เราเรียนมหาลัยเอกชนแห่งหนึ่งใจกลางถนนแจ้งวัฒนะ.
คือที่ มอ.เราในคณะที่เรียนมีการเรียนการสอนไม่เหมือนกับที่อื่นๆ
คนภายนอกก็เข้าใจไปต่างๆนาๆ แต่เรื่องที่เราจะเล่าเนี้ยมันเป็นความอดทนที่ ผญ.ทุกคนน่าจะมี
- เรื่องมีอยู่ว่า .. ในช่วงฝึกงานทีไรเราก็ไม่มีแฟนทุกทีอาจเพราะเราเรียนไปทำงานไปเลยไม่ค่อยมีใครที่อยากจะมีแฟนที่ไม่ค่อยมีเวลาให้
แต่เราก็พยายามทำใจจนมาถึงเข้ามหาลัย เทอมแรกก็ธรรมดามีรับน้อง แต่ไม่ธรรมดาตรงที่เราไปแอบประทับใจรุ่นพี่สายรหัสคนนึง
แบบตอนแรกเราก็รุ้จักแค่ว่าเป็นพี่รหัสเพื่อน แบบมองแล้วเค้าแปลกก่าคนอื่นดี ผช.ธรรมดาๆ ที่ไม่มีไรแต่มีข้อแตกต่างจากคนอื่น แบบเหมือนสัมผัสได้
และมันไม่ได้สิ้นสุดแค่นั้นสิน่ะ เราก็พยายามจัดอ่ะ ไปหาเฟสเค้าจนเจอ ยิ่งชอบเค้าไปใหญ่ ปกติเราเปนคนติดเฟสมาก และก็เพื่อนเยอะ ชอบสังคม
สังสรรค์ แบบแต่เฟสเค้านี่เราเดาออกเค้าแบบแตกต่างกับเราทุกอย่าง เหมือนกับว่า คนเยอะอย่างเรา เจอคนไม่สนโลกอย่างเค้า
เค้าอัพเดทตัวเองแบบเดือนละครั้งหรือไม่ก็ตามอารมณ์ แบบแต่โคตรนานอ่ะ ส่วนเรา
วัน ทุกอารมณ์เลยก็ว่าได้
ครั้งแรก เค้ารับเพื่อนเรานะ เราก็ขอบคุณปกติ แต่เค้าดันแชทมานี่ดิ
ยิ่งทำให้มีความหวังเลยอ่ะ ^^
เราก็พยายามดูนะเค้าชอบไร แบบสิ่งที่เค้าน่าสนใจเพื่อหาเรื่องคุยด้วย แล้วมันก็เป็นผล ... ครั้งแรกๆก็เล่นเกมส์ด้วยกันนะ (HON)
แบบแรกๆ คุยแชทกันทุกวัน เพื่อนเราก็ยุเต็มที่ แล้วมันมีคำนึงที่เพื่อนพูดว่า "ถ้าไม่โจมตี ก็รอขึ้นคานเลย" โหยย
เป็นแรงผลักดันให้เรายิ่งพยายามหาเรื่องไกล้ชิดเค้าเลยอ่ะ
- สักประมาณผ่านไปอาทิตนึง เราก็ชวนเค้าไปกินข้าว เค้าก็บอกว่าง แนะนำร้านให้ด้วยนะว่าจะไปกินเตี๋ยวหลังเดอะมอล
แบบคิดแล้วฟินอ่ะ
- พออาทิตต่อมา เราอยากดูหนัง จำได้ เรานี่แบบนัด เค้าก้เป็นใจอีกอ่ะมา ดูด้วย แบบบรรยากาศ
เหมือนเป็นแฟนกันเลยนะ
แต่พอผ่านไปสักพัก เราก็เห็นมี ผญ. เชึคกินไปกินข้าวกับเค้าเหมือนกัน เรานี่อึ้งเลยอ่ะ
เราก็พยายามเฉยนะ แบบไม่คิดอะไร เพราะคิดว่ายังไม่เปนไรกัน แต่พอเวลาคุยกันตอนอยู่ด้วยกัน มันขัดแย้งกับเวลาห่างกัน
- เราเลยรวบรวมความกล้า ถามเค้าไปตรงๆ หลังจากไปดูหนังวันนั้น "ว่า เราเป็นอะไรกัน" รู้ไหมคำตอบออกมานี่จุกปากเลยอ่ะ
เค้าตอบว่า "มันยังไม่ถึงเวลาตอบ" โห้ยยย ครั้งนั้นเราคิดจะตัดใจเลยนะ แบบเราแชทคุยกัน เจอกันที่ มอ. บ่อย ดูหนังกินข้าวกัน
ขับรถมาส่งเรา จับมือถือแขนได้ปกติ เผลอๆ กอดได้ด้วยซ้ำ แต่ทำไมคำตอบออกมาเหมือนเราเป็นอากาศเลย
แบบความพยายามเราไม่ค่อยมีความหมาย แต่
เหมือนสิ่งนึงที่หล่อเลี้ยงใจนะ เพราะเรายังมีหน้าชวนเค้าไปลอยกะทงอีกอ่ะ
แล้วคำตอบก็เหมือนเดิม เค้าก็ไป ทั้งๆที่ใจเค้าอยากเล่นเกมอยู่บ้าน เค้าเปนคนมีความคิดไม่เหมือนคนอื่น กว่าเราจะจับต้นชนปลายได้ว่า
เค้าชอบอะไรไม่ชอบอ่ะไร ก็เป็นเดือนอยู่นะ . แต่เราก็ชอบเค้าตรงที่เค้าไม่เหมือนใครนี่แหละ เค้าให้อิสระกับคนที่ยึดเหนี่ยวกับเค้า
- เกือบสามเดือน เราเริ่มพยายามตอดอยากเข้าบ้านเค้า >< แบบถามว่าแม่อยู่ไหมไรเงี้ย
เค้าก็ใจกว้าง พาไป พาเข้าบ้าน แบบเราก็เริ่มมีความหวังละ มันเริ่มลึกเข้าไปล่ะ เราเคยคิดจะพอกับคนคนนี้นะ เพราะเวลาเค้าทำไรไม่ค่อย
เกรงใจเราเลยด้วยซ้ำ คืออยากทำไรทำ ไม่ค่อยจะสนใจ ใครคุยด้วยก็คุยใครชวนไปก็ไป แบบเค้าเคยเล่าให้ฟังนะ ว่า เค้าเคยเสียใจกับผญ. คนนึงมา
พอมาเริ่มใหม่เค้าเลยเปลี่ยนเป้าหมายชีวิตเป็นการเรียน เล่นเกม และงานแทน แฟน แบบเหมือนเค้าวางเป้าหมายใหม่หมด
แรกๆเราเลยเหมือนอากาศ เพราะเค้าคิดว่าเราจะเข้ามายุ่งแบบคนอื่นๆ แล้วก็ไป แต่ไม่เลย! เราพยายามซื้อใจเค้าทุกอย่างที่ ผญ.คนนึงจะทำให้ได้
พยายามทำในสิ่งที่เค้าไม่เห็นแต่เรามีความสุข แบบบางสิ่งที่เราเคยเปน เราก็ตัดทิ้งบ้าง เพราะวันนึงเราก็คิดนะ ถ้าได้รักคนที่เรารัก มันดีแล้ว
แต่จะดีมากถ้าเค้ารักเราตอบ ...
- ตอนนี้ก็จะสี่เดือนล่ะ . แบบความพยายามของเรามันเป็นผลนะ . จากที่ไม่ค่อยจะสนใจ อยากไปไหนกับใครก็ไป อยากทำไรก็ทำ มันก็เกือบจะตรงข้ามกันหมดแล้ว เค้ามีความเกรงใจเรามากขึ้น ดูแลตามใจ อยากทำใร เค้าจะถามแล้วให้เราตัดสินใจตลอดทั้งๆที่เมื่อก่อนเราต้องตามเค้า ตอนนี้กลายเป็นต่างคนต่างตากมัน อาทิตนึงจะคุยกันสักครั้ง(โทรสับ) แบบจะบอกว่าจะถึงล่ะนะ ตื่นยังลงมารับหน่อย ไรเงี้ย ปกติเราแชทคุย เพราะเราก็ให้เวลาเค้าทำในสิ่งที่เค้าเคยทำทุกวัน ที่เคยทำประจำ คือเล่นเกม เพราะเรากลัวว่าเราก้าวก่ายมากไปเค้าจะลำคาน แต่ข้อดีของ ผช. แบบนี้นะ เวลาวันนึงเค้าไม่ให้ใจเราเค้าก็จะมองเราเป็นอากาศ ที่หาสุบที่ไหนก็ได้ แต่ถ้าวันนคงเค้าคิดที่จะสนใจแล้วนะ เค้าก็จะสนใจแล้วแน่วแน่ในสิ่งที่เค้าทำ ..
#ใครเคยแอบรัก เราเชื่อว่า ถ้าครั้งแรกเสียใจลองสู้ดูนะ ครั้งถัดไปถ้าดีขึ้น อาจจะเป็นแบบเราก็ได้ แต่ถ้าแย่ลง แนะนำให้ทำใจแต่เนิ่นๆ วันนึงเจ็บมาจะได้รักษาตัวเองทัน^^
ความพยายามอยู่ไหน ความรักอยู่นั่น.
คือที่ มอ.เราในคณะที่เรียนมีการเรียนการสอนไม่เหมือนกับที่อื่นๆ
คนภายนอกก็เข้าใจไปต่างๆนาๆ แต่เรื่องที่เราจะเล่าเนี้ยมันเป็นความอดทนที่ ผญ.ทุกคนน่าจะมี
- เรื่องมีอยู่ว่า .. ในช่วงฝึกงานทีไรเราก็ไม่มีแฟนทุกทีอาจเพราะเราเรียนไปทำงานไปเลยไม่ค่อยมีใครที่อยากจะมีแฟนที่ไม่ค่อยมีเวลาให้
แต่เราก็พยายามทำใจจนมาถึงเข้ามหาลัย เทอมแรกก็ธรรมดามีรับน้อง แต่ไม่ธรรมดาตรงที่เราไปแอบประทับใจรุ่นพี่สายรหัสคนนึง
แบบตอนแรกเราก็รุ้จักแค่ว่าเป็นพี่รหัสเพื่อน แบบมองแล้วเค้าแปลกก่าคนอื่นดี ผช.ธรรมดาๆ ที่ไม่มีไรแต่มีข้อแตกต่างจากคนอื่น แบบเหมือนสัมผัสได้
และมันไม่ได้สิ้นสุดแค่นั้นสิน่ะ เราก็พยายามจัดอ่ะ ไปหาเฟสเค้าจนเจอ ยิ่งชอบเค้าไปใหญ่ ปกติเราเปนคนติดเฟสมาก และก็เพื่อนเยอะ ชอบสังคม
สังสรรค์ แบบแต่เฟสเค้านี่เราเดาออกเค้าแบบแตกต่างกับเราทุกอย่าง เหมือนกับว่า คนเยอะอย่างเรา เจอคนไม่สนโลกอย่างเค้า
เค้าอัพเดทตัวเองแบบเดือนละครั้งหรือไม่ก็ตามอารมณ์ แบบแต่โคตรนานอ่ะ ส่วนเรา
ครั้งแรก เค้ารับเพื่อนเรานะ เราก็ขอบคุณปกติ แต่เค้าดันแชทมานี่ดิ
เราก็พยายามดูนะเค้าชอบไร แบบสิ่งที่เค้าน่าสนใจเพื่อหาเรื่องคุยด้วย แล้วมันก็เป็นผล ... ครั้งแรกๆก็เล่นเกมส์ด้วยกันนะ (HON)
แบบแรกๆ คุยแชทกันทุกวัน เพื่อนเราก็ยุเต็มที่ แล้วมันมีคำนึงที่เพื่อนพูดว่า "ถ้าไม่โจมตี ก็รอขึ้นคานเลย" โหยย
เป็นแรงผลักดันให้เรายิ่งพยายามหาเรื่องไกล้ชิดเค้าเลยอ่ะ
- สักประมาณผ่านไปอาทิตนึง เราก็ชวนเค้าไปกินข้าว เค้าก็บอกว่าง แนะนำร้านให้ด้วยนะว่าจะไปกินเตี๋ยวหลังเดอะมอล
แบบคิดแล้วฟินอ่ะ
- พออาทิตต่อมา เราอยากดูหนัง จำได้ เรานี่แบบนัด เค้าก้เป็นใจอีกอ่ะมา ดูด้วย แบบบรรยากาศ
แต่พอผ่านไปสักพัก เราก็เห็นมี ผญ. เชึคกินไปกินข้าวกับเค้าเหมือนกัน เรานี่อึ้งเลยอ่ะ
เราก็พยายามเฉยนะ แบบไม่คิดอะไร เพราะคิดว่ายังไม่เปนไรกัน แต่พอเวลาคุยกันตอนอยู่ด้วยกัน มันขัดแย้งกับเวลาห่างกัน
- เราเลยรวบรวมความกล้า ถามเค้าไปตรงๆ หลังจากไปดูหนังวันนั้น "ว่า เราเป็นอะไรกัน" รู้ไหมคำตอบออกมานี่จุกปากเลยอ่ะ
เค้าตอบว่า "มันยังไม่ถึงเวลาตอบ" โห้ยยย ครั้งนั้นเราคิดจะตัดใจเลยนะ แบบเราแชทคุยกัน เจอกันที่ มอ. บ่อย ดูหนังกินข้าวกัน
ขับรถมาส่งเรา จับมือถือแขนได้ปกติ เผลอๆ กอดได้ด้วยซ้ำ แต่ทำไมคำตอบออกมาเหมือนเราเป็นอากาศเลย
แบบความพยายามเราไม่ค่อยมีความหมาย แต่
แล้วคำตอบก็เหมือนเดิม เค้าก็ไป ทั้งๆที่ใจเค้าอยากเล่นเกมอยู่บ้าน เค้าเปนคนมีความคิดไม่เหมือนคนอื่น กว่าเราจะจับต้นชนปลายได้ว่า
เค้าชอบอะไรไม่ชอบอ่ะไร ก็เป็นเดือนอยู่นะ . แต่เราก็ชอบเค้าตรงที่เค้าไม่เหมือนใครนี่แหละ เค้าให้อิสระกับคนที่ยึดเหนี่ยวกับเค้า
- เกือบสามเดือน เราเริ่มพยายามตอดอยากเข้าบ้านเค้า >< แบบถามว่าแม่อยู่ไหมไรเงี้ย
เค้าก็ใจกว้าง พาไป พาเข้าบ้าน แบบเราก็เริ่มมีความหวังละ มันเริ่มลึกเข้าไปล่ะ เราเคยคิดจะพอกับคนคนนี้นะ เพราะเวลาเค้าทำไรไม่ค่อย
เกรงใจเราเลยด้วยซ้ำ คืออยากทำไรทำ ไม่ค่อยจะสนใจ ใครคุยด้วยก็คุยใครชวนไปก็ไป แบบเค้าเคยเล่าให้ฟังนะ ว่า เค้าเคยเสียใจกับผญ. คนนึงมา
พอมาเริ่มใหม่เค้าเลยเปลี่ยนเป้าหมายชีวิตเป็นการเรียน เล่นเกม และงานแทน แฟน แบบเหมือนเค้าวางเป้าหมายใหม่หมด
แรกๆเราเลยเหมือนอากาศ เพราะเค้าคิดว่าเราจะเข้ามายุ่งแบบคนอื่นๆ แล้วก็ไป แต่ไม่เลย! เราพยายามซื้อใจเค้าทุกอย่างที่ ผญ.คนนึงจะทำให้ได้
พยายามทำในสิ่งที่เค้าไม่เห็นแต่เรามีความสุข แบบบางสิ่งที่เราเคยเปน เราก็ตัดทิ้งบ้าง เพราะวันนึงเราก็คิดนะ ถ้าได้รักคนที่เรารัก มันดีแล้ว
แต่จะดีมากถ้าเค้ารักเราตอบ ...
- ตอนนี้ก็จะสี่เดือนล่ะ . แบบความพยายามของเรามันเป็นผลนะ . จากที่ไม่ค่อยจะสนใจ อยากไปไหนกับใครก็ไป อยากทำไรก็ทำ มันก็เกือบจะตรงข้ามกันหมดแล้ว เค้ามีความเกรงใจเรามากขึ้น ดูแลตามใจ อยากทำใร เค้าจะถามแล้วให้เราตัดสินใจตลอดทั้งๆที่เมื่อก่อนเราต้องตามเค้า ตอนนี้กลายเป็นต่างคนต่างตากมัน อาทิตนึงจะคุยกันสักครั้ง(โทรสับ) แบบจะบอกว่าจะถึงล่ะนะ ตื่นยังลงมารับหน่อย ไรเงี้ย ปกติเราแชทคุย เพราะเราก็ให้เวลาเค้าทำในสิ่งที่เค้าเคยทำทุกวัน ที่เคยทำประจำ คือเล่นเกม เพราะเรากลัวว่าเราก้าวก่ายมากไปเค้าจะลำคาน แต่ข้อดีของ ผช. แบบนี้นะ เวลาวันนึงเค้าไม่ให้ใจเราเค้าก็จะมองเราเป็นอากาศ ที่หาสุบที่ไหนก็ได้ แต่ถ้าวันนคงเค้าคิดที่จะสนใจแล้วนะ เค้าก็จะสนใจแล้วแน่วแน่ในสิ่งที่เค้าทำ ..
#ใครเคยแอบรัก เราเชื่อว่า ถ้าครั้งแรกเสียใจลองสู้ดูนะ ครั้งถัดไปถ้าดีขึ้น อาจจะเป็นแบบเราก็ได้ แต่ถ้าแย่ลง แนะนำให้ทำใจแต่เนิ่นๆ วันนึงเจ็บมาจะได้รักษาตัวเองทัน^^