คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ลักษณะการปรุงแต่งผิดปกติของจิตแบบนี้ เรียกว่าอาการวิปปัลลาส เกิดจากอภิสังขารมาร ปรุงแต่งออกมาจากจุดลึกๆในใจ แก้ได้ยากมากๆ ต้องอดทนฝืนสู้ไป อย่ากังวลกับมันมาก ถ้ากังวลหรือกลัวอาการลักษณะนี้มากเกินขอบเขต อาจจะเป็นโรคประสาทหรือเป็นบ้าได้
อาการแบบนี้เกิดกับชาวพุทธมากมาย โดยเฉพาะนักฝึกสมาธิภาวนา แต่ไม่มีใครกล้าเปิดเผยออกมา เพราะรู้สึกละอาย เช่น บางราย ปรากฏคำด่าผุดออกมาเรื่อยๆ บางรายปรุงแต่งเป็นภาพนิมิตในใจไปในรูปแบบวิปลาสต่างๆ เช่น ในทางโทสะ ก็ปรากฏเป็นรูปกำลังกระทืบครูบาอาจารย์ หรือเอามีดแทง หรือฟันคอขาด ...ถ้าในทางราคะ ก็ปรากฏเป็นรูปหยาบช้าลามกทางเพศต่างๆกับครูบาอาจารย์ ... ซึ่งจะทำให้คนที่โดนอาการแบบนี้เล่นงาน จะรู้สึกเป็นทุกข์ร้อนใจมากๆ ยิ่งคนที่เคยฝึกจนได้จิตสงบดีๆมาแล้ว ยิ่งรุนแรงและลึกมากๆ เผาลนจิตใจยิ่งกว่าตกนรกทั้งเป็น คล้ายๆโดนไฟจากนรกทุกๆขุมมารุมเผาใจตนคนเดียว รู้สึก ทุกข์ๆๆ มากๆๆ ทุกข์ๆๆ สุดๆๆๆ....
วิธีแก้ คือ...
-ขั้นต้น เมื่อเจออาการแบบนั้น ก็รีบปรุงแต่งไปทางตรงข้ามสู้กับมันทันที ไม่ว่าจะรู้สึกเหนื่อยใจแค่ไหนก็สู้ไปก่อน เช่น ถ้ามันปรุงแต่งเป็นคำด่า หยาบคาย เราก็ปรุงแต่งเป็นคำพูดขอขมาลาโทษสู้กับมัน แบบคำต่อคำ ช็อตต่อช็อต ทันทีทันใด อย่าท้อแท้ ...เพื่อความรู้สึกสบายใจบ้าง ในระดับหนึ่ง ในเบื้องต้นก่อน...
-ขั้นที่สอง ต้องหาโอากาสไปฝึกภาวนา อยู่กับสำนักครูบาอาจารย์ที่เก่งทางภาวนา เคยมีประสบการณ์แก้ปัญหานี้มาก่อนแล้ว หาวิธีแก้ที่ราก ที่มันเริ่มปรุง เพื่อถอนรากออกมา ..แต่ต้องภาวนาอย่างหนักหน่วง ทั้งทางสมถะ และวิปัสสนา เพื่อสามารถมีปัญญาดำดิ่งลึกลงไปในใจตนเอง แก้ที่จุดเริ่มต้นที่มันเริ่มปรุงออกมา ถ้าแก้ตรงจุดนี้ได้ ก็เหมือนถอนรากมันทิ้ง มันจะไม่โผล่อีกตลอดชีวิต และจะรู้เห็นธรรมะอีกมากมายมหาศาล จะเข้าใจธรรมะละเอียดลึกๆในตำรา ได้มากมายกว้างไกล ยากจะบรรยาย ถ้าจะเรียนอภิธรรมก็จะเรียนง่าย เข้าใจง่าย เพราะจะเห็นลักษณะอาการของธรรมต่างๆมาก่อนแล้ว ตอนที่ถอนรากมันออกได้นั้น .... แต่การใช้วิธีนี้แก้ อาจจะต้องทุ่มเท มอบกายถวายชีวิตในการฝึก จึงจะแก้ได้ ...
ขอให้คุณโชคดี แก้ได้ไวๆ
อาการแบบนี้เกิดกับชาวพุทธมากมาย โดยเฉพาะนักฝึกสมาธิภาวนา แต่ไม่มีใครกล้าเปิดเผยออกมา เพราะรู้สึกละอาย เช่น บางราย ปรากฏคำด่าผุดออกมาเรื่อยๆ บางรายปรุงแต่งเป็นภาพนิมิตในใจไปในรูปแบบวิปลาสต่างๆ เช่น ในทางโทสะ ก็ปรากฏเป็นรูปกำลังกระทืบครูบาอาจารย์ หรือเอามีดแทง หรือฟันคอขาด ...ถ้าในทางราคะ ก็ปรากฏเป็นรูปหยาบช้าลามกทางเพศต่างๆกับครูบาอาจารย์ ... ซึ่งจะทำให้คนที่โดนอาการแบบนี้เล่นงาน จะรู้สึกเป็นทุกข์ร้อนใจมากๆ ยิ่งคนที่เคยฝึกจนได้จิตสงบดีๆมาแล้ว ยิ่งรุนแรงและลึกมากๆ เผาลนจิตใจยิ่งกว่าตกนรกทั้งเป็น คล้ายๆโดนไฟจากนรกทุกๆขุมมารุมเผาใจตนคนเดียว รู้สึก ทุกข์ๆๆ มากๆๆ ทุกข์ๆๆ สุดๆๆๆ....
วิธีแก้ คือ...
-ขั้นต้น เมื่อเจออาการแบบนั้น ก็รีบปรุงแต่งไปทางตรงข้ามสู้กับมันทันที ไม่ว่าจะรู้สึกเหนื่อยใจแค่ไหนก็สู้ไปก่อน เช่น ถ้ามันปรุงแต่งเป็นคำด่า หยาบคาย เราก็ปรุงแต่งเป็นคำพูดขอขมาลาโทษสู้กับมัน แบบคำต่อคำ ช็อตต่อช็อต ทันทีทันใด อย่าท้อแท้ ...เพื่อความรู้สึกสบายใจบ้าง ในระดับหนึ่ง ในเบื้องต้นก่อน...
-ขั้นที่สอง ต้องหาโอากาสไปฝึกภาวนา อยู่กับสำนักครูบาอาจารย์ที่เก่งทางภาวนา เคยมีประสบการณ์แก้ปัญหานี้มาก่อนแล้ว หาวิธีแก้ที่ราก ที่มันเริ่มปรุง เพื่อถอนรากออกมา ..แต่ต้องภาวนาอย่างหนักหน่วง ทั้งทางสมถะ และวิปัสสนา เพื่อสามารถมีปัญญาดำดิ่งลึกลงไปในใจตนเอง แก้ที่จุดเริ่มต้นที่มันเริ่มปรุงออกมา ถ้าแก้ตรงจุดนี้ได้ ก็เหมือนถอนรากมันทิ้ง มันจะไม่โผล่อีกตลอดชีวิต และจะรู้เห็นธรรมะอีกมากมายมหาศาล จะเข้าใจธรรมะละเอียดลึกๆในตำรา ได้มากมายกว้างไกล ยากจะบรรยาย ถ้าจะเรียนอภิธรรมก็จะเรียนง่าย เข้าใจง่าย เพราะจะเห็นลักษณะอาการของธรรมต่างๆมาก่อนแล้ว ตอนที่ถอนรากมันออกได้นั้น .... แต่การใช้วิธีนี้แก้ อาจจะต้องทุ่มเท มอบกายถวายชีวิตในการฝึก จึงจะแก้ได้ ...
ขอให้คุณโชคดี แก้ได้ไวๆ
แสดงความคิดเห็น
ช่วยผมทีครับ T^T
คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมนอน แต่ดันมีความคิดนึงเด้งขึ้นมาในหัวสมอง คือ ผมดันไปใช้ คำไม่ดีกับ พระองค์ครับ
ผมจะทำยังไงดีผมเครียดมาก ผมพยายามเลิกคิดแล้วครับ แต่มันเด้งขึ้นมาเองครับ ผมไม่ชอบเลย คือผมท้อแล้ว
ผมไม่ได้อยากนึกแต่มันนึกขึ้นมาเอง เหมือนมีอะไรมาทำให้คิดแบบนี้อ้ะครับ ผมจะทำยังไงดี คือ ช่วงที่เป็นแบบนี้
ผมไม่เคยมีความสุขเลยครับ ผมเครียดมาก จนนอนไม่ได้ พอเวลานอน มันจะเด้งขึ้นมาเอง เหมือนผมดูหมิ่นท่าน
ผมไม่ไหวแล้วครับ Tt'' ผมจะทำยังไงดีครับไม่ให้คิดเรื่องเลวทรามที่มันขึ้นมาแบบนี้ดีครับ
ผมรักพระองค์มากไม่เคยดูหมิ่นหรือคิดอะไรแบบนั่นต่อท่านพระองค์ พอมันเกิดขึ้นมาแบบนี้
ผมไม่รู้จะทำยังไงดีครับ ช่วยผมที T^T