(ก่อนอ่านขอทำข้อตกลงนิดนึงนะครับ โปรดเมนต์สุภาพ งดการเหยียดเพศ กระทู้นี้ไม่ใช่นิยายครับ ผมมาเล่าสู่กันฟังเฉยๆ อาจจะเหมือน แต่ขอออกตัวไว้ก่อน) มาเล่านี่ เพื่ออยากได้ความสบายใจครับ ผมจิตตกมาก ไม่รู้ทำไม ช่วงนี้ปิดเทอมด้วยมั้งครับ สมองเลยว่าง ระหว่างที่พิมพ์ผมก็รอเว็บมหาลัยเปิดให้ลงทะเบียนเรียนเทอมสองครับ อ่อแล้วก็ใครจะถามหาเรื่องคุยกันในไลน์อะไรยังไง เมสเซสหลังไมค์นะ ให้เกรียติพี่เค้า ใครขอผมก็ให้ครับ เพราะผมจะเบลอนี่แหละ ไม่อยากให้เค้ารู้ว่าผมมาโพสต์ไว้ เพราะผมแปลงคำพูดนิดหน่อยครับ
ก่อนอื่นก็สวัสดีทุกท่านนะครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผม ซึ่งผมสมัครล๊อคอินไว้สักระยะหนึ่งแล้วครับเรื่องที่ผมอยากจะเล่าเนี่ยก็คือว่า ผมเนี่ยเป็นคนที่จริงจังครับ โดยเฉพาะเรื่องความรักบนโลกออนไลน์ ซึ่งใครได้ยินต้องบอกว่าหุ้ย ยังจะหวังอีกหรือ (เรื่องเรียนอยู่มหาลัยยังไม่ได้ครึ่งของเรื่องนี้เลยครับ หลับบ้าง มาสายบ้างอะครับ) ให้ผมหาจริงๆ แบบเจอหน้า ก็คงไม่ได้ เพราะไหนจะเรื่องที่บ้านอีก อะไรอีก เพื่อนที่มอรู้หมดแล้วครับ แต่ที่บ้านยังไม่รู้ แล้วทีนี้ผมก็ได้รู้จักกับแอ๊พตัวหนึ่งที่ชื่อว่า Jack'd ครับ (ผมว่าใครเคยเล่นต้องร้องอ่อครับ บางคนอาจจะนิยามว่า แอ๊พหาคู่เยเลยก็ว่าได้) แต่สำหรับผมมันไม่ใช่ครับ ผมเอาไว้เพื่อนคุย แก้เหงาซะมากกว่า พอใครมาชวนไปเย เราก็จะปัดๆ ทิ้ง ส่วนมากก็แค่เปิดกล้องมากกว่าครับ (แต่ทำไรนี่ ก็สุดแล้วแต่เลยครับ) ที่ผ่านมาเนี่ย ผมก็คุยในแชทในอะไรมาก่อนนะ บางครั้งเจอกันแล้วก็พาไปเลี้ยงข้าวแล้วก็กลับแค่นั้นครับ ไม่มีไรมากกว่านี้ (เพราะผมไม่ได้อยู่หอ ถ้าอยู่น่าจะมีนะครับ) แล้วเค้าก็หายไปครับ รูปที่ขึ้นก็ใช้รูปตัวเองตลอด ไม่แต่งครับ โดนหลอกบ้างไรบ้าง เคยโดนหลอกเอาของไปก็มีเหมือนกันครับ เจอหน้ากันจังๆ นี่แหละ เพราะเค้าอาศัยความไว้เนื้อเชื่อใจของเรา แล้วก็ไม่ได้จริงจัง แต่เหมือนจะไม่เข็ด อยากลองอีก เราไม่พูดถึงอดีตแล้ว เข้าเรื่องดีกว่าครับ
เรื่องนี้เริ่มต้นประมาณสองเดือนที่แล้วครับ ผมเนี่ยได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งครับ ที่ชื่อ โต ครับ (นามสมมติ) ผ่านทางแอ๊พนี่แหละ(ถ้าคนเล่นจะรู้มันคล้ายๆ บีทอล์กครับใกล้ๆกันเจอหมด) อยู่เล่นเนตมอ ก็ดูดไวเลสมอนี่แหละครับ ตึกวิศวะ พอดีวันนั้นเหงาด้วยมั้งอยู่ก็ทักเค้าไป ก็คุยกันตามปกตินี่แหละครับ ตอนแรกผมไม่คิดจริงจังกับเค้าหรอกครับ คุยเล่นๆ ขำๆ กันไป บางทีก็มีมุ้งมิ้งบ้างตามกันไป จู่ๆ เค้าก็ถามเรื่องน้ำหนักผมครับ ซึ่งผมต้องบอกเลยว่า อ้วนมากๆ แต่เค้าก็ไม่เคยว่า เค้าบอกว่ารับได้ แต่ลดก็ดีนะ เพื่อสุขภาพของเราเอง อีกหน่อยแก่ตัวไปจะลำบาก เดี๋ยวสมัครงานจะไม่มีใครรับนะ เค้าพูดประมาณนี้ผมก็คุยกันมาตลอด เค้าเคยชวนผมไปดูหนังมาแล้วสามรอบครับ (ผมเซย์โนวทุกครั้งเพราะไรหรอครับ กลัวเค้าเจอแล้วหนีไปไงครับ เหมือนในอดีต ที่ทำให้ผมยังยึดติดอยู่) จนวันหนึ่งครับผมเริ่มคึกคะนองอยากรู้แล้วสิ่ อยากเห็นเฟสบุ๊คพี่โต เอาไงจะได้ดีน้า อืม ลองเอาชื่อไปเสริชเล่นๆ ดีกว่า ซึ่งมันเป็นชื่อเล่นกับชื่อจริง (แบบที่เคยเสริชเฟสอาจารย์วิชาเคมีที่มหาลัยอะครับ มันได้ผล ผมเลยลองมั่ง ปรากฏว่าสำเร็จครับเจอ)
มีโพสต์เยอะแยะเลย แต่ที่เป็นประเด็นของผมเองก็คือ วันปีใหม่ที่ผ่านมาเค้าเช็คอินว่าเค้าอยู่ที่ผับ แต่ว่าก่อนหน้าผมถามเค้าว่าปีใหม่เคาท์ดาวน์ไหน เค้าบอกว่าไปสวดมนต์ข้ามปีกับครอบครัว อืมมผมก็ไม่ได้คิดไร แต่พอตอนห้าทุ่มในเฟสบุ๊คเค้าบอกว่า เค้ามาอยู่ที่ผับแล้ว อ้าวเห้ย ทำไมมาเร็วจังอะ เราก็สงสัย แล้วอีกโพสต์นึง มีเพลนที่จะไปต่างประเทศเตรียมวีซ่า ไปหาใครก็ไม่รู้ครับเจ้าตัวเค้าบอกว่าเพื่อน (อืมครับเชื่ออีกละ แต่ก็ไม่สบายใจ) ผมไปทะเลาะกับเค้าครับ
ผม : พี่คิดว่าเด็กหลอกง่ายใช่มั้ย วันนั้นบอกว่าไปเคาท์ดาวน์กับครอบครัว แต่พี่เช็คอินไปที่... พี่บอกแบบนั้นก็ได้นี่ ไม่เห็นต้องโกหกเลย
พี่โต: ไปดึกแล้วเลยไม่ได้บอก
ผม : ไม่รู้อะ ผมรู้สึกชาๆ ที่หน้า (เหมือนโดนตบ) พี่มีแฟนอยู่แล้วนี่ แฟนอยู่ที่ต่างประเทศ ผมเข้าใจแบบนี้ รู้นะเว้ยพี่ว่าพี่คุยกับผมแค่คั่นเวลาเฉยๆ
พี่โต: ถ้ารู้สึกไม่ดี คิดว่าพี่แย่ ..(ชื่อผม) จะไม่คุยกับพี่ก็ไม่เป็นไร คนนั้นไม่ใช่แฟน คือจะคาดคั้นให้พี่มีแฟนหรืออะไรยังไง
ผม: ป่าว ..(ชื่อผม) ไปค้นเฟสเจออะ ไมใช่รู้สึกไม่ดีเว้ย ขอโทษละกัน
พี่โต: ขนาดต้องไปเสิทเฟสด้วย เยอะไปมั้ยครับ
ผม: ไมได้คิดจะก้าวก่ายนะ ผมแค่ลองเล่นๆ
พี่โต: แล้วเข้าไปดูได้ไง ไม่ใช่เพื่อน
ผม: ก็พี่โตตั้งโพสต์สาธารณะอะ (Public) ผมเคยใช้วิธีนี้เสริชเฟสอาจารย์แล้วเจอ เลยลองทำบ้าง
พี่โต: คิดมากเลยเซิทแล้วคิดไปเอง ไมรู้จะพูดไร พี่แค่ว่าเราทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย ควรจะเชื่อใจหรือป่าว ไว้ค่อยคุยกัน ตอนนี้พี่ติดงานศพญาติ (อันนี้ของจริงครับ ไม่มีใครเอาความเป็นความตายมาล้อเล่นแน่นอน)
ผม: ขอโทษนะ (จริงๆ เยอะกว่านี้ครับ พิมพ์ไม่ไหวแล้ว)
พี่โต: ทีหลังอย่าทำอีกนะ ขอให้เชื่อใจกัน
ตัดบทมาที่ พี่เค้ากลับมาถึงบ้านครับ
พี่โต; ถึงบ้านละ ลืมๆ ไปเหอะเรื่องนั้นอะ พี่เหนื่อย พรุ่งนี้พี่ต้องไปทำงาน (บทสนทนาเมื่อคืน)
ผม; พี่ผมขอถามอะไรหน่อยดิ่
พี่โต; จะถามอะไรอีกครับ เรื่องเดิมๆ อีกปะ
ผม; แค่สงสัยว่าทำไมพี่ถึงโกรธผมแค่เรื่องผมเจอเฟสบุ๊คพี่หละครับ
พี่โต: บางทีเรื่องบางเรื่องก็เรื่องส่วนตัว ก็ไม่ให้อยากให้รู้ครับ แล้วจะไว้ใจได้ไง ค้นหาข้อมูลขนาดนี้ คนที่รู้สึกไม่ดีคือพี่ปะถามหน่อย กำลังเสียใจเรื่องญาติเสีย มาโดนเราต่อว่าอีก มันใช่เวลาปะครับ แค่นี้คงเข้าใจนะ คงไม่ต้องถามอีก ไม่ข้องใจแล้วนะ อย่าวนมาเรื่องเดิมๆ อีก อ่ออีกเรื่องตอนเข้าไปเฟสพี่ อย่าเข้าไปยุ่งอะไรกับเพื่อนๆ ของพี่นะครับ ไม่อยากมีปัญหาปวดหัวตามมา
ตัดครับ เข้าคำถามดีกว่า ผมจะถามตรงนี้แหละครับ
- ทำไมจะเป็นแฟนอยู่แล้ว หรือไม่ก็ไม่เป็นครับ ต้องหวงเฟสบุ๊คครับ สงสัยเฉยๆ (ผมคุยหลายคนที่ผ่านมา ก็เจอแบบนี้ทุกคน เค้าหวงเพราะมีใครอยู่แล้วหรือป่าว หรือว่าอะไรหรอครับ) เพื่อนเค้ามีไม่เยอะครับ ร้อยกว่าคนเอง
- ทำไมเค้าต้องหวงไม่ให้แอดเพื่อนของเค้าที่อยู่ในเฟส เค้ากลัวอะไรครับ นอกจากเหตุผลที่ พ่อแม่ หรือญาติๆ เล่นเฟสครับ
- อีกข้อผมพึ่งรู้ครับ ว่าพี่เค้าเป็นหนุ่มเที่ยวกลางคืน บาร์เกย์งี้ไปหมด (แต่ไม่บ่อยนะ อยากจะรู้ว่า พวกพี่ๆ ที่เที่ยวอะครับ จริงใจกับแฟนมั้ยหรือว่าไม่ เพราะเค้าก็เจอคนมากหน้าหลายตาครับ เรื่องดีไม่ดีไม่สนครับ เพราะเพื่อนผมก็เที่ยวเหมือนกัน เค้าก็ดีทุกคน สำหรับผม ไม่เกี่ยวกันเลยด้วยหละ ผมก็เฉยๆ แต่ผมไม่เที่ยว กลัวไลฟ์สไตล์จะเข้ากันไม่ได้) ก็อยากจะบอกว่า แค่ห่วงเค้าเฉยๆ ไม่อยากให้เที่ยวเยอะ
ขอบคุณที่อ่านนะครับ ผมแค่จะเข้ามาถามสามคำถามนี่เยอะ แต่พิมพ์เยอะมากเลย อย่างน้อยก็ให้ผมสบายใจแล้วครับ ผมเป็นคนคิดมาก มีคนมาคุยแล้วก็ทิ้ง ทิ้งทุกคนครับ ทิ้งจนชินละครับ แต่ทำไมคนนี้ที่คุย ผมรู้สึกหวงบอกไม่ถูก ทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นไรกัน
ทั้งๆ ที่สเปคไม่เยอะนะครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอแค่อ้วนๆ หมีๆ ขาวโอเคจบครับ (ไม่เอาซิกแพกครับ แค่มองแต่ไม่ได้ชอบ)
ปล. ขอแท๊กไปที่วัยทำงานเพราะว่าผมอยากรู้ความคิดของพวกพี่อะครับ
-ปรึกษาปัญหาหัวใจ ทำไมเป็นจะคบกันแล้วทั้งที ถึงหวงเฟสบุ๊ค- เล่าสู่กันฟัง จากชายหนุ่มสีม่วง (ไม่มีสิบแปดบวกนะครับ)
ก่อนอื่นก็สวัสดีทุกท่านนะครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผม ซึ่งผมสมัครล๊อคอินไว้สักระยะหนึ่งแล้วครับเรื่องที่ผมอยากจะเล่าเนี่ยก็คือว่า ผมเนี่ยเป็นคนที่จริงจังครับ โดยเฉพาะเรื่องความรักบนโลกออนไลน์ ซึ่งใครได้ยินต้องบอกว่าหุ้ย ยังจะหวังอีกหรือ (เรื่องเรียนอยู่มหาลัยยังไม่ได้ครึ่งของเรื่องนี้เลยครับ หลับบ้าง มาสายบ้างอะครับ) ให้ผมหาจริงๆ แบบเจอหน้า ก็คงไม่ได้ เพราะไหนจะเรื่องที่บ้านอีก อะไรอีก เพื่อนที่มอรู้หมดแล้วครับ แต่ที่บ้านยังไม่รู้ แล้วทีนี้ผมก็ได้รู้จักกับแอ๊พตัวหนึ่งที่ชื่อว่า Jack'd ครับ (ผมว่าใครเคยเล่นต้องร้องอ่อครับ บางคนอาจจะนิยามว่า แอ๊พหาคู่เยเลยก็ว่าได้) แต่สำหรับผมมันไม่ใช่ครับ ผมเอาไว้เพื่อนคุย แก้เหงาซะมากกว่า พอใครมาชวนไปเย เราก็จะปัดๆ ทิ้ง ส่วนมากก็แค่เปิดกล้องมากกว่าครับ (แต่ทำไรนี่ ก็สุดแล้วแต่เลยครับ) ที่ผ่านมาเนี่ย ผมก็คุยในแชทในอะไรมาก่อนนะ บางครั้งเจอกันแล้วก็พาไปเลี้ยงข้าวแล้วก็กลับแค่นั้นครับ ไม่มีไรมากกว่านี้ (เพราะผมไม่ได้อยู่หอ ถ้าอยู่น่าจะมีนะครับ) แล้วเค้าก็หายไปครับ รูปที่ขึ้นก็ใช้รูปตัวเองตลอด ไม่แต่งครับ โดนหลอกบ้างไรบ้าง เคยโดนหลอกเอาของไปก็มีเหมือนกันครับ เจอหน้ากันจังๆ นี่แหละ เพราะเค้าอาศัยความไว้เนื้อเชื่อใจของเรา แล้วก็ไม่ได้จริงจัง แต่เหมือนจะไม่เข็ด อยากลองอีก เราไม่พูดถึงอดีตแล้ว เข้าเรื่องดีกว่าครับ
เรื่องนี้เริ่มต้นประมาณสองเดือนที่แล้วครับ ผมเนี่ยได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งครับ ที่ชื่อ โต ครับ (นามสมมติ) ผ่านทางแอ๊พนี่แหละ(ถ้าคนเล่นจะรู้มันคล้ายๆ บีทอล์กครับใกล้ๆกันเจอหมด) อยู่เล่นเนตมอ ก็ดูดไวเลสมอนี่แหละครับ ตึกวิศวะ พอดีวันนั้นเหงาด้วยมั้งอยู่ก็ทักเค้าไป ก็คุยกันตามปกตินี่แหละครับ ตอนแรกผมไม่คิดจริงจังกับเค้าหรอกครับ คุยเล่นๆ ขำๆ กันไป บางทีก็มีมุ้งมิ้งบ้างตามกันไป จู่ๆ เค้าก็ถามเรื่องน้ำหนักผมครับ ซึ่งผมต้องบอกเลยว่า อ้วนมากๆ แต่เค้าก็ไม่เคยว่า เค้าบอกว่ารับได้ แต่ลดก็ดีนะ เพื่อสุขภาพของเราเอง อีกหน่อยแก่ตัวไปจะลำบาก เดี๋ยวสมัครงานจะไม่มีใครรับนะ เค้าพูดประมาณนี้ผมก็คุยกันมาตลอด เค้าเคยชวนผมไปดูหนังมาแล้วสามรอบครับ (ผมเซย์โนวทุกครั้งเพราะไรหรอครับ กลัวเค้าเจอแล้วหนีไปไงครับ เหมือนในอดีต ที่ทำให้ผมยังยึดติดอยู่) จนวันหนึ่งครับผมเริ่มคึกคะนองอยากรู้แล้วสิ่ อยากเห็นเฟสบุ๊คพี่โต เอาไงจะได้ดีน้า อืม ลองเอาชื่อไปเสริชเล่นๆ ดีกว่า ซึ่งมันเป็นชื่อเล่นกับชื่อจริง (แบบที่เคยเสริชเฟสอาจารย์วิชาเคมีที่มหาลัยอะครับ มันได้ผล ผมเลยลองมั่ง ปรากฏว่าสำเร็จครับเจอ)
มีโพสต์เยอะแยะเลย แต่ที่เป็นประเด็นของผมเองก็คือ วันปีใหม่ที่ผ่านมาเค้าเช็คอินว่าเค้าอยู่ที่ผับ แต่ว่าก่อนหน้าผมถามเค้าว่าปีใหม่เคาท์ดาวน์ไหน เค้าบอกว่าไปสวดมนต์ข้ามปีกับครอบครัว อืมมผมก็ไม่ได้คิดไร แต่พอตอนห้าทุ่มในเฟสบุ๊คเค้าบอกว่า เค้ามาอยู่ที่ผับแล้ว อ้าวเห้ย ทำไมมาเร็วจังอะ เราก็สงสัย แล้วอีกโพสต์นึง มีเพลนที่จะไปต่างประเทศเตรียมวีซ่า ไปหาใครก็ไม่รู้ครับเจ้าตัวเค้าบอกว่าเพื่อน (อืมครับเชื่ออีกละ แต่ก็ไม่สบายใจ) ผมไปทะเลาะกับเค้าครับ
ผม : พี่คิดว่าเด็กหลอกง่ายใช่มั้ย วันนั้นบอกว่าไปเคาท์ดาวน์กับครอบครัว แต่พี่เช็คอินไปที่... พี่บอกแบบนั้นก็ได้นี่ ไม่เห็นต้องโกหกเลย
พี่โต: ไปดึกแล้วเลยไม่ได้บอก
ผม : ไม่รู้อะ ผมรู้สึกชาๆ ที่หน้า (เหมือนโดนตบ) พี่มีแฟนอยู่แล้วนี่ แฟนอยู่ที่ต่างประเทศ ผมเข้าใจแบบนี้ รู้นะเว้ยพี่ว่าพี่คุยกับผมแค่คั่นเวลาเฉยๆ
พี่โต: ถ้ารู้สึกไม่ดี คิดว่าพี่แย่ ..(ชื่อผม) จะไม่คุยกับพี่ก็ไม่เป็นไร คนนั้นไม่ใช่แฟน คือจะคาดคั้นให้พี่มีแฟนหรืออะไรยังไง
ผม: ป่าว ..(ชื่อผม) ไปค้นเฟสเจออะ ไมใช่รู้สึกไม่ดีเว้ย ขอโทษละกัน
พี่โต: ขนาดต้องไปเสิทเฟสด้วย เยอะไปมั้ยครับ
ผม: ไมได้คิดจะก้าวก่ายนะ ผมแค่ลองเล่นๆ
พี่โต: แล้วเข้าไปดูได้ไง ไม่ใช่เพื่อน
ผม: ก็พี่โตตั้งโพสต์สาธารณะอะ (Public) ผมเคยใช้วิธีนี้เสริชเฟสอาจารย์แล้วเจอ เลยลองทำบ้าง
พี่โต: คิดมากเลยเซิทแล้วคิดไปเอง ไมรู้จะพูดไร พี่แค่ว่าเราทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย ควรจะเชื่อใจหรือป่าว ไว้ค่อยคุยกัน ตอนนี้พี่ติดงานศพญาติ (อันนี้ของจริงครับ ไม่มีใครเอาความเป็นความตายมาล้อเล่นแน่นอน)
ผม: ขอโทษนะ (จริงๆ เยอะกว่านี้ครับ พิมพ์ไม่ไหวแล้ว)
พี่โต: ทีหลังอย่าทำอีกนะ ขอให้เชื่อใจกัน
ตัดบทมาที่ พี่เค้ากลับมาถึงบ้านครับ
พี่โต; ถึงบ้านละ ลืมๆ ไปเหอะเรื่องนั้นอะ พี่เหนื่อย พรุ่งนี้พี่ต้องไปทำงาน (บทสนทนาเมื่อคืน)
ผม; พี่ผมขอถามอะไรหน่อยดิ่
พี่โต; จะถามอะไรอีกครับ เรื่องเดิมๆ อีกปะ
ผม; แค่สงสัยว่าทำไมพี่ถึงโกรธผมแค่เรื่องผมเจอเฟสบุ๊คพี่หละครับ
พี่โต: บางทีเรื่องบางเรื่องก็เรื่องส่วนตัว ก็ไม่ให้อยากให้รู้ครับ แล้วจะไว้ใจได้ไง ค้นหาข้อมูลขนาดนี้ คนที่รู้สึกไม่ดีคือพี่ปะถามหน่อย กำลังเสียใจเรื่องญาติเสีย มาโดนเราต่อว่าอีก มันใช่เวลาปะครับ แค่นี้คงเข้าใจนะ คงไม่ต้องถามอีก ไม่ข้องใจแล้วนะ อย่าวนมาเรื่องเดิมๆ อีก อ่ออีกเรื่องตอนเข้าไปเฟสพี่ อย่าเข้าไปยุ่งอะไรกับเพื่อนๆ ของพี่นะครับ ไม่อยากมีปัญหาปวดหัวตามมา
ตัดครับ เข้าคำถามดีกว่า ผมจะถามตรงนี้แหละครับ
- ทำไมจะเป็นแฟนอยู่แล้ว หรือไม่ก็ไม่เป็นครับ ต้องหวงเฟสบุ๊คครับ สงสัยเฉยๆ (ผมคุยหลายคนที่ผ่านมา ก็เจอแบบนี้ทุกคน เค้าหวงเพราะมีใครอยู่แล้วหรือป่าว หรือว่าอะไรหรอครับ) เพื่อนเค้ามีไม่เยอะครับ ร้อยกว่าคนเอง
- ทำไมเค้าต้องหวงไม่ให้แอดเพื่อนของเค้าที่อยู่ในเฟส เค้ากลัวอะไรครับ นอกจากเหตุผลที่ พ่อแม่ หรือญาติๆ เล่นเฟสครับ
- อีกข้อผมพึ่งรู้ครับ ว่าพี่เค้าเป็นหนุ่มเที่ยวกลางคืน บาร์เกย์งี้ไปหมด (แต่ไม่บ่อยนะ อยากจะรู้ว่า พวกพี่ๆ ที่เที่ยวอะครับ จริงใจกับแฟนมั้ยหรือว่าไม่ เพราะเค้าก็เจอคนมากหน้าหลายตาครับ เรื่องดีไม่ดีไม่สนครับ เพราะเพื่อนผมก็เที่ยวเหมือนกัน เค้าก็ดีทุกคน สำหรับผม ไม่เกี่ยวกันเลยด้วยหละ ผมก็เฉยๆ แต่ผมไม่เที่ยว กลัวไลฟ์สไตล์จะเข้ากันไม่ได้) ก็อยากจะบอกว่า แค่ห่วงเค้าเฉยๆ ไม่อยากให้เที่ยวเยอะ
ขอบคุณที่อ่านนะครับ ผมแค่จะเข้ามาถามสามคำถามนี่เยอะ แต่พิมพ์เยอะมากเลย อย่างน้อยก็ให้ผมสบายใจแล้วครับ ผมเป็นคนคิดมาก มีคนมาคุยแล้วก็ทิ้ง ทิ้งทุกคนครับ ทิ้งจนชินละครับ แต่ทำไมคนนี้ที่คุย ผมรู้สึกหวงบอกไม่ถูก ทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นไรกัน
ทั้งๆ ที่สเปคไม่เยอะนะครับ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ปล. ขอแท๊กไปที่วัยทำงานเพราะว่าผมอยากรู้ความคิดของพวกพี่อะครับ