
ยินดีต้อนรับทุกท่าน มีเรื่อง ตลก ขำขัน อกหัก รักคุด ผ่าฟันคุต ปวดตับ มาเล่าสู่กันฟังค่ะ

...เรียน...
คุณ กุลมิตรา ฝ่ายศาสนา
คุณ Bit_Bloom ฝ่ายประชาสัมพันธ์คนสวยยยย
คุณ เจมส์บอน007 หรือ พี่โดม ฝ่ายต้อนรับส่วนหน้า
คุณ โอ้ ฝ่ายปฏิบัติการขับกล่อมและบรรเลง
สวัสดีสมาชิกห้องราชดำเนินทุกท่านค่ะ..
...หายไปหลายวัน เราบอกกล่าวเพื่อนๆไว้แล้วในทู้เพลง
บางคนอาจจะไม่รู้ งั้นเราขอแก้ตัว เย๊ยยม่ายช่าย
เราจะมาเล่าเรื่องที่เราหายไปให้ฟังหล๊ะกัน
เอาแบบชนิดที่อ่านแล้วเหมือนนั่งรถไปด้วยกันเลยเอาม๊ะ
จินตนาการนี่สำคัญนะเออ งั้นเรามาสร้างจินตนาการด้วยกันเน๊อะ...
...เรื่องมีอยู่ว่าญาติเราจะทำบุญตักบาตรที่บ้านเขาค่ะ
เราในฐานะที่เป็นญาติก็ถูกเชิญทางโทรศัพท์
แล้วเราก็ได้ตอบตกลงที่จะไปทำบุญร่วมกับญาติที่ภาคเหนือ
เราพึ่งกลับมาจากภาคเหนือได้ 10 วันก้ต้องได้ไปอีก
แต่ไหนๆก็ไหนๆ นานๆญาติจัดงานทีเราก็ต้องไป
ตอนนี้น้ำมันก็ไม่ค่อยแพงเท่าไหร่ ไปเที่ยวดีฝ่า
เราออกเดินทางตอน ตี 5 ของวันที่ 1 มกราคม 2558
ปกติเราจะไปทางชัยภูมิ แต่วันนี้เราเปลี่ยนแผน
เปลี่ยนเส้นทางใหม่ เราว่าเส้นทางนี้น่าจะใกล้กว่า
ไปถึงพิมายก็กำลังสว่างพอดี เมื่อร่างกายบอกว่าต้องการกาแฟ
เราแวะปั๊ม ปตท. กาแฟร้อนกับซาลาเปาหมูสับไข่เค็ม 1 ก้อน
อิ่มท้องแล้ว ก็เดินทางต่อค่ะ...
...ขับรถไปอีกนิ๊ด ไปยูเทิร์นรถ เพื่อที่จะเลี้ยวเข้า อ.โนนสูง
เราใช้เส้นทาง โนนสูง โนนไทย ด่านขุนทด ลำนารายณ์
มาถึงลำนาราณ์ หิวอีกแหล๊ะ หารัยกินค่อยไปต่อ
กินข้าวสวยกับตัมแซ่บกระดูกหมู อ้วนจะเป็นหมูยังมากินหมู
ก็อากาศมันหนาวนิ ต้องกินอะไรร้อนๆ ร่างกายจะได้อบอุ่น
อร่อยใช้ได้ ถือโอกาสพักรถด้วย ตอนนี้รถเริ่มเย๊อะแหล๊ะ
กินข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ไปต่อ ผ่าน อ.วิเชียรบุรี
ผ่าน อ.นี้ทีรัยอยากกินไก่ย่าง อ่อ ข้าวหลามเขาก็อร่อยค่ะ
ผ่าน อ.บึงสามพัน เมื่อไหร่จะถึง 4 พันก็ไม่รู้ มาทีรัย 3 พันตลอด...
...ตั้งแต่ออกเดินทางมาจนถึง อ.บึงสามพัน แม่โทรมา 4 ครั้ง
แม่โทรมาบอกขับรถดีๆ เหนื่อยก็พัก ไม่ต้องรีบ เวลาขับรถอย่ารับโทรศัพท์
จะบอกแม่ว่าอย่าโทรมาบ่อยก็ไม่กล้าพูด ได้แต่รับคำแม่ จ้าๆ
ผ่านบึงสามพันก็เข้าอ.หนองบัว จ.นครสวรรค์ พูดถึงนครสวรรค์เดี๋ยวนี้โมจิก็ขึ้นราคานะคะ
แต่ไม่รู้ว่าขายดีเหมือนเดิมหรือปล่าว ตั้งกะขึ้นราคาเรายังไม่ได้ซื้อเลย
ไปถึงหนองบัวก็เลี้ยวขวาไปทางพิจิตรค่ะ ไปแรกๆทางก็ดีเน๊อะ
พอไปเรื่อยๆ แถวๆที่เขาขายหนูนาน๊ะ ถนนเป็นหลุมเป็นบ่อ ถนนช่วง อ.ท่าทรายมูล
ไปถึง อ.สากเหล็กอ๊ะ ถนนหนทางเลวร้ายมาก ใครมีหน้าที่เกี่ยวข้องก็ปรับปรุงถนนกันหน่อย
จะเข้า อ. สากเหล็ก แม่โทรมาอีกแหล๊ะ ครั้งนี้ก็เลยตักสินใจบอกแม่ว่า
แม่ไว้หนูไปถึงแล้วหนูจะโทรกลับนะ แม่บอกงั้นขับรถดีๆ
ไปถึงแล้วรีบโทรมาบอกแม่ด้วย แม่รออยู่นะ เราก็ จ้าๆๆๆ...
...จาก อ.สากเหล็ก ก็ไปเรื่อยๆไม่รีบ ช่วงนี้รถเย๊อะอีกแหล๊ะ
ตอนนี้เริ่มปวดหลังนิ๊ดๆ ปกติไม่เคยปวดหลังนะเนี่ย หรือว่าเราแก่แล้ว
สังขารไม่เที่ยงจริงๆ คิดในใจว่าไม่แก่หรอกน่า ยังไปต่อได้ ให้กำลังใจตัวเอง
ถึง อ.วังทองว่าจะแวะเติมน้ำมันซะหน่อย แต่ก็ไม่แวะ ไปเติมที่ พิษณุโลก ดีกว่า
มาแวะ ปั้ม ปตท.ที่พิษณุโลก เติมน้ำมันอีก 1,000 นึง เราเติมมาจากบ้านแล้ว 1,000 นึง
มีน้ำมันเก่าประมาณ 300 บ. เติมแก๊สโซฮอล์ 91 ลิตรละ 28 บ.
เติมน้ำมันรถแล้วก็เติมน้ำมันคนด้วย ซื้อบะหมี่เกี๊ยวในเซเว่นแหล๊ะ
พร้อมกาแฟร้อนอีกแก้ว อิ่มจนจุกแหล๊ะที่นี้ อิ่มแล้วโทรบอกแม่ว่าถึงพิษณุโลกแล้ว
น่านเห็นมั้ย แม่ไม่โทรมาเราก็โทรกลับอยู่ดี ช่วงนี้รถเย๊อะอีกแหล๊ะ...
..อิ่มเรียบร้อยแล้วเดินทางต่อค่ะ เราผ่านเข้าตัวเมืองพิษณุโลกเลย
ไม่กล้าใช้เส้นทางรอบเมือง บอกตรงๆกลัวหลง ไม่ใช่บ้านเราเน๊าะ
รถเข้าไปติดไฟแดงใน พิษณุโลก อีกแหล๊ะ ติดอยู่ในตัวเมืองเกือบชั่วโมง
ออกจากตัวเมืองได้ค่อยหายใจคล่องหน่อย เกือบใจขาด
ผ่าน อ.พรมพิราม อ.กงไกรลาศ ตรงไปอีกจะหาทางเลี้ยวไป อ.ศรีสัชนาลัย
หยุดถามเจ้าหน้าที่บริการประชาชน เจ้าหน้าที่ก็ดีใจหาย บอกยังเหลืออีกตั้งไกลนะครับ
เราบอกเหลือไกลเหลือใกล้ก็ต้องไปค่ะ ให้แผนที่เรามาพร้อม อวยพรให้เดินทางปลอดภัยด้วย
ไอ้ป้ายนี้แหล๊ะ ที่เราตามหาแล้วก็เจอ นี่เราเลยจอดรถถ่ายรูปวันที่เราจะกลับบ้านตอนเช้า
จะเอามาไว้ดู เผื่อวันหลังได้ไปอีกจะได้จำได้...

...พอเจอป้ายนี้ปุ๊บ ขับรถมาเหนื่อยๆ หายเป็นปลิดทิ้งแหล๊ะ
เจ้าของบ้านก็โทรบ่อย โทรมาอีกแหล๊ะ เราบอกจะถึงแล้ว
เลี้ยวขวาแล้วก็ตามเส้นทางไป ทางสะดวกรถไม่ค่อยมี
ถึงบ้านญาติประมาณบ่าย 3 โมงครึ่ง พอไปถึงบ้านญาติ
รีบโทรกลับบอกแม่ว่ามาถึงแล้ว แม่บ่นทำไมถึงไวจัง
เราบอกแม่อ่อ หนูไม่ค่อยจอด ก็เลยถึงไว แม่ถามเหนื่อยมั้ย
เราบอกไม่เหนื่อยแต่ปวดหลังนิดนึง เดี๋ยวกินยาแก้ปวดคงจะหาย
รายงานตัวกับแม่เรียบร้อยแล้ว ขนของฝากลงรถ สีข้าวหอมมะลิไปฝากชาวนาที่นู่น
ญาติเราชอบกินข้าวหอมมะลิ แต่แถวนั้นไม่ได้ทำนาข้าวหอม เราไปทีไรก็เอาไปฝาก
ข้าวบ้านเขาไม่อร่อยเหมือนข้าวบ้านเรา ทั้งปลาร้าทั้งแจ่วบอง กุนเชียง แม้กระทั่งหอมแดงก็ซื้อไป 10 กิโล
หอมแดงบ้านเขาโลละ 45 บ. บ้านเราโลละ 20 บ...
"รอวันฟ้าใส ...กลุ่มอดีตคนเคยสวยรักประชาธิปไตย นอนตะแคงจนตาแข็ง"
...มุมนี้อารมณ์ดี..."รอวันฟ้าใส...กลุ่มอดีตคนเคยสวยรักประชาธิปไตย นอนตะแคงจนตาแข็ง" ... 5 ม ค. 2558...!!!
คุณ กุลมิตรา ฝ่ายศาสนา
คุณ Bit_Bloom ฝ่ายประชาสัมพันธ์คนสวยยยย
คุณ เจมส์บอน007 หรือ พี่โดม ฝ่ายต้อนรับส่วนหน้า
คุณ โอ้ ฝ่ายปฏิบัติการขับกล่อมและบรรเลง
สวัสดีสมาชิกห้องราชดำเนินทุกท่านค่ะ..
บางคนอาจจะไม่รู้ งั้นเราขอแก้ตัว เย๊ยยม่ายช่าย
เราจะมาเล่าเรื่องที่เราหายไปให้ฟังหล๊ะกัน
เอาแบบชนิดที่อ่านแล้วเหมือนนั่งรถไปด้วยกันเลยเอาม๊ะ
จินตนาการนี่สำคัญนะเออ งั้นเรามาสร้างจินตนาการด้วยกันเน๊อะ...
เราในฐานะที่เป็นญาติก็ถูกเชิญทางโทรศัพท์
แล้วเราก็ได้ตอบตกลงที่จะไปทำบุญร่วมกับญาติที่ภาคเหนือ
เราพึ่งกลับมาจากภาคเหนือได้ 10 วันก้ต้องได้ไปอีก
แต่ไหนๆก็ไหนๆ นานๆญาติจัดงานทีเราก็ต้องไป
ตอนนี้น้ำมันก็ไม่ค่อยแพงเท่าไหร่ ไปเที่ยวดีฝ่า
เราออกเดินทางตอน ตี 5 ของวันที่ 1 มกราคม 2558
ปกติเราจะไปทางชัยภูมิ แต่วันนี้เราเปลี่ยนแผน
เปลี่ยนเส้นทางใหม่ เราว่าเส้นทางนี้น่าจะใกล้กว่า
ไปถึงพิมายก็กำลังสว่างพอดี เมื่อร่างกายบอกว่าต้องการกาแฟ
เราแวะปั๊ม ปตท. กาแฟร้อนกับซาลาเปาหมูสับไข่เค็ม 1 ก้อน
อิ่มท้องแล้ว ก็เดินทางต่อค่ะ...
เราใช้เส้นทาง โนนสูง โนนไทย ด่านขุนทด ลำนารายณ์
มาถึงลำนาราณ์ หิวอีกแหล๊ะ หารัยกินค่อยไปต่อ
กินข้าวสวยกับตัมแซ่บกระดูกหมู อ้วนจะเป็นหมูยังมากินหมู
ก็อากาศมันหนาวนิ ต้องกินอะไรร้อนๆ ร่างกายจะได้อบอุ่น
อร่อยใช้ได้ ถือโอกาสพักรถด้วย ตอนนี้รถเริ่มเย๊อะแหล๊ะ
กินข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ไปต่อ ผ่าน อ.วิเชียรบุรี
ผ่าน อ.นี้ทีรัยอยากกินไก่ย่าง อ่อ ข้าวหลามเขาก็อร่อยค่ะ
ผ่าน อ.บึงสามพัน เมื่อไหร่จะถึง 4 พันก็ไม่รู้ มาทีรัย 3 พันตลอด...
แม่โทรมาบอกขับรถดีๆ เหนื่อยก็พัก ไม่ต้องรีบ เวลาขับรถอย่ารับโทรศัพท์
จะบอกแม่ว่าอย่าโทรมาบ่อยก็ไม่กล้าพูด ได้แต่รับคำแม่ จ้าๆ
ผ่านบึงสามพันก็เข้าอ.หนองบัว จ.นครสวรรค์ พูดถึงนครสวรรค์เดี๋ยวนี้โมจิก็ขึ้นราคานะคะ
แต่ไม่รู้ว่าขายดีเหมือนเดิมหรือปล่าว ตั้งกะขึ้นราคาเรายังไม่ได้ซื้อเลย
ไปถึงหนองบัวก็เลี้ยวขวาไปทางพิจิตรค่ะ ไปแรกๆทางก็ดีเน๊อะ
พอไปเรื่อยๆ แถวๆที่เขาขายหนูนาน๊ะ ถนนเป็นหลุมเป็นบ่อ ถนนช่วง อ.ท่าทรายมูล
ไปถึง อ.สากเหล็กอ๊ะ ถนนหนทางเลวร้ายมาก ใครมีหน้าที่เกี่ยวข้องก็ปรับปรุงถนนกันหน่อย
จะเข้า อ. สากเหล็ก แม่โทรมาอีกแหล๊ะ ครั้งนี้ก็เลยตักสินใจบอกแม่ว่า
แม่ไว้หนูไปถึงแล้วหนูจะโทรกลับนะ แม่บอกงั้นขับรถดีๆ
ไปถึงแล้วรีบโทรมาบอกแม่ด้วย แม่รออยู่นะ เราก็ จ้าๆๆๆ...
ตอนนี้เริ่มปวดหลังนิ๊ดๆ ปกติไม่เคยปวดหลังนะเนี่ย หรือว่าเราแก่แล้ว
สังขารไม่เที่ยงจริงๆ คิดในใจว่าไม่แก่หรอกน่า ยังไปต่อได้ ให้กำลังใจตัวเอง
ถึง อ.วังทองว่าจะแวะเติมน้ำมันซะหน่อย แต่ก็ไม่แวะ ไปเติมที่ พิษณุโลก ดีกว่า
มาแวะ ปั้ม ปตท.ที่พิษณุโลก เติมน้ำมันอีก 1,000 นึง เราเติมมาจากบ้านแล้ว 1,000 นึง
มีน้ำมันเก่าประมาณ 300 บ. เติมแก๊สโซฮอล์ 91 ลิตรละ 28 บ.
เติมน้ำมันรถแล้วก็เติมน้ำมันคนด้วย ซื้อบะหมี่เกี๊ยวในเซเว่นแหล๊ะ
พร้อมกาแฟร้อนอีกแก้ว อิ่มจนจุกแหล๊ะที่นี้ อิ่มแล้วโทรบอกแม่ว่าถึงพิษณุโลกแล้ว
น่านเห็นมั้ย แม่ไม่โทรมาเราก็โทรกลับอยู่ดี ช่วงนี้รถเย๊อะอีกแหล๊ะ...
ไม่กล้าใช้เส้นทางรอบเมือง บอกตรงๆกลัวหลง ไม่ใช่บ้านเราเน๊าะ
รถเข้าไปติดไฟแดงใน พิษณุโลก อีกแหล๊ะ ติดอยู่ในตัวเมืองเกือบชั่วโมง
ออกจากตัวเมืองได้ค่อยหายใจคล่องหน่อย เกือบใจขาด
ผ่าน อ.พรมพิราม อ.กงไกรลาศ ตรงไปอีกจะหาทางเลี้ยวไป อ.ศรีสัชนาลัย
หยุดถามเจ้าหน้าที่บริการประชาชน เจ้าหน้าที่ก็ดีใจหาย บอกยังเหลืออีกตั้งไกลนะครับ
เราบอกเหลือไกลเหลือใกล้ก็ต้องไปค่ะ ให้แผนที่เรามาพร้อม อวยพรให้เดินทางปลอดภัยด้วย
ไอ้ป้ายนี้แหล๊ะ ที่เราตามหาแล้วก็เจอ นี่เราเลยจอดรถถ่ายรูปวันที่เราจะกลับบ้านตอนเช้า
จะเอามาไว้ดู เผื่อวันหลังได้ไปอีกจะได้จำได้...
เจ้าของบ้านก็โทรบ่อย โทรมาอีกแหล๊ะ เราบอกจะถึงแล้ว
เลี้ยวขวาแล้วก็ตามเส้นทางไป ทางสะดวกรถไม่ค่อยมี
ถึงบ้านญาติประมาณบ่าย 3 โมงครึ่ง พอไปถึงบ้านญาติ
รีบโทรกลับบอกแม่ว่ามาถึงแล้ว แม่บ่นทำไมถึงไวจัง
เราบอกแม่อ่อ หนูไม่ค่อยจอด ก็เลยถึงไว แม่ถามเหนื่อยมั้ย
เราบอกไม่เหนื่อยแต่ปวดหลังนิดนึง เดี๋ยวกินยาแก้ปวดคงจะหาย
รายงานตัวกับแม่เรียบร้อยแล้ว ขนของฝากลงรถ สีข้าวหอมมะลิไปฝากชาวนาที่นู่น
ญาติเราชอบกินข้าวหอมมะลิ แต่แถวนั้นไม่ได้ทำนาข้าวหอม เราไปทีไรก็เอาไปฝาก
ข้าวบ้านเขาไม่อร่อยเหมือนข้าวบ้านเรา ทั้งปลาร้าทั้งแจ่วบอง กุนเชียง แม้กระทั่งหอมแดงก็ซื้อไป 10 กิโล
หอมแดงบ้านเขาโลละ 45 บ. บ้านเราโลละ 20 บ...