สวัสดีค่ะทุกคน
เรามีปันหาอย่างนึงค่ะ เราก้พยายามไม่คิดอะไรมากนะคะ แต่มันก้อดไม่ได้จริงๆค่ะ
พอดีเราเป๋นคนที่คิดมาก คิดเยอะ หระทู้นี้อาจเขียนได้ไม่ดีเท่าที่ควร อ่านเข้าใจยากก้ขอโทษด้วยนะคะ
เริ่มเรื่องเลยก็คือ เรามีเพื่อนคนนึง เป็นคนที่สนิทกับเรามาก เรากับเค้าพัฒนาความสัมพันธ์มาจากคำวาเพือนค่ะ
เราเจอหน้ากับเค้าทุกวัน สนิทกันมาก คุยกันทุกวัน
เราเริ่มรู้สึกดีต่อกันค่ะ ระยะเวลาตอนแรกคือเราไม่พูดกับเค้าเลยเพราะเราคิดว่าเค้าชอบเพื่อน(เพื่อนของเราทั้งคู่)
เค้าก็ไม่คุยค่ะ เพราะเค้ารู้ว่าถ้าเราไม่สนใจก็คือจะเฉยไปเลย
ผ่านไปเกือบๆเดือนเค้าก็เพ้อในเฟสค่ะ ช่วงแรกๆก็3-4วันโพสทีนึง เพ้อแบบแอบรัก แบบทำไมไม่คุยกัน
ตอนแรกเราก็เฉยๆค่ะ พอผ่านไปสักพักเราก็เริ่มรู้สึกตัวค่ะว่าเค้าโพสถึงเรา
ผ่านไปสักพักเราก็เริ่มคุยกับเค้าค่ะ
เราก็เปิดใจกันว่าทำไมเราไม่คุยกับเค้า(เราจำไม่ได้นะคะว่าบอกไปว่ายังไง)
เค้าก็บอกว่าเค้าไม่กล้าคุยกับเราเพราะเราไม่คุยกับเค้า บอกว่าหน้าเราโหดมากพออยู่นิ่งๆ(จริงๆค่ะเพราะเราเป็นคนนิ่งๆ)
หลังจากนั้นเราก็คุยกัน ก้สนิทกันมากขึ้น มากกว่าตอนแรกอีกค่ะ
ผ่านไปไม่นานเราก็บอกความรู้สึกกันและคบกัน
ตอนแรกๆดีค่ะ เค้าก็สนุกสนาน เฟรนลี่ แต่เค้าไม่มีเรื่องผู้หญิงเลยนะคะ
ผ่านไปเดือนแรกๆเกือบสองเดือนก็ดีค่ะ พอสักพักเค้าไปบ้านเค้าที่โคราช เค้าก็ไม่ค่อยใสใจเหมือนเดิม
ไม่ค่อยโทรเหมือนตอนแรก โทรได้ไม่นานก็วางค่ะ เค้าบอกว่าเค้ายุ่งค่ะ
ต้องทำงานทีบ้าน ทำนั่นทำนีหลายๆอย่าง(เรื่องจริงค่ะ) ผ่านไปไม่นานเราทนไม่ไหวค่ะ
ผ่านไปประมาณเดือนนึงเราก็บอกเลิกเค้าค่ะ เค้าก็บอกเราว่าคิดดีๆก่อนนะ เราก็ยืนยันคำเดิม
เค้าก็ยอมเลิกค้ะ เราก้เสียใจมากค่ะ ระยะเวลาเกือบสามเดือนเรารักเค้ามากค่ะ เราอยู่กับเค้าแล้วเรามีชีวิตชีวา
มีความสุขมาก เป็นตัวของตัวเองมากเพราะเราเคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อน
ผ่านไปสองเดือนเราก็ยังรักเค้าค่ะ รักเหมือนเดิม แต่ก็ทำได้แค่แอบมองห่างๆค่ะ(ตอนนี้เราเจอกับแฟนเก่าเป็นปกติแล้วค่ะ)
หลังจากนั้นเราก็เจอแฟนเราคนปัจจุบันค่ะ
เราก็กันที่เราไปอบรม เค้าแก่กว่าเราปีนึงค่ะ เราดูเค้าตอนแรกก็น่าจะเจ้าชู้ค่ะ(เราเห็นเค้าแอบมองเราค่ะ) เราก็เฉยๆ
วันนั้นเราได้ขขอเฟซเพื่อนเค้ามาค่ะ คือคนนั้นที่เราขอเฟสมาเราคุยกับเค้าแล้วสนุกดีก็เลยขอเฟส
เราก้แอดเฟสคนนั้นไปค่ะ เราส่องๆดูก้เห็นเฟสแฟนก็เลยแอดไปค่ะ
เค้าก็รับแอดและก้จีบเรา เค้าบอกว่าเราไม่เหมือนคนอื่น
ตอนอบรมเพื่อนเราพูดมาก มีแต่เราทีไม่พูด พูดบ้างแต่พูดน้อย เรียบร้อย(เราเรียบร้อยมากค่ะจริงๆ 55555)
หลังจากนั้นเค้าขอเบอเรา เราก็ให้ไปค่ะ ตอนแรกๆเค้าไม่กล้าโทรค่ะ
พอเค้ากล้าโทรเราก็คุย แต่เราก็บอกเค้านะว่าเรายังลืมแฟนเก่าไม่ได้ เค้าบอกว่าไม่เป็นไร
เราคุยโทรสับกับเค้าตลอดค่ะ เพราะอยู่ห่างกัน
คุยไปสักเดือนเราก็รักเค้าค่ะ เลยตกลงกันเป็นแฟน
ช่วงแรกเราขอเฟสเค้าคะ เค้าก็ไมอยากให้แต่เราก็พูดจนเค้าให้มาจนได้
เราเข้าเฟสเค้าก็เฉยๆนะ แต่เค้าเคยบอกเราวาสองปีที่ผานมาเค้าไม่เคยยุ่งกับใครเลย
เราก็ไปพูดกับเค้าแบบตลกๆเค้าเครียดค่ะ เค้าจะเลิกเพราะว่าเค้าโกหกเรา เราก็บอกวาเราให้อภัย
เราไม่คิดมาก เรารู้ว่าถ้าไม่มีเลยมันก็แปลก เค้าก็ร้องไห้ค่ะ เราก็เลยรู้ว่าเค้ารักเรามาก
เราก็ดีใจนะ เค้าดีกับเรามากค่ะ เรารู้วาเค้ารักเรามาก
เค้าขี่รถเครื่องมาหาเราทุกอาทิด
ผ่านไปสองเดือน แฟนเก่าเรากลับมาค่ะ เค้าบอกว่ายังรักเราอยู่ เราก็ไม่สนค่ะ
พอมาถึงเวลาที่เราคบกับแฟนได้หกเดือน ความรู้สึกเราเริ่มเฉยๆค่ะเพราะหลังๆไม่ค่อยได้เจอกัน หางกันเพราะเค้ามีเรื่องงานเยอะ
แฟนเก่าก็เริมเข้ามาในใจเราอีกค่ะ ความรู้สึกเริ่มกลับมา เราเริมไปไหนมาไหนด้วยกัน เริ่มเกือบๆมีความสัมพันธ์กันเกินเพื่อน
เรากับเค้าก็พยายามหยุดอยู่ค่ะ แตทำไม่ได้จริงๆ เราเครียดมากค่ะ แฟนเราก็ดีทุกอย่างค่ะ
เราคิดแล้วคิดอีก เราคงเลวมาก แฟนเก่าเราก็ยอมรับว่าเค้าก็เลวแต่ห้ามไม่ได้จริงๆ
เราก็รู้นะคะวาเค้าก็รักเรามาก เราเคยเลิกกับเค้าเพราะเรื่องนิสัยที่ไม่สนใจอะไรเลยของเค้า
ต่างกับแฟนคนปัจจุบันที่ดีมาก เราก็เสียดายค่ะ แต่ก็ไมรู้จะทำไงจริงๆ
ขอคำแนะนำด้วยนะคะ เรามาถึงทางตันแล้วจริงๆค่ะ เราไม่อยากหลอกใครเลยค่ะ ไม่อยากทำบาปด้วย
เราควรเลือกใครหรือไม่เลือกใครดี เราสับสนและสงสารแฟนเรามากค่ะ
ขอบคุนทุกคอมเม้นทั้งดีและไม่ดีค่ะ ขอบคุนค่ะ
แฟนเก่า หรือ คนปัจจุบัน!! คนที่รัก กับ คนที่ดี!!
เรามีปันหาอย่างนึงค่ะ เราก้พยายามไม่คิดอะไรมากนะคะ แต่มันก้อดไม่ได้จริงๆค่ะ
พอดีเราเป๋นคนที่คิดมาก คิดเยอะ หระทู้นี้อาจเขียนได้ไม่ดีเท่าที่ควร อ่านเข้าใจยากก้ขอโทษด้วยนะคะ
เริ่มเรื่องเลยก็คือ เรามีเพื่อนคนนึง เป็นคนที่สนิทกับเรามาก เรากับเค้าพัฒนาความสัมพันธ์มาจากคำวาเพือนค่ะ
เราเจอหน้ากับเค้าทุกวัน สนิทกันมาก คุยกันทุกวัน
เราเริ่มรู้สึกดีต่อกันค่ะ ระยะเวลาตอนแรกคือเราไม่พูดกับเค้าเลยเพราะเราคิดว่าเค้าชอบเพื่อน(เพื่อนของเราทั้งคู่)
เค้าก็ไม่คุยค่ะ เพราะเค้ารู้ว่าถ้าเราไม่สนใจก็คือจะเฉยไปเลย
ผ่านไปเกือบๆเดือนเค้าก็เพ้อในเฟสค่ะ ช่วงแรกๆก็3-4วันโพสทีนึง เพ้อแบบแอบรัก แบบทำไมไม่คุยกัน
ตอนแรกเราก็เฉยๆค่ะ พอผ่านไปสักพักเราก็เริ่มรู้สึกตัวค่ะว่าเค้าโพสถึงเรา
ผ่านไปสักพักเราก็เริ่มคุยกับเค้าค่ะ
เราก็เปิดใจกันว่าทำไมเราไม่คุยกับเค้า(เราจำไม่ได้นะคะว่าบอกไปว่ายังไง)
เค้าก็บอกว่าเค้าไม่กล้าคุยกับเราเพราะเราไม่คุยกับเค้า บอกว่าหน้าเราโหดมากพออยู่นิ่งๆ(จริงๆค่ะเพราะเราเป็นคนนิ่งๆ)
หลังจากนั้นเราก็คุยกัน ก้สนิทกันมากขึ้น มากกว่าตอนแรกอีกค่ะ
ผ่านไปไม่นานเราก็บอกความรู้สึกกันและคบกัน
ตอนแรกๆดีค่ะ เค้าก็สนุกสนาน เฟรนลี่ แต่เค้าไม่มีเรื่องผู้หญิงเลยนะคะ
ผ่านไปเดือนแรกๆเกือบสองเดือนก็ดีค่ะ พอสักพักเค้าไปบ้านเค้าที่โคราช เค้าก็ไม่ค่อยใสใจเหมือนเดิม
ไม่ค่อยโทรเหมือนตอนแรก โทรได้ไม่นานก็วางค่ะ เค้าบอกว่าเค้ายุ่งค่ะ
ต้องทำงานทีบ้าน ทำนั่นทำนีหลายๆอย่าง(เรื่องจริงค่ะ) ผ่านไปไม่นานเราทนไม่ไหวค่ะ
ผ่านไปประมาณเดือนนึงเราก็บอกเลิกเค้าค่ะ เค้าก็บอกเราว่าคิดดีๆก่อนนะ เราก็ยืนยันคำเดิม
เค้าก็ยอมเลิกค้ะ เราก้เสียใจมากค่ะ ระยะเวลาเกือบสามเดือนเรารักเค้ามากค่ะ เราอยู่กับเค้าแล้วเรามีชีวิตชีวา
มีความสุขมาก เป็นตัวของตัวเองมากเพราะเราเคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อน
ผ่านไปสองเดือนเราก็ยังรักเค้าค่ะ รักเหมือนเดิม แต่ก็ทำได้แค่แอบมองห่างๆค่ะ(ตอนนี้เราเจอกับแฟนเก่าเป็นปกติแล้วค่ะ)
หลังจากนั้นเราก็เจอแฟนเราคนปัจจุบันค่ะ
เราก็กันที่เราไปอบรม เค้าแก่กว่าเราปีนึงค่ะ เราดูเค้าตอนแรกก็น่าจะเจ้าชู้ค่ะ(เราเห็นเค้าแอบมองเราค่ะ) เราก็เฉยๆ
วันนั้นเราได้ขขอเฟซเพื่อนเค้ามาค่ะ คือคนนั้นที่เราขอเฟสมาเราคุยกับเค้าแล้วสนุกดีก็เลยขอเฟส
เราก้แอดเฟสคนนั้นไปค่ะ เราส่องๆดูก้เห็นเฟสแฟนก็เลยแอดไปค่ะ
เค้าก็รับแอดและก้จีบเรา เค้าบอกว่าเราไม่เหมือนคนอื่น
ตอนอบรมเพื่อนเราพูดมาก มีแต่เราทีไม่พูด พูดบ้างแต่พูดน้อย เรียบร้อย(เราเรียบร้อยมากค่ะจริงๆ 55555)
หลังจากนั้นเค้าขอเบอเรา เราก็ให้ไปค่ะ ตอนแรกๆเค้าไม่กล้าโทรค่ะ
พอเค้ากล้าโทรเราก็คุย แต่เราก็บอกเค้านะว่าเรายังลืมแฟนเก่าไม่ได้ เค้าบอกว่าไม่เป็นไร
เราคุยโทรสับกับเค้าตลอดค่ะ เพราะอยู่ห่างกัน
คุยไปสักเดือนเราก็รักเค้าค่ะ เลยตกลงกันเป็นแฟน
ช่วงแรกเราขอเฟสเค้าคะ เค้าก็ไมอยากให้แต่เราก็พูดจนเค้าให้มาจนได้
เราเข้าเฟสเค้าก็เฉยๆนะ แต่เค้าเคยบอกเราวาสองปีที่ผานมาเค้าไม่เคยยุ่งกับใครเลย
เราก็ไปพูดกับเค้าแบบตลกๆเค้าเครียดค่ะ เค้าจะเลิกเพราะว่าเค้าโกหกเรา เราก็บอกวาเราให้อภัย
เราไม่คิดมาก เรารู้ว่าถ้าไม่มีเลยมันก็แปลก เค้าก็ร้องไห้ค่ะ เราก็เลยรู้ว่าเค้ารักเรามาก
เราก็ดีใจนะ เค้าดีกับเรามากค่ะ เรารู้วาเค้ารักเรามาก
เค้าขี่รถเครื่องมาหาเราทุกอาทิด
ผ่านไปสองเดือน แฟนเก่าเรากลับมาค่ะ เค้าบอกว่ายังรักเราอยู่ เราก็ไม่สนค่ะ
พอมาถึงเวลาที่เราคบกับแฟนได้หกเดือน ความรู้สึกเราเริ่มเฉยๆค่ะเพราะหลังๆไม่ค่อยได้เจอกัน หางกันเพราะเค้ามีเรื่องงานเยอะ
แฟนเก่าก็เริมเข้ามาในใจเราอีกค่ะ ความรู้สึกเริ่มกลับมา เราเริมไปไหนมาไหนด้วยกัน เริ่มเกือบๆมีความสัมพันธ์กันเกินเพื่อน
เรากับเค้าก็พยายามหยุดอยู่ค่ะ แตทำไม่ได้จริงๆ เราเครียดมากค่ะ แฟนเราก็ดีทุกอย่างค่ะ
เราคิดแล้วคิดอีก เราคงเลวมาก แฟนเก่าเราก็ยอมรับว่าเค้าก็เลวแต่ห้ามไม่ได้จริงๆ
เราก็รู้นะคะวาเค้าก็รักเรามาก เราเคยเลิกกับเค้าเพราะเรื่องนิสัยที่ไม่สนใจอะไรเลยของเค้า
ต่างกับแฟนคนปัจจุบันที่ดีมาก เราก็เสียดายค่ะ แต่ก็ไมรู้จะทำไงจริงๆ
ขอคำแนะนำด้วยนะคะ เรามาถึงทางตันแล้วจริงๆค่ะ เราไม่อยากหลอกใครเลยค่ะ ไม่อยากทำบาปด้วย
เราควรเลือกใครหรือไม่เลือกใครดี เราสับสนและสงสารแฟนเรามากค่ะ
ขอบคุนทุกคอมเม้นทั้งดีและไม่ดีค่ะ ขอบคุนค่ะ