สวัสดีพี่ๆน้องๆครับ วันนี้ผมมีเรื่อง อยากจะมาเล่าให้ฟัง
ผม อายุ 19 ย่าง 20 แล้วครับบ เรื่องราวที่จะแชร์ให้ได้อ่านกัน คงหนีไม่พ้น เรื่อง ความรัก ไม่ต้องมีคำนำยาวแล้วครับ ผมเขียนไม่ค่อยเป็น และ เพิ่งเคยเขียนครั้งแรก ถ้า พิมพ์ผิด อ่านแล้วงง น่าเบื่อ ขอ อภัย มา ณ ที่นี่ ด้วยครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมกับเธอ เจอกันผ่าน facebook ผม แอด เพื่อนเค้าไป เห็นเป็น ผญ มี สไตล์ แนวๆ ออกติสๆหน่อย เลย ส่งคำขอเป็นเพื่อนไปซะเลย 555 และแล้ววันนึง เธอ ก็ทัก ผม มา ทั้งๆที่ไม่เคยได้คุยกันเลย มาทักให้ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้หน่อย แล้ว จบประโยคด้วยคำว่า ''สวัสดีเพื่อนใหม่นะไอสัส''
ผมก็ งง เลยครับตอนนั้น แต่ด้วยความที่เป็น ผช ผญ มาบอกแบบนี้ จะเหลือหรอครับ หน้าวอลเลย แอปปี้เบิร์ดเดย์ หลังจากวันนั้น ผ่านมาไม่กี่วัน เราไม่ได้คุยกันเลย ผมก็เข้าไปส่องเฟสของเธอ เหมือน เธอ ปิดวอลล์ ห้ามใครโพส ทำให้ ไทม์ไลน์ ของเธอ มีแต่ผมไปแฮปปี้เบิร์ดเดย์ แค่คนเดียว ผมก็เริ่มสงสัยและเอ้ะใจ ทำไมน้ะ ทำไม แต่ก็ไม่คิดไรมากๆ จนเวลาผ่านไปนานมากๆ นานนนนนนนนและนานนน เรื่อง ที่ผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ช่วงนั้น เป็นช่วงปิดเทอมครับ ผมก็ไปเล่นบ้านเพื่อน เที่ยวกลางคืน เตะบอล ตามประสาผู้ชาย และแล้ววันนึง เพื่อนผม โทรชวนให้ไปหาบ้านหน่อยมันเหงา มากินกับข้าวด้วยกัน ผมก็ถามอยู่กับใครบ้างว้ะ มันก็บอก อยู่กับเพื่อน แฟนเพื่อน และ เพื่อนของแฟนเพื่อน (งงมั้ยครับ 555) ผมก็เออโอเคเดี๋ยวไปหา พอถึงหน้าบ้านมัน บิดกุญแจ ด้วยความเป็นเพื่อนกันและทำอย่างงี้กันบ่อยย ผมก็กระโดดถีบประตุไปเลยย เพราะ คิดว่ารู้จักกันหมด ดังปั้ง!! เข้าไปถึงกับอิ้งและงง เจอกับ เพื่อนใหม่ของผม ใน facebook และผมคิดว่าเธอก็คงงง 5555 คำแรกที่เธอพูดกับผม คือ ไปเข้ามาใหม่ เหมือนโจร ไม่มีมารยาทเลยนะ ผมก็ครับๆ ยิ้มกริ่มๆ เขินมาก แล้วก็เข้ามาใหม่ เปิดประตูอย่างเงียบๆ และเราก็นั่งกินข้าวด้วยกัน และ ก็ออกไปปั่นจักรยานรอบเมืองกัน และ กลับมาบ้าน ด้วยความที่เธอ เป็นคนวาดรูปได้และสวยพอสมควร ผมเห็นรูปใน facebook เธอ เหมือนเธอไป เพ้น มา ผมได้พูดกับเธอว่า เห้ยวาดรูปตรงแขนให้หน่อยดิ อะไรก้ได้ วาดมาเลย และเธอก็จับแขนเสื้อผมขึ้นและจัดการวาดรูปบนแขนของผม ผมก็หันไปมองหน้าเธอบ่อยมากตอนวาด เพราะ มัน ใกล้กันเหลือเกิน แต่เธอก็มองผมเหมือนกันและพูดตลอดว่า อย่าให้มามองกูสิ๊ มันวาดไม่ได้นะรู้มั้ย (ผมว่าเธอเขิน จากการยิ้มและสีหน้า) ปากดำวาดแต่ทำไมแก้มผมแดงก็ไม่รู้555
กลับบ้านไป เราก็เริ่มคุยกันมากขึ้น รู้สึกมีความสุข และแล้ว วันนึง อีกเรื่องที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นกับผมอีกครั้ง เธอทักแชทมาบอกกกับผม ว่า มีไรจะบอก ถามไปถามมา ไม่ยอมบอก พอวันรุ่ง ได้กินเลี้ยงเหล้า กินเบียร์ ตามประสา พอตอนใกล้กลับ ผมเห็นเธอนอน ยุงกัดและอากาศหนาว ก็เลยเอาผ้าห่มไปห่มให้ และ เธอก็ตื่นจับมือแขนผมไว้ และ พูดว่า เรื่องที่กูจะบอกอ้ะ คือ กูชอบนะ แต่ตอนนี้ไม่แหละ ผมก็พูดกับเธอ เมาใช่มั้ยเนี่ยะ นอนได้ละ กูกลับแล้ว กลับไปบ้านผมก็ไม่คิดมากอะไร และ เธอก็ทักมาขอโทษผม ผมก็บอกกูไม่ซีเรียส และ เธอก็ยิงคำถามตรงมาเลย ยังไงต่อ (ประมาณจะจีบผมได้มั้ย ความคิดผมตอนนั้น555) ผมก็ให้คำตอบไป แล้วแต่เลย 555555 และเราก็คุยกันตั้งแต่นั้นมาเลยครับ เค้าขอผมเป็นแฟนหลายรอบ เหมือนพูดขึ้นลอยมาเฉยๆ แต่ผมก็ไม่ได้ตอบกลับอะไร ตอนนั้นเราก็เหมือนแฟนกันแล้วผมคิด ไปไหนด้วยกันตลอด ไปเที่ยวเขา ไปโน้นไปนี่ และเธอน่ารัก เข้าใจทุกเรื่อง เพราะ เธอไม่ใช่ ผญ ทั่วไป ที่อยู่ด้วยแล้ว จะอึดอัด ห้ามโน้น ห้ามนี่ แต่ เธอก็แค่เตือนผม บุหรี่ เที่ยว ไรประมาณนี้ แต่เธอก็ไปเที่ยวกับผมตลอด ทุกงาน มักจะโดนเพื่อน แซว ประจำเลยย เพราะ ผมก็ตัวเป็นแฟนแต่ชื่อเรียกในความสัมพันธ์คือเพื่อน บอกรักบอกคิดถึงแต่ไม่เคยบอกรักเลย ใส่รองเท้าที่เธอซื้อให้ ใส่เสื้อที่เธอทำให้ผม ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ตัวติดกันเลยก็ว่าได้ และ ที่นี่ สำคัญ เธอ สนิทกับเพื่อนผมมาก เข้ากันได้ดีเลย มีแฟนเหมือนมีเพื่อนไปอีกคน หายากมากผมว่า สมัยนี้ ผญ แบบนี้ ด้วยความที่ผมเป็น ผู้ชาย ที่แบบ ผญ เข้ามาคุยบ่อย แต่ก็ไม่เคยคุยกันได้นาน ผมเบื่อไม่อยากคุย และถือความคิดของผม คือ แฟนผมต้องเข้ากับเพื่อนได้ เหมือนกลุ่มเดียวกัน เหมือนเพื่อนกัน (เริ่มจะเข้าเรื่องความรู้สึกละ555 เข้าเรื่องต่อดีกว่า) ตลอดเวลา
การคุยกัน ผมเคยลอกรักเธอแค่ครั้งเดียวและต่อหน้าเพื่อนด้วยกันเอง เหตุการณ์คือเพื่อนผม ถาม จะไม่บอกให้เพื่อนรู้หน่อยหรอ คนนี้เป็นใครคิดอะะไรยังไง (คือผมไม่ค่อยได้เจอเพื่อนนี้นานพอสมควร) และคำตอบก็ คือ กูไม่รู้ว้ะ แต่ กูว่ากูรักไปแล้ว เอ้าา 5555 เธอเขินมากๆ ทำตัวไม่ถูกเลย บิดไปบิดมา เสียชื่อ ผญ เท่ห์ๆ ฝรั่งๆ หมด 555
เธอจีบผมหรือเราคุยกันเลย ผมก็ไม่มั่นใจ แต่ระยะเวลา 8 เดือน เธออยู่แบบไม่หึง ไม่หวง ไม่แสดงความเป็นเจ้าของ เช่นเดียวกันกับผม ที่ทำอย่างนั้นเหมือนกัน แต่แค่ รู้ว่าใครสำคัญ ก็พอ และแล้วช่วงเวลาที่เลวร้ายก็เข้ามาในชีวิต นิสัย ผู้ชาย ส่วนใหญ่เริ่มเกิดขึ้นกับผม มี ผญ เข้ามาคุยกับผม (เราเคยรู้จักกันมาก่อน) นัดผมเที่ยว ด้วยความที่ผมไม่คิดอะไร เพราะเป็น เพื่อนกัน ก็เลยไปด้วยกัน ไป 2 ต่อ 2 ครับ กินเหล้า กินเบียร์ คุยเรื่องเก่าๆ กัน และ เธอก็บอกชอบผม ผมก็เล่นด้วยสิ (อารมณ์หลง เพราะ เธอสวยมากสำหรับผม) และผมก็เริ่มหายไปจากคนที่คุยกันอยู่อย่างช้าๆ ไม่ได้คุยกันเลยกับเธอ ประมาณ 1 อาทิตย์เต็ม และ ผมก็ได้กลับไป และ ไปบอกเรื่องจริงกับเธอทั้งหมด ว่ามันเกิดอะไรขึ้น เธอโกรธมาก บล้อคทุกอย่างที่จะติดต่อสื่อสารกันได้ ปิด facebook ตอนนั้นผมเครียดมากก ส่งข้อความไปหาตลอด เพราะ เธอบล้อคเบอร์ผม หวังว่าจะมีวันที่เธอยกเลิกบล้อคและเห็นข้อความของผม และแล้วเธอก็เห็นมัน และ โทรกลับมาหาผม คุยกันได้สักพัก ในความคิดผมตอนนั้นงงไปหมดไม่รู้จะทำยังไง จะกลับมาคุยกันเหมือนเดิมันก็ดี แต่ ถ้าผมทำอีก เธอก็เสียใจอีก ผมขอเวลาเธอแปปเดียว เดี๋ยวโทรกลับไป ประมาณ 5 นาที โทรกลับไปเท่านั้นแหละ ทุกอย่างเหมือนเดิม บล้อคผมเหมือนเดิมเลย ติดต่อไม่ได้ เหมือนคนเป็นบ้าครับ ผม เข้าใจความรู้สึกเธอเลย กินไม่ได้ นอนไม่ได้ คิดมาก ทำอะไรก็ดูเปื่อยไปหมด หม่นมากๆ ไม่รู้จะง้อยังไง โทรก็บล้อค เบอร์แปลกก็ไม่รับ ผมตามง้อเธอมาตลอดด จนเห็นเธอ สมัคร facebook ใหม่ เหมือนจะทำใจได้แต่ก็ไม่ได้ พยายามทักไปคุย แต่ผลคือ อ่านแล้วไม่ตอบ ครับ พยายามทำทุกอย่าง เอา facebook ไปคุยกับเธอ เธอก็ตอบนะ แต่รู้ว่าเป็นผม ก็เลยไม่ตอบเลยย การได้คุยด้วย ทำให้ผมเป็นบ้าขึ้นไปอีก ตามง้อ โทรง้อโดยการนั่งรถข้ามจังหวัดไปโทรตู้หาเธอและเธอก็รับ คุยกับผมไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลย 55 ไปรอที่เดิมที่เคยไป ไปนั่งรอหน้าหอ เพราะรู้ว่าเธอกลับมา (เธอเป็นคนต่างจังหวัดครับ) ขับรถไปโน้นไปนี่ ไม่เป็นอันทำไรเลยทีเดียว และ ความพยายามของผมก็เริ่มหมด มันทำนึกถึงคำว่า ''ไม่ใช่รักนะ แต่มัน ท้อแล้วแหละ'' พยายามข่มใจตัวเองครับ อย่าพยายามอีกเลย มันเป็นเรื่องยากมากครับที่เธอจะกลับมา ผมทำให้เธอเสียใจมากและมาก แต่ก็รู้ดีครับว่าเราทำอะไรไม่ได้เลย ทำให้ก่อนเธอหายไป ผมได้แต่บอกว่า ผมยังรักและรอ อยู่ตลอดนะ ไม่รู้ว่ามันจะจบลงเมื่อไหร่ การรอ ของผมเนี่ยะ ผมง้อเธอมาจะ ครบ ปีล้ะครับ รวมๆแล้วตอนนี้ ก็ 1 ปี 8 เดือน เวลา ของผมกับเธอ ช่วงนี้ผมได้แต่ใช้เบอร์เพื่อนโทรไป เดือนละไม่กี่ครั้ง เหมือนให้มันเป็นสัญญาณว่าผมยังอยู่ ถ้าคิดจะกลับมารักกันบ้างก็คงดี ช่วงเวลาที่อยุ่ด้วยกัน
สวยงาม
แต่มันก็เริ่มเจือจางแล้วครับตอนนี้มันท้อมาก การรอของผมยังไม่สิ้นสุดเลย ยังหวังลึกๆ แต่มันไม่เหมือนช่วงเดือนแรกๆที่ตามง้อ ไม่เป้นบ้าไม่งมงาย กลับมายิ้มเหมือนเดิมแล้วครับบ โทรไปหาเธอเดือนละครั้งก็มีความสุขมากแล้วอีกทั้งเธอยังคุยกับผมดีด้วยแหน่ะ 555 อยากรู้เหลทอเกิน เธอคิดถึงผมหรือป่าว รักอยู่ป่าว หวังว่า สักวันเราจะมา ''พบกันใหม่'' ขอบคุณครับ ที่เสียเวลาอ่านเรื่องงี่เง่ามากๆ ของ ผช อย่างผม
ปล. ผู้ชายคนไหนที่มีแฟนอยู่แล้วหรือคนคุยอยู่แล้ว ถ้าคิดว่ามันใช่ อย่าปล่อยไปนะครับ จับมือให้แน่น อย่าหวั่นไหว ไปกับอะไร อย่าทำของสำคัญหายแบบผม จงรู้ว่าเค้าทำดีกับเรา เข้าใจเราทุกอย่าง จงรู้ว่าเขารักคุณมากก จนเค้าไม่อยากเห็นคุณมีความสุขกับคนอื่นที่ไม่ใช่เค้า
ไว้เจอกันใหม่
สวัสดีและขอบคุณครับ
นิ้วบวม
อยากพูดว่า '' กลับมารักกันได้แล้ว ''
ผม อายุ 19 ย่าง 20 แล้วครับบ เรื่องราวที่จะแชร์ให้ได้อ่านกัน คงหนีไม่พ้น เรื่อง ความรัก ไม่ต้องมีคำนำยาวแล้วครับ ผมเขียนไม่ค่อยเป็น และ เพิ่งเคยเขียนครั้งแรก ถ้า พิมพ์ผิด อ่านแล้วงง น่าเบื่อ ขอ อภัย มา ณ ที่นี่ ด้วยครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมกับเธอ เจอกันผ่าน facebook ผม แอด เพื่อนเค้าไป เห็นเป็น ผญ มี สไตล์ แนวๆ ออกติสๆหน่อย เลย ส่งคำขอเป็นเพื่อนไปซะเลย 555 และแล้ววันนึง เธอ ก็ทัก ผม มา ทั้งๆที่ไม่เคยได้คุยกันเลย มาทักให้ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้หน่อย แล้ว จบประโยคด้วยคำว่า ''สวัสดีเพื่อนใหม่นะไอสัส''
ผมก็ งง เลยครับตอนนั้น แต่ด้วยความที่เป็น ผช ผญ มาบอกแบบนี้ จะเหลือหรอครับ หน้าวอลเลย แอปปี้เบิร์ดเดย์ หลังจากวันนั้น ผ่านมาไม่กี่วัน เราไม่ได้คุยกันเลย ผมก็เข้าไปส่องเฟสของเธอ เหมือน เธอ ปิดวอลล์ ห้ามใครโพส ทำให้ ไทม์ไลน์ ของเธอ มีแต่ผมไปแฮปปี้เบิร์ดเดย์ แค่คนเดียว ผมก็เริ่มสงสัยและเอ้ะใจ ทำไมน้ะ ทำไม แต่ก็ไม่คิดไรมากๆ จนเวลาผ่านไปนานมากๆ นานนนนนนนนและนานนน เรื่อง ที่ผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ช่วงนั้น เป็นช่วงปิดเทอมครับ ผมก็ไปเล่นบ้านเพื่อน เที่ยวกลางคืน เตะบอล ตามประสาผู้ชาย และแล้ววันนึง เพื่อนผม โทรชวนให้ไปหาบ้านหน่อยมันเหงา มากินกับข้าวด้วยกัน ผมก็ถามอยู่กับใครบ้างว้ะ มันก็บอก อยู่กับเพื่อน แฟนเพื่อน และ เพื่อนของแฟนเพื่อน (งงมั้ยครับ 555) ผมก็เออโอเคเดี๋ยวไปหา พอถึงหน้าบ้านมัน บิดกุญแจ ด้วยความเป็นเพื่อนกันและทำอย่างงี้กันบ่อยย ผมก็กระโดดถีบประตุไปเลยย เพราะ คิดว่ารู้จักกันหมด ดังปั้ง!! เข้าไปถึงกับอิ้งและงง เจอกับ เพื่อนใหม่ของผม ใน facebook และผมคิดว่าเธอก็คงงง 5555 คำแรกที่เธอพูดกับผม คือ ไปเข้ามาใหม่ เหมือนโจร ไม่มีมารยาทเลยนะ ผมก็ครับๆ ยิ้มกริ่มๆ เขินมาก แล้วก็เข้ามาใหม่ เปิดประตูอย่างเงียบๆ และเราก็นั่งกินข้าวด้วยกัน และ ก็ออกไปปั่นจักรยานรอบเมืองกัน และ กลับมาบ้าน ด้วยความที่เธอ เป็นคนวาดรูปได้และสวยพอสมควร ผมเห็นรูปใน facebook เธอ เหมือนเธอไป เพ้น มา ผมได้พูดกับเธอว่า เห้ยวาดรูปตรงแขนให้หน่อยดิ อะไรก้ได้ วาดมาเลย และเธอก็จับแขนเสื้อผมขึ้นและจัดการวาดรูปบนแขนของผม ผมก็หันไปมองหน้าเธอบ่อยมากตอนวาด เพราะ มัน ใกล้กันเหลือเกิน แต่เธอก็มองผมเหมือนกันและพูดตลอดว่า อย่าให้มามองกูสิ๊ มันวาดไม่ได้นะรู้มั้ย (ผมว่าเธอเขิน จากการยิ้มและสีหน้า) ปากดำวาดแต่ทำไมแก้มผมแดงก็ไม่รู้555
กลับบ้านไป เราก็เริ่มคุยกันมากขึ้น รู้สึกมีความสุข และแล้ว วันนึง อีกเรื่องที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นกับผมอีกครั้ง เธอทักแชทมาบอกกกับผม ว่า มีไรจะบอก ถามไปถามมา ไม่ยอมบอก พอวันรุ่ง ได้กินเลี้ยงเหล้า กินเบียร์ ตามประสา พอตอนใกล้กลับ ผมเห็นเธอนอน ยุงกัดและอากาศหนาว ก็เลยเอาผ้าห่มไปห่มให้ และ เธอก็ตื่นจับมือแขนผมไว้ และ พูดว่า เรื่องที่กูจะบอกอ้ะ คือ กูชอบนะ แต่ตอนนี้ไม่แหละ ผมก็พูดกับเธอ เมาใช่มั้ยเนี่ยะ นอนได้ละ กูกลับแล้ว กลับไปบ้านผมก็ไม่คิดมากอะไร และ เธอก็ทักมาขอโทษผม ผมก็บอกกูไม่ซีเรียส และ เธอก็ยิงคำถามตรงมาเลย ยังไงต่อ (ประมาณจะจีบผมได้มั้ย ความคิดผมตอนนั้น555) ผมก็ให้คำตอบไป แล้วแต่เลย 555555 และเราก็คุยกันตั้งแต่นั้นมาเลยครับ เค้าขอผมเป็นแฟนหลายรอบ เหมือนพูดขึ้นลอยมาเฉยๆ แต่ผมก็ไม่ได้ตอบกลับอะไร ตอนนั้นเราก็เหมือนแฟนกันแล้วผมคิด ไปไหนด้วยกันตลอด ไปเที่ยวเขา ไปโน้นไปนี่ และเธอน่ารัก เข้าใจทุกเรื่อง เพราะ เธอไม่ใช่ ผญ ทั่วไป ที่อยู่ด้วยแล้ว จะอึดอัด ห้ามโน้น ห้ามนี่ แต่ เธอก็แค่เตือนผม บุหรี่ เที่ยว ไรประมาณนี้ แต่เธอก็ไปเที่ยวกับผมตลอด ทุกงาน มักจะโดนเพื่อน แซว ประจำเลยย เพราะ ผมก็ตัวเป็นแฟนแต่ชื่อเรียกในความสัมพันธ์คือเพื่อน บอกรักบอกคิดถึงแต่ไม่เคยบอกรักเลย ใส่รองเท้าที่เธอซื้อให้ ใส่เสื้อที่เธอทำให้ผม ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ตัวติดกันเลยก็ว่าได้ และ ที่นี่ สำคัญ เธอ สนิทกับเพื่อนผมมาก เข้ากันได้ดีเลย มีแฟนเหมือนมีเพื่อนไปอีกคน หายากมากผมว่า สมัยนี้ ผญ แบบนี้ ด้วยความที่ผมเป็น ผู้ชาย ที่แบบ ผญ เข้ามาคุยบ่อย แต่ก็ไม่เคยคุยกันได้นาน ผมเบื่อไม่อยากคุย และถือความคิดของผม คือ แฟนผมต้องเข้ากับเพื่อนได้ เหมือนกลุ่มเดียวกัน เหมือนเพื่อนกัน (เริ่มจะเข้าเรื่องความรู้สึกละ555 เข้าเรื่องต่อดีกว่า) ตลอดเวลา
การคุยกัน ผมเคยลอกรักเธอแค่ครั้งเดียวและต่อหน้าเพื่อนด้วยกันเอง เหตุการณ์คือเพื่อนผม ถาม จะไม่บอกให้เพื่อนรู้หน่อยหรอ คนนี้เป็นใครคิดอะะไรยังไง (คือผมไม่ค่อยได้เจอเพื่อนนี้นานพอสมควร) และคำตอบก็ คือ กูไม่รู้ว้ะ แต่ กูว่ากูรักไปแล้ว เอ้าา 5555 เธอเขินมากๆ ทำตัวไม่ถูกเลย บิดไปบิดมา เสียชื่อ ผญ เท่ห์ๆ ฝรั่งๆ หมด 555
เธอจีบผมหรือเราคุยกันเลย ผมก็ไม่มั่นใจ แต่ระยะเวลา 8 เดือน เธออยู่แบบไม่หึง ไม่หวง ไม่แสดงความเป็นเจ้าของ เช่นเดียวกันกับผม ที่ทำอย่างนั้นเหมือนกัน แต่แค่ รู้ว่าใครสำคัญ ก็พอ และแล้วช่วงเวลาที่เลวร้ายก็เข้ามาในชีวิต นิสัย ผู้ชาย ส่วนใหญ่เริ่มเกิดขึ้นกับผม มี ผญ เข้ามาคุยกับผม (เราเคยรู้จักกันมาก่อน) นัดผมเที่ยว ด้วยความที่ผมไม่คิดอะไร เพราะเป็น เพื่อนกัน ก็เลยไปด้วยกัน ไป 2 ต่อ 2 ครับ กินเหล้า กินเบียร์ คุยเรื่องเก่าๆ กัน และ เธอก็บอกชอบผม ผมก็เล่นด้วยสิ (อารมณ์หลง เพราะ เธอสวยมากสำหรับผม) และผมก็เริ่มหายไปจากคนที่คุยกันอยู่อย่างช้าๆ ไม่ได้คุยกันเลยกับเธอ ประมาณ 1 อาทิตย์เต็ม และ ผมก็ได้กลับไป และ ไปบอกเรื่องจริงกับเธอทั้งหมด ว่ามันเกิดอะไรขึ้น เธอโกรธมาก บล้อคทุกอย่างที่จะติดต่อสื่อสารกันได้ ปิด facebook ตอนนั้นผมเครียดมากก ส่งข้อความไปหาตลอด เพราะ เธอบล้อคเบอร์ผม หวังว่าจะมีวันที่เธอยกเลิกบล้อคและเห็นข้อความของผม และแล้วเธอก็เห็นมัน และ โทรกลับมาหาผม คุยกันได้สักพัก ในความคิดผมตอนนั้นงงไปหมดไม่รู้จะทำยังไง จะกลับมาคุยกันเหมือนเดิมันก็ดี แต่ ถ้าผมทำอีก เธอก็เสียใจอีก ผมขอเวลาเธอแปปเดียว เดี๋ยวโทรกลับไป ประมาณ 5 นาที โทรกลับไปเท่านั้นแหละ ทุกอย่างเหมือนเดิม บล้อคผมเหมือนเดิมเลย ติดต่อไม่ได้ เหมือนคนเป็นบ้าครับ ผม เข้าใจความรู้สึกเธอเลย กินไม่ได้ นอนไม่ได้ คิดมาก ทำอะไรก็ดูเปื่อยไปหมด หม่นมากๆ ไม่รู้จะง้อยังไง โทรก็บล้อค เบอร์แปลกก็ไม่รับ ผมตามง้อเธอมาตลอดด จนเห็นเธอ สมัคร facebook ใหม่ เหมือนจะทำใจได้แต่ก็ไม่ได้ พยายามทักไปคุย แต่ผลคือ อ่านแล้วไม่ตอบ ครับ พยายามทำทุกอย่าง เอา facebook ไปคุยกับเธอ เธอก็ตอบนะ แต่รู้ว่าเป็นผม ก็เลยไม่ตอบเลยย การได้คุยด้วย ทำให้ผมเป็นบ้าขึ้นไปอีก ตามง้อ โทรง้อโดยการนั่งรถข้ามจังหวัดไปโทรตู้หาเธอและเธอก็รับ คุยกับผมไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลย 55 ไปรอที่เดิมที่เคยไป ไปนั่งรอหน้าหอ เพราะรู้ว่าเธอกลับมา (เธอเป็นคนต่างจังหวัดครับ) ขับรถไปโน้นไปนี่ ไม่เป็นอันทำไรเลยทีเดียว และ ความพยายามของผมก็เริ่มหมด มันทำนึกถึงคำว่า ''ไม่ใช่รักนะ แต่มัน ท้อแล้วแหละ'' พยายามข่มใจตัวเองครับ อย่าพยายามอีกเลย มันเป็นเรื่องยากมากครับที่เธอจะกลับมา ผมทำให้เธอเสียใจมากและมาก แต่ก็รู้ดีครับว่าเราทำอะไรไม่ได้เลย ทำให้ก่อนเธอหายไป ผมได้แต่บอกว่า ผมยังรักและรอ อยู่ตลอดนะ ไม่รู้ว่ามันจะจบลงเมื่อไหร่ การรอ ของผมเนี่ยะ ผมง้อเธอมาจะ ครบ ปีล้ะครับ รวมๆแล้วตอนนี้ ก็ 1 ปี 8 เดือน เวลา ของผมกับเธอ ช่วงนี้ผมได้แต่ใช้เบอร์เพื่อนโทรไป เดือนละไม่กี่ครั้ง เหมือนให้มันเป็นสัญญาณว่าผมยังอยู่ ถ้าคิดจะกลับมารักกันบ้างก็คงดี ช่วงเวลาที่อยุ่ด้วยกัน
ปล. ผู้ชายคนไหนที่มีแฟนอยู่แล้วหรือคนคุยอยู่แล้ว ถ้าคิดว่ามันใช่ อย่าปล่อยไปนะครับ จับมือให้แน่น อย่าหวั่นไหว ไปกับอะไร อย่าทำของสำคัญหายแบบผม จงรู้ว่าเค้าทำดีกับเรา เข้าใจเราทุกอย่าง จงรู้ว่าเขารักคุณมากก จนเค้าไม่อยากเห็นคุณมีความสุขกับคนอื่นที่ไม่ใช่เค้า
ไว้เจอกันใหม่
สวัสดีและขอบคุณครับ
นิ้วบวม