“แมวนิ่มทัวร์” มาจากการที่เพื่อนร่วมออฟฟิศสองคนที่ชอบดูแมวเป็นชีวิตจิตใจเกิดลูกบ้า อยากไปเขาค้อ ภูทับเบิก และลาว เลยเผลอจองที่พักคืนสุดท้ายที่เวียงจันทน์ไว้ ภายหลังหาตั๋วรถออกจากกรุงเทพไม่ได้ แต่ด้วยอารามเสียดายเงิน จึงต้องขอไปด้นสดสักตั้ง มั่วนิ่มไปเรื่อย ๆ ละกัน
หวังว่ากระทู้นี้จะเป็นประโยชน์กับทุกท่าน ที่อยากไปเที่ยวแต่ไม่มีทั้งรถและเวลา มีแค่ใจรักที่พร้อมลุยแบบออนเดอะโรด และ "ไม่เกี่ยงเรื่องจ่ายเงิน" (แม้เราจะพยายามประหยัดก็ตาม)
รูปทั้งหมด มาจาก Canon 450D และ Nexus 5
ศุกร์ที่ 27 ธ.ค. 57: จะได้ไปมั้ยน้อ
หลังจากที่รู้แน่ชัดแล้วว่าเราคงไม่มีแพลนใด ๆ ทั้งสิ้น รวมถึงรถที่จะออกจากกรุงเทพไปเพชรบูรณ์ ก็เริ่มมองหาข้อมูลรถเสริม ทั้งโทรหา บขส. ถามคนรู้จัก ตั้งกระทู้ในพันทิป แล้วได้ข้อสรุปว่า ตั๋วรถน่ะไม่มีหรอก ทั้งไปเพชรบูรณ์ตรง ๆ หรือว่าอ้อมไปจังหวัดอื่นก่อนแล้วค่อยวนกลับ ดังนั้น...
วันนี้ตอนเย็น เราจะไปรอตั๋วรถที่หมอชิต 2
คุณ TB (นามสมมุติ ย่อมาจาก Traveling Buddy มิใช่ Tuberculosis) บอกให้นัดเจอกันที่หมอชิต 2 สักประมาณหนึ่งทุ่ม แต่เราคิดว่าควรจะมาเร็วกว่านั้น ก็เลยมาถึงตอนประมาณหกโมงนิดหน่อย ขึ้นรถไฟฟ้า MRT มาลงที่กำแพงเพชร แล้วต่อพี่วินมา 30 บาท ก็มาถึงสถานีขนส่ง ความรู้สึกในตอนนั้นคือใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ มาก คนมุ่งหน้ามาทิศเดียวกับเราเยอะ แล้วแต่ละคนก็หอบหิ้วสัมภาระพะรุงพะรังพอ ๆ กันด้วย ทีนี้ต้องไปตรงไหนล่ะ? ไม่ต้องทำอะไรก็มีเจ้าหน้าที่หญิงรุ่นแม่เข้ามาถามว่าจะไปไหน พอบอกว่าไปเพชรบูรณ์แกก็ค่อย ๆ น้อมตัวลงมา
“ไปเพชรบูรณ์เหรอ”
“ค่ะ”
“หนูเดินเข้าไปในอาคารนะ จะเห็นเซเว่นอยู่ด้านขวา”
“ด้านขวานะคะ”
“ทีนี้ด้านขวาของเซเว่น” แกยกมือทำท่าประกอบ “จะมีช่องที่ไปเพชรบูรณ์”
“โอเคค่ะ”
“แถวยาวเฟื้อยเลยนะลูก!”
“ยาวเฟื้อยเลยเหรอคะ!”
โค้งขอบคุณแกงาม ๆ หนึ่งรอบแล้วเดินเข้ามาในอาคาร หันไปทางขวา ฮั่นแน่ เซเว่น เลยไปหน่อย มีแถวยาวววววเฟื้อยยยย... เวอร์ค่ะ ความจริงก็แค่ประมาณสิบกว่าคนต่ออยู่... เลยมั่นใจมาก เพชรบูรณ์ ชัวร์ ๆ ทีนี้เรามีลุ้นแล้วเพราะอย่างน้อยที่สุดซุ้มก็ไม่ปิด
ไปต่อได้แป๊บเดียวก็มีผู้หญิงอีกท่านหนึ่งเดินไล่ถามทีละคนว่าจะไปไหน ก็ได้ยินแล้วล่ะว่า
"มีแต่รถ ป.สอง ออกห้าทุ่ม ไม่มีรถเสริม จะไปมั้ย"
เราก็ไลน์ไปหาคุณ TB ทันที เพราะ ป.สอง นี่ก็ขึ้นชื่ออยู่พอสมควร พอคุณ TB ให้ไฟเขียวมา โอย ดีใจมาก เหมือนทัวร์นี้มีเส้นสตาร์ทสักที ไม่รีรอ ซื้อตั๋วสองที่ ที่ละ 225 บาท พอเขาขายให้เราเสร็จ เขาก็หันไปพูดกับพนักงานคนอื่นว่าให้ตัดแถวไปแค่อีกที่หมายหนึ่งก็พอ เพราะตั๋วเพชรบูรณ์เหลืออีกไม่กี่ที่แล้ว เหมือนได้ยินเสียงแตรสวรรค์ เรามาทัน เราได้ตั๋ว เราจะได้เห็นทะเลหมอก เราจะได้ข้ามฝั่งไปลาว เย้ ๆๆๆ
จะเป็น ป. อะไรก็ไม่สนแล้วล่ะ ตื่นเต้นจนหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ได้เวลาเดินทางแล้วสิ!
อารามดีใจ ลืมไปสนิท ลืมไปเลย...
ลืมเอาเสื้อกันหนาวมา
70 ชั่วโมง "กรุงเทพ-ภูทับเบิก-หนองคาย-เวียงจันทน์" ไม่มีรถ ไม่มีเวลา มีแต่ตัวเปล่าและหัวใจ แต่ก็ไปมาแล้ว
หวังว่ากระทู้นี้จะเป็นประโยชน์กับทุกท่าน ที่อยากไปเที่ยวแต่ไม่มีทั้งรถและเวลา มีแค่ใจรักที่พร้อมลุยแบบออนเดอะโรด และ "ไม่เกี่ยงเรื่องจ่ายเงิน" (แม้เราจะพยายามประหยัดก็ตาม)
รูปทั้งหมด มาจาก Canon 450D และ Nexus 5
ศุกร์ที่ 27 ธ.ค. 57: จะได้ไปมั้ยน้อ
หลังจากที่รู้แน่ชัดแล้วว่าเราคงไม่มีแพลนใด ๆ ทั้งสิ้น รวมถึงรถที่จะออกจากกรุงเทพไปเพชรบูรณ์ ก็เริ่มมองหาข้อมูลรถเสริม ทั้งโทรหา บขส. ถามคนรู้จัก ตั้งกระทู้ในพันทิป แล้วได้ข้อสรุปว่า ตั๋วรถน่ะไม่มีหรอก ทั้งไปเพชรบูรณ์ตรง ๆ หรือว่าอ้อมไปจังหวัดอื่นก่อนแล้วค่อยวนกลับ ดังนั้น...
วันนี้ตอนเย็น เราจะไปรอตั๋วรถที่หมอชิต 2
คุณ TB (นามสมมุติ ย่อมาจาก Traveling Buddy มิใช่ Tuberculosis) บอกให้นัดเจอกันที่หมอชิต 2 สักประมาณหนึ่งทุ่ม แต่เราคิดว่าควรจะมาเร็วกว่านั้น ก็เลยมาถึงตอนประมาณหกโมงนิดหน่อย ขึ้นรถไฟฟ้า MRT มาลงที่กำแพงเพชร แล้วต่อพี่วินมา 30 บาท ก็มาถึงสถานีขนส่ง ความรู้สึกในตอนนั้นคือใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ มาก คนมุ่งหน้ามาทิศเดียวกับเราเยอะ แล้วแต่ละคนก็หอบหิ้วสัมภาระพะรุงพะรังพอ ๆ กันด้วย ทีนี้ต้องไปตรงไหนล่ะ? ไม่ต้องทำอะไรก็มีเจ้าหน้าที่หญิงรุ่นแม่เข้ามาถามว่าจะไปไหน พอบอกว่าไปเพชรบูรณ์แกก็ค่อย ๆ น้อมตัวลงมา
“ไปเพชรบูรณ์เหรอ”
“ค่ะ”
“หนูเดินเข้าไปในอาคารนะ จะเห็นเซเว่นอยู่ด้านขวา”
“ด้านขวานะคะ”
“ทีนี้ด้านขวาของเซเว่น” แกยกมือทำท่าประกอบ “จะมีช่องที่ไปเพชรบูรณ์”
“โอเคค่ะ”
“แถวยาวเฟื้อยเลยนะลูก!”
“ยาวเฟื้อยเลยเหรอคะ!”
โค้งขอบคุณแกงาม ๆ หนึ่งรอบแล้วเดินเข้ามาในอาคาร หันไปทางขวา ฮั่นแน่ เซเว่น เลยไปหน่อย มีแถวยาวววววเฟื้อยยยย... เวอร์ค่ะ ความจริงก็แค่ประมาณสิบกว่าคนต่ออยู่... เลยมั่นใจมาก เพชรบูรณ์ ชัวร์ ๆ ทีนี้เรามีลุ้นแล้วเพราะอย่างน้อยที่สุดซุ้มก็ไม่ปิด
ไปต่อได้แป๊บเดียวก็มีผู้หญิงอีกท่านหนึ่งเดินไล่ถามทีละคนว่าจะไปไหน ก็ได้ยินแล้วล่ะว่า
"มีแต่รถ ป.สอง ออกห้าทุ่ม ไม่มีรถเสริม จะไปมั้ย"
เราก็ไลน์ไปหาคุณ TB ทันที เพราะ ป.สอง นี่ก็ขึ้นชื่ออยู่พอสมควร พอคุณ TB ให้ไฟเขียวมา โอย ดีใจมาก เหมือนทัวร์นี้มีเส้นสตาร์ทสักที ไม่รีรอ ซื้อตั๋วสองที่ ที่ละ 225 บาท พอเขาขายให้เราเสร็จ เขาก็หันไปพูดกับพนักงานคนอื่นว่าให้ตัดแถวไปแค่อีกที่หมายหนึ่งก็พอ เพราะตั๋วเพชรบูรณ์เหลืออีกไม่กี่ที่แล้ว เหมือนได้ยินเสียงแตรสวรรค์ เรามาทัน เราได้ตั๋ว เราจะได้เห็นทะเลหมอก เราจะได้ข้ามฝั่งไปลาว เย้ ๆๆๆ
จะเป็น ป. อะไรก็ไม่สนแล้วล่ะ ตื่นเต้นจนหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ได้เวลาเดินทางแล้วสิ!
อารามดีใจ ลืมไปสนิท ลืมไปเลย...
ลืมเอาเสื้อกันหนาวมา