด้วยการหยุดรอให้น้องขึ้นพ้นเนินก่อนแล้วค่อยขึ้นตามไป... เนินแบบนี้ผมต้องส่งด้วยความเร็ว 3-40 ขึ้นไป... เพราะผมอายุตั้งห้าสิบกว่า แก่แล้วแข้งขาก็เชื่องช้า หูตาไม่ดี ... รถก็แค่กระบะยกสูงขับสองธรรมดา แถมเก่าง่อมอีกต่างหาก กลัวเบรคครัชไม่ดีไปชนท้ายน้องเข้า... จะหมดสนุกกันเสียเปล่าๆ
- ติดใจบรรยากาศห้วยคอกหมู ...จะไปเยือนอีกแน่ๆ...หากสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงขอจงดลบันดาลอย่าให้ได้พบเจอกับพี่น้องกลุ่มนี้อีกเลย ...สาธุ
สุดท้ายนี้ ขอให้พี่น้องพันทิบ มีแต่ความสุข ไม่เจ็บ ไม่จน สมหวังตลอดปี 2558 ทุกท่านครับ
ปล.1 ภรรยาผมชอบคอนเสิร์ตนี้มาก ...ถึงกับอัดคลิบไว้ฟังยามว่างด้วย
ปล.2 ตามที่ท่านนึงบอกว่า ” เบาๆกันหน่อย เดี๋ยวเต๊นท์ข้างๆจะหมดอารมณ์ทำอะไรกัน “ อีกท่านนึงบอกว่า “ลุงเค้าคงไม่มีแรงทำอะไรหรอก” ผมขอยืนยันว่าไม่มีแรงจริงๆครับ ...แก่แล้ว เรื่องพวกนี้ปีนึงมีไม่กี่ครั้ง ครับ
ปล.3 อีกท่านนึงกล่าวว่า "เต๊นท์ข้างๆคงนึกในใจว่า กรูไม่น่ามากางเต๊นท์ตรงนี้เลย” ขอยืนยันว่าจริงครับ....ถ้าผมรู้ล่วงหน้าว่าจะขึ้นมาดูคอนเสิร์ต ...ผมเลือกที่จะขับรถกลับบ้านครับ
รถผมกระบะสีขาว ตีตั๋วริงไซด์ รับฟังรับชมคอนเสิร์ตวงใหญ่ อย่างใกล้ชิด
วงนี้วงเล็ก มีนักดนตรีแต่ 2-3 คน มีแค่รถกระบะคนเดียว กับมอตะไซฮ่าง
แก้ไขคำผิด เพิ่มแท็กครับ