การที่ว่างงานแล้วถือโอกาสไปบวชถือเป็นการหนีปัญหาหรือไม่ครับ

ไม่ได้หนีปัญหาหรอก การบวชมีวัตถุประสงค์เพื่อจัดการกับปัญหามากกว่า และเป็นการจัดการที่ได้ผลอย่างเด็ดขาด ยั่งยืน
             ปัญหาของทุกคนคือทุกข์ การทำงาน แล้วได้เงินมา นำเงินนั้นไปใช้จ่าย ซื้อของกิน ของนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค และที่ไม่จำเป็นกับร่างกายเลยคือความบันเทิงที่มีทั้งความหลงไหล ความอยากและความไม่อยากพาไป ทั้งหมดที่กล่าวมาทุกคนทำเพราะทุกข์รุมเร้าทั้งสิ้น
             ปัญหานี้จะมีต่อไป กินอิ่มวันนี้ พรุ่งนี้ก็หิวอีก อากาศหนาวบ้างร้อนบ้างเครื่องนุ่งห่มก็เปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก โรคภัยใข้เจ็บรัษาหายแล้วก็เป็นได้อีก และความเพลิดเพลินยิ่งเสพยิ่งหลง
             ผู้บวชเมื่อศึกษาพระธรรมวินัย ก็จะรู้ว่าต้นตอปัญหาคือความทุกข์นั้นเกิดจากอะไร จะดับอะไรจึงไม่ให้เกิดปัญหา แล้วรู้วิธีที่จะจัดการกับปัญหาคือทุกข์นั้นอย่างไร ทั้งหมดรวมเรียกว่า"อริยสัจ ๔"
             เมื่อบวชแล้วข้อสำคัญต้องเชื่อ(ศรัทธา) ในพระธรรมคำสั่งสอนทุกประการ เพราะบางอย่างที่เราเรียนมาจากสถานศึกษา เช่นวิทยาศาสตร์อาจขัดแย้งกับพระธรรมคำสั่งสอน ขอให้คิดตลอดเวลาว่า คำสอนของพระพุทธเจ้าคือความจริงแห่งความจริง วิทยาศาสตร์คือทฤษฎีที่รอการลบล้างเมื่อมีข้อมูลใหม่