เรื่องวันมีอยู่ว่า เมื่อคืนหนึ่ง วันที่ 8 มิถุนา 2556 เราได้เจอ ผู้ชายคนนึงผ่านสไกค์
วันนั้น เราถึงลำคาญมี ผช. คนนึงทักเรามาในสไกค์เหมือนจะหลายครั้ง เราก้อไม่ตอบ (คือเราสมัครสไกค์อันนั้นเพื่อที่จะแอดแฟนเก่าเรา)
คืนนั้นเราลำคาญมาเลย เราเลยขอเบอร์เขาซึ่งเขาก้อให้เรามา ในคืนนั้นเราก้อโทรไปนะ
จำได้ว่าคุยแปปเดียว เราโทรไปคุยกะเค้า พอเริ่มคุย
เราแม้งรู้สึกแปลกๆ ทำมัยผู้ชายคนนี้พูดน้อยจัง ไม่ค่อยหัวเราะ ไม่ยิ้ม ซึ่งเวลานั้นเรารู้สึกว่าเราสำผัสได้(ในตอนนั้นในหัวเราแค่อยากทำให้เขายิ้ม หัวเราะ) พอสักพัก เราก้อแอดเฟรช ชึ่งเฟรชนั้นเป็นรูปเพื่อนเราซึ่งน่าตาน่ารักมาก(นั้นก้อเฟรชสร้างขึ้นมาเพื่อไปดูแฟนเก่าเราอีกแหละ)
พอเราคุยกันบ่อยชึ้นๆ ความรู้สึกก้อเริ่มเปลี่ยนไป (เราไม่เคยคิดร้ายหรือหลอกลวงอะไรเลยนะ คือสถานะการณ์มันพาไป จะว่าเราเลวก้อได้นะ)
จากเฉยๆ กลายเป็นรู้สึกดี จากรู้สึกดี กลายเป็นชอบ และจากชอบกลางเป็นรัก เราคุยกันมา 1 ปี 6 เดือน กว่าๆ
ไม่เคยเห็นหน้าเลยนะ เราพูดกะเขาตลอด ถ้าเค้าอ้วน รับได้ไหม ถ้าเค้านู้นนี่นั้น เตงรับได้ไหม ซึ่งตอนนั้นเขาบอกว่ารับได้ เมื่อประมาณ ตุลาคม 2557 เราถามเค้าว่า เตงถ้าเค้าไม่ใช้เตงก้อบอกกันตรงๆนะ เราไม่อยากเสียเวลา(ซึ่งตอนนั้นเขาก้อยังไม่เห็นหน้า)
เราบอกเขาว่า ยังไม่ต้องให้คำตอบ เดี๋ยวเค้ามาเอาคำตอบสิ้นปี เราบอกว่าถ้าใช่ก้อคบต่อ แต่ถ้าไม่ใช่เราจะเลิกคุยหรือเป็นเพื่อนก้อได้นะ
ซึ่งพอถึงเวลาจิงๆ ตอนนั้นเราขับรถอยู่กำลังจะไปเคาว์ดาวกับเพื่อนๆ เราบอกเค้าว่าเดี๋ยวตอน 5 ทุ่มจะมาเอาคำตอบ แต่เราใจร้อน รอไม่ไหว
เราเลยขอคำตอบก่อน เขาตอบมาว่าใช่เราเลยคบกันต่อ แล้วทีนี้เราก้อทะเลาะกันเรื่องอะไรสักอย่าง จำไม่ได้(พอดีเป็นคนความจำสั่น) พอวันนั้นเราเที่ยวเสร็จเราก้อกลับบ้านนะ...ถึงบ้านประมาณตี 2 ตกบ่ายมาวันที่ 1 เราก้อขับรถไป พล. ซึ่งเขาก้อกลับบ้าน ที่ พล. เหมือนกัน วันนั้นเราก้อยังไม่ได้เจอกัน เขายังไม่รู้ความจริง เราก้อนอนบ้านเพื่อนเรา แล้ววันที่ 2 มกรา 58 เราได้เจอกันที่เซนทรัล เขาไปเลือกซื้อนาฬิกาให้เราเพราะเป็นของขวัญวันเกิด แต่เขาให้เราไปเจอ ซึ่งเรารู้อยู่แล้ว ว่าถ้าเจอกันเขาต้องรับเราไม่ได้แน่เลย เราเลยเลือกที่จะไม่เจอ คืนนี้เราคุยกันพักใหญ่ คือแบบว่าไม่ได้นอนเลย เราก้อไม่รู้จะทำยังไง เขาจะไปจากเราในตอนนั้นเถ้าเราไม่ไปเจอเขา ตกตอนเช้า วันที่ 3 เราเลยตัดสินใจบอกความจิง ส่งรูปให้เราดู เขาบอกรับได้น่ารักดี (ตอนนั้นเราก้อไม่เชื่อหรอกนะ) แต่ทำใจดีสู้เสือไว้ พอส่งรูปให้ดูปุ๊ปเราก้อคุยกันปกตินะ เรานึกว่าเขารับเราได้จิงๆ คราวนี้เขาแอดเฟรชเรามา เราก้อชั่งใจว่าแม้งเอ๊ย จะรับดีไหมว่ะ กลัว คิดอยู่นาน เราปรึกษาเพื่อนอยู่นาน เพื่อนเลยบอกเอ๊ย รับเลย เขาต้องรับได้ในสิ่งที่เราเป็น สรุปเมื่อวานเราก้อรับแอด เขาก้อเข้าไปดูรูปเก่าๆใน FB เพื่อนเรา สรุปเขารับไม่ได้จ้าในสิ่งที่เราเป็น คุณรู้ไหม เราอ้วนนะ เราพยามลด จนผอมลงมาได้ ไม่มากเท่าไร แต่รูปเก่าๆในเฟรชเพื่อน พวกคุณเข้าใจป่ะว่ามันโคตร
ยย 55555555 แต่เราก้อเข้าใจเขานะ เรารอ Line เขา เรารอโทรสับเขา แม้งโคตรเงียบเลย เราเลยรู้เลย **ความเงียบแม้งคือคำตอบ**
เราแค่อยากมาระบายให้ฟัง เราเสียใจนะ แต่ก้อขอบคุณสำหรับทุกสิ่งอย่าง เรามันเป็นคนไม่พยามอะไรเลย วันนี้เราพยามยามเพื่อคุณ แต่ให้เมื่อวันนี้คุณไม่อยู่ตรงนี้แล้ว เราก้อคงต้องพยามยามทำเพื่อตัวเองแล้วล่ะ ^^
ขอโทดสำหรับทุกอย่างนะ แต่มีอย่างนึงที่เราจะบอกที่เราเข้ามาในชีวิตคุณเราไม่เคยคิดร้ายเลยนะ เรารักคุณจิงๆ
ในเมื่อวันจะจบเราก้อต้องยอมรับความจริง TT
ขอบคุณนะกับช่วงเวลาดี ๆ ที่เคยคุยกัน ขอบคุณค่ะ
เราไม่เคยคิดร้ายเลยนะ TT
วันนั้น เราถึงลำคาญมี ผช. คนนึงทักเรามาในสไกค์เหมือนจะหลายครั้ง เราก้อไม่ตอบ (คือเราสมัครสไกค์อันนั้นเพื่อที่จะแอดแฟนเก่าเรา)
คืนนั้นเราลำคาญมาเลย เราเลยขอเบอร์เขาซึ่งเขาก้อให้เรามา ในคืนนั้นเราก้อโทรไปนะ
จำได้ว่าคุยแปปเดียว เราโทรไปคุยกะเค้า พอเริ่มคุย
เราแม้งรู้สึกแปลกๆ ทำมัยผู้ชายคนนี้พูดน้อยจัง ไม่ค่อยหัวเราะ ไม่ยิ้ม ซึ่งเวลานั้นเรารู้สึกว่าเราสำผัสได้(ในตอนนั้นในหัวเราแค่อยากทำให้เขายิ้ม หัวเราะ) พอสักพัก เราก้อแอดเฟรช ชึ่งเฟรชนั้นเป็นรูปเพื่อนเราซึ่งน่าตาน่ารักมาก(นั้นก้อเฟรชสร้างขึ้นมาเพื่อไปดูแฟนเก่าเราอีกแหละ)
พอเราคุยกันบ่อยชึ้นๆ ความรู้สึกก้อเริ่มเปลี่ยนไป (เราไม่เคยคิดร้ายหรือหลอกลวงอะไรเลยนะ คือสถานะการณ์มันพาไป จะว่าเราเลวก้อได้นะ)
จากเฉยๆ กลายเป็นรู้สึกดี จากรู้สึกดี กลายเป็นชอบ และจากชอบกลางเป็นรัก เราคุยกันมา 1 ปี 6 เดือน กว่าๆ
ไม่เคยเห็นหน้าเลยนะ เราพูดกะเขาตลอด ถ้าเค้าอ้วน รับได้ไหม ถ้าเค้านู้นนี่นั้น เตงรับได้ไหม ซึ่งตอนนั้นเขาบอกว่ารับได้ เมื่อประมาณ ตุลาคม 2557 เราถามเค้าว่า เตงถ้าเค้าไม่ใช้เตงก้อบอกกันตรงๆนะ เราไม่อยากเสียเวลา(ซึ่งตอนนั้นเขาก้อยังไม่เห็นหน้า)
เราบอกเขาว่า ยังไม่ต้องให้คำตอบ เดี๋ยวเค้ามาเอาคำตอบสิ้นปี เราบอกว่าถ้าใช่ก้อคบต่อ แต่ถ้าไม่ใช่เราจะเลิกคุยหรือเป็นเพื่อนก้อได้นะ
ซึ่งพอถึงเวลาจิงๆ ตอนนั้นเราขับรถอยู่กำลังจะไปเคาว์ดาวกับเพื่อนๆ เราบอกเค้าว่าเดี๋ยวตอน 5 ทุ่มจะมาเอาคำตอบ แต่เราใจร้อน รอไม่ไหว
เราเลยขอคำตอบก่อน เขาตอบมาว่าใช่เราเลยคบกันต่อ แล้วทีนี้เราก้อทะเลาะกันเรื่องอะไรสักอย่าง จำไม่ได้(พอดีเป็นคนความจำสั่น) พอวันนั้นเราเที่ยวเสร็จเราก้อกลับบ้านนะ...ถึงบ้านประมาณตี 2 ตกบ่ายมาวันที่ 1 เราก้อขับรถไป พล. ซึ่งเขาก้อกลับบ้าน ที่ พล. เหมือนกัน วันนั้นเราก้อยังไม่ได้เจอกัน เขายังไม่รู้ความจริง เราก้อนอนบ้านเพื่อนเรา แล้ววันที่ 2 มกรา 58 เราได้เจอกันที่เซนทรัล เขาไปเลือกซื้อนาฬิกาให้เราเพราะเป็นของขวัญวันเกิด แต่เขาให้เราไปเจอ ซึ่งเรารู้อยู่แล้ว ว่าถ้าเจอกันเขาต้องรับเราไม่ได้แน่เลย เราเลยเลือกที่จะไม่เจอ คืนนี้เราคุยกันพักใหญ่ คือแบบว่าไม่ได้นอนเลย เราก้อไม่รู้จะทำยังไง เขาจะไปจากเราในตอนนั้นเถ้าเราไม่ไปเจอเขา ตกตอนเช้า วันที่ 3 เราเลยตัดสินใจบอกความจิง ส่งรูปให้เราดู เขาบอกรับได้น่ารักดี (ตอนนั้นเราก้อไม่เชื่อหรอกนะ) แต่ทำใจดีสู้เสือไว้ พอส่งรูปให้ดูปุ๊ปเราก้อคุยกันปกตินะ เรานึกว่าเขารับเราได้จิงๆ คราวนี้เขาแอดเฟรชเรามา เราก้อชั่งใจว่าแม้งเอ๊ย จะรับดีไหมว่ะ กลัว คิดอยู่นาน เราปรึกษาเพื่อนอยู่นาน เพื่อนเลยบอกเอ๊ย รับเลย เขาต้องรับได้ในสิ่งที่เราเป็น สรุปเมื่อวานเราก้อรับแอด เขาก้อเข้าไปดูรูปเก่าๆใน FB เพื่อนเรา สรุปเขารับไม่ได้จ้าในสิ่งที่เราเป็น คุณรู้ไหม เราอ้วนนะ เราพยามลด จนผอมลงมาได้ ไม่มากเท่าไร แต่รูปเก่าๆในเฟรชเพื่อน พวกคุณเข้าใจป่ะว่ามันโคตร
เราแค่อยากมาระบายให้ฟัง เราเสียใจนะ แต่ก้อขอบคุณสำหรับทุกสิ่งอย่าง เรามันเป็นคนไม่พยามอะไรเลย วันนี้เราพยามยามเพื่อคุณ แต่ให้เมื่อวันนี้คุณไม่อยู่ตรงนี้แล้ว เราก้อคงต้องพยามยามทำเพื่อตัวเองแล้วล่ะ ^^
ขอโทดสำหรับทุกอย่างนะ แต่มีอย่างนึงที่เราจะบอกที่เราเข้ามาในชีวิตคุณเราไม่เคยคิดร้ายเลยนะ เรารักคุณจิงๆ
ในเมื่อวันจะจบเราก้อต้องยอมรับความจริง TT
ขอบคุณนะกับช่วงเวลาดี ๆ ที่เคยคุยกัน ขอบคุณค่ะ