วันที่ถูกทิ้ง
วันที่ 1 มค58 คือวันที่ถูกคนรักบอกเลิก
วินาทีนั้น บอกได้เลยว่าพูดอะไรไม่ออก มันเร็วมาก ไม่ทันตั้งตัว ไม่ได้เตรียมใจ ไม่คิดว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับตัว ไม่มีสัญญาณใดๆทั้งนั้นที่จะทำให้รู้ว่าเธอไม่รักผมแล้ว
ในเมื่อปลายปีที่ผ่านมา ยังคุยกันถึงเรื่องการเข้าประเพณีแลกแหวนกันอยู่เลย
ยังใช้ชีวิต ยังพูดคุย ยังปฎิบัติตัวเหมือนคนที่รัก และใช้ชีวิตร่วมกันอยู่เลย
เกือบ 4ปีที่ผ่านมา เธอคนนี้คือคนที่ผมคิดแล้วว่า จะใช้ชีวิตที่เหลือกับเธอตลอดไป
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอคือคนที่เราเลือกแล้ว
เป็นคนที่ผมคิดถึงว่าเมื่อแก่ตัวลง เธอคือคนที่เราหันไปเมื่อไหร่ก็เจอ
วันนั้น ผมพยายามถามหาเหตุผลว่าเพราะอะไร คำว่าเลิกกันถึงออกจากปาก
คำตอบคือ อยากใช้เวลาอยู่กับครอบครัว อยากอยู่คนเดียว
ง่ายๆแค่นี้เองหรือ…… แล้วคนฟัง คนที่เธอบอกว่าจะรักและอยากใช้ชีวิตร่วมกันตลอดไปจะรู้สึกอย่างไร
บ้านหลังนี้ที่มีเธอเข้ามาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาตลอด จากนี้ไปจะเป็นอย่างไร
ชีวิตประจำวันที่เคยมีกันจะดำเนินต่อไปอย่างไร
เราพยายามทุกอย่างที่จะเปลี่ยนใจเธอ
ที่ผ่านมา เรายอมทุกอย่าง กับกฎเกณฑ์ที่เธอว่า ผู้หญิงถูกเสมอ
ใน1อาทิตย์ มีเพียง 1ถึง2วันที่จะได้อยู่ด้วยกัน (เกิดขึ้นหลังจากคบกันได้ประมาณ ปีกว่าๆ โดยช่วงแรกเธอมาอยู่ที่บ้านผมแทบทุกวัน)
ยอมที่จะไม่มีโอกาสได้พบหรือรู้จักกับครอบครัวของเธอเลย ไม่แม้แต่จะได้รู้จักเพื่อนๆหรือสังคมของเธอ หรือแม้แต่กระทั่งที่ทำงาน ทุกสิ่งทุกอย่างรับรู้จากคำบอกเล่าที่เธอเล่าให้ฟังเท่านั้น ทั้งๆที่ใจอยากเข้าไปมีส่วนในชีวิตของเธอมากกว่านี้
ยอมให้ตัวเธอสบาย โดยให้รถเธอไปใช้ในชีวิตประจำวัน ส่วนตัวเองใช้วีธีปั่นจักรยานไปทำงาน
เงินเก็บที่มี ก็ให้เธอเป็นคนเก็บเอาไว้ โดยไม่เคยคิดว่า สุดท้ายจะมีวันนี้
ทุกอย่างที่คิด ที่ทำลงไป เกิดจากความรักที่มีให้ ให้โดยไม่เคยเผื่อใจไว้เลยว่าจะมีสักวันที่จะต้องเจ็บแบบนี้
ผมอาจไม่ใช่ผู้ชายที่ดี ที่สามารถดูแลให้เธอสบายได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่ที่ทำไปก็คือทั้งหมดที่มี
ผมอาจเป็นผู้ชายที่งี่เง่า ไม่ได้ดั่งใจ หรือละเลยอะไรบางอย่างที่คุณคิดว่าสำคัญไปบ้าง แต่รู้มั้ย ผมพยายามปรับปรุงตัวเองอยู่เสมอนะ
สุดท้าย ความรัก ความผูกพันที่ให้ไปมันคือทุกอย่างที่คนๆหนึ่งจะทำให้ได้
ไม่เคยคิดโกรธในเรื่องราวที่เกิดขึ้น เพราะทุกอย่างที่เธอให้ตลอดเวลาที่ผ่านมา มันคือคำว่าความสุข เป็นความสุขที่ทำให้ผู้ชายคนหนึ่งรู้สึกว่าการได้รักใครสักคนอย่างสุดหัวใจมันดีอย่างนี้นี่เอง
อยากขอบคุณที่ครั้งหนึ่ง คุณเลือกที่จะเข้ามาทำให้ชีวิตของผมมีโอกาสได้รัก ได้ดูแล ได้เอาใจใส่ใครสักคน
อยากขอบคุณที่เข้ามาเติมประสบการณ์ดีๆในการใช้ชีวิตคู่
แม้จะมีที่เหงาและโหยหาความรักบ้างในวันที่เธอไม่อยู่ แต่ก็รู้ว่าเดี๋ยวก็ต้องเจอกัน
ขอบคุณที่ให้โอกาสผู้ชายคนนี้ได้นอนอยู่ข้างๆ ได้ใช้แขนต่างหมอนให้เธอได้หนุน ทั้งๆที่ในบางคืนรู้สึกว่าหัวเธอหนักจนแขนชาไปหมด
ขอบคุณที่อุตส่าห์ตื่นตอนเช้าเพื่อออกไปซื้ออาหารเช้ามาให้ผมทาน
ถ้ารู้ว่าสักวันจะต้องจบแบบนี้ ผมจะตื่นพร้อมคุณในทุกเช้าที่อยู่ด้วยกัน เพื่อจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันให้มากกว่านี้
ขอบคุณที่ได้จูงมือกันไปท่องเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ... รู้มั้ย มันคือประสบการณ์ที่มีค่ามาก ทุกวันนี้ยังดูรูปทุกใบที่คุณถ่ายให้ ไม่มีเบื่อ
ขอบคุณที่ได้ช่วยเหลือกันในยามที่มีปัญหา รู้มั้ย ทุกครั้งที่เกิดอะไรขึ้นมา อย่างแรกที่นึกถึงคือคุณนะ
ขอบคุณที่เคยบอกว่ารักกัน
ขอบคุณที่ระหว่างอยู่ด้วยกัน คุณหยิบยื่นความห่วงใยให้เสมอ
ผมไม่รู้ว่าจะจัดการยังไงต่อไป กับวันที่ไม่มีคุณอีกแล้ว
ถ้าได้เจอเธออีก หรือได้มีโอกาสเปลี่ยนใจเธออีกสักครั้ง
ของขวัญปีใหม่ที่คุณมอบให้ มันเจ็บมากๆเลย รู้มั้ย……
ผมขอไม่รับของขวัญชิ้นนี้ได้มั้ย
ขอไม่เลิกกันได้มั้ยครับ......
ของขวัญปีใหม่ที่คุณมอบให้ มันเจ็บมากๆเลย รู้มั้ย……
วันที่ 1 มค58 คือวันที่ถูกคนรักบอกเลิก
วินาทีนั้น บอกได้เลยว่าพูดอะไรไม่ออก มันเร็วมาก ไม่ทันตั้งตัว ไม่ได้เตรียมใจ ไม่คิดว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับตัว ไม่มีสัญญาณใดๆทั้งนั้นที่จะทำให้รู้ว่าเธอไม่รักผมแล้ว
ในเมื่อปลายปีที่ผ่านมา ยังคุยกันถึงเรื่องการเข้าประเพณีแลกแหวนกันอยู่เลย
ยังใช้ชีวิต ยังพูดคุย ยังปฎิบัติตัวเหมือนคนที่รัก และใช้ชีวิตร่วมกันอยู่เลย
เกือบ 4ปีที่ผ่านมา เธอคนนี้คือคนที่ผมคิดแล้วว่า จะใช้ชีวิตที่เหลือกับเธอตลอดไป
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอคือคนที่เราเลือกแล้ว
เป็นคนที่ผมคิดถึงว่าเมื่อแก่ตัวลง เธอคือคนที่เราหันไปเมื่อไหร่ก็เจอ
วันนั้น ผมพยายามถามหาเหตุผลว่าเพราะอะไร คำว่าเลิกกันถึงออกจากปาก
คำตอบคือ อยากใช้เวลาอยู่กับครอบครัว อยากอยู่คนเดียว
ง่ายๆแค่นี้เองหรือ…… แล้วคนฟัง คนที่เธอบอกว่าจะรักและอยากใช้ชีวิตร่วมกันตลอดไปจะรู้สึกอย่างไร
บ้านหลังนี้ที่มีเธอเข้ามาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาตลอด จากนี้ไปจะเป็นอย่างไร
ชีวิตประจำวันที่เคยมีกันจะดำเนินต่อไปอย่างไร
เราพยายามทุกอย่างที่จะเปลี่ยนใจเธอ
ที่ผ่านมา เรายอมทุกอย่าง กับกฎเกณฑ์ที่เธอว่า ผู้หญิงถูกเสมอ
ใน1อาทิตย์ มีเพียง 1ถึง2วันที่จะได้อยู่ด้วยกัน (เกิดขึ้นหลังจากคบกันได้ประมาณ ปีกว่าๆ โดยช่วงแรกเธอมาอยู่ที่บ้านผมแทบทุกวัน)
ยอมที่จะไม่มีโอกาสได้พบหรือรู้จักกับครอบครัวของเธอเลย ไม่แม้แต่จะได้รู้จักเพื่อนๆหรือสังคมของเธอ หรือแม้แต่กระทั่งที่ทำงาน ทุกสิ่งทุกอย่างรับรู้จากคำบอกเล่าที่เธอเล่าให้ฟังเท่านั้น ทั้งๆที่ใจอยากเข้าไปมีส่วนในชีวิตของเธอมากกว่านี้
ยอมให้ตัวเธอสบาย โดยให้รถเธอไปใช้ในชีวิตประจำวัน ส่วนตัวเองใช้วีธีปั่นจักรยานไปทำงาน
เงินเก็บที่มี ก็ให้เธอเป็นคนเก็บเอาไว้ โดยไม่เคยคิดว่า สุดท้ายจะมีวันนี้
ทุกอย่างที่คิด ที่ทำลงไป เกิดจากความรักที่มีให้ ให้โดยไม่เคยเผื่อใจไว้เลยว่าจะมีสักวันที่จะต้องเจ็บแบบนี้
ผมอาจไม่ใช่ผู้ชายที่ดี ที่สามารถดูแลให้เธอสบายได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่ที่ทำไปก็คือทั้งหมดที่มี
ผมอาจเป็นผู้ชายที่งี่เง่า ไม่ได้ดั่งใจ หรือละเลยอะไรบางอย่างที่คุณคิดว่าสำคัญไปบ้าง แต่รู้มั้ย ผมพยายามปรับปรุงตัวเองอยู่เสมอนะ
สุดท้าย ความรัก ความผูกพันที่ให้ไปมันคือทุกอย่างที่คนๆหนึ่งจะทำให้ได้
ไม่เคยคิดโกรธในเรื่องราวที่เกิดขึ้น เพราะทุกอย่างที่เธอให้ตลอดเวลาที่ผ่านมา มันคือคำว่าความสุข เป็นความสุขที่ทำให้ผู้ชายคนหนึ่งรู้สึกว่าการได้รักใครสักคนอย่างสุดหัวใจมันดีอย่างนี้นี่เอง
อยากขอบคุณที่ครั้งหนึ่ง คุณเลือกที่จะเข้ามาทำให้ชีวิตของผมมีโอกาสได้รัก ได้ดูแล ได้เอาใจใส่ใครสักคน
อยากขอบคุณที่เข้ามาเติมประสบการณ์ดีๆในการใช้ชีวิตคู่
แม้จะมีที่เหงาและโหยหาความรักบ้างในวันที่เธอไม่อยู่ แต่ก็รู้ว่าเดี๋ยวก็ต้องเจอกัน
ขอบคุณที่ให้โอกาสผู้ชายคนนี้ได้นอนอยู่ข้างๆ ได้ใช้แขนต่างหมอนให้เธอได้หนุน ทั้งๆที่ในบางคืนรู้สึกว่าหัวเธอหนักจนแขนชาไปหมด
ขอบคุณที่อุตส่าห์ตื่นตอนเช้าเพื่อออกไปซื้ออาหารเช้ามาให้ผมทาน
ถ้ารู้ว่าสักวันจะต้องจบแบบนี้ ผมจะตื่นพร้อมคุณในทุกเช้าที่อยู่ด้วยกัน เพื่อจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันให้มากกว่านี้
ขอบคุณที่ได้จูงมือกันไปท่องเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ... รู้มั้ย มันคือประสบการณ์ที่มีค่ามาก ทุกวันนี้ยังดูรูปทุกใบที่คุณถ่ายให้ ไม่มีเบื่อ
ขอบคุณที่ได้ช่วยเหลือกันในยามที่มีปัญหา รู้มั้ย ทุกครั้งที่เกิดอะไรขึ้นมา อย่างแรกที่นึกถึงคือคุณนะ
ขอบคุณที่เคยบอกว่ารักกัน
ขอบคุณที่ระหว่างอยู่ด้วยกัน คุณหยิบยื่นความห่วงใยให้เสมอ
ผมไม่รู้ว่าจะจัดการยังไงต่อไป กับวันที่ไม่มีคุณอีกแล้ว
ถ้าได้เจอเธออีก หรือได้มีโอกาสเปลี่ยนใจเธออีกสักครั้ง
ของขวัญปีใหม่ที่คุณมอบให้ มันเจ็บมากๆเลย รู้มั้ย……
ผมขอไม่รับของขวัญชิ้นนี้ได้มั้ย
ขอไม่เลิกกันได้มั้ยครับ......