แฟนเราบอกว่า แค่ต้องการคำว่าพอเพียง พอมีพอกิน แต่อยากได้ดูคาติ อยากมีรถบ้าน อยากมี นุ้นนี้นั้น ดีๆ คือแฟนเรานี้ทำงานเป็นลูกจ้างไฟฟ้าน๊ ก็จะพยายามไต่เต่า ไปเป็นพนักงาน ตามล็อคเป้าหมายที่ตั้งไว้
แต่เราทำธุรกิจผลิตครีมและก็ทำแบรนด์ตัวเองไปด้วย เราก็ได้ไปออกบูสที่ต่างประเทศ ซึ้งเค้ารับไม่ได้ หาว่าเราโหยหาเงิน จนทำความรักพัง ว่าเราอยากแต่รวย เราก็ไม่เถียงน๊ว่าเราอยากรวย ทั้งๆที่ทุกวันนี้เค้าก็ยังยืนด้วยตัวเองไม่ค่อยจะได้น๊ เราก็เป็นฝ่ายพะยุงกันและกันตลอด เค้าบอกว่า อยากให้ทำครีมให้เป็นแค่อาชีพเสริม ลืมบอกไปเรามีใบประกอบอาชีพทนายความอีก ถือว่าเป็นอาชีพหนึ่งได้ แต่ด้วยเราเป็นผู้หญิง และก็อายุยังน้อย เราจึงยังไม่มีคนมาจ้าง เงินที่กินอยู่เราก็มาจากครีมทั้งนั้น ซึ่งมันก็มากจน เราสามารถซื้ออะไรหลายๆอย่างเป็นของตัวเองได้ และยังช่วยดูแลแฟนเราด้วย แฟนเราเป็นลูกจ้างเงินเดือนยังน้อย
เราก็ลงชื่อเป็นทนายในศาลน๊ เพื่อเก็บชื่อเสียง ประสบการณ์ แต่เค้าไม่เข้าใจว่ามันต้องใช้เวลา ระยะเวลาประมาณ 10 ปีเลยแหละ เราถึงจะยืนได้แบบสง่างาม แล้วเราก็แค่คิดทำครีมให้อยู่ตัว คือถ้ามีเงินมากพอ ก็สร้างระบบที่สามารถเดินไปด้วยตัวเองได้ถ้าไม่มีเรา แต่ตอนนี้เราต้องดูแลคุมเองหมด
เค้าไม่เข้าใจสิ่งที่เราทำ ก็เหมือนจะเลิกกับเรา .....................ถ้ามันถึงทางตัน เพราะ ความคิดมันต่างแนว เราก็คงจะยอมรับ
แต่ที่เราทำธุรกิจครีมขึ้นมา เพราะตอนแรกแฟนเรายังว่างงานน๊ แต่เรามีอาชีพทนายความแล้ว และกำลังเรียนเนติ แต่เราเอาเวลาเรียนเนติ มาใส่ใจเรื่องการสร้างธุรกิจครีมนี้ขึ้น โดยมีแฟนเป็นแรงบรรดาลใจให้เรา เราก็เลยไม่อยากเลิกกับเค้า เพราะที่เราสร้างมาได้ เค้าเป็นส่วนสำคัญมาก เป็นกำลังใจและแรงบรรดาลใจให้เรา เมื่อมันเดินมาสำเร็จทีละก้าวๆ เราก็อยากจะมีเค้าเคียงข้างตลอดไป แต่มีจุดเปลี่ยนก็คือ เค้าได้งานเป็นลูกจ้างพนักงานไฟฟ้า เค้าก็แค่ต้องการครอบครัวอบอุ่น พอเพียง แต่เงินมันไม่พอซิปัญหาตอนนี้ เค้าก็ไม่เข้าใจ ..........เราเป็นแค่แฟนกันน๊ะค่ะ ยังไม่ได้แต่งงาน
ทัศนคติไม่ตรงกัน ปัญหาโลกแตกมาก ไม่รู้จะไปรอดรึป่าว ไม่มีปัญหามือที่สามเลยน๊ะค่ะ ทัศนคติล้วนๆ ความคิดไม่ตรงกัน เห้อ หนักใจมาก
คนหนึ่งต้องการคำว่า พอเพียง พอมีพอกิน แต่อีกคนต้องการคำว่า มั่งมี มั่งคั่ง ต่างคนต่างความคิด จะรอดไม๊
แต่เราทำธุรกิจผลิตครีมและก็ทำแบรนด์ตัวเองไปด้วย เราก็ได้ไปออกบูสที่ต่างประเทศ ซึ้งเค้ารับไม่ได้ หาว่าเราโหยหาเงิน จนทำความรักพัง ว่าเราอยากแต่รวย เราก็ไม่เถียงน๊ว่าเราอยากรวย ทั้งๆที่ทุกวันนี้เค้าก็ยังยืนด้วยตัวเองไม่ค่อยจะได้น๊ เราก็เป็นฝ่ายพะยุงกันและกันตลอด เค้าบอกว่า อยากให้ทำครีมให้เป็นแค่อาชีพเสริม ลืมบอกไปเรามีใบประกอบอาชีพทนายความอีก ถือว่าเป็นอาชีพหนึ่งได้ แต่ด้วยเราเป็นผู้หญิง และก็อายุยังน้อย เราจึงยังไม่มีคนมาจ้าง เงินที่กินอยู่เราก็มาจากครีมทั้งนั้น ซึ่งมันก็มากจน เราสามารถซื้ออะไรหลายๆอย่างเป็นของตัวเองได้ และยังช่วยดูแลแฟนเราด้วย แฟนเราเป็นลูกจ้างเงินเดือนยังน้อย
เราก็ลงชื่อเป็นทนายในศาลน๊ เพื่อเก็บชื่อเสียง ประสบการณ์ แต่เค้าไม่เข้าใจว่ามันต้องใช้เวลา ระยะเวลาประมาณ 10 ปีเลยแหละ เราถึงจะยืนได้แบบสง่างาม แล้วเราก็แค่คิดทำครีมให้อยู่ตัว คือถ้ามีเงินมากพอ ก็สร้างระบบที่สามารถเดินไปด้วยตัวเองได้ถ้าไม่มีเรา แต่ตอนนี้เราต้องดูแลคุมเองหมด
เค้าไม่เข้าใจสิ่งที่เราทำ ก็เหมือนจะเลิกกับเรา .....................ถ้ามันถึงทางตัน เพราะ ความคิดมันต่างแนว เราก็คงจะยอมรับ
แต่ที่เราทำธุรกิจครีมขึ้นมา เพราะตอนแรกแฟนเรายังว่างงานน๊ แต่เรามีอาชีพทนายความแล้ว และกำลังเรียนเนติ แต่เราเอาเวลาเรียนเนติ มาใส่ใจเรื่องการสร้างธุรกิจครีมนี้ขึ้น โดยมีแฟนเป็นแรงบรรดาลใจให้เรา เราก็เลยไม่อยากเลิกกับเค้า เพราะที่เราสร้างมาได้ เค้าเป็นส่วนสำคัญมาก เป็นกำลังใจและแรงบรรดาลใจให้เรา เมื่อมันเดินมาสำเร็จทีละก้าวๆ เราก็อยากจะมีเค้าเคียงข้างตลอดไป แต่มีจุดเปลี่ยนก็คือ เค้าได้งานเป็นลูกจ้างพนักงานไฟฟ้า เค้าก็แค่ต้องการครอบครัวอบอุ่น พอเพียง แต่เงินมันไม่พอซิปัญหาตอนนี้ เค้าก็ไม่เข้าใจ ..........เราเป็นแค่แฟนกันน๊ะค่ะ ยังไม่ได้แต่งงาน
ทัศนคติไม่ตรงกัน ปัญหาโลกแตกมาก ไม่รู้จะไปรอดรึป่าว ไม่มีปัญหามือที่สามเลยน๊ะค่ะ ทัศนคติล้วนๆ ความคิดไม่ตรงกัน เห้อ หนักใจมาก