ชอบมากเลย เป็นละครที่มีที่มาที่ไป ตัวละครทุกตัวเป็นสีเทา มีสาเหตุของการกระทำอย่างชัดเจน

-    พิธานกับปัทมน  เคยเป็นคนรักกันและเข้าใจผิดกันจนกลายมาเป็นศัตรูทางตำแหน่งหน้าที่การงาน

-    จิมมี่ ทัศนคติไม่ตรงกับพ่อของตัวเองและต้องการพิสูจน์ตัวเองให้ป๊าเห็น เลยกลายเป็นคนที่เคร่งครัด ชอบความสำเร็จ และเลือกที่จะมาบริหารงานให้พราวเพื่อให้ป๊ายอมรับในตัวเขา

-    บุ๋ม ตอนแรกก็มองว่าเป็นเลขาเต้าไต่ แต่จริงๆ มีภาระ และต้องดูแลครอบครัวทั้งแม่และลูก ทำให้เกลียดไม่ลงจริงๆ

-    พราว เป็นตัวละครที่ในสายตาเราน่าหมั่นไส้ที่สุด จริงๆพราวไม่น่าจะเป็นคนที่มีปัญหาอะไร แต่กลับเป็นตัวละครที่สร้างปัญหาบ่อยที่สุด ตอนแรกก็คิดว่าทำไมนางถึงเอาแต่ใจ แต่สุดท้ายมาดูตอนที่เล่าเรื่องตอนเด็ก จริงๆแล้วนางก็เป็นเด็กธรรมดาที่อยากได้รับความสนใจใส่ใจจากคนที่รักก็เท่านั้น

-    น็อต เพิ่งมาคลายปมตอนสุดท้ายจริงๆ สาเหตุที่เป็นคนขี้เกียจ และไม่มีความรับผิดชอบก็เพราะมีปมมาจากครอบครัวที่มีพี่น้องที่เป็นคนเก่งทำให้รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนด้อยค่าและกลับประชดทำตัวให้เหลวแหลกลงไปอีก

ถือว่าบทละครทำออกมาได้ดี ไม่มีใครเป็นพระเอก นางเอก นางร้าย แต่ตัวละครทุกตัวมีความสำคัญ  มีเรื่องราวของตัวเอง ไม่มีใครเป็นคนดีไปตลอดและร้ายไปตลอด แต่กลับมีทุกมิติ ทั้งดีและร้ายผสมกันไป และเกิดขึ้นในสังคมได้จริง ต้องขอชื่นชมทีมงานโต๊ะกลมและเวิร์คพอยท์จริงๆสำหรับละครเรื่องแรกที่ทำออกมาได้น่าประทับใจแบบนี้