สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ
เรื่องของเค้ามันมีอยู่ว่า...
เราและเค้ารู้จักกันทางเฟสบุ๊ค คุยๆเล่นๆทั่วไป เราเรียนอยู่มหาลัยเดียวกันคณะเดียวกันค่ะ เราถามเขา ชอบเราหรอ เขาตอบกลับมาว่า คนชอบเทอเยอะจะตาย คือเขาตอบไม่ตรงคำถาม เราก็ถามแบบนี้แหละเวลาเขาพิมอะไรมาแล้วเหมือนโดนจีบอะไรงี้ เรามีโอกาสได้เจอกันไม่บ่อยเพราะเรียนกันคนละสาขา มีครั้งหนึ่งขึ้นลิฟเจอกัน เราจำได้ว่านั้นคือเขาคนในแชท ส่วนเขาก็เหมือนจำเราได้เช่นกันแต่เขาไม่แน่ใจว่าใช่เราจริงๆหรือเปล่า จนอยู่หน้าห้องที่เราจะเข้าไปและบังเอิญว่าเขาก็จะต้องเข้าไป เราไม่ได้ชมตัวเองหรอกนะแต่เพื่อนเขาชี้มาทางเราแล้วซุบซิบกัน ไอ้เราก็หูดี เพื่อนในกลุ่มเขาพูดว่า เห้ยน่ารักว่ะ ชื่อไรว่ะ ตามภาษา ผช นั้นแหละค่ะ เราก็ไม่ได้สนใจตอนนั้นสดใจของกินที่อยู่ในมื้ออย่างเดียว555+ เขาก็ทักเฟสเรามาในวันเดียวกัน นั้นเทอหรอที่เจอหน้าห้อง เราก็ตอบว่าใช่ ก็หยอกล้อกันตามปกติ จนวันที่มหาลัยจัดงาน แล้วเขาทักมาวันนี้เห็นเทอด้วย แล้วเขาก็บอกว่าไปเดินด้วยนะเราก็เห็นว่าเราคุยกันมาได้สักพักแล้วคงไม่เป็นไรหรอกมั่ง ก็เดินด้วยกันนั้นแหละ จนต่างคนต่างรู้สึกเหมือนกันก็เริ่มคุยกัน จนวันหนึ่งเขามารับเราไปบ้านพักไปงานวันเกิดเพื่อน #คล้ายๆเหมือนเอาเราไปทำความรู้จักกับเพื่อนด้วยหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ ตอนนั้นเราโสด เราก็คุยๆใครหลายคน เราบอกเขาว่า เราคุยหลายคนนะ เป็นแบบนี้แล้วจะให้เราเลิกคุยกับคนอื่นไหม เขาตอบกลับมาว่า เราคุยกับเทอคนเดียวเทอก็คิดเอานะ .. หลังจากนั้นเราก็เลิกคุยกับคนอื่นตั้งใจจะคุยกับเขาคนเดียวแหละ ก็คุยกันมาเรื่อยๆแต่เขาไม่เคยขอเราเป็นแฟนนะ เราถามเขา เราเป็นอะไรกัน เขาบอกว่าเขายังไม่กล้าใช้คำว่าแฟนกับเราเพราะเขาไม่มีเวลา! เขาบอกว่ากลัวทำหน้าที่นั้นให้เราได้ไม่เต็มที่ แต่การกระทำเวลาอยู่ด้วยกันมันเหมือนแฟนมากเลยนะ นอนก็เคยนอนด้วยกัน เวลาอยู่ด้วยเรารู้สึกอีกแบบแต่พอห่างกันเรารู้สึก
อีกแบบ พอเราถามเราเป็นอะไรกัน เขาก็บอกเหมือนเดิม เราเคยถามเขานะว่าคบกับใครหรือคุยกับใครอยู่อีกหรือเปล่าเขาตอบมาว่า เขาให้ความสำคัญได้ครั้งละคน เราเคยไปถามเพื่อนเขานะว่า เขาเป็นยังไง เพื่อนเขาบอกว่าก็นิสัยอย่างงี้แหละมันคุยครั้งละคน อยู่กับใครก็คนนั้นคนเดียว แค่นิสัยมันเหมือนไม่สนใจ
คือ เราก็ต้องใช้เวลาพิสูจน์เขาหรอ ต้องรอเวลาที่เขาขอเราเป็นแฟนแค่นั้นหรอค่ะ
ตอนนี้ทุกใจเรื่องนี้มากเลยค่ะ
ฉันควรอยู่หรือไป
เรื่องของเค้ามันมีอยู่ว่า...
เราและเค้ารู้จักกันทางเฟสบุ๊ค คุยๆเล่นๆทั่วไป เราเรียนอยู่มหาลัยเดียวกันคณะเดียวกันค่ะ เราถามเขา ชอบเราหรอ เขาตอบกลับมาว่า คนชอบเทอเยอะจะตาย คือเขาตอบไม่ตรงคำถาม เราก็ถามแบบนี้แหละเวลาเขาพิมอะไรมาแล้วเหมือนโดนจีบอะไรงี้ เรามีโอกาสได้เจอกันไม่บ่อยเพราะเรียนกันคนละสาขา มีครั้งหนึ่งขึ้นลิฟเจอกัน เราจำได้ว่านั้นคือเขาคนในแชท ส่วนเขาก็เหมือนจำเราได้เช่นกันแต่เขาไม่แน่ใจว่าใช่เราจริงๆหรือเปล่า จนอยู่หน้าห้องที่เราจะเข้าไปและบังเอิญว่าเขาก็จะต้องเข้าไป เราไม่ได้ชมตัวเองหรอกนะแต่เพื่อนเขาชี้มาทางเราแล้วซุบซิบกัน ไอ้เราก็หูดี เพื่อนในกลุ่มเขาพูดว่า เห้ยน่ารักว่ะ ชื่อไรว่ะ ตามภาษา ผช นั้นแหละค่ะ เราก็ไม่ได้สนใจตอนนั้นสดใจของกินที่อยู่ในมื้ออย่างเดียว555+ เขาก็ทักเฟสเรามาในวันเดียวกัน นั้นเทอหรอที่เจอหน้าห้อง เราก็ตอบว่าใช่ ก็หยอกล้อกันตามปกติ จนวันที่มหาลัยจัดงาน แล้วเขาทักมาวันนี้เห็นเทอด้วย แล้วเขาก็บอกว่าไปเดินด้วยนะเราก็เห็นว่าเราคุยกันมาได้สักพักแล้วคงไม่เป็นไรหรอกมั่ง ก็เดินด้วยกันนั้นแหละ จนต่างคนต่างรู้สึกเหมือนกันก็เริ่มคุยกัน จนวันหนึ่งเขามารับเราไปบ้านพักไปงานวันเกิดเพื่อน #คล้ายๆเหมือนเอาเราไปทำความรู้จักกับเพื่อนด้วยหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ ตอนนั้นเราโสด เราก็คุยๆใครหลายคน เราบอกเขาว่า เราคุยหลายคนนะ เป็นแบบนี้แล้วจะให้เราเลิกคุยกับคนอื่นไหม เขาตอบกลับมาว่า เราคุยกับเทอคนเดียวเทอก็คิดเอานะ .. หลังจากนั้นเราก็เลิกคุยกับคนอื่นตั้งใจจะคุยกับเขาคนเดียวแหละ ก็คุยกันมาเรื่อยๆแต่เขาไม่เคยขอเราเป็นแฟนนะ เราถามเขา เราเป็นอะไรกัน เขาบอกว่าเขายังไม่กล้าใช้คำว่าแฟนกับเราเพราะเขาไม่มีเวลา! เขาบอกว่ากลัวทำหน้าที่นั้นให้เราได้ไม่เต็มที่ แต่การกระทำเวลาอยู่ด้วยกันมันเหมือนแฟนมากเลยนะ นอนก็เคยนอนด้วยกัน เวลาอยู่ด้วยเรารู้สึกอีกแบบแต่พอห่างกันเรารู้สึก
อีกแบบ พอเราถามเราเป็นอะไรกัน เขาก็บอกเหมือนเดิม เราเคยถามเขานะว่าคบกับใครหรือคุยกับใครอยู่อีกหรือเปล่าเขาตอบมาว่า เขาให้ความสำคัญได้ครั้งละคน เราเคยไปถามเพื่อนเขานะว่า เขาเป็นยังไง เพื่อนเขาบอกว่าก็นิสัยอย่างงี้แหละมันคุยครั้งละคน อยู่กับใครก็คนนั้นคนเดียว แค่นิสัยมันเหมือนไม่สนใจ
คือ เราก็ต้องใช้เวลาพิสูจน์เขาหรอ ต้องรอเวลาที่เขาขอเราเป็นแฟนแค่นั้นหรอค่ะ
ตอนนี้ทุกใจเรื่องนี้มากเลยค่ะ