[กระทู้ขอบคุณ] น้องข้าว น้องไหม น้องธาร์ พี่เมย์ พี่หมี ที่ทำให้ประสบการณ์โบกรถขึ้นดอยสำเร็จ

เมื่อวันที่ 24 ธ.ค. ที่ผ่านมา จขกท ได้เดินทางมุ่งสู่ยอดเสา เอ้ย! ยอดดอยอินทนนท์
ปรารถนาว่า วันรุ่งพรุ่งนี้ จักได้ขึ้นไปชมน้ำค้างแข็ง และวิวงาม ณ ทุ่งหญ้า (อะไรลืมแล้ว) ที่กิ่วแม่ปาน

ด้วยความคึกคะนอง (วัยกะลังคึก 555)
ได้ออกเดินทางจากตัวเมืองเชียงใหม่ ด้วยรถประจำทางสาย เชียงใหม่-จอมทอง (รถสองแถวสีเหลืองนี่แหละ)
ในเวลา 16.00 น ปรารถนาว่า ถึงก่อนมืด มีรถชัวร์ (จอมทอง-แม่แจ่ม) ไม่ต้องเหมารถ (ไม่มีตังค์)
คือ จขกท ติดภารกิจในเชียงใหม่ ออกมาไม่ได้อ่ะ T^T


แต่ใครบอก!!!!! ไปถึงจอมทองเมื่อพระอาทิตย์ลาลับ "ผมนี้....เศร้าเลย"
คุณลุงคนขับรถแนะนำให้เหมา แต่เราไม่มีตังค์
คุณลุงเลยบอกว่า "เอางี้ หนูเดินไปโบกรถตรงป้อม แล้วนี่ ถ้าไม่มีรถไป เด๋วไปนอนบ้านลุง พรุ่งนี้ค่อยหารถไป"
(แล้วคุณลุงก็ให้นามบัตร ที่เขียนด้วยปากกามา)
ขอบพระคุณบุคคลคนแรกของการเดินทางครั้งนี้ค่ะ

จขกท เดินขึ้นไป ก็โบกรถไป ก็ไม่มีคนรับ
จึงเดินไปที่ร้านทำอิงค์เจตข้างทาง ขอกระดาษปากกามาเขียนเป้าหมายการเดินทางครั้งนี้
เจ้าของร้านก็ให้มา พร้อมทำหน้างงว่า "เอาจริงเหรอน้อง อันตรายนะ"
อันนี้ก็ขอขอบพระคุณพี่อีกครั้งค่ะ
(น่าจะถ่ายรูปหน้าร้านมาโปรโมทช่วยซักหน่อย พอดีนาทีนั้นกลัวไม่ได้ขึ้นดอย)

และแล้ว!!!! จขกท ก็เดินขึ้นมา โบกรถมา จนถึงหน้าร้านสะดวกซื้อชื่อดัง
ถือป้ายโบกไป ชาวบ้านแถวนั้นงงกันใหญ่
มีพี่ชายคนนึงเดินมาบอก "น้องลองเดินไปให้ตำรวจตรวงป้อมโบกรถให้มั้ย"
ฮะ? ได้ด้วยเหรอ "หนูเกรงใจเค้าอ่ะค่ะพี่" (แล้วมายืนโบกรถหนิ ไม่เกรงใจเค้าเลยรึไง)
พี่เค้าก็เห็นใจ อยากช่วยเต็มที่เลย
ขอบคุณมากๆค่ะพี่ หนูจำหน้าพี่ได้นะ เห็นแล้วจำได้เลย (หมายถึงวันนี้นะ)

โอ้วววว!!! มันมืดมากอ่ะ นี่ยังไม่ถึง 19.00 น นะ
เริ่มบ่นในใจละ "ไม่น่าห้าวเลย แม่รู้คงอดเที่ยวอีกหลายปี แม่ต้องคาดโทษแน่เลย"
แล้วอยู่ๆ มีรถขับมาจอดด้านหลัง แล้วบีบแตรใส่
คิดละ "พี่คร้าบบบบ จอดที่อื่นแล้วกัน หนูไม่ได้ยืนขวางทางเด้อ้ายยย"
ปรากฏ "น้อง....น้องบนรถเค้าให้รับไปด้วย"

ฮะ!!!!!!!!!!!! ว่าไงนะพี่!!!  หนูฟังไม่ผิดชะ???

คือห้องที่แท็กหวังว่าน้องๆ พี่ๆ เพื่อนน้องๆพี่ๆ จะมาเห็นค่ะ