เคยเป็นมั้ย เวลาเราจะคบกับใครแล้วเขาไม่ชัดเจน

เรื่องมันมีอยู่ว่า...อยู่ดีๆเราก็ได้คุยกับเค้าในเฟสเค้าทักมา เค้าเป็นรุ่นน้องในโรงเรียนที่เราเคยเรียนตอนมอปลาย ต้อนนี้น้องอยู่มอสี่ ส่วนเราปีหนึ่งแต่ถ้าเทียบอายุเรายุมอหก ช่วงแรกๆ เราคุยกันนี้ยิ้มๆ จนปวดกล้าม ฮ่าาาาาา มีความสุขเกินคุยกันนานมาก ดึกสุด ตีสี่เกือบตีห้าวันเวลาผ่านไป
สัก 2 อาทิตย์น้องเค้าก็ตกลงลองคุยกัน แบบคบมั้ง แต่ไม่ใช่แฟน แบบน้องเค้าอยากได้คนที่คุยกันไปเรื่อยๆ ไม่ได้เป็นแฟนแต่น้องเค้าจะไม่ได้มีใคร แล้วส่วนเราจะมีคุยก็ได้น้องไม่ว่า แต่น้องก็จะโกรธ (คง งง กันสิน่ะ) เราก็ งง จนบ้างทีเราไม่รุว่าเรายุในฐานะอะไร น้องเค้าเป็นพวกโลกส่วนตัวสูงก็ว่าได้ ต้องการเวลาส่วนตัว เบื่อง่าย โมโหอารมณ์ขึ้นๆลงๆ เหมือนแบบคิดอะไรอยู่แต่ไม่พูดจะคิดคนเดียว แล้วเป็นพวกเชื่อมั่นในความคิดตัวเองสูงถ้าคิดว่าตัวเองถูกก็จะไม่ฟังผู้ใดทั้งนั้น หลังจาก สองอาทิตย์มาไม่นานก็ เริ่มมีเรื่องแฟนเก่าน้องเข้ามา เหมือนยังลืมไม่ได้ เพ้อถึงแฟนเก่า แล้วพอวันต่อมาวันนั้นเราไปออกกำลังกายช่วงหกโมงเย็น เลยโทรหาน้องน้องก้คุยถามปกติแล้วบอกจะเล่นเน็ตก่อน เด่วฉุกเฉินหาพอไม่นานน้องก้ฉุกเฉินมาเราโทรกลับน้องบอกว่า (เตงเค้ารักเตงน่ะ กลับบ้านแล้วโทรหาเค้าด้วยมีเรื่องจะพูดกับเตง...อย่าลืมน่ะ) พอไม่นานเราก้กลับบ้านรีบโทรหาน้อง ครั้งแรกนึกในใจอยู่เหมือนกันน่ะว่ามันเป็นเรื่องอะไร...เราเลยในดูในไลน์ น้องจะทำเป็นสถานะอยู่ในไลน์ เรารู้เลยว่าน้องจะพูดอะไร..น้องไม่กล้าบอกเราตรงๆ อ้อมมากค่ะ จนเราพูดเสียงแข็ง มีไรพูดมาเลิกพูดอ้อมได้แล้ว น้องเค้าก็พูดเราเลิกคุยกันเถอะ เราเลยพูดแบบ โง่ๆ ว่าเลิกคุยกันทำไมไม่เลิกกันไปเลย น้องบอกมันไม่ต่างกันหรอกเตง เราเป็นพี่น้องกันดีกว่าน่ะ เราจุกเลย เลยถามน้องไปว่าทำไม....เหตุผลของน้องเค้าคือ เราดีเกินเค้าไม่คู่ควรกับเรา เราน่าจะเจอคนที่ดีกว่าเค้าทำให้เรามีความสุขได้มากกว่าเค้าทำให้เรา อยู่กับเราเหมือนเค้าไม่เปงตัวของตัวเอง เราได้ยินเราใจหายเสียใจอยู่แต่ไม่มาก แต่ในคืนนั้นประมานตีสองน้องทักไลน์มา น้องคงคิดว่าเรายังไม่นอนเพราะทุกทีเรานอนดึก แต่เรานอนแล้วเลยไม่ได้ตอบ แต่ด้วยความที่เรายังรู้สึกดีวันต่อมาเราเลยไปบอกคิดถึง น้องเค้าก้ตอบกับมาว่าเหมือนกันคุยไปคุยมาเลยกลับมาคุยเหมือนเดิมคุยกันไปมา ได้ 1 เดือน น้องเค้าก็เป็นอีกครั้งนี้มาให้คำบอกลา ว่าน้องเค้าไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองว่าคิดยังไง แบบเราก็ชอบเศร้าน้อยใจน้องเค้าที่บ้างทีดูเหมือนไม่สนใจ น้องบอกว่าถ้าจะบอกว่าไม่รักมันก็ไม่ใช้ จะให้อธิบายก็อธิบายไม่ถูก น้องเค้าบอกไม่อย่างให้เรามาทนกับความรู้สึกแบบนี้ แบบที่ดูเหมือนไม่ชัดเจนของตัวน้องเค้า ถึงน้องจะไม่มีใครในตอนที่เราคุยกันแต่ที่ทำอยู่ตอนนี้น้องเค้าก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรที่มาคุยกับเราอยู่ตอนนี้มันคืออะไรน้องเค้าไม่เข้าใจตัวน้องเค้าเองเหมือนกันและน้องก้บอกว่า น้องไม่รุว่าสำหรับเราอยูในฐานะอะไรของน้องเค้า น้องไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้น้องรู้สึกไม่ดี จบคำบอกลาครั้งที่สอง เรื่องพึ่งเกินไม่นานขอบคุณทุกคนที่เสียเวลามาอ่านน่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ