เป็นกระทู้แรกๆนะค้าผิดพลาดประการใดก็ขอโทษนะค้า
คือเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงนะคะห่างกัน3ปี
คือเราก็อยู่ชมรมเดียวกันค่ะ ตอนแรกๆเค้าห็คงไม่รู้แต่วันงานโรงเรียนเราไปขอเค้าถ่ายรูปค่ะ>< แต่เค้าคงไม่แปลกใจหรอกค่ะเพราะเค้าค่อนข้างดังคนขอถ่ายรูปนี่เรื่องธรรมดาค่ะ>< หลังจากนั้นช่วงพักบ่ายเราชอบไปแอบดูหน้าห้องเรียนเค้าถ้าไม่เจอจะลงไปรอโรงอาหาร แล้วทำแบบนี้มาเรื่อยๆจนกลายเป็นกิจวัตรรประจำวันไปแล้ว555 วันไหนต้องทำงานลงไปไม่ได้เหมือนจะตาย แต่เค้าก็รู้จักเรานะคะเพราะอยู่ชมรมเดียวกัน แต่ไม่ค่อยได้คุยกัน จนมีวันนึงเป็นงานโรงเรียนอีกเชนกัน มีคนมาใช้สถานที่ของโรงเรียนเราชมรมเลยต้องไปยยกของมาเก็บ เราถือที่วางโน๊ตมา2มือ ตอนแรกเค้าเดินนำหน้าเราแหละค่ะก็เดินตามหลังแบโอ้ยยฟฟิน555>< เค้าถือข้างนึง2อีกข้าง1 แล้วก็ถึงห้องเก็บของแต่ของที่เราถือมันเกิดจะหล่นเรากลัวขของหล่นเลยเอามือรองไว้ ทำำให้มันขูดมือจนเลือดไหล เราเลบฝืนถือจนถึงที่เก็บ เค้าเดินมาจากข้างหลังแล้วมาถามเราว่า เป็นไรรึป่าวมาเราช่วย พูดแค่นี้เรานี่มือไม้อ่อนเลยค่ะ5555 รู้ตัวอีกทีของก็อยู่กับที่แล้ว แต่ก็พยายามคิดว่าเห้ยไม่มีไรหรอกเป็นใครเห็นก็ต้องช่วอยู่แล้วป่ะ จนผ่านมาเรื่อยๆนานๆไผเหมือนเค้ายิ่งรู้มากขึ้น เวลาไปในที่ที่เค้าอยู่ใกล้เราชอบทำเป็นไมเห้นค่ะ เพื่อนเราชอบหันไปมองเค้าแล้วบอกว่าเห้ยแกเค้ามแงแกหหว่ะเมื่อกี้ เราก็แบบตอบไปว่าไม่ใช่หรอกมั้งแก แต่ในใจอยากให้มันเป็นแบบนั้นจะตายย>< มีวันนึงเราไปซื้อน้ำคือแบบเราก็ยืนรอพี้คนขายตักน้ำให้อยู่ เค้าก็แบบมายืนซื้อน้ำข้างๆเราเห็นเราเลยแกล้งทำเป็นไม่หันไปหันหนีไปคุยกับเพื่อนแทน เพื่อนเราเลยไปนั่งรอบนโรงอาหาร แต่เค้ามายืนข้างๆกับโต๊ะที่เรานั่ง(มากลับเพื่อนอีกเยอะ) เรานี่คอเคล็ดเลยค่ะหันไปทางอื่นอย่างเดียว แล้วก็มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นเรื่อยๆค่ะบ หรือบางืเราอาจจะมโนไปเอง ช่วงสอบเราชอบไปอ่านหนังสืออร้านกาแฟใกล้บ้าน(บ้านเค้าใกล้บ้านเราค่ะ) ไปเจอเค้าอยู่กับเพื่อนอีกคน เค้านั่งหันหลังให้โต๊ะรานะคะแต่เพื่อนเค้าหันมาทางโต๊ะราเลย แล้วพวกเพื่อนเรามันนั่งหันหลังกันหมดซึ่งถ้าเค้าหันมาก็มีเราที่อายคนเดียว555 เราก็แบบแอบมองเค้า (ปล.คือก่อนมาร้านแอบไปห้าบ้านเค้าไปส่องวาาอยู่ป่าวไม่เจอเลยลองมาดูที่ร้านตอนแรกเปิดประตูมา มองรอบร้านเลยค่ะแต่ด้วยความที่ว่ารีบมองเลยมองไม่เห็นเราเลยบ่นไปเดินเข้าร้านไปเลยค่ะ โอ้ยยเห็นป่ะแกสุดท้ายเค้าก็ไม่มา แต่พอนั่งโต๊ะเท่านั้นแหละ แหม่มมเรานี่อึ้งไปเลย5555 เราเลยนั่งมองเค้าในกระจก(เงามันสสะท้อน) โต๊ะเราหันไปมองโต๊ะเค้าบ่อยมากค่ะ ที่นี้เพื่อนเค้าพูดไรกัยเค้าไม่รู้แล้วก็แบบหัวเราะกัน เราก็แบบมันคุยไรกันว่ะ555 ทีนี้เค้าหันมาค่ะในหน้าที่ยิ้อยู่ เราตกใจเลยเอากระเป๋าเพื่อนมาบังหน้า ที่นี้เค้าก็หันไปคุยกันอีกรอบขำกันอีก(มันขำไรกันนักหนาว่ะ5555) เค้าลุกจากโต๊ะแล้วเดินมาเกือบถึงโต๊ะเรา เราเห็นเค้าลุกจากโต๊ะเลยหมอบหนีตายเหมือนหลบระเบิดเลยค่ะ555 เค้าเลยเดินกลัไป แต่เพื่อนที่น่ารักของเรามันดันบ่นอยากกลับค่ะเราแบบเออกลับก็ได้เลยอดนั่งมโนไปต่อเลยย
มันก็ผ่านมาเรื่อยๆค่ะะ จนหยุดปีใหม่ เราองไปทำความสะอาดห้องชมรม ในหัวเรานี่มีแต่คพว่าขี้เกียจค่ะ แต่เอ๊ะ!นึกได้เค้าอาจจะมา เลยเสี่ยงดวงไปค่ะ จนมาถึงเค้าไม่มาค่ะ ตอนนั้นนี่นั่งบ่นกับเพื่อนค่ะแบบสุดท้ายไม่มารู้งี้ไม่มาดีกว่า555 จนเราก็หหมดหวังแล้วค่ะว่สเค้าจะมามั้ย เราเลยนั่งจัดของใส่กล่องเรหันหน้าเข้าประตูห้อง นั่งจัดของอยู่ก็เห็นเท้าคน เราก็เอ๊ะเท้าใครว่ะคุ้นๆค่อยเงหน้ามาดู บร๊ะะเจ้าา เค้ามาเรานี่ก็เริ่มไม่สงบแล้วค่ะหันไปมองเค้าบ่อยๆ(เค้านั่งหลังเรา) เราหันไปค่อนข้างบ่อยเลยแหละค่ะ จนหันไปอีกรอบ อ้าวหายไปไหน.... เลยมองมาอีกหันมาเจอหน้าเค้าพอดีนั่งขำอยู่ แล้วคือตอนหันไปเราหน้าเหวอมากค่ะ5555 (นึกแล้วอาย) แล้วก็มีอีกเยอะค่ะเล่าไปคงยาว
คือแบบเราอยากทักเค้าทางไลน์หรือเวลาเจแกันอะไรงี้อ่ะค่ะเพื่อจะได้ดีขึ้นบ้าง แล้วมันพอจะมีโอกาศเป็นไปได้มั้ยคะ
แบบนี้พอมีโอกาศจะเป็นไปได้บ้างมั้ยคะ
คือเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงนะคะห่างกัน3ปี
คือเราก็อยู่ชมรมเดียวกันค่ะ ตอนแรกๆเค้าห็คงไม่รู้แต่วันงานโรงเรียนเราไปขอเค้าถ่ายรูปค่ะ>< แต่เค้าคงไม่แปลกใจหรอกค่ะเพราะเค้าค่อนข้างดังคนขอถ่ายรูปนี่เรื่องธรรมดาค่ะ>< หลังจากนั้นช่วงพักบ่ายเราชอบไปแอบดูหน้าห้องเรียนเค้าถ้าไม่เจอจะลงไปรอโรงอาหาร แล้วทำแบบนี้มาเรื่อยๆจนกลายเป็นกิจวัตรรประจำวันไปแล้ว555 วันไหนต้องทำงานลงไปไม่ได้เหมือนจะตาย แต่เค้าก็รู้จักเรานะคะเพราะอยู่ชมรมเดียวกัน แต่ไม่ค่อยได้คุยกัน จนมีวันนึงเป็นงานโรงเรียนอีกเชนกัน มีคนมาใช้สถานที่ของโรงเรียนเราชมรมเลยต้องไปยยกของมาเก็บ เราถือที่วางโน๊ตมา2มือ ตอนแรกเค้าเดินนำหน้าเราแหละค่ะก็เดินตามหลังแบโอ้ยยฟฟิน555>< เค้าถือข้างนึง2อีกข้าง1 แล้วก็ถึงห้องเก็บของแต่ของที่เราถือมันเกิดจะหล่นเรากลัวขของหล่นเลยเอามือรองไว้ ทำำให้มันขูดมือจนเลือดไหล เราเลบฝืนถือจนถึงที่เก็บ เค้าเดินมาจากข้างหลังแล้วมาถามเราว่า เป็นไรรึป่าวมาเราช่วย พูดแค่นี้เรานี่มือไม้อ่อนเลยค่ะ5555 รู้ตัวอีกทีของก็อยู่กับที่แล้ว แต่ก็พยายามคิดว่าเห้ยไม่มีไรหรอกเป็นใครเห็นก็ต้องช่วอยู่แล้วป่ะ จนผ่านมาเรื่อยๆนานๆไผเหมือนเค้ายิ่งรู้มากขึ้น เวลาไปในที่ที่เค้าอยู่ใกล้เราชอบทำเป็นไมเห้นค่ะ เพื่อนเราชอบหันไปมองเค้าแล้วบอกว่าเห้ยแกเค้ามแงแกหหว่ะเมื่อกี้ เราก็แบบตอบไปว่าไม่ใช่หรอกมั้งแก แต่ในใจอยากให้มันเป็นแบบนั้นจะตายย>< มีวันนึงเราไปซื้อน้ำคือแบบเราก็ยืนรอพี้คนขายตักน้ำให้อยู่ เค้าก็แบบมายืนซื้อน้ำข้างๆเราเห็นเราเลยแกล้งทำเป็นไม่หันไปหันหนีไปคุยกับเพื่อนแทน เพื่อนเราเลยไปนั่งรอบนโรงอาหาร แต่เค้ามายืนข้างๆกับโต๊ะที่เรานั่ง(มากลับเพื่อนอีกเยอะ) เรานี่คอเคล็ดเลยค่ะหันไปทางอื่นอย่างเดียว แล้วก็มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นเรื่อยๆค่ะบ หรือบางืเราอาจจะมโนไปเอง ช่วงสอบเราชอบไปอ่านหนังสืออร้านกาแฟใกล้บ้าน(บ้านเค้าใกล้บ้านเราค่ะ) ไปเจอเค้าอยู่กับเพื่อนอีกคน เค้านั่งหันหลังให้โต๊ะรานะคะแต่เพื่อนเค้าหันมาทางโต๊ะราเลย แล้วพวกเพื่อนเรามันนั่งหันหลังกันหมดซึ่งถ้าเค้าหันมาก็มีเราที่อายคนเดียว555 เราก็แบบแอบมองเค้า (ปล.คือก่อนมาร้านแอบไปห้าบ้านเค้าไปส่องวาาอยู่ป่าวไม่เจอเลยลองมาดูที่ร้านตอนแรกเปิดประตูมา มองรอบร้านเลยค่ะแต่ด้วยความที่ว่ารีบมองเลยมองไม่เห็นเราเลยบ่นไปเดินเข้าร้านไปเลยค่ะ โอ้ยยเห็นป่ะแกสุดท้ายเค้าก็ไม่มา แต่พอนั่งโต๊ะเท่านั้นแหละ แหม่มมเรานี่อึ้งไปเลย5555 เราเลยนั่งมองเค้าในกระจก(เงามันสสะท้อน) โต๊ะเราหันไปมองโต๊ะเค้าบ่อยมากค่ะ ที่นี้เพื่อนเค้าพูดไรกัยเค้าไม่รู้แล้วก็แบบหัวเราะกัน เราก็แบบมันคุยไรกันว่ะ555 ทีนี้เค้าหันมาค่ะในหน้าที่ยิ้อยู่ เราตกใจเลยเอากระเป๋าเพื่อนมาบังหน้า ที่นี้เค้าก็หันไปคุยกันอีกรอบขำกันอีก(มันขำไรกันนักหนาว่ะ5555) เค้าลุกจากโต๊ะแล้วเดินมาเกือบถึงโต๊ะเรา เราเห็นเค้าลุกจากโต๊ะเลยหมอบหนีตายเหมือนหลบระเบิดเลยค่ะ555 เค้าเลยเดินกลัไป แต่เพื่อนที่น่ารักของเรามันดันบ่นอยากกลับค่ะเราแบบเออกลับก็ได้เลยอดนั่งมโนไปต่อเลยย
มันก็ผ่านมาเรื่อยๆค่ะะ จนหยุดปีใหม่ เราองไปทำความสะอาดห้องชมรม ในหัวเรานี่มีแต่คพว่าขี้เกียจค่ะ แต่เอ๊ะ!นึกได้เค้าอาจจะมา เลยเสี่ยงดวงไปค่ะ จนมาถึงเค้าไม่มาค่ะ ตอนนั้นนี่นั่งบ่นกับเพื่อนค่ะแบบสุดท้ายไม่มารู้งี้ไม่มาดีกว่า555 จนเราก็หหมดหวังแล้วค่ะว่สเค้าจะมามั้ย เราเลยนั่งจัดของใส่กล่องเรหันหน้าเข้าประตูห้อง นั่งจัดของอยู่ก็เห็นเท้าคน เราก็เอ๊ะเท้าใครว่ะคุ้นๆค่อยเงหน้ามาดู บร๊ะะเจ้าา เค้ามาเรานี่ก็เริ่มไม่สงบแล้วค่ะหันไปมองเค้าบ่อยๆ(เค้านั่งหลังเรา) เราหันไปค่อนข้างบ่อยเลยแหละค่ะ จนหันไปอีกรอบ อ้าวหายไปไหน.... เลยมองมาอีกหันมาเจอหน้าเค้าพอดีนั่งขำอยู่ แล้วคือตอนหันไปเราหน้าเหวอมากค่ะ5555 (นึกแล้วอาย) แล้วก็มีอีกเยอะค่ะเล่าไปคงยาว
คือแบบเราอยากทักเค้าทางไลน์หรือเวลาเจแกันอะไรงี้อ่ะค่ะเพื่อจะได้ดีขึ้นบ้าง แล้วมันพอจะมีโอกาศเป็นไปได้มั้ยคะ