มาดูแมวพิการ แต่ใจโต๊โตกันค่ะ

ลัคกี้ค่ะ เป็น้องแมวพิการที่อาศัยอยู่ในโรงเรียนร้าง ที่อยู่ติดกับวิทยาลัยที่เราสอนอยู่
มีพี่คนนึงเข้าไปพบลัคกี้ ลัคกี้จึงได้ย้ายมาอยู่ที่บริเวณบ้านพักภารโรงที่วิทยาลัยใหม่
ตอนมาแรกๆ ผอมมากค่ะ ตัวนิดเดียว แห้ง ๆ ขนหยาบ ๆ แบบนี้เลย



ก็นำมาป้อนข้าว ป้อนได้
เราก็ซื้ออาหารเม็ดมาฝากไว้ที่ภารโรง ให้ช่วยดูแลให้ระหว่างช่วงวันหยุด
ภรรยาท่านผู้อำนวยการก็ช่วยอนุเคราะห์จัดซื้ออาหารแมวมาให้เจ้าตัวเล็กด้วย

ตอนนั้นขอรับการอนุเคราะห์จากโครงการรักษ์แมว เพื่อจะนำเค้าไปรักษาขา
ซึ่งก็ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดีจากทางโครงการ

แต่พอพาไปตรวจดูปรากฏว่า ขาพิการหักมานานแล้ว ไม่สามารถรักษาได้
ก็ได้รับคำแนะนำว่า ต้องรอโตกว่านี้ ให้ขนาดร่างกายคงที่ก่อน แล้วทำวีลแชร์ให้น้อง

ก็คิดเอาเองเลยว่าคงไม่มีใครอยากได้แมวพิการหรอก
ก็เลยต้องเลี้ยงที่ไว้ที่นี่ ใจอยากจะเอากลับบ้าน แต่ว่าแมวที่บ้านเยอะมาก (แมว 5 สุนัข 1)

ก็เลยเอากรงมาใส่ไว้ เผื่อฝนตก ทำที่กันฝนให้ เค้าก็ไม่ชอบอยู่กรงอีก ก็เลยปล่อยตามสบาย

เริ่มโตขึ้นเรื่อย ๆ สังเกตุเห็นความเปลี่ยนแปลงทีละนิด
เริ่มติดคน และเริ่มอ้อน ขนที่หยาบ ๆ แข็ง ๆ ตอนนี้เหรอ นิ่มมากกกก
ขับเคลื่อนร่างกายโดย 2 เท้าหน้า ที่สำคัญเร็วมาก

บางทีเราก็อยากหาบ้านให้นะ เพราะที่วิทยาลัยมีแมวโต 1 ตัว และโรงเรียนเก่ามีแมวโตอีก 1
กลัวว่าจะมากัดเค้า เค้าเคยจะโดนกัด แต่ภารโรงมาไล่แมวโตไป เลยไม่เจ็บมาก

ว่าแล้วไปดูความน่ารักของเค้าดีกว่า
















วันนี้ไม่รู้ไปซนที่ไหนมา ขาเปอะน้ำด้วย เอาไม้ตกแมวไปให้ เล่นไม่คิดชีวิตเลย 555+

ปล. หลังปีใหม่นี้ วัวน้อยลัคกี้ จะไม่เป็นแมวจรแล้วนะคะ มีน้องใจดี ขอรับไปดูแลค่ะ