สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราเลยค่ะ เป็นคนชอบอ่านพันทิพค่ะ แต่แฟนชอบด่าค่ะว่าอ่านทำไม ขอเล่าเลยนะค่ะ
เราเชื่อค่ะ คนเราเป็นแฟนกันต้องไว้ใจกันเชื่อกันเสมอค่ะ
เราคบกับแฟนมา1ปี5เดือน ขอแทนตัวเราว่าเราละกันนะค่ะ นามสุมมติแฟนว่า จอ ค่ะ จอกับเราอายุเท่ากันค่ะ แต่เราเป็นพี่จอ2เดือน
เราเจอกับจอที่มหาลัยค่ะ วันนั้นเป็นวันที่เราสอบเสร็จ แล้วเรารีบลงมาที่ตึก รีบกลับบ้านค่ะ 55555555 พอกลับบ้านไปจอเลยทักมาค่ะว่า
"คือบอกก่อนนะค่ะว่าก่อนหน้านั้นเราสองคนมีเฟชกันอยู่แล้วแต่ไม่ค่อยได้คุย"
จอ: วันนี้เจอด้วยแหลหน้าตึกหน่ะ
เรา: ตอนไหนวะ555555555
จอ: หน้าตึกไง แกยังหันมามองเราเลย
เรา: เราจำไม่ได้อ่าาา แต่รู้ว่าเราหันไปมองแบบมึนๆงะ
จอ: ก็นั้นแหละเราาาา
หลังจากนั้นมาเราสองคนก็คุยกันค่ะ เราเป็นคนให้เบอร์ไปก่อนด้วย แรดดดดดเนอะ5555555
แล้วเราก็โทรคุยกันค่ะ เราจำได้เลย เพลงที่เราให้จอฟัง
เพลงแรกคือเพลง Things We Lost In the Fire ของ Bastille โดยส่วนตัวแล้ว จขกท เป็นคนชอบฟังเพลงฝรั่งเอามากๆค่ะ
ถามว่าคุยตอนนั้น รู้สึกดีมากๆเลยค่ะ ไม่เคยคุยกับใครรู้สึกดีเท่านี้ เพราะจอเป็นคนเฟรนลี่เอามากๆ กูวันแรกที่คุยกันเลยก็ว่าได้
หลังจากนั้นมาเราก็เจอกันที่มอค่ะ แล้วคบแล้วด้วยนะ ตอนไหนมันจำไม่ได้ค่ะ เพราะมันนานแล้ว
พอเลิกเรียนจอก็ชอบมารอเราค่ะ เลิกเรียนเสร็จชอบพาเราไปดูหนัง กินข้าวบลาๆกันไป
แล้ววันที่เราเรียนเราปวดหัวมาก เราเลยบอกจอเอายาพารากับนํ้าเปล่าขึ้นมาให้หน่อย
เพราะตอนนั้นเรียนออกจากห้องไม่ได้ค่ะ นอกจากไปห้องนํ้า55555 พอจอโทรมาก็เลยออกมาหาค่ะ หูยยยตอนนั้นมุ้งมิ้งมากน่ารักคิคุ
แต่พี่แกเค้าเอาพารากับ โออิชินํ้าผึงมาให้กิน แล้วตูจะกินนนนนนไง 5555 คือเราอยากกินนํ้าเปล่ากับยาค่ะ
พอนานไป เราเป็นคนที่แบบว่าอารมร้อน พูดอะไรไม่คิดค่ะ ชอบมาคิดได้ตอนที่ทำจอร้องไห้
คือเราแรกๆนี่สารพัดด่าค่ะ กู นั่นนู่นนี่ บอกเลิกบ้าง
จอร้องไห้ ถามว่าเสียใจไหม เสียใจค่ะ เสียใจมาก แล้วตอนนั้นจอบอกค่ะ จอสับสน ว่าจะเดินต่อไปกับเราดีไหมอะไรแบบนี้
เราเลยส่งข้อความไป แต่จำไม่ได้แล้วว่าส่งว่าอะไรไป เราเลยไปขอโทษเลยค่ะ ทุกๆอย่างบอกว่า
จะไม่พูดกูแล้วนะ จะไม่บอกเลิก จะไม่ไล่จะไม่ประชดอะไรทั้งนั้น
จอเค้าก็โอเคค่ะให้อภัย เราเลยบอกต่อไปค่ะว่า เราไม่อยากให้จอทำกับเราแบบนี้ เราไม่อยากให้จอทำร้ายเราเหมือนที่เราทำจอ
จอก็รู้ว่าเราสองคนเจอเหตการณ์แบบนี้มาคล้ายๆกัน (จอกับเราโดนทิ้งทั้งคู้มาค่ะ)
จอสัญญาค่ะว่าจอจะไม่ทำ เรานี่แบบดีใจมากๆ คิดในใจอยู่นะค่ะว่า เห้ออ ผู้ชายที่ยอมเราแบบนี้ทั้งๆที่เราเป็นคนแบบนี้
มันจะหาได้จากไหนวะ แล้วเราสองคนก็เดินหน้ารักกันต่อไปแบบแฮปปี้ จอพามาแนะนำที่บ้าน
แล้วเราก็จอพาไปบ้านเรา ต่างฝ่ายก็โอเคค่ะ ช่วงเวลานั้นทุกวันนี้มันลืมไม่ลงเลยจริงๆค่ะ ให้ลบยังไงมันก็ไม่ลืม
เลิกเรียนกันจอก็ชวนเราไปบ้านบ้างทำกับข้าวให้กินบ้าง จอเป็นคนทำกับข้าวอร่อยมากกก
แต่ส่วนมากจอเน้นเค็มไปหน่อย ก็ตามประสาเนอะ มุ้งมิ้งธรรมดาของคนรักกัน
พอเริ่มมืดแล้ว จอส่งเราขึ้นแท้กซี่กลับบ้าน บอกตรงๆ ไม่อยากกลับค่ะ คือสายตอจอก็บอกได้เลยว่า ไม่อยากให้เรากลับ
คือเรามองตาก็รู้ เราเชื่อแบบนั้น ทุกวันศุกร์เราก็ชอบเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าเราไปนอนบ้านจอค่ะ กลับวันจัน
ตามสเต๊ปเดิม ส่งขึ้นแท๊กซี่ คราวนี้เริ่มมีนํ้าตาละค่ะ ไม่อยากกลับบ้าน อยู่แค่3วันมันเร็วมาก แป๊ปๆวันจันทร์ละ น่าเบื่อชะมัด
ทางบ้านเราเค้าก็โอเคไม่มีอะไรที่เราไปนอนบ้านค่ะ ทางบ้านจอเค้าก็โอเค
พอปิดเทอมเอาละไม่ไหวละ จอบอกว่ามานอนบ้านเราได้ไหม มาอยู่กินเลย เรานี่แบบโอเคคคเลยค้าาาไปสื่
เราก็เลยไปอยู่บ้านจอเลยค่ะ ทั้งสองฝ่ายเค้าก็โอเคไม่มีอะไรค่ะ ช่วงเวลานั้นโคตรจะแฮปปี้เลยก็ว่าได้
ทำอะไรด้วยกัน กินนอนด้วยกัน ทุกข์สุขด้วยกันก็ว่าได้เลยค่ะ เสื้อผ้าจอ กกน รวมของเรา ทั้งกรอกนํ้าเอย ล้างจาน
เราทำแทนยายจอค่ะ แต่หลังๆมา เราเริ่มขี้เกียจตื่นสาย จอเลยมาบอกให้เราอะ กลับบ้านไปก่อนไหม
ถ้ายังขี้เกียจ จอไม่อยากให้ที่บ้านจอต้องมาว่าเรา เราก็ไม่รีรอค่ะ ไปขอโทษยาย ขอโทษทุกอย่างแล้วบอกว่าจะเริ่มต้นใหม่
เราก็โอเคค่ะ กลับมาปกติเหมือนเดิม ก่อนจะนอนจอเค้าก็ชอบหอมหน้าผากเราทุกวันเลยค่ะบอกรักนะ ฝันดี เค้ารักเธอ
ตามประสาคนรักกันอ่าเนอะแล้วเราก็สัญญาต่างๆ หลายคู่คงเคยสัญญามาแล้วบ้าง เราก็สัญญากับจอค่ะ
อย่าทิ้งกันไปไหนนะ จะอยู่เคียงข้างกันจนวันสุดท้ายได้ไหม อย่ามีใครนะ จอเค้าก็บอกโอเคครับคนดี เรานี่แบบคิดในใจ
กูจะโชคดีอะไรขนาดน้านนนนมีแฟนน่ารักขนาดนี้เนอะ จอเลยบอกต่อค่ะว่า จอมีอะไรจะบอก
ถ้าจำไม่ผิดจอบอกว่า "เราจะเป็นดอกไม้ดอกสุดท้าย ถึงแม้ว่าดอกข้างหน้ามันจะดีกว่า ถึงดอกนี้มันจะเหี่ยวจะแห้ง
จอก็ยังจะอยู่กับดอกไม้อันนี้" ทุกคนคงเข้าใจนะหมายความว่ายังไง ตอนนั้นโคตรแฮปปี้สุดๆค่ะ
โลก

มีแต่สีชมพูไปหมดดดเลยยยยยยย ><
พอผ่านไปจอต้องบวชค่ะ เราก็ต้องกลับบ้านเนอะให้จอเค้าเตรียมตัวบวช เราขอข้ามเรื่องบวชไปเลยละกันนะ เอาตอนสึกเลยละกัน
ตอนที่จอไปบวชเค้าเอาไอแพดไปเล่นที่กุฎิด้วยนะ เพราะช่วงนั้นกำลังฮิตคุ้กกี้รันนน จอเลยทักมาเลยค่ะว่า
จอ: อดทนหน่อยนะโยม รอหลวงพี่ก่อนนะ
เรา: โอเคค่ะหลวงพี่ เดี๋ยวจะรอนะ
จอ: อยากบอกอะไรหลายๆอย่างแต่บอกไม่ได้ หลวงงพี่ดูฤกษ์สึกแล้วน่าจะวันที่ 8-9 โยมอดทนรอหน่อยนะ
เรา: โอเคค่ะหลวงพี่
คือตอนนั้นใจเราแบบ โอ้ยยยเดี๋ยวก็จะถึงละหนิ เมื่อไหร่น้อเมื่อไหร่
เพราะตอนที่จอจะสึกเป็นวันครบรอบ1ปีพอดีเลยแหละ พอวันที่8โทรศัพท์ดัง
เรา: โหลลลลลลลลลลลลลล
จอ: ทำไรอยู่
เรา: นั่นใครอะ5555555 คือแบ้วอยู่แต่รู้แล้วว่าใคร
จอ: จอเองแหมมมมมม
เรา: เฮ้ยยยสึกละเหรอออออออออออ
จอ: สึกแล้ววว ว่าจะโทรไปหาวันที่9 แต่ทนไม่ไหวเลยโทรมาก่อน กะจะเซอไพร้ พรุ่งนี้1ปีมาหาด้วยนะ
เรา: กรี๊ดสิค่ะ คิดถึงน้ารักน้าสารพัด แล้วเราก็วาง
มาหาก็ไม่มีอะไรค่ะขอข้ามไปเลยนะ
มีช่วงหนึ่งค่ะ เราสองคนต้องย้ายบ้านอยู่ฝั่งพ่อจอ เพราะจอต้องไปทำธุรกิจแทนพ่อค่ะ เพราะพ่อไปต่างประเทศ
บอกก่อนนะค่ะ พ่อกับแม่จอแท้ๆ แยกทางกันตั้งแต่เล็กแล้วค่ะ แล้วพ่อจอมีแฟนใหม่
แล้วเราก็ย้ายไปในบ้านที่แสนอบอุ่น แต่เหลือแค่ เรา แฟนใหม่พ่อจอ แล้วก็จอ พอนานไปค่ะ เราเป็นคนขี้ระแวงเอามากๆ
คือจอเค้าเป็นคนไม่มีอะไรเลยค่ะ เราก็แบบเนอะผู้หญิงเอาเรื่องเก่ามาขุด จนจอโมโหค่ะ ถามว่าก่อนย้ายบ้านอยู่บ้านนู้นเคยทะเลากันไหม
เคยค่ะ แต่ไม่แรงเท่าที่จะเล่าต่อไปนี้ คือจอเป็นคนใจเย็นไม่ค่อยพูดค่ะ แต่ถ้าได้พูดแล้วคงต้องเงิ้บบกันตามไปค่ะ
คือนานไปเราก็ยิ่งระแวง จอเล่นเกมเราก็ชอบไปนั่งดู ชอบเอาไอโฟนจอมาเช็ค นั่นนู่นนี่ เรื่องเก่าๆนี่ยกให้เราเลยก็ได้ค่ะ
แล้วก็มาสเต็ปเดิม เราตื่นสายขี้เกียจแต่ทำงานบ้าน บางวันค่ะ แล้วจอเค้าเห็นเลยแบบไม่พอใจ เราระแวงจนจอให้อภัยเกือบ10รอบ
มีครั้งนี้ที่จอบอก เก็บเสื้อผ้ากลับไปอยู่บ้านเหอะ จออึดอัดหลายๆอย่าง ไหนจะชอบมาเชค ชอบมานั่งดูว่าคุยกับใคร
จอเลยบอกค่ะ ทุกวันนี้ไม่ได้มีใครเลยนะ อยู่กับเราแทบทุกวัน เอาง่ายๆ จอกับเรานี่ตัวติดอย่างกับปลิง
แล้วเราขอโทษบอกจะไม่ทำแล้ว จอเลยบอกโอเคอยู่ต่อ เราเลยบอกมีครั้งหน้าให้เลิกไปเลย
คือเราคิดอยู่ว่ามันจะไม่มีครั้งหน้าเพราะเราจะทำตัวดีดีไม่ระแวงอีก
สุดท้ายที่ไหน เราถาม เพราะจอมันแปลกๆไป เราเลยถามจอว่า เปิดใจคุยเลย
จอเลยบอกเราเลยค่ะ ว่าอึดอัด กลับไปอยู่บ้านสักพักนะ เพื่ออะไรมันจะดีขึ้น จอไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย
ไปไหนกับเพื่อนยังไม่ได้ไปเลย ชอบทำหน้าบึ้ง
เราเลยเงิ้บบเลยค่ะ มันก็จริง คือเอาง่ายๆเลยค่ะ ทุกวันนี้ที่จอสรรหามาให้เรานี่ความสุขเราล้วนๆเลยค่ะ
เราอยากได้อะไรจอหามาให้หมด
เราไม่เคยถามจอเลยค่ะ ว่าจออยากได้อะไร ต้องการแบบไหน ชอบกินอะไร อยากได้นี่ไหม เราไม่เคยถามเลยค่ะ จอเลยบอก
เราเลยบอกขอโทษจอ เราจะไม่ทำอีก จอก็บอกกลับไปอยู่บ้านเถอะ จออยากอยู่คนเดียวจริงๆ
เรานี่นํ้าตาไหลไม่หยุดเลยค่ะ ทำอะไรไม่ถูก คือตอนนั้นมันทรุดไปหมดแล้ว และแล้วจอก็เก็บเสื้อผ้าเราให้เองเลยค่ะมาส่ง
พอมาส่งเราก็ไม่รีรอค่ะ ไปปากคลอง ซื้อกุลาบมาขอโทษ คือจอส่งเราเสร็จจอแวะไปหายายไปหาเพื่อนแถวบ้าน คือเราจะไปรอบ้านพ่อ
รอจนเที่ยงคืนจอมา แต่จอไม่รู้ว่าเรามา จนเข้าห้อง จอตกใจเพราะเราไปเคาะประตู
จอ: มาได้ไงใครมาส่ง?????
เรา: ยกโทษให้เรานะ เราจะไม่ทำอีก เอากุลาบให้จอไป
จอ: ขอบคุณนะที่ซื้อให้ แต่ว่ามันไม่มีอะไรดีขึ้น
เรา: เราขอโทษ
จอ: นี่ก็ดึกแล้วงั้นนอนนี่ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปส่ง
พอรุ่งเช้าจอไปส่งเราจริงๆค่ะ เราไม่คิดว่าจะเจอเหตุการณ์แบบนี้กับตัวเอง สาเหตุที่ทำให้จอเป็นแบบนี้ เราไปคิดทบทวนมาค่ะ
เป็นเพราะตัวเราล้วนๆ เราเห็นแก่ตัว รักแต่ตัวเอง ไม่คิดถึงความรู้สึกจอเลย เลยทำให้เราต้องมาเป็นแบบนี้ แล้วมันก็จบแล้ว
ทรมาณจริงๆค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว เราอยากจะเข้าไปกอดอีกครั้ง อยากปรับความเข้าใหม่ อยากทำตัวใหม่อีกครั้ง
แต่มันไม่มีแล้วค่ะ เราเป็นคนไม่คิดจะเขียนแบบนี้อยู่แล้ว แต่คิดเสมอว่าอยากให้จอเข้ามาอ่าน ถ้าเข้ามาอ่าน สิ่งที่เราอยากจะบอก
"เราขอโทษ ให้โอกาสเราเหอะ เราจะเป็นเด็กดีแล้ว ตอนนี้เราทรมาณมากเว้ย เราอยากแก้ไขตัวเองเว้ย
เราไปไม่เป็นเลยกับสิ่งที่เกิดขึ้น กลับมาหาเรานะ เราพร้อมจะเป็นคนใหม่
เราจะขยัน เราจะหัดกินนํ้าเปล่าเยอะๆอย่างที่จอบอก
เราจะตั้งใจหัดกินผักให้เป็น ที่ผ่านมาเราไม่เคยเชื่ออะไรจอเลย
ตอนนี้เรารู้แล้วเว้ย เราสำนึกผิดหมดแล้ว"
ฝากบอกคนที่มีความรักค่ะ สุดท้ายแล้วยังไง คนรักกัน ก็ต้องเชื่อใจกันไว้ใจกัน ไม่อยากให้ใครหลายๆคนมาเจออย่างเราค่ะ
จอเป็นคนดีมากๆคนนึงเลยค่ะ เค้าเป็นคนขี้อ้อนละชอบให้เราอ้อน แต่เราไม่เคยอ้อนเค้าเลย นานๆทีจะอ้อน
เค้าชอบร้องไห้ง่าย เราอยู่กับเค้าตั้งแต่เค้าไม่มีอะไรทุกข์สุขมาด้วยกันเยอะค่ะ เค้าชอบให้เราหอมหน้าผากอย่างที่เค้าเคยหอมเรา
เรายังไม่เคยเลย จนกว่าจอต้องคอยบอก เราขอโทษนะ
ผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยค่ะ ครั้งแรกที่เขียนจริงๆ ขอบคุณนะคะที่อ่านจบ ความรู้สึกล้วนๆ อย่าด่า จขกท เลยนะ
เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆค่ะ อยากให้กลับมา TT
ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ เราเสียใจมากจนไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ
เราขอโทษนะ...
เราเชื่อค่ะ คนเราเป็นแฟนกันต้องไว้ใจกันเชื่อกันเสมอค่ะ
เราคบกับแฟนมา1ปี5เดือน ขอแทนตัวเราว่าเราละกันนะค่ะ นามสุมมติแฟนว่า จอ ค่ะ จอกับเราอายุเท่ากันค่ะ แต่เราเป็นพี่จอ2เดือน
เราเจอกับจอที่มหาลัยค่ะ วันนั้นเป็นวันที่เราสอบเสร็จ แล้วเรารีบลงมาที่ตึก รีบกลับบ้านค่ะ 55555555 พอกลับบ้านไปจอเลยทักมาค่ะว่า
"คือบอกก่อนนะค่ะว่าก่อนหน้านั้นเราสองคนมีเฟชกันอยู่แล้วแต่ไม่ค่อยได้คุย"
จอ: วันนี้เจอด้วยแหลหน้าตึกหน่ะ
เรา: ตอนไหนวะ555555555
จอ: หน้าตึกไง แกยังหันมามองเราเลย
เรา: เราจำไม่ได้อ่าาา แต่รู้ว่าเราหันไปมองแบบมึนๆงะ
จอ: ก็นั้นแหละเราาาา
หลังจากนั้นมาเราสองคนก็คุยกันค่ะ เราเป็นคนให้เบอร์ไปก่อนด้วย แรดดดดดเนอะ5555555
แล้วเราก็โทรคุยกันค่ะ เราจำได้เลย เพลงที่เราให้จอฟัง
เพลงแรกคือเพลง Things We Lost In the Fire ของ Bastille โดยส่วนตัวแล้ว จขกท เป็นคนชอบฟังเพลงฝรั่งเอามากๆค่ะ
ถามว่าคุยตอนนั้น รู้สึกดีมากๆเลยค่ะ ไม่เคยคุยกับใครรู้สึกดีเท่านี้ เพราะจอเป็นคนเฟรนลี่เอามากๆ กูวันแรกที่คุยกันเลยก็ว่าได้
หลังจากนั้นมาเราก็เจอกันที่มอค่ะ แล้วคบแล้วด้วยนะ ตอนไหนมันจำไม่ได้ค่ะ เพราะมันนานแล้ว
พอเลิกเรียนจอก็ชอบมารอเราค่ะ เลิกเรียนเสร็จชอบพาเราไปดูหนัง กินข้าวบลาๆกันไป
แล้ววันที่เราเรียนเราปวดหัวมาก เราเลยบอกจอเอายาพารากับนํ้าเปล่าขึ้นมาให้หน่อย
เพราะตอนนั้นเรียนออกจากห้องไม่ได้ค่ะ นอกจากไปห้องนํ้า55555 พอจอโทรมาก็เลยออกมาหาค่ะ หูยยยตอนนั้นมุ้งมิ้งมากน่ารักคิคุ
แต่พี่แกเค้าเอาพารากับ โออิชินํ้าผึงมาให้กิน แล้วตูจะกินนนนนนไง 5555 คือเราอยากกินนํ้าเปล่ากับยาค่ะ
พอนานไป เราเป็นคนที่แบบว่าอารมร้อน พูดอะไรไม่คิดค่ะ ชอบมาคิดได้ตอนที่ทำจอร้องไห้
คือเราแรกๆนี่สารพัดด่าค่ะ กู นั่นนู่นนี่ บอกเลิกบ้าง
จอร้องไห้ ถามว่าเสียใจไหม เสียใจค่ะ เสียใจมาก แล้วตอนนั้นจอบอกค่ะ จอสับสน ว่าจะเดินต่อไปกับเราดีไหมอะไรแบบนี้
เราเลยส่งข้อความไป แต่จำไม่ได้แล้วว่าส่งว่าอะไรไป เราเลยไปขอโทษเลยค่ะ ทุกๆอย่างบอกว่า
จะไม่พูดกูแล้วนะ จะไม่บอกเลิก จะไม่ไล่จะไม่ประชดอะไรทั้งนั้น
จอเค้าก็โอเคค่ะให้อภัย เราเลยบอกต่อไปค่ะว่า เราไม่อยากให้จอทำกับเราแบบนี้ เราไม่อยากให้จอทำร้ายเราเหมือนที่เราทำจอ
จอก็รู้ว่าเราสองคนเจอเหตการณ์แบบนี้มาคล้ายๆกัน (จอกับเราโดนทิ้งทั้งคู้มาค่ะ)
จอสัญญาค่ะว่าจอจะไม่ทำ เรานี่แบบดีใจมากๆ คิดในใจอยู่นะค่ะว่า เห้ออ ผู้ชายที่ยอมเราแบบนี้ทั้งๆที่เราเป็นคนแบบนี้
มันจะหาได้จากไหนวะ แล้วเราสองคนก็เดินหน้ารักกันต่อไปแบบแฮปปี้ จอพามาแนะนำที่บ้าน
แล้วเราก็จอพาไปบ้านเรา ต่างฝ่ายก็โอเคค่ะ ช่วงเวลานั้นทุกวันนี้มันลืมไม่ลงเลยจริงๆค่ะ ให้ลบยังไงมันก็ไม่ลืม
เลิกเรียนกันจอก็ชวนเราไปบ้านบ้างทำกับข้าวให้กินบ้าง จอเป็นคนทำกับข้าวอร่อยมากกก
แต่ส่วนมากจอเน้นเค็มไปหน่อย ก็ตามประสาเนอะ มุ้งมิ้งธรรมดาของคนรักกัน
พอเริ่มมืดแล้ว จอส่งเราขึ้นแท้กซี่กลับบ้าน บอกตรงๆ ไม่อยากกลับค่ะ คือสายตอจอก็บอกได้เลยว่า ไม่อยากให้เรากลับ
คือเรามองตาก็รู้ เราเชื่อแบบนั้น ทุกวันศุกร์เราก็ชอบเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าเราไปนอนบ้านจอค่ะ กลับวันจัน
ตามสเต๊ปเดิม ส่งขึ้นแท๊กซี่ คราวนี้เริ่มมีนํ้าตาละค่ะ ไม่อยากกลับบ้าน อยู่แค่3วันมันเร็วมาก แป๊ปๆวันจันทร์ละ น่าเบื่อชะมัด
ทางบ้านเราเค้าก็โอเคไม่มีอะไรที่เราไปนอนบ้านค่ะ ทางบ้านจอเค้าก็โอเค
พอปิดเทอมเอาละไม่ไหวละ จอบอกว่ามานอนบ้านเราได้ไหม มาอยู่กินเลย เรานี่แบบโอเคคคเลยค้าาาไปสื่
เราก็เลยไปอยู่บ้านจอเลยค่ะ ทั้งสองฝ่ายเค้าก็โอเคไม่มีอะไรค่ะ ช่วงเวลานั้นโคตรจะแฮปปี้เลยก็ว่าได้
ทำอะไรด้วยกัน กินนอนด้วยกัน ทุกข์สุขด้วยกันก็ว่าได้เลยค่ะ เสื้อผ้าจอ กกน รวมของเรา ทั้งกรอกนํ้าเอย ล้างจาน
เราทำแทนยายจอค่ะ แต่หลังๆมา เราเริ่มขี้เกียจตื่นสาย จอเลยมาบอกให้เราอะ กลับบ้านไปก่อนไหม
ถ้ายังขี้เกียจ จอไม่อยากให้ที่บ้านจอต้องมาว่าเรา เราก็ไม่รีรอค่ะ ไปขอโทษยาย ขอโทษทุกอย่างแล้วบอกว่าจะเริ่มต้นใหม่
เราก็โอเคค่ะ กลับมาปกติเหมือนเดิม ก่อนจะนอนจอเค้าก็ชอบหอมหน้าผากเราทุกวันเลยค่ะบอกรักนะ ฝันดี เค้ารักเธอ
ตามประสาคนรักกันอ่าเนอะแล้วเราก็สัญญาต่างๆ หลายคู่คงเคยสัญญามาแล้วบ้าง เราก็สัญญากับจอค่ะ
อย่าทิ้งกันไปไหนนะ จะอยู่เคียงข้างกันจนวันสุดท้ายได้ไหม อย่ามีใครนะ จอเค้าก็บอกโอเคครับคนดี เรานี่แบบคิดในใจ
กูจะโชคดีอะไรขนาดน้านนนนมีแฟนน่ารักขนาดนี้เนอะ จอเลยบอกต่อค่ะว่า จอมีอะไรจะบอก
ถ้าจำไม่ผิดจอบอกว่า "เราจะเป็นดอกไม้ดอกสุดท้าย ถึงแม้ว่าดอกข้างหน้ามันจะดีกว่า ถึงดอกนี้มันจะเหี่ยวจะแห้ง
จอก็ยังจะอยู่กับดอกไม้อันนี้" ทุกคนคงเข้าใจนะหมายความว่ายังไง ตอนนั้นโคตรแฮปปี้สุดๆค่ะ
โลก
พอผ่านไปจอต้องบวชค่ะ เราก็ต้องกลับบ้านเนอะให้จอเค้าเตรียมตัวบวช เราขอข้ามเรื่องบวชไปเลยละกันนะ เอาตอนสึกเลยละกัน
ตอนที่จอไปบวชเค้าเอาไอแพดไปเล่นที่กุฎิด้วยนะ เพราะช่วงนั้นกำลังฮิตคุ้กกี้รันนน จอเลยทักมาเลยค่ะว่า
จอ: อดทนหน่อยนะโยม รอหลวงพี่ก่อนนะ
เรา: โอเคค่ะหลวงพี่ เดี๋ยวจะรอนะ
จอ: อยากบอกอะไรหลายๆอย่างแต่บอกไม่ได้ หลวงงพี่ดูฤกษ์สึกแล้วน่าจะวันที่ 8-9 โยมอดทนรอหน่อยนะ
เรา: โอเคค่ะหลวงพี่
คือตอนนั้นใจเราแบบ โอ้ยยยเดี๋ยวก็จะถึงละหนิ เมื่อไหร่น้อเมื่อไหร่
เพราะตอนที่จอจะสึกเป็นวันครบรอบ1ปีพอดีเลยแหละ พอวันที่8โทรศัพท์ดัง
เรา: โหลลลลลลลลลลลลลล
จอ: ทำไรอยู่
เรา: นั่นใครอะ5555555 คือแบ้วอยู่แต่รู้แล้วว่าใคร
จอ: จอเองแหมมมมมม
เรา: เฮ้ยยยสึกละเหรอออออออออออ
จอ: สึกแล้ววว ว่าจะโทรไปหาวันที่9 แต่ทนไม่ไหวเลยโทรมาก่อน กะจะเซอไพร้ พรุ่งนี้1ปีมาหาด้วยนะ
เรา: กรี๊ดสิค่ะ คิดถึงน้ารักน้าสารพัด แล้วเราก็วาง
มาหาก็ไม่มีอะไรค่ะขอข้ามไปเลยนะ
มีช่วงหนึ่งค่ะ เราสองคนต้องย้ายบ้านอยู่ฝั่งพ่อจอ เพราะจอต้องไปทำธุรกิจแทนพ่อค่ะ เพราะพ่อไปต่างประเทศ
บอกก่อนนะค่ะ พ่อกับแม่จอแท้ๆ แยกทางกันตั้งแต่เล็กแล้วค่ะ แล้วพ่อจอมีแฟนใหม่
แล้วเราก็ย้ายไปในบ้านที่แสนอบอุ่น แต่เหลือแค่ เรา แฟนใหม่พ่อจอ แล้วก็จอ พอนานไปค่ะ เราเป็นคนขี้ระแวงเอามากๆ
คือจอเค้าเป็นคนไม่มีอะไรเลยค่ะ เราก็แบบเนอะผู้หญิงเอาเรื่องเก่ามาขุด จนจอโมโหค่ะ ถามว่าก่อนย้ายบ้านอยู่บ้านนู้นเคยทะเลากันไหม
เคยค่ะ แต่ไม่แรงเท่าที่จะเล่าต่อไปนี้ คือจอเป็นคนใจเย็นไม่ค่อยพูดค่ะ แต่ถ้าได้พูดแล้วคงต้องเงิ้บบกันตามไปค่ะ
คือนานไปเราก็ยิ่งระแวง จอเล่นเกมเราก็ชอบไปนั่งดู ชอบเอาไอโฟนจอมาเช็ค นั่นนู่นนี่ เรื่องเก่าๆนี่ยกให้เราเลยก็ได้ค่ะ
แล้วก็มาสเต็ปเดิม เราตื่นสายขี้เกียจแต่ทำงานบ้าน บางวันค่ะ แล้วจอเค้าเห็นเลยแบบไม่พอใจ เราระแวงจนจอให้อภัยเกือบ10รอบ
มีครั้งนี้ที่จอบอก เก็บเสื้อผ้ากลับไปอยู่บ้านเหอะ จออึดอัดหลายๆอย่าง ไหนจะชอบมาเชค ชอบมานั่งดูว่าคุยกับใคร
จอเลยบอกค่ะ ทุกวันนี้ไม่ได้มีใครเลยนะ อยู่กับเราแทบทุกวัน เอาง่ายๆ จอกับเรานี่ตัวติดอย่างกับปลิง
แล้วเราขอโทษบอกจะไม่ทำแล้ว จอเลยบอกโอเคอยู่ต่อ เราเลยบอกมีครั้งหน้าให้เลิกไปเลย
คือเราคิดอยู่ว่ามันจะไม่มีครั้งหน้าเพราะเราจะทำตัวดีดีไม่ระแวงอีก
สุดท้ายที่ไหน เราถาม เพราะจอมันแปลกๆไป เราเลยถามจอว่า เปิดใจคุยเลย
จอเลยบอกเราเลยค่ะ ว่าอึดอัด กลับไปอยู่บ้านสักพักนะ เพื่ออะไรมันจะดีขึ้น จอไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย
ไปไหนกับเพื่อนยังไม่ได้ไปเลย ชอบทำหน้าบึ้ง
เราเลยเงิ้บบเลยค่ะ มันก็จริง คือเอาง่ายๆเลยค่ะ ทุกวันนี้ที่จอสรรหามาให้เรานี่ความสุขเราล้วนๆเลยค่ะ
เราอยากได้อะไรจอหามาให้หมด
เราไม่เคยถามจอเลยค่ะ ว่าจออยากได้อะไร ต้องการแบบไหน ชอบกินอะไร อยากได้นี่ไหม เราไม่เคยถามเลยค่ะ จอเลยบอก
เราเลยบอกขอโทษจอ เราจะไม่ทำอีก จอก็บอกกลับไปอยู่บ้านเถอะ จออยากอยู่คนเดียวจริงๆ
เรานี่นํ้าตาไหลไม่หยุดเลยค่ะ ทำอะไรไม่ถูก คือตอนนั้นมันทรุดไปหมดแล้ว และแล้วจอก็เก็บเสื้อผ้าเราให้เองเลยค่ะมาส่ง
พอมาส่งเราก็ไม่รีรอค่ะ ไปปากคลอง ซื้อกุลาบมาขอโทษ คือจอส่งเราเสร็จจอแวะไปหายายไปหาเพื่อนแถวบ้าน คือเราจะไปรอบ้านพ่อ
รอจนเที่ยงคืนจอมา แต่จอไม่รู้ว่าเรามา จนเข้าห้อง จอตกใจเพราะเราไปเคาะประตู
จอ: มาได้ไงใครมาส่ง?????
เรา: ยกโทษให้เรานะ เราจะไม่ทำอีก เอากุลาบให้จอไป
จอ: ขอบคุณนะที่ซื้อให้ แต่ว่ามันไม่มีอะไรดีขึ้น
เรา: เราขอโทษ
จอ: นี่ก็ดึกแล้วงั้นนอนนี่ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปส่ง
พอรุ่งเช้าจอไปส่งเราจริงๆค่ะ เราไม่คิดว่าจะเจอเหตุการณ์แบบนี้กับตัวเอง สาเหตุที่ทำให้จอเป็นแบบนี้ เราไปคิดทบทวนมาค่ะ
เป็นเพราะตัวเราล้วนๆ เราเห็นแก่ตัว รักแต่ตัวเอง ไม่คิดถึงความรู้สึกจอเลย เลยทำให้เราต้องมาเป็นแบบนี้ แล้วมันก็จบแล้ว
ทรมาณจริงๆค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว เราอยากจะเข้าไปกอดอีกครั้ง อยากปรับความเข้าใหม่ อยากทำตัวใหม่อีกครั้ง
แต่มันไม่มีแล้วค่ะ เราเป็นคนไม่คิดจะเขียนแบบนี้อยู่แล้ว แต่คิดเสมอว่าอยากให้จอเข้ามาอ่าน ถ้าเข้ามาอ่าน สิ่งที่เราอยากจะบอก
"เราขอโทษ ให้โอกาสเราเหอะ เราจะเป็นเด็กดีแล้ว ตอนนี้เราทรมาณมากเว้ย เราอยากแก้ไขตัวเองเว้ย
เราไปไม่เป็นเลยกับสิ่งที่เกิดขึ้น กลับมาหาเรานะ เราพร้อมจะเป็นคนใหม่
เราจะขยัน เราจะหัดกินนํ้าเปล่าเยอะๆอย่างที่จอบอก
เราจะตั้งใจหัดกินผักให้เป็น ที่ผ่านมาเราไม่เคยเชื่ออะไรจอเลย
ตอนนี้เรารู้แล้วเว้ย เราสำนึกผิดหมดแล้ว"
ฝากบอกคนที่มีความรักค่ะ สุดท้ายแล้วยังไง คนรักกัน ก็ต้องเชื่อใจกันไว้ใจกัน ไม่อยากให้ใครหลายๆคนมาเจออย่างเราค่ะ
จอเป็นคนดีมากๆคนนึงเลยค่ะ เค้าเป็นคนขี้อ้อนละชอบให้เราอ้อน แต่เราไม่เคยอ้อนเค้าเลย นานๆทีจะอ้อน
เค้าชอบร้องไห้ง่าย เราอยู่กับเค้าตั้งแต่เค้าไม่มีอะไรทุกข์สุขมาด้วยกันเยอะค่ะ เค้าชอบให้เราหอมหน้าผากอย่างที่เค้าเคยหอมเรา
เรายังไม่เคยเลย จนกว่าจอต้องคอยบอก เราขอโทษนะ
ผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยค่ะ ครั้งแรกที่เขียนจริงๆ ขอบคุณนะคะที่อ่านจบ ความรู้สึกล้วนๆ อย่าด่า จขกท เลยนะ
เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆค่ะ อยากให้กลับมา TT
ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ เราเสียใจมากจนไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ