ความรักมันแย่มากเลยสำหรับตัวผม ผมไม่เคยทำให้เค้าสบายใจได้เลยสักครั้งผมมาสำนึกเมื่อสายไปเสียแล้ว เธอเปรียบเสมือนเทวดาน้อยๆๆของผมที่ผมเห็นค่าเมื่อสายไปเสียแล้ว
อยากให้เธอมาอ่านนะ
เพิ่ม FEELING ในการอ่าน
ผมรู้จักเธอมาต้องแต่สมัยเรียนโรงเรียนมัธยม ผมไม่เคยคิดเลยสักนิดว่าจะต้องมีวันที่ร่วมกันเดินทางไปไกลจนขนาดนี้ ผมรักเธอโดยที่ไม่มีอะไรมาเป็นข้อกำหนด จากความผิดอดีตที่ทำให้ผมคิดที่จะพยายามดีกับใครสักคน ในอนาคตที่จะตกลงอยู่ด้วยกัน ผมก็ทำมันพังลง เพราะคำว่าเห็นแก่ตัวเอง เราอยากขอโทษเธอให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้
ครั้งแรกที่เจอกันผมไม่เคยคิดอะไรกับเธฮเลยสักนิดเพราะผมก็มีคนของผม จนเวลาได้เปลี่ยนและเดินผ่านผมเลิกลากับคนรักของผมไป เพราะความผิดที่เกินให้อภัยของผม และผมสาบานกับตัวเองว่าจะทำดีที่สุดกับคนที่จะคบคนต่อไป ซึ่งก็เป็นเธอคนที่ผมกำลังจะเล่าถึง คนที่ผมไม่เคยจะคิดว่าจะต้องร่วมทางกันขนาดนี้ ผมเป็นฝ่ายที่จะเริ่มจีบเธอเองซึ่งผมก็ไม่รู้ทำไม ไม่มีเหตุผลเลยสักนิดไม่มีแม้แต่เงื่อนไข ว่าทำไมผมถึงเลือกที่จะรักเธอ เธอที่แสนจะดีและน่ารักที่สุดถึงเธอจะเป็นคนไม่ยอมใคร มีฐานะ ฉลาด และ อ่อนโยน และสุดท้ายผมก็ทำได้ผมทำลายกำแพงของเธอ ที่เธอสร้างไว้เพราะแฟนคนเก่าของเธอได้ทำให้เธอต้องก่อกำแพงไว้ ผมรู้สึกมีความสุขมากกับการที่เราสองคนอยู่ด้วยกัน นิสัยผมก็เป็นคนที่ บ้า เจ้าชู้ เฮฮา ตามภาษาผู้ชาย ทุกครั้งที่ผมไปหาเธอมันเหมือนเป็นเพื่อนกันมากกว่าเพราะว่าเรามีแต่เสียงหัวเราะให้กันในช่วงแรกๆ และเราก็มีความสุขกกันมาก พอถึงงวันเกิดของผมเราสองคนก็ได้มีแพลนที่จะไปเที่ยว ตจว. ด้วยกันแต่ก็ต้องเฟลเพราะผมติดงานของครอบครัวเลยอดไป ( เธอซื้อเค้กมาให้ผมด้วยแหละเราก็นั่งทานไปได้แค่นิดเดียวเพราะ ผมต้องรีบเดินทางไป ตจว. เค้กที่เธอซื้อมาให้ที่เรา เราสองคนกินไปได้นิดเดียว *ผมสารภาพในนี้เลยนะว่าผมไม่ได้ทานต่อหรอกเพราะเราซื้อมาทานด้วยกันแต่เธอให้ผมมาทานคนเดียวผมทานไม่ลง แฮร่!! ผมได้ให้เค้กก้อนนั้นให้กับคนไร้บ้านที่เดินผ่านมาที่ป้ายรถเมล์นะ ขอโทษด้วยนะที่โกหกว่าทานไปเกลี้ยงเลย ) แต่ว่าพวกเราก็ได้ไปอาทิตถัดไปแทนพอกลับมาจาก ตจว. ชีวิตของพวกเรามีความสุขแบบสุดๆเลย ชนิดที่ว่า ดีปลาว่าขมเจอคู่ของเราไปมดขึ้นแน่นอนครับ แต่แล้วก็เกิดปัญหาเพราะตัวผมเองที่เริ่มออกห่างเพาะเรื่องที่โรงเรียนและงานที่บ้านที่หนักอึ้งแล้วก็ผู้หญิงที่เข้ามาอีกคนซึ่งทำให้ผมออกห่างทีละน้อยๆแต่ยังพยายามไปหาเธอ(ที่รักของผม) มันเป็นเวลาที่ย่ำแย่จริงๆ ผมรู้สึกผิดนะแต่มันก็ทำต่อไป แฟนของผมเธอให้ทุกอย่างกับผมจริงๆๆทุกอย่างเลย บอกเลยครับทุกอย่าง ทั้งเวลา ความรัก เงิน !! แต่ผมมันพอไม่เป็นเองทั้งๆที่ตั้งใจจะเปลี่ยน เพื่อเธอ และแล้วมันก็เกิดปัญหาใหญ่มากกกกกกก!!!!! ขึ้นมาทำให้เราสองคนถึงขั้นเลิกลากันไป แต่ผมก็ตามตื้อตามง้อมาตลอด จนเธอยอมกลับมาเริ่มใหม่ แต่ยังไม่จบวีรกรรมของผม ผมทำมันจนเกิดเป็นครั้งที่ 4-5-6-7-8-........ จนเธอทนไม่ไหว ( ผมเริ่มสำนึกได้นิดหน่อย ) จนถึงเวลานี้เธอไปเที่ยวกับเพื่อนที่ ภาคเหนือ
เธอก็บอกอยากจะจบกับผม ช่วงที่เธอขึ้นไปผมยังไม่ปิดปีใหม่เลย พอวันที่ รร.ปิดปุ้ปผมตีตํ๋วเครื่องบินรีบขึ้นไปหาเธอโดยทันที ค่าตั๋ว 2xxx กว่าผมก็ยอมเพื่อคนที่ผมรัก เราขึ้นไปความรู้สึกเดิมกลับมาครับ ความสุขของการท่องเที่ยวของคู่รัก ฮะ ฮะ ฮะ แฮฮฮฮฮฮฮปปี้
แต่ก็เกิดปัญหาเจ้ากรรมอีกจนได้ เฮ้อผมมมไม่น่าเป็นคนแบบนี้เลย แต่สุดท้ายมันก็ผ่ามาได้อีกครั้ง จนถึงวันกลับ เราก็ยังทะเลาะกันก่อนกลับมา เฮ้อออออออออออ แต่สุดท้ายก็ดีกันจนได้
กลับมา กทม. ยังๆปัญหายังไม่จบและหนักกว่าเก่าด้วยซ้ำจนเราเลิกกันจริงๆเพราะปัญหาเก่า ปัญหาใหญ่ที่ผมก่อเอาไว้ ปัญหาที่ผมสร้างเอาไว้ ซึ่งตอนนี้ผมพึ่งจะสำนึกขึ้นมาได้ตอนนี้ตอนที่สายไปแล้วตอนที่เธอจากผมไปแล้ว ถ้าหากโอกาสมีผมจะดีที่สุดเพื่อเธอเลยนะ ที่รัก ยังรักและยังอยากจะอยู่กับเธฮจนถึงวันสุดท้ายเลยนะ เรารู้ปัญหาที่เราทำมันใหญ่เกินที่เธอจะให้อภัย รักนะ รัก รัก รัก เธอตลอดเวลาเลย อยากจะขอโทษเธอทกๆทางๆที่เป็นไปได้
สำนึกเมื่อสาย หัวใจดวงสุดท้ายกับความรักที่ผมคิดจะให้เธอไว้เป็นคนสุดท้าย รักเธอมากนะ
อยากให้เธอมาอ่านนะ
เพิ่ม FEELING ในการอ่าน
ผมรู้จักเธอมาต้องแต่สมัยเรียนโรงเรียนมัธยม ผมไม่เคยคิดเลยสักนิดว่าจะต้องมีวันที่ร่วมกันเดินทางไปไกลจนขนาดนี้ ผมรักเธอโดยที่ไม่มีอะไรมาเป็นข้อกำหนด จากความผิดอดีตที่ทำให้ผมคิดที่จะพยายามดีกับใครสักคน ในอนาคตที่จะตกลงอยู่ด้วยกัน ผมก็ทำมันพังลง เพราะคำว่าเห็นแก่ตัวเอง เราอยากขอโทษเธอให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้
ครั้งแรกที่เจอกันผมไม่เคยคิดอะไรกับเธฮเลยสักนิดเพราะผมก็มีคนของผม จนเวลาได้เปลี่ยนและเดินผ่านผมเลิกลากับคนรักของผมไป เพราะความผิดที่เกินให้อภัยของผม และผมสาบานกับตัวเองว่าจะทำดีที่สุดกับคนที่จะคบคนต่อไป ซึ่งก็เป็นเธอคนที่ผมกำลังจะเล่าถึง คนที่ผมไม่เคยจะคิดว่าจะต้องร่วมทางกันขนาดนี้ ผมเป็นฝ่ายที่จะเริ่มจีบเธอเองซึ่งผมก็ไม่รู้ทำไม ไม่มีเหตุผลเลยสักนิดไม่มีแม้แต่เงื่อนไข ว่าทำไมผมถึงเลือกที่จะรักเธอ เธอที่แสนจะดีและน่ารักที่สุดถึงเธอจะเป็นคนไม่ยอมใคร มีฐานะ ฉลาด และ อ่อนโยน และสุดท้ายผมก็ทำได้ผมทำลายกำแพงของเธอ ที่เธอสร้างไว้เพราะแฟนคนเก่าของเธอได้ทำให้เธอต้องก่อกำแพงไว้ ผมรู้สึกมีความสุขมากกับการที่เราสองคนอยู่ด้วยกัน นิสัยผมก็เป็นคนที่ บ้า เจ้าชู้ เฮฮา ตามภาษาผู้ชาย ทุกครั้งที่ผมไปหาเธอมันเหมือนเป็นเพื่อนกันมากกว่าเพราะว่าเรามีแต่เสียงหัวเราะให้กันในช่วงแรกๆ และเราก็มีความสุขกกันมาก พอถึงงวันเกิดของผมเราสองคนก็ได้มีแพลนที่จะไปเที่ยว ตจว. ด้วยกันแต่ก็ต้องเฟลเพราะผมติดงานของครอบครัวเลยอดไป ( เธอซื้อเค้กมาให้ผมด้วยแหละเราก็นั่งทานไปได้แค่นิดเดียวเพราะ ผมต้องรีบเดินทางไป ตจว. เค้กที่เธอซื้อมาให้ที่เรา เราสองคนกินไปได้นิดเดียว *ผมสารภาพในนี้เลยนะว่าผมไม่ได้ทานต่อหรอกเพราะเราซื้อมาทานด้วยกันแต่เธอให้ผมมาทานคนเดียวผมทานไม่ลง แฮร่!! ผมได้ให้เค้กก้อนนั้นให้กับคนไร้บ้านที่เดินผ่านมาที่ป้ายรถเมล์นะ ขอโทษด้วยนะที่โกหกว่าทานไปเกลี้ยงเลย ) แต่ว่าพวกเราก็ได้ไปอาทิตถัดไปแทนพอกลับมาจาก ตจว. ชีวิตของพวกเรามีความสุขแบบสุดๆเลย ชนิดที่ว่า ดีปลาว่าขมเจอคู่ของเราไปมดขึ้นแน่นอนครับ แต่แล้วก็เกิดปัญหาเพราะตัวผมเองที่เริ่มออกห่างเพาะเรื่องที่โรงเรียนและงานที่บ้านที่หนักอึ้งแล้วก็ผู้หญิงที่เข้ามาอีกคนซึ่งทำให้ผมออกห่างทีละน้อยๆแต่ยังพยายามไปหาเธอ(ที่รักของผม) มันเป็นเวลาที่ย่ำแย่จริงๆ ผมรู้สึกผิดนะแต่มันก็ทำต่อไป แฟนของผมเธอให้ทุกอย่างกับผมจริงๆๆทุกอย่างเลย บอกเลยครับทุกอย่าง ทั้งเวลา ความรัก เงิน !! แต่ผมมันพอไม่เป็นเองทั้งๆที่ตั้งใจจะเปลี่ยน เพื่อเธอ และแล้วมันก็เกิดปัญหาใหญ่มากกกกกกก!!!!! ขึ้นมาทำให้เราสองคนถึงขั้นเลิกลากันไป แต่ผมก็ตามตื้อตามง้อมาตลอด จนเธอยอมกลับมาเริ่มใหม่ แต่ยังไม่จบวีรกรรมของผม ผมทำมันจนเกิดเป็นครั้งที่ 4-5-6-7-8-........ จนเธอทนไม่ไหว ( ผมเริ่มสำนึกได้นิดหน่อย ) จนถึงเวลานี้เธอไปเที่ยวกับเพื่อนที่ ภาคเหนือ
แต่ก็เกิดปัญหาเจ้ากรรมอีกจนได้ เฮ้อผมมมไม่น่าเป็นคนแบบนี้เลย แต่สุดท้ายมันก็ผ่ามาได้อีกครั้ง จนถึงวันกลับ เราก็ยังทะเลาะกันก่อนกลับมา เฮ้อออออออออออ แต่สุดท้ายก็ดีกันจนได้
กลับมา กทม. ยังๆปัญหายังไม่จบและหนักกว่าเก่าด้วยซ้ำจนเราเลิกกันจริงๆเพราะปัญหาเก่า ปัญหาใหญ่ที่ผมก่อเอาไว้ ปัญหาที่ผมสร้างเอาไว้ ซึ่งตอนนี้ผมพึ่งจะสำนึกขึ้นมาได้ตอนนี้ตอนที่สายไปแล้วตอนที่เธอจากผมไปแล้ว ถ้าหากโอกาสมีผมจะดีที่สุดเพื่อเธอเลยนะ ที่รัก ยังรักและยังอยากจะอยู่กับเธฮจนถึงวันสุดท้ายเลยนะ เรารู้ปัญหาที่เราทำมันใหญ่เกินที่เธอจะให้อภัย รักนะ รัก รัก รัก เธอตลอดเวลาเลย อยากจะขอโทษเธอทกๆทางๆที่เป็นไปได้