สวัสดีครับ วันนี้ผมจะมาขอคำปรึกษาและขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆทุกคนหน่อยครับ เรื่องอาจจะยาหน่อยๆยนะครับ
ผมและเธอเป็นแฟนกันมาประมาณ ปีกว่าๆแล้วครับ เธอน่ารักมากครับ น่ารักสุดๆเลยทั้งหน้าตาและนิสัยด้วยครับ เธอเป็นคนรักครอบครัวมากๆครับ ขี้แคร์ ขี้อ้อน ขี้เป็นห่วง นี่แหละนิสัยของเธอที่ทำให้ผมรักเธอมากๆ เข้าเรื่องกันเลยดีกว่านะครับ
ช่วงที่เราคบกันใหม่ๆผมยอมรับเลยครับ ผมเป็นคนที่เจ้าชู้มากๆ และไม่เคยสนใจแฟนเลย ถึงขั้นแบบว่า ชวนผญคนอื่นไปดูหนัง ไปเลี้ยงข้าว ชวนคุยเฟสไทม์ สไกป์ ทุกวี่ทุกวัน แบบไม่สนใจแฟนเลย และมีมากกว่านี้อีกนะครับ(ผมก็จำไม่ได้แล้ว แต่สิ่งที่ผมทำความเลวมันเยอะมากที่ทำให้เธอเสียใจและเสียความรู้สึก แต่นะครับ แต่ผมไม่เคยถูกเนื้อต้องตัวผญคนนั้นเลย มีแค่ครั้งสองครั้ง ที่ผมเคยเล่นหัวเล่นผมผญคนนั้นและก็เอาแขนไปวางบนไหล่) ผมคิดในใจว่าเธอยังไงก็คงจับไม่ได้ สุดท้ายวันนั้นก็มาถึงครับ เธอจับได้คาหนังคาเขาเลย(ทุกครั้งที่เราทะเลาะกันเธอร้องไห้ตลอดเลยครับ) ครั้งแรกผมก็อ้างครับ อ้างนู่นอ้างนี่ จนกล่อมเธอจนเธอเข้าใจ และพอครั้งต่อๆไปเธอก็จับได้ตลอดครับ ว่าผมยังไปนั่นนู่นนี่ผญคนนั้นอีกเหมือนเดิม แต่เธอก็ให้อภัยผมมาตลอด จนถึงครั้งสุดท้ายเธอบอกผมว่าเธอไม่ไหวแล้ว ตอนนั้นความรู้สึกผมไม่ต้องการอะไรเลยครับ ผมอยากได้เธอคืนมาอย่างเดียว ผมยอมรับและสารภาพทุกอย่าง และผมสัญญากับเธอว่าผมจะไม่ทำอีก ผมเพิ่งมารู้ตัวว่าผมมีสิ่งที่มีค่าอยู่ในมืออยู่แล้ว และผมคิดว่าถ้าวันหนึ่งเธอไม่อยู่จริงๆ แล้วผมจะอยู่อย่างไง แล้วสุดท้ายผมก็ยื้อเธอไว้ได้ครับ เธอก็ให้อภัยผมเหมือนเดิม(หลังจากครั้งนี้มันก็สุดๆแล้วครับ ผมก็สัญญากับเธอไว้แล้วว่าผมจะไม่ทำแบบเดิมอีก และผมก็ไม่ทำไม่ยุ่งกับผญคนนั้นจริงๆอีกเลยครับ)
แต่หลังจากนั้นเพื่อนๆเชื่อไหมครับว่าทุกอย่างแย่ลงกว่าเดิมมากๆครับ จากที่ผมตอนนี้สนใจเธอสุดๆทุ่มสุดใจ เพราะผมไม่ได้อะไรกับใครแล้ว ผมก็เลยมีเวลาให้เธอและสนใจเธอเต็มที่ แต่กลับกันครับ เธอกลับเริ่มลดลงเลยๆจากเต็มร้อย กลับพอทะเลาะกันสุดท้ายไม่ว่าผมจะถูกจะผิดผมก็ต้องเป็นคนง้อเธอครับ สมมติว่าผมกำลังขับรถเราสองคนกำลังตัดสินใจว่าจะกินอะไรดี กำลังคุยกันเล่นเพลินๆ จู่ๆเธอก็เงียบ และก็บอกว่านอยด์เรื่องเก่าๆ เธอเป็นอย่างนี้มาประมาณครึ่งปีแล้วครับ เธอยอมรับด้วยนะครับว่าเธอรักผมไม่เหมือนเมื่อก่อน ตั้งแต่เจอเรื่องนั้นเธอก็ไม่ค่อยรู้สึกอะไรสักเท่าไหร่เลยครับ เอ๊ะอะเธอก็พูดว่าเลิก เอ๊ะอะก็พูดถึงเรื่องเก่าๆ จู่ๆก็พูดว่าเบื่อผม รำคาญผม เพราะเรื่องเก่าๆ ขณะผมและเธอนั่งคุยกันแบบจะนอนแล้ว จู่ๆเธอก็บอกว่านอยด์และก็เงียบไปเลย ผมพยายามเอาใจเธอทุกอย่างครับ ผมทำทุกอย่างจริงๆนะครับ แม้ว่าผมเหนื่อยแค่ไหน เพื่อให้ได้ใจเธอคืนมาผมก็ยอม ล่าสุดครับ วันที่ 31 ผมและเธอตกลงกันว่าจะเฟสไทม์เค้าดาวกัน ตอนเช้าๆก็คุยกันดีๆอยู่ครับ พอตกตอนบ่ายเท่านั้นแหละครับ เงียบหายแล้วก็บอกว่านอยด์ อย่างผมพิมพ์ไป10บรรทัด ตอบมา2พยางค์ โอ้โห่แบบน้ำรินอีกแล้วสิครับ ตั้งแต่ครั้งนั้นผ่านมาทุกครั้งที่ผมทะเลาะกับเธอ ผมเองที่เป็นคนร้องไห้ตลอด แม้ว่าจะเรื่องเล็กน้อยก็ตาม ผมเสียใจนี่ครับ ผมกลัวเธอทิ้งผมไป จนมาถึงวันนี้ครับ วันที่ 2 ผมกะว่าจะไปหาเธอแต่เธอกลับปฏิเสธ และเธอก็เอาเรื่องเก่าๆตั้งแต่ปีที่แล้วมาย้ำอีกแล้วครับ และตอนนี้หนักที่สุดครับ เธอพูดประมาณว่าเธอไม่ไหวจริงๆ เธอขอห่างกับผมครับ ตอนนี้ผมร้องไห้ไม่รู้จะทำยังไงเลยครับ ผมไม่อยากเสียเธอไปจริงๆ เธอสำคัญมากๆสำหรับชีวิตของผม(มันยากจริงๆนะครับ ผมถือว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวของผม ในชีวิตผมไปแล้ว คนที่คิดอยากจะหยุดจริงๆคงจะเข้าใจความรู้สึกนี้นะครับ)
สุดท้ายนี้ถ้าหากเธอเห็นกระทู้ของผม ผมมีอะไรอยากจะบอกให้เธอรู้ "เค้ารักดมากนะ เค้าไม่มีใครดก็รู้ ถ้าวันนึงดจากเค้าไปจริงๆแล้วเค้าจะอยู่ยังไง ดอยากให้เค้าทำอะไรอ่ะ อยากได้อะไรอ่ะ เค้ายอมทุกอย่าง เค้าให้ทุกอย่าง ขออย่างเดียวได้ไหม อย่าทิ้งกันไปเลยนะ เค้าขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างอะ เค้ารู้ว่าดเหนื่อยมากๆใช่ไหม เค้าก็เหนื่อยเหมือนกันนะ แต่เค้ารักด เค้ายกโทษให้อภัยดทุกอย่างนะที่เคยทำให้เค้าเสียใจ กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ เค้าไม่อยากเริ่มต้นกับใครใหม่แล้ว"
ปล.ถ้าเป็นเพื่อนๆ เพื่อนๆคิดว่าผมควรทำอย่างไรดีครับ ขอคำปรึกษาเยอะๆเลยนะครับ ผมทุกข์ใจมากๆ
ใครที่มีแฟนอยู่แล้ว ควรรักษาเค้าไว้ดีๆนะครับ
ผมและเธอเป็นแฟนกันมาประมาณ ปีกว่าๆแล้วครับ เธอน่ารักมากครับ น่ารักสุดๆเลยทั้งหน้าตาและนิสัยด้วยครับ เธอเป็นคนรักครอบครัวมากๆครับ ขี้แคร์ ขี้อ้อน ขี้เป็นห่วง นี่แหละนิสัยของเธอที่ทำให้ผมรักเธอมากๆ เข้าเรื่องกันเลยดีกว่านะครับ
ช่วงที่เราคบกันใหม่ๆผมยอมรับเลยครับ ผมเป็นคนที่เจ้าชู้มากๆ และไม่เคยสนใจแฟนเลย ถึงขั้นแบบว่า ชวนผญคนอื่นไปดูหนัง ไปเลี้ยงข้าว ชวนคุยเฟสไทม์ สไกป์ ทุกวี่ทุกวัน แบบไม่สนใจแฟนเลย และมีมากกว่านี้อีกนะครับ(ผมก็จำไม่ได้แล้ว แต่สิ่งที่ผมทำความเลวมันเยอะมากที่ทำให้เธอเสียใจและเสียความรู้สึก แต่นะครับ แต่ผมไม่เคยถูกเนื้อต้องตัวผญคนนั้นเลย มีแค่ครั้งสองครั้ง ที่ผมเคยเล่นหัวเล่นผมผญคนนั้นและก็เอาแขนไปวางบนไหล่) ผมคิดในใจว่าเธอยังไงก็คงจับไม่ได้ สุดท้ายวันนั้นก็มาถึงครับ เธอจับได้คาหนังคาเขาเลย(ทุกครั้งที่เราทะเลาะกันเธอร้องไห้ตลอดเลยครับ) ครั้งแรกผมก็อ้างครับ อ้างนู่นอ้างนี่ จนกล่อมเธอจนเธอเข้าใจ และพอครั้งต่อๆไปเธอก็จับได้ตลอดครับ ว่าผมยังไปนั่นนู่นนี่ผญคนนั้นอีกเหมือนเดิม แต่เธอก็ให้อภัยผมมาตลอด จนถึงครั้งสุดท้ายเธอบอกผมว่าเธอไม่ไหวแล้ว ตอนนั้นความรู้สึกผมไม่ต้องการอะไรเลยครับ ผมอยากได้เธอคืนมาอย่างเดียว ผมยอมรับและสารภาพทุกอย่าง และผมสัญญากับเธอว่าผมจะไม่ทำอีก ผมเพิ่งมารู้ตัวว่าผมมีสิ่งที่มีค่าอยู่ในมืออยู่แล้ว และผมคิดว่าถ้าวันหนึ่งเธอไม่อยู่จริงๆ แล้วผมจะอยู่อย่างไง แล้วสุดท้ายผมก็ยื้อเธอไว้ได้ครับ เธอก็ให้อภัยผมเหมือนเดิม(หลังจากครั้งนี้มันก็สุดๆแล้วครับ ผมก็สัญญากับเธอไว้แล้วว่าผมจะไม่ทำแบบเดิมอีก และผมก็ไม่ทำไม่ยุ่งกับผญคนนั้นจริงๆอีกเลยครับ)
แต่หลังจากนั้นเพื่อนๆเชื่อไหมครับว่าทุกอย่างแย่ลงกว่าเดิมมากๆครับ จากที่ผมตอนนี้สนใจเธอสุดๆทุ่มสุดใจ เพราะผมไม่ได้อะไรกับใครแล้ว ผมก็เลยมีเวลาให้เธอและสนใจเธอเต็มที่ แต่กลับกันครับ เธอกลับเริ่มลดลงเลยๆจากเต็มร้อย กลับพอทะเลาะกันสุดท้ายไม่ว่าผมจะถูกจะผิดผมก็ต้องเป็นคนง้อเธอครับ สมมติว่าผมกำลังขับรถเราสองคนกำลังตัดสินใจว่าจะกินอะไรดี กำลังคุยกันเล่นเพลินๆ จู่ๆเธอก็เงียบ และก็บอกว่านอยด์เรื่องเก่าๆ เธอเป็นอย่างนี้มาประมาณครึ่งปีแล้วครับ เธอยอมรับด้วยนะครับว่าเธอรักผมไม่เหมือนเมื่อก่อน ตั้งแต่เจอเรื่องนั้นเธอก็ไม่ค่อยรู้สึกอะไรสักเท่าไหร่เลยครับ เอ๊ะอะเธอก็พูดว่าเลิก เอ๊ะอะก็พูดถึงเรื่องเก่าๆ จู่ๆก็พูดว่าเบื่อผม รำคาญผม เพราะเรื่องเก่าๆ ขณะผมและเธอนั่งคุยกันแบบจะนอนแล้ว จู่ๆเธอก็บอกว่านอยด์และก็เงียบไปเลย ผมพยายามเอาใจเธอทุกอย่างครับ ผมทำทุกอย่างจริงๆนะครับ แม้ว่าผมเหนื่อยแค่ไหน เพื่อให้ได้ใจเธอคืนมาผมก็ยอม ล่าสุดครับ วันที่ 31 ผมและเธอตกลงกันว่าจะเฟสไทม์เค้าดาวกัน ตอนเช้าๆก็คุยกันดีๆอยู่ครับ พอตกตอนบ่ายเท่านั้นแหละครับ เงียบหายแล้วก็บอกว่านอยด์ อย่างผมพิมพ์ไป10บรรทัด ตอบมา2พยางค์ โอ้โห่แบบน้ำรินอีกแล้วสิครับ ตั้งแต่ครั้งนั้นผ่านมาทุกครั้งที่ผมทะเลาะกับเธอ ผมเองที่เป็นคนร้องไห้ตลอด แม้ว่าจะเรื่องเล็กน้อยก็ตาม ผมเสียใจนี่ครับ ผมกลัวเธอทิ้งผมไป จนมาถึงวันนี้ครับ วันที่ 2 ผมกะว่าจะไปหาเธอแต่เธอกลับปฏิเสธ และเธอก็เอาเรื่องเก่าๆตั้งแต่ปีที่แล้วมาย้ำอีกแล้วครับ และตอนนี้หนักที่สุดครับ เธอพูดประมาณว่าเธอไม่ไหวจริงๆ เธอขอห่างกับผมครับ ตอนนี้ผมร้องไห้ไม่รู้จะทำยังไงเลยครับ ผมไม่อยากเสียเธอไปจริงๆ เธอสำคัญมากๆสำหรับชีวิตของผม(มันยากจริงๆนะครับ ผมถือว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวของผม ในชีวิตผมไปแล้ว คนที่คิดอยากจะหยุดจริงๆคงจะเข้าใจความรู้สึกนี้นะครับ)
สุดท้ายนี้ถ้าหากเธอเห็นกระทู้ของผม ผมมีอะไรอยากจะบอกให้เธอรู้ "เค้ารักดมากนะ เค้าไม่มีใครดก็รู้ ถ้าวันนึงดจากเค้าไปจริงๆแล้วเค้าจะอยู่ยังไง ดอยากให้เค้าทำอะไรอ่ะ อยากได้อะไรอ่ะ เค้ายอมทุกอย่าง เค้าให้ทุกอย่าง ขออย่างเดียวได้ไหม อย่าทิ้งกันไปเลยนะ เค้าขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างอะ เค้ารู้ว่าดเหนื่อยมากๆใช่ไหม เค้าก็เหนื่อยเหมือนกันนะ แต่เค้ารักด เค้ายกโทษให้อภัยดทุกอย่างนะที่เคยทำให้เค้าเสียใจ กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ เค้าไม่อยากเริ่มต้นกับใครใหม่แล้ว"
ปล.ถ้าเป็นเพื่อนๆ เพื่อนๆคิดว่าผมควรทำอย่างไรดีครับ ขอคำปรึกษาเยอะๆเลยนะครับ ผมทุกข์ใจมากๆ