เราเป็นคนอ้วนค่ะ อายุ23 ไม่เคยมีแฟนมาก่อน เราเรียนอยู่มหาลัยแห่งหนึ่ง เข้าเรื่องดีกว่า^^
เราแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่ง เราเลยทักไปคุยด้วยทางเฟสบ้าง ไลน์บ้าง เขาก็คุยนะค่ะ คุยกันมาเรื่อยๆ ประมาณ 2 ปี
เหมือนเขารู้ว่าเราชอบเขาแหละ แต่ยังไม่มีใครพูดอะไร >>>
จนอยู่มาวันนึง เราตัดสินใจบอกเขาเลยค่ะว่า ชอบ (แต่บอกทางไลน์นะ) เขาก็ตอบแค่ "ครับผม"
แต่เราก็ยังคุยกันเรื่อยๆนะ เราก็รู้สึกดี ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเขารู้สึกยังไง แต่ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา เราติดต่อกันมากขึ้น คุยกันมากขึ้น ไปเที่ยวด้วยกัน เดินห้างฯ ด้วยกัน ไปหาเขาบ้างอะไรบ้าง ช่วงนั้นรู้สึกดีมากๆจริงๆ เลยคิดไปว่า เขาคงชอบเราบ้างแล้วล่ะ ^^
จนช่วงเปิดเทอม ทุกอย่างเปลี่ยนไปมาก ไม่รู้ว่าทำไม??? หรือเป็นเราคืนนึง เราเมา เราเลยแชทไปบอกรักเขา เขาอ่านนะ แต่ไม่ตอบอะไร ตอนนั้นเราสงสัยและเป็นกังวลมากกก พยายามจะคุย พยายามปรับความเข้าใจทุกอย่าง ว่าเราไม่ได้ต้องการให้เขารักเรากลับมา แต่แค่อยากให้เขารู้ไว้ แค่นั้นเอง T T
>>>> เหมือนอะไรที่ยิ่งพยายามมันก็ยิ่งฟืนนะ ยิ่งเราพยามคุยเท่าไหร่ พยายามทำดีเท่าไหร่ เขาก็เหมือนจะผลักเราออกไปเท่านั้น
>>>> มีครั้งนึง เขาชวนเราไปกินข้าวที่ห้อง เรารอเขาที่หน้าหอตั้งแต่ห้าโมงเย็น (เขาติดธุระที่มหา'ลัย) จนสี่ทุ่ม ก่อนหน้านั้นเราก็โทตามนะ แต่เขาบอกว่างานที่ ม. ยุ่งมากเราก็เลยรอ รอ รอๆๆๆ พอมาถึงคำแรกที่เขาพูดทำเราทรุดเลย "นึกว่ากลับไปแล้ว" พระเจ้า ยังไงล่ะ?? เราอยากเดินกลับไปตอนนั้นเลยนะ แต่มันดึกแล้ว แล้วหอเราก็อยู่ไกลจากหอเขามาก TT คืนนั้นเป็นคืนที่อึดอัดที่สุดในโลกเลยยยยย T T เราแอบไปร้องไห้หลังห้องเขา ในขณะที่เขานอนดูหนัง หัวเราะสนุกสนาน รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าที่สุดเลย 😢😢 หลังจากนั้นเราก็พยายามอีกนะ ชวนเขาไปดูหนัง ไปนู้น ไปนี่ เขาก็ไม่ว่างๆ ตลอด
>>> มันจึงทำให้เรารู้ว่าเราควรพอและหยุดได้แล้ว ไม่ใช่เราไม่รักเขาแล้วนะ เรายังรักเขามากๆ เหมือนเดิม แต่ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปเราก็เจ็บ เขาก็รำคาญ
เราเลยตัดสินใจ ถอยออกมานั่งเจ็บคนเดียวดีกว่า อย่างน้อยชีวิตเขาก็จะได้ไม่มีตัวน่ารำคาญอย่างเรา ^^
ที่เหลือตอนนี้ก็แค่ความหวังดี ในถานะพี่น้อง มีอะไรที่เราคิดว่ามันดีกับเขา มันน่าจะทำให้เขาดีขึ้น เราก็บอกเขาแค่นั้น ไม่ได้คุย ไม่ได้ติดต่อกันเหมือนเมื่อก่อนเลย
>>>> แต่ความรัก มันทรมานเสมอ ณ ตอนนี้เรายังคิดถึงเขาอยู่ ยังอยากให้ทุกอย่างมันเป็นเหมือนเดิมอยู่ ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
>>>> เราเลยอยากให้เพื่อนๆแชร์ประสบการณ์กัน เผื่อเราจะตัดใจได้สักที^^
รักที่ไม่สมหวังที่สุดของคุณเจ็บขนานไหน???
เราแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่ง เราเลยทักไปคุยด้วยทางเฟสบ้าง ไลน์บ้าง เขาก็คุยนะค่ะ คุยกันมาเรื่อยๆ ประมาณ 2 ปี
เหมือนเขารู้ว่าเราชอบเขาแหละ แต่ยังไม่มีใครพูดอะไร >>>
จนอยู่มาวันนึง เราตัดสินใจบอกเขาเลยค่ะว่า ชอบ (แต่บอกทางไลน์นะ) เขาก็ตอบแค่ "ครับผม"
แต่เราก็ยังคุยกันเรื่อยๆนะ เราก็รู้สึกดี ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเขารู้สึกยังไง แต่ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา เราติดต่อกันมากขึ้น คุยกันมากขึ้น ไปเที่ยวด้วยกัน เดินห้างฯ ด้วยกัน ไปหาเขาบ้างอะไรบ้าง ช่วงนั้นรู้สึกดีมากๆจริงๆ เลยคิดไปว่า เขาคงชอบเราบ้างแล้วล่ะ ^^
จนช่วงเปิดเทอม ทุกอย่างเปลี่ยนไปมาก ไม่รู้ว่าทำไม??? หรือเป็นเราคืนนึง เราเมา เราเลยแชทไปบอกรักเขา เขาอ่านนะ แต่ไม่ตอบอะไร ตอนนั้นเราสงสัยและเป็นกังวลมากกก พยายามจะคุย พยายามปรับความเข้าใจทุกอย่าง ว่าเราไม่ได้ต้องการให้เขารักเรากลับมา แต่แค่อยากให้เขารู้ไว้ แค่นั้นเอง T T
>>>> เหมือนอะไรที่ยิ่งพยายามมันก็ยิ่งฟืนนะ ยิ่งเราพยามคุยเท่าไหร่ พยายามทำดีเท่าไหร่ เขาก็เหมือนจะผลักเราออกไปเท่านั้น
>>>> มีครั้งนึง เขาชวนเราไปกินข้าวที่ห้อง เรารอเขาที่หน้าหอตั้งแต่ห้าโมงเย็น (เขาติดธุระที่มหา'ลัย) จนสี่ทุ่ม ก่อนหน้านั้นเราก็โทตามนะ แต่เขาบอกว่างานที่ ม. ยุ่งมากเราก็เลยรอ รอ รอๆๆๆ พอมาถึงคำแรกที่เขาพูดทำเราทรุดเลย "นึกว่ากลับไปแล้ว" พระเจ้า ยังไงล่ะ?? เราอยากเดินกลับไปตอนนั้นเลยนะ แต่มันดึกแล้ว แล้วหอเราก็อยู่ไกลจากหอเขามาก TT คืนนั้นเป็นคืนที่อึดอัดที่สุดในโลกเลยยยยย T T เราแอบไปร้องไห้หลังห้องเขา ในขณะที่เขานอนดูหนัง หัวเราะสนุกสนาน รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าที่สุดเลย 😢😢 หลังจากนั้นเราก็พยายามอีกนะ ชวนเขาไปดูหนัง ไปนู้น ไปนี่ เขาก็ไม่ว่างๆ ตลอด
>>> มันจึงทำให้เรารู้ว่าเราควรพอและหยุดได้แล้ว ไม่ใช่เราไม่รักเขาแล้วนะ เรายังรักเขามากๆ เหมือนเดิม แต่ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปเราก็เจ็บ เขาก็รำคาญ
เราเลยตัดสินใจ ถอยออกมานั่งเจ็บคนเดียวดีกว่า อย่างน้อยชีวิตเขาก็จะได้ไม่มีตัวน่ารำคาญอย่างเรา ^^
ที่เหลือตอนนี้ก็แค่ความหวังดี ในถานะพี่น้อง มีอะไรที่เราคิดว่ามันดีกับเขา มันน่าจะทำให้เขาดีขึ้น เราก็บอกเขาแค่นั้น ไม่ได้คุย ไม่ได้ติดต่อกันเหมือนเมื่อก่อนเลย
>>>> แต่ความรัก มันทรมานเสมอ ณ ตอนนี้เรายังคิดถึงเขาอยู่ ยังอยากให้ทุกอย่างมันเป็นเหมือนเดิมอยู่ ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
>>>> เราเลยอยากให้เพื่อนๆแชร์ประสบการณ์กัน เผื่อเราจะตัดใจได้สักที^^