ตามหัวข้อเลยครับ
เคยครับ เรื่องมันเริ่มจากบีทอค5555 คิดแล้วก็ขำว่าจะคุยกันมานานจนลงเอยแบบนี้ได้ เป็นยังไงตามมาเลยครับ
ตอนนั้นผมแค่ต้องการเพื่อนคุยโดยไม่ต้องการมีพันธะอะไรซึ่งกันและกันแล้วก็มาเจอกับผู้หญิงคนนี้ เขาเป็นผู้หญิงที่เอารูปดาวขึ้นมาตั้งชื่อตั้วเองในบีว่า "Astronomy" ผมไม่ได้สดุดตรงชื่อหรืออะไรหรอกครับผมแค่ต้องการเพื่อนผมเลยกดตรงหัวใจไปปรากฏว่าเราสุ่มมาเจอกัน
จากนั้นเขาก็ทักผมมาว่า "อยากคุยกับคนแบบไม่เห็นหน้าไหม" ผมก็ตอบตกลง หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาได้สักพักนึง ผมเรียกเขาว่าน้อยหน่า ส่วนเขาเรียกผมว่าเจี้ยบ ที่มาของชื่อนะหรอครับก็ต้องแน่นอนอยู่แล้วจากหนังดังเรื่อง "แฟนฉัน"นั้นเอง ตอนนั้นไม่รู้จะเรียกชื่ออะไรจะให้เรียก Astronomy ก็ฟังแปลกๆ เลยเรียกน้อยหน่าไปเลยผมกำลังดูเรื่องนั้นอยู่อยู่พอดี55555
ตอนนั้นผมมีแฟนอยู่แล้ว แต่ผมก็บอกนะครับว่าคุยกับเพื่อนคนนี้อยู่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร เราก็คุยกันมาเรื่อยๆในสถานะเพื่อนแปลกหน้าที่ผมไม่เคยเห็นแม้กระทั้งหน้าตาของเขา แต่เขาเห็นหน้าผมนะครับเพราะผมเอารูปตัวเองขึ้น
จากนั้นไม่นานผมก็เลิกเล่นบีทอคเพราะรู้สึกไม่ดีกับแฟนเพราะมันมีคนแอดมาเยอะมากจะไม่รับก็หาว่าหยิ่งอีก(จะบอกว่าตัวเองฮอตมากสินะ555)เลยเลิกเล่นดีกว่า ผมก็ลบรูปทุกอย่างทิ้งหมดและกำลังจะกดลบบัญชี น้อยหน่าก็ทักมา(ผมขอเรียกเลยนะครับเพราะไม่ใช่ชื่อจริงๆ)ว่า
น้อยหน่า: จะไปก็ไม่ลากันหน่อยหรอ
ผม: กำลังจะบอกเลย โทดทีๆ (จริงๆแล้วไม่ได้กะจะบอกหรอก555)
น้อยหน่า: ไม่อยากเป็นเพื่อนกันแล้วหรอ
ผม: อยากสิ เอางี้น้อยหน่ามีไลน์ไหม คุยในไลน์ดีกว่าเนอะ
น้อยหน่า: เอาสิๆ เอาไลน์มาเดี๋ยวแอดไป
ผม: ตี้ดๆๆๆ (บอกไลน์ไป) แบบนี้เราก็เห็นหน้าแล้วอะดิ อยากให้เห็นหรอ555
น้อยหน่า: เออเนอะ แต่ไม่เป็นไร5555
จากนั้นน้อยหน่าก็แอดไลน์มา เราก็ทำความรู้จักกันอย่างจริงๆ ไม่ใช่ในสถานะเพื่อนแปลกหน้าอีกต่อไป เราคุยกันมาเรื่อยๆทุกเรื่องเหมือนเพื่อนที่คอยให้คำปรึกษากันมาตลอดคล้ายกับพี่น้องก็ว่าได้ซึ่งตอนนั้นผมคิดแบบนั้น เขาอายุน้อยกว่าผมปีนึงด้วย
แต่เราไม่ได้คุยกันบ่อยตลอดเวลานะครับ เพราะผมก็มีแฟนอยู่จะมัวแต่คุยกับคนอื่นแบบนี้แฟนก็งอลแย่เลย555 ก็ตอบช้าหน่อย บางวันก็ไม่ได้ตอบ คุยกันไม่มาก เวลาผมมีปัญหากับแฟนเขาก็คอยช่วยเสมอไม่เคยไปไหนเลย นั้นจึงทำให้ผมประทับใจในตัวเพื่อนผู้หญิงคนนี้มา ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยมีเพื่อนผู้หญิงเลย(อยู่โรงเรียนชายล้วนก็เงี่ย) เขาจึงเป็นเพื่อนผู้หญิงไม่กี่คนของผม555 จนวันที่ผมมีปัญหาถึงขั้นเลิกกับแฟน ตอนนั้นนี้ทำไรไม่ถูกอยู่พักใหญ่เลยนะ แต่ก็มีเขานี้แหละที่ตอยอยู่ให้กำลังใจเสมอจนผมหาย
เราก็คุยกันมาเรื่อยๆนะ เราเป็นเพื่อนในโลกโซเชี่ยลมาตลอดจนวันนึงเขามาซื้อของในห้างดังที่กำลังจะปิดปรับปรุง1ปีแถวบ้านผม ผมกำลังกลับบ้านพอดีก็เลยแวะไปหา เราเจอหน้ากันแค่แปปเดียวเท่านั้นผมยังจำประโยคสนทนาแรกได้อยู่เลยขอแทนเขาว่า Aและผมเป็นBละกันนะครับ
A: บอกว่าไม่ต้องมาก็ได้ (เขาบอกว่าไม่ต้องมาก็ได้ทำไมไม่นั่งรถเข้าบ้านไปเลย แต่ผมก็จะไปหาให้ได้555)
B: เอาหน่าไม่เป็นไร55 จะกลับบ้านยัง
A: กลับแล้วๆ (แล้วก็เดินออกจากห้างผมก็เดินอยู่ข้างๆ)
B: โอเคเดี๋ยวเดินไปส่งที่ป้ายรถเมล์ หายเจ็บขาแล้วนะ (ตอนในแชทผมบ่นเจ็บขากับเขา55)
A: อ่อดีแล้ว เป็นนักกีฬาโรงเรียนปะเนี่ยตัวสูงจัง (เอ่ออ บอกช้าไปไหม ผมอยู่ม.6เขาอยู่ม.5)
B: ไม่ได้เป็นๆไม่เห็นเหมือนเลย (ตอนนี้เดินมาถึงทางลงจากสะพานลอยแล้ว)
A: ไม่ต้องไปส่งก็ได้ไม่เป็นไรหรอก
B: เอางั้นหรอ งั้นกลับดีๆนะ (ตอบแบบงงๆแล้วก็เดินออกมา ตอนนั้นเอ๋อมาก555)
A: โอเคงั้นไปละนะ บาย
B: บาย
เป็นการสนทนาที่งงๆสั้นๆและลกมากครับ5555 เพราะเป็นการเจอกันครั้งแรกด้วยแหละ ต่อมาผมก็คุยแชทกับเธอ(ขอเปลี่ยนนะครับเดี๋ยวจะคิดว่าเป็นผู้ชาย ขอโทษด้วยครับที่เปลี่ยนช้า) คุยมาเรื่อยๆเราก็เจอกันอีกครั้งเธอไปดูคอนเสิร์ตฟรีกับเพื่อนจัดที่ห้างดังที่เคยโดนเผา(ขอโทษสำหรับความกวนของผมด้วยครับ555 อย่าถือสาเด็กเลยนะครับ) เธอก็ชวนผมไปดู ผมก็บอกว่าจะชวนเพื่อนไปด้วย3คน คอนเสิร์ตนี้ใช้บัตรเข้าชมนะครับแต่เป็นบัตรที่ต้องตัดจากหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งที่แจกตามป้ายรถเมล์ พอไปถึงงานเธอก็เอาบัตรมาให้ แต่ผมบอกว่าคนเยอะเกินไปคงเข้าไม่ได้ เลยไม่ได้เข้าไปดูกับเธอ เธอเลยไปกับเพื่อนของเธอ2คน
เป็นการเจอกันครั้งที่2ที่ไม่น่าประทับใจเอาซะเลย ผมเป็นผู้หญิงคนนั้นคงงอลและเลิกคุยกับผมไปแล้วละ
เห้อง่วงจัง
5555 ไว้เดี๋ยวผมค่อยมาเล่าใหม่นะครับ
นี้เป็นกระทู้แรกของผมนะครับผิดพลาดหรือแท๊กพลาดอะไรก็ขอโทษด้วยนะครับ
อยากแชร์ประสบการณ์ดีให้เพื่อนได้อ่านนะครับ
เพื่อนๆเคยคุยกับใครสักคนนานๆโดยไม่นึกถึงสถานะบ้างรึเปล่าครับ
เคยครับ เรื่องมันเริ่มจากบีทอค5555 คิดแล้วก็ขำว่าจะคุยกันมานานจนลงเอยแบบนี้ได้ เป็นยังไงตามมาเลยครับ
ตอนนั้นผมแค่ต้องการเพื่อนคุยโดยไม่ต้องการมีพันธะอะไรซึ่งกันและกันแล้วก็มาเจอกับผู้หญิงคนนี้ เขาเป็นผู้หญิงที่เอารูปดาวขึ้นมาตั้งชื่อตั้วเองในบีว่า "Astronomy" ผมไม่ได้สดุดตรงชื่อหรืออะไรหรอกครับผมแค่ต้องการเพื่อนผมเลยกดตรงหัวใจไปปรากฏว่าเราสุ่มมาเจอกัน
จากนั้นเขาก็ทักผมมาว่า "อยากคุยกับคนแบบไม่เห็นหน้าไหม" ผมก็ตอบตกลง หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาได้สักพักนึง ผมเรียกเขาว่าน้อยหน่า ส่วนเขาเรียกผมว่าเจี้ยบ ที่มาของชื่อนะหรอครับก็ต้องแน่นอนอยู่แล้วจากหนังดังเรื่อง "แฟนฉัน"นั้นเอง ตอนนั้นไม่รู้จะเรียกชื่ออะไรจะให้เรียก Astronomy ก็ฟังแปลกๆ เลยเรียกน้อยหน่าไปเลยผมกำลังดูเรื่องนั้นอยู่อยู่พอดี55555
ตอนนั้นผมมีแฟนอยู่แล้ว แต่ผมก็บอกนะครับว่าคุยกับเพื่อนคนนี้อยู่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร เราก็คุยกันมาเรื่อยๆในสถานะเพื่อนแปลกหน้าที่ผมไม่เคยเห็นแม้กระทั้งหน้าตาของเขา แต่เขาเห็นหน้าผมนะครับเพราะผมเอารูปตัวเองขึ้น
จากนั้นไม่นานผมก็เลิกเล่นบีทอคเพราะรู้สึกไม่ดีกับแฟนเพราะมันมีคนแอดมาเยอะมากจะไม่รับก็หาว่าหยิ่งอีก(จะบอกว่าตัวเองฮอตมากสินะ555)เลยเลิกเล่นดีกว่า ผมก็ลบรูปทุกอย่างทิ้งหมดและกำลังจะกดลบบัญชี น้อยหน่าก็ทักมา(ผมขอเรียกเลยนะครับเพราะไม่ใช่ชื่อจริงๆ)ว่า
น้อยหน่า: จะไปก็ไม่ลากันหน่อยหรอ
ผม: กำลังจะบอกเลย โทดทีๆ (จริงๆแล้วไม่ได้กะจะบอกหรอก555)
น้อยหน่า: ไม่อยากเป็นเพื่อนกันแล้วหรอ
ผม: อยากสิ เอางี้น้อยหน่ามีไลน์ไหม คุยในไลน์ดีกว่าเนอะ
น้อยหน่า: เอาสิๆ เอาไลน์มาเดี๋ยวแอดไป
ผม: ตี้ดๆๆๆ (บอกไลน์ไป) แบบนี้เราก็เห็นหน้าแล้วอะดิ อยากให้เห็นหรอ555
น้อยหน่า: เออเนอะ แต่ไม่เป็นไร5555
จากนั้นน้อยหน่าก็แอดไลน์มา เราก็ทำความรู้จักกันอย่างจริงๆ ไม่ใช่ในสถานะเพื่อนแปลกหน้าอีกต่อไป เราคุยกันมาเรื่อยๆทุกเรื่องเหมือนเพื่อนที่คอยให้คำปรึกษากันมาตลอดคล้ายกับพี่น้องก็ว่าได้ซึ่งตอนนั้นผมคิดแบบนั้น เขาอายุน้อยกว่าผมปีนึงด้วย
แต่เราไม่ได้คุยกันบ่อยตลอดเวลานะครับ เพราะผมก็มีแฟนอยู่จะมัวแต่คุยกับคนอื่นแบบนี้แฟนก็งอลแย่เลย555 ก็ตอบช้าหน่อย บางวันก็ไม่ได้ตอบ คุยกันไม่มาก เวลาผมมีปัญหากับแฟนเขาก็คอยช่วยเสมอไม่เคยไปไหนเลย นั้นจึงทำให้ผมประทับใจในตัวเพื่อนผู้หญิงคนนี้มา ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยมีเพื่อนผู้หญิงเลย(อยู่โรงเรียนชายล้วนก็เงี่ย) เขาจึงเป็นเพื่อนผู้หญิงไม่กี่คนของผม555 จนวันที่ผมมีปัญหาถึงขั้นเลิกกับแฟน ตอนนั้นนี้ทำไรไม่ถูกอยู่พักใหญ่เลยนะ แต่ก็มีเขานี้แหละที่ตอยอยู่ให้กำลังใจเสมอจนผมหาย
เราก็คุยกันมาเรื่อยๆนะ เราเป็นเพื่อนในโลกโซเชี่ยลมาตลอดจนวันนึงเขามาซื้อของในห้างดังที่กำลังจะปิดปรับปรุง1ปีแถวบ้านผม ผมกำลังกลับบ้านพอดีก็เลยแวะไปหา เราเจอหน้ากันแค่แปปเดียวเท่านั้นผมยังจำประโยคสนทนาแรกได้อยู่เลยขอแทนเขาว่า Aและผมเป็นBละกันนะครับ
A: บอกว่าไม่ต้องมาก็ได้ (เขาบอกว่าไม่ต้องมาก็ได้ทำไมไม่นั่งรถเข้าบ้านไปเลย แต่ผมก็จะไปหาให้ได้555)
B: เอาหน่าไม่เป็นไร55 จะกลับบ้านยัง
A: กลับแล้วๆ (แล้วก็เดินออกจากห้างผมก็เดินอยู่ข้างๆ)
B: โอเคเดี๋ยวเดินไปส่งที่ป้ายรถเมล์ หายเจ็บขาแล้วนะ (ตอนในแชทผมบ่นเจ็บขากับเขา55)
A: อ่อดีแล้ว เป็นนักกีฬาโรงเรียนปะเนี่ยตัวสูงจัง (เอ่ออ บอกช้าไปไหม ผมอยู่ม.6เขาอยู่ม.5)
B: ไม่ได้เป็นๆไม่เห็นเหมือนเลย (ตอนนี้เดินมาถึงทางลงจากสะพานลอยแล้ว)
A: ไม่ต้องไปส่งก็ได้ไม่เป็นไรหรอก
B: เอางั้นหรอ งั้นกลับดีๆนะ (ตอบแบบงงๆแล้วก็เดินออกมา ตอนนั้นเอ๋อมาก555)
A: โอเคงั้นไปละนะ บาย
B: บาย
เป็นการสนทนาที่งงๆสั้นๆและลกมากครับ5555 เพราะเป็นการเจอกันครั้งแรกด้วยแหละ ต่อมาผมก็คุยแชทกับเธอ(ขอเปลี่ยนนะครับเดี๋ยวจะคิดว่าเป็นผู้ชาย ขอโทษด้วยครับที่เปลี่ยนช้า) คุยมาเรื่อยๆเราก็เจอกันอีกครั้งเธอไปดูคอนเสิร์ตฟรีกับเพื่อนจัดที่ห้างดังที่เคยโดนเผา(ขอโทษสำหรับความกวนของผมด้วยครับ555 อย่าถือสาเด็กเลยนะครับ) เธอก็ชวนผมไปดู ผมก็บอกว่าจะชวนเพื่อนไปด้วย3คน คอนเสิร์ตนี้ใช้บัตรเข้าชมนะครับแต่เป็นบัตรที่ต้องตัดจากหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งที่แจกตามป้ายรถเมล์ พอไปถึงงานเธอก็เอาบัตรมาให้ แต่ผมบอกว่าคนเยอะเกินไปคงเข้าไม่ได้ เลยไม่ได้เข้าไปดูกับเธอ เธอเลยไปกับเพื่อนของเธอ2คน
เป็นการเจอกันครั้งที่2ที่ไม่น่าประทับใจเอาซะเลย ผมเป็นผู้หญิงคนนั้นคงงอลและเลิกคุยกับผมไปแล้วละ
เห้อง่วงจัง
นี้เป็นกระทู้แรกของผมนะครับผิดพลาดหรือแท๊กพลาดอะไรก็ขอโทษด้วยนะครับ
อยากแชร์ประสบการณ์ดีให้เพื่อนได้อ่านนะครับ