เวลานั่งสมาธิโดยภาวนาพุทโธไปเรื่อยๆก็หลงบ้างแต่ก็พยายามดึงกลับมาอยู่กับคำภาวนาอีก
ประมาณครึ่งชั่วโมงก็จะเริ่มปวดขาแต่ก็พยายามจดจ่อกับคำภาวนาไปเรื่อยๆ สักพักมันจะมีความรู้สึกเหมือนเราพุ่งไปข้างหน้าแล้วตัวเหมือนกลายเป็นลูกโป่งเหมือนตัวจะหายไป
แต่เมื่อไปดูลมหายใจก็ยังรู้สึกได้เบาๆ ความปวดก็ยังมีแต่มันเบาๆ
มันจะค้างในสภาวะแบบนี้ไปเรื่อยๆ
ไม่แน่ใจว่ามันเกิดจากการที่สมองเราหลั่งสารระงับความเจ็บปวดหรือเปล่าครับ
ขอบคุณครับ
อยากสอบถามเกี่ยวกับวิธีนั่งสมาธิครับ
ประมาณครึ่งชั่วโมงก็จะเริ่มปวดขาแต่ก็พยายามจดจ่อกับคำภาวนาไปเรื่อยๆ สักพักมันจะมีความรู้สึกเหมือนเราพุ่งไปข้างหน้าแล้วตัวเหมือนกลายเป็นลูกโป่งเหมือนตัวจะหายไป
แต่เมื่อไปดูลมหายใจก็ยังรู้สึกได้เบาๆ ความปวดก็ยังมีแต่มันเบาๆ
มันจะค้างในสภาวะแบบนี้ไปเรื่อยๆ
ไม่แน่ใจว่ามันเกิดจากการที่สมองเราหลั่งสารระงับความเจ็บปวดหรือเปล่าครับ
ขอบคุณครับ