ฉันยังตายไม่ได้

โรงเรียนเราจะมีลิฟท์อยู่สองฝั่งของตึก7ชั้น ฝั่งขวามือจะเป็นลิฟท์สำหรับอาจารย์ฝั่งซ้ายเป็นลิฟท์สำหรับนักเรียน(แต่ก่อนโรงเรียนเคยเปิดให้นักเรียนใช้ลิฟท์ช่วงหนึ่งแล้วก็ปิดไป ) เรื่องมีอยู่ว่าวันนั้นโรงเรียนเปิดลิฟท์ฝั่งนักเรียนเรากับเพื่อนนี้โอ้.....สวรรค์ เดินขึ้นเดินลงแบบเหนื่อยมาทั้งวันล่ะ เราก็นั่งรอเรียนวิชาภาษาไทยต่อ(เราอยู่กันชั้น 5) เพื่อนเลยชวนเราลงไปทำงานข้างล่าง เพื่อนมันชวนคนนู้นคนนี้ก็ไม่มีใครไปเราสงสารเลยไปเป็นเพื่อนมัน ก่อนหน้าที่กำลังจะลุกไปกับเพื่อนมันก็พูดว่าไปด้วยกันเพื่อติดลิฟท์จะได้ช่วยกัน  ลิฟท์ฝั่งนักเรียนจะตั้งล็อกไว้ระหว่างชั้นลิฟท์ก็จะเปิดเฉพาะชั้น 3 6 7 แต่ด้วยเราอยู่ชั้น 5 เลยเดินขึ้นไปชั้น 6 เพื่อจะได้ลงลิฟท์ เรากับเพื่อนก็กดลิฟท์ลิฟท์ก็มาเราก็เดินเข้าไปในลิฟท์กับเพื่อนปกติ ลิฟท์ก็ลงไม่ถึง 3 นาที ไฟลิฟท์ดับและมีเสียงดังตึ่ง เรากับเพื่อนนี้ค้างไปเลย จนเพื่อนเราอีกคนเรียกเราว่าเราอยู่ไหน(ปล.เพื่อนคนที่ไปด้วยมันกลัวผีมาก) เราก็ได้สติตอนที่มันเรียกนี้และไม่งั้นคงยืนค้างเป็นหุ่นอ่ะ เราก็รีบตอบมันไปเลยว่าเราอยุ่นี้เพื่อนมันพูดว่าไฟฉายเรานี้รีบหยิบโทรศัพท์มาเปิดไฟฉายเลย แต่ดีนะไฟลิฟท์ก็ติดขึ้นมาเฉยเลยเราเลยโล่งใจมาก แล้วเพื่อนมันก็พูดขึ้นมาประโยคหนึ่งว่า เห้ยกูรู้สึกหายใจไม่ออกแล้วว่ะ เรานี้เลยบอกมันว่าเห้ยไม่ได้หายใจไม่ออกหลอกตื่นเต้น มันเลยบอกเราว่ารอลิฟท์มันรีเซ็ต เราก็รอสักพักหนึ่งปุ่มลิฟท์มันไม่สามารถกดอะไรได้เลย เรากับเพื่อนนี้ทำไงดีว่ะ โทรศัพท์ไงโทรบอกให้เพื่อนมาช่วยใจตรงกันด้วยใจตรงกัน..เวรโทรศัพท์เงินหมดทั้งคู่ เรากับเพื่อนพยายามติดต่อเบอร์ช่วยเหลือ แต่ด้วยการรับสายของพนักงานทำให้เรากับเพื่อนนี้อึ้ง..เงิบ ไปเลยคร้าาา นางบอกว่าอะไรนะค่ะ อะไรค่ะ ไม่มีสัญญาณเลยค่ะขอตัดสายทิ้งนะค่ะ  โอ้ยยยยย เรากับเพื่อนนี้หน้าซีดเป็นไก่ต้มเลย กูตายแน่ๆๆ เรากับเพื่อนนี้นั่งลงเลยกอดเข่าคุยกันเลย (ในใจคิดว่าถ้าจะตายแบบขาดอากาศหายใจยังไม่เท่าไรนะแต่ขออย่างเดียวลิฟท์อย่าตกลงไปนะเรารับไม่ได้) เพื่อนเลยพูดขึ้นมาว่าโทรหาตำรวจเลยม่ะ เออเอาเลยโทรเลย เพื่อนเลยโทรไปแจ้งตำรวจคุณลุงตำรวจรับโทรศัพท์เร็วมาก เรากับเพื่อนนี้โคตรดีใจยังไม่ก็ไม่ตายและ ถึงตอนนั้นมันก็ประมาณ 30 นาที ได้พยายามเคาะลิฟท์ให้คนข้างนอกได้ยินแต่ไม่มีใครได้ยินแต่เราได้ยินเสียงคนข้างนอก เรากับเพื่อนรุ้สึกว่าเริ่มหายใจไม่ออกเพื่อนก็เลยโทรย้ำคุณลุงตำรวจอีกครั้งเราเลยบอกให้คุณลุงตำรวจโทรไปบอกอาจารย์ให้มาช่วยเราก่อน แปปเดียวอาจารย์ก็เดินมาตะโกนเรียกเราเพื่อนเราที่อยุ่ข้างนอกนี้น้ำตาซึมล่ะสงสารเพื่อน อาจารย์ก็พยายามช่วยเรากับเพื่อนออกมาแต่ด้วยเราได้ยินเสียงอาจารย์กับเพื่อนเราดีใจมาก เพื่อนเรานี้ถึงกับเต้นในลิฟท์แล้วเพื่อนมันก็ตะโกนคุยกับอาจารย์ไปประโยคหนึ่งว่า อาจารย์ช่วยหนูด้วยหนูยังไม่มีผัวเลยยย (ปล.อาจารย์ท่านนี้เป็นคนตลก เฮฮา ) เพื่อนข้างนอกเล่าให้ฟังว่าอาจารย์ก็พยายามฟังว่าเรากับเพื่อนพูดว่าอะไร เพื่อนที่อยู่ข้างนอกมันเลยบอกย้ำอาจารย์ว่ามันพูดว่า ช่วยหนูด้วยหนูยังไม่มีผัวเลยยย สักพักหนึ่งก็ประมาณ 5 นาทีอาจารย์อีกท่านหนึ่งก็เดินถือไม้บรรทัดฟลุตเหล็กมาอันหนึ่ง ( ณ ตอนนั้น คุณลุงตำรวจ เจ้าหน้าที่ร.พ. กู้ภัยมาหมด )
พี่กรรมการนักเรียนก็ขึ้นไปชั้น 6 ขึ้นไปเลื่อนล้อลิฟท์ให้ลงมาชั้น 5 แล้วอาจารย์ก็ใช้ไม้ฟลุตเหล็กเปิดประตูลิฟท์โดยใช้ระบบเซนเซอร์ เรานี้อยู่ข้างในกับเพื่อนในลิฟท์เห็นเครื่องทำงานของลิฟท์นี้ถอยหลังไปอยู่ด้วยกันเลย พระเจ้าเรากับเพื่อนเราไม่ได้ติดลิฟท์อยู่ชั้น 5 แต่ติดลิฟท์อยู่ระหว่างผนังปูนของชั้น 6 และชั้น 5 ก็ว่าตะโกนเท่าไรก็ไม่มีใครได้ยิน หลังจากประตูเปิดมีช่องว่างอยู่นิดนึงให้เรากับเพื่อนเราออกมาได้ ออกมาได้เท่านั้นล่ะโอ้โห้ อากาศข้างนอกช่างบริสุทธิ์ แล้วหันหลังไปถึงกับตกใจว่าคนมาเยอะขนาดนี้เลยเหรอ เรากับเพื่อนเราก็ยืนขอบคุณ คุณลุงตำรวจ อาจารย์  กู้ภัย เจ้าหน้าที่ร.พ. เรากับเพื่อนออกมาได้ก็ยืนเม้าส์กับอาจารย์เรื่องลิฟท์ อาจารย์ 2 ท่านแรกที่มาช่วย อาจารย์ก็ถือไม้บรรทัดมาเหมือนกันแต่ไม่รุ้ว่าใช้ยังไง อาจารย์เล่าให้ฟังว่าอาจารย์ใช้ไม้บรรทัดแหย่ประตูลิฟท์(สภาพไม้บรรทัดนี้งอเลย) พวกเรานี้ถึงกับขำเพราะตอนนั้นที่ได้ยินเสียงนึกว่าอาจารย์เอากุญเเจมาไข ที่ไหนได้เสียงไม้บรรทัดของอาจารย์55++ เรากับเพื่อนจะไม่ขึ้นลิฟท์อีกต่อไปเลย คุณพระคุณเจ้ารักษาลูกด้วย
ปล. ขอขอบคุณคุณลุงตำรวจจังหวัดราชบุรี อาจารย์ทุกท่าน  กู้ภัย เจ้าหน้าที่ร.พ.  คือจะบอกต่ออีกนิดว่าคุณลุงตำรวจรับสารโทรศัพท์และประสานงานเร็วมาก คือตอนที่ดูข่าวว่าตำรวจไม่รับสารประชาชน เรานี้บอกได้คำเดียวเลยว่าคุณลุงตำรวจจังหวัดราชบุรีไม่มีแน่นอน แล้วก็อีกอย่างไอ้พวกที่ชอบโทรแกล้งตำรวจนี้นะสักวันหนึ่งจะรู้สึก