[รีบทความ] T-Mac เก่งแค่ชื่อหรือดวงซวย?

กระทู้สนทนา

วันนี้ไปเล่นบาสที่สนามมหา'ลัยมาครับ เห็นพี่คนหนึ่งใส่เสื้อ T-Mac หมายเลข 1 ของทีม Magic

คิดถึงบทความหนึ่งขึ้นมาทันทีเลยครับ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เคยอ่านเมื่อปีที่แล้ว อยากเอามาให้ทุกคนได้อ่านเหมือนกัน ชอบมาก
ผมไม่ทันได้ดูช่วงพีคของ T-Mac นะครับ แต่เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามว่า ฝีมือแกพอๆ กับ Kobe
(ผมแก้ไขบทความนิดหน่อยะครับ จัดเรียงคำอะไรแบบนี้)

แปลจากบทความของ Bill Simmons นักเขียนข่าวกีฬาชื่อดัง กับการประกาศแขวนห่วงของ Tracy McGrady เมื่อวันที่ 26 ส.ค. ที่ผ่านมาครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ผมเห็นบทความนี้จากใน twitter ซึ่งเริ่มต้นด้วยคำถามชวนสงสัยอย่าง...

"Tracy McGrady, Overrated Star Who Couldn't Win Anything, or Really Great Player With Really Bad Luck?"
"T-Mac ชื่อเสียงเว่อร์เกินความสามารถ หรือยอดฝีมือที่โคตรซวย?"
(ผมขอตัดบางประโยคในการแปลออกเพื่อให้เข้าใจง่ายในบางเรื่องนะครับ งั้นมาเริ่มกันเลยครับ)

"The Unfortunate Tale of T-Mac; เรื่องโชคร้ายของชายชื่อ T-Mac"

หลังจากฤดูกาลที่ผ่านมาได้ผ่านพ้นไป ทุกอย่างที่ผมได้เห็นตลอดช่วง NBA Finals 2013 ประกอบไปด้วยเหตุการณ์มากมายหลายอย่างรวมๆกัน
1. Tony Parker เลย์อัพอันสวยงามมอบชัยชนะให้กับแฟนสเปอร์สในเกมที่ 5 ส่งผลให้สเปอร์สขึ้นนำฮีต 3-2 เกม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
2. LeBron James เปิดโหมดไร้เทียมทานเพื่อต่อชีวิต จากแต้มของ Miami Heat ตามหลัง Spur อยู่เกือบ 10 แต้มในเกม 6
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
3. Ray Allen ยิงลูกยิงที่เจ๋งที่สุดที่ผมเคยเห็น เป็น 3 แต้มที่ขโมยเกมที่ 6 จากสเปอร์ส เสมอกันที่ 3-3 เกม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
4. Tim Duncan ก้มหน้าในนาทีสุดท้ายของเกมที่ 7 ปวดใจและไม่เข้าใจตัวเองว่าเข้าพลาดลูกง่ายๆ ที่เขาเคยทำมาเป็นล้านครั้งเพื่อตีเสมอได้ยังไง

ณ บางจุดในความทรงจำเกี่ยวกับ NBA Finals ของผมนั้น มีชายคนหนึ่งนั่งอยู่ ชายที่ชื่อ Tracy McGrady ผู้ที่ครั้งหนึ่งเคยได้รับการกล่าวขานว่าเก่งเทียบเท่า Kobe Bryant ตอนนี้เขานั่งเป็นแค่ตัวสำรองของ San Antonio Spurs ซึ่งคงไม่มีโอกาสจะได้ลงเล่นนัก T-Mac ผู้น่าสงสารไม่มีผลใดๆ ต่อรอบชิงนี้เลย แต่ก็มีอยู่เหตุการณ์นึงของเขาที่ผมเห็น ประมาณ 75 นาทีก่อนการแข่งในเกมที่ 4 ที่ซานอันโตนิโอ ผมยืนอยู่ในสนามรอดู Duncan มาวอร์มอัพ ซึ่งถ้าคุณได้เห็นเขาวอร์มอัพ คุณจะเข้าใจว่า Duncan ทำในสิ่งที่คุณเห็นตลอดอาชีพสุดแสนมหัศจรรย์ของเขาได้อย่างไร Duncan มักซ้อมการเล่นที่เขาคาดว่าจะใช้ในการแข่ง ไม่มีเหยาะแหยะ ไม่มีการคุยเล่น มันเป็นการกระทำสวยงาม และสง่างามมาก แต่ในคืนนี้ (เกมที่ 4) Duncan ยังไม่ออกมาจากห้องแต่งตัว ผมก็เลยดู T-Mac (ว่าที่ Hall of Fame (เหมือน Duncan) ในอนาคต) ชายผู้ซึ่งไม่เคยชนะใน playoff series เลย จนกระทั่งเขามาอยู่กับ Spurs ตอนเมษาฯ เขาอยู่ในชุดซ้อม ซ้อมยิง 3 แต้มอย่างไม่ค่อยกระตือรือล้นพร้อมกับรอยยิ้มที่ใบหน้า ผมว่าในคืนนั้นเขาคงไม่ได้ลงเล่นแน่ หากทีมไม่นำหรือตามห่างถึง 20 แต้ม อาชีพของเขามันหมดเวลาลงซักพักแล้ว ซึ่งเขาเองก็รู้เช่นกัน แต่เขาก็ยังซ้อมยิง 3 แต้มไปเรื่อยๆ ด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม สิ่งที่ผมเห็นนั้น แทบไม่มีความหมายและก็หมายถึงทุกสิ่งทุกอย่างในเวลาเดียวกัน

ผมไม่แปลกใจมากนักที่ T-Mac ประกาศแขวนห่วง เขาไม่ได้มีชื่อเสียงเหมือนตอนฤดูกาล 2007-08 อีกแล้ว ฤดูกาลที่ทีมที่เจ๋งแต่ไม่แจ๋วอย่าง Houston Rockets ทำให้ทุกคนตกตะลึงกับการคว้าชัยชนะ 22 นัดติดต่อกัน ถ้าคุณจะจำชัยชนะเหล่านั้น ในฐานะทีมสุดท้ายของ T-Mac นั่นก็โอเค เพราะภายใน 5 ปีหลังจากนั้น เขาก็ย้ายทีมมั่วซั่วไปหมด ไป New York, Detroit, Atlanta, เล่นในจีน, และลงเอยที่ San Antonio

ถ้าใน Hollywood ดาราหลายคนจะหาอย่างอื่นทำหลังจากการงานเริ่มฝืด จะแสดงบทใหม่ๆ ไปออกรายการโทรทัศน์ หรือหาบทในละครเวที มันเป็นสิ่งที่แย่เมื่อเกิดขึ้นในวงการกีฬา โดยเฉพาะอย่างยิ่งวงการบาสเก็ตบอล

เราไม่แคร์ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับ Juwan Howards และ Richard Jeffersons แต่ถ้าเป็นผู้เล่นอย่าง Tracy McGrady หละ? นั่นแหละที่เราจะแคร์ เรารู้สึกโล่งใจเสมอเมื่อผู้เล่นอย่างเขาแขวนห่วง ปล่อยให้ความทรงจำที่ดีเกี่ยวกับเขาโลดแล่นอยู่บน YouTube และ NBA TV's Hardwood Classics เราไม่อยากจำเขาในฤดูกาล 2008-09 ผู้เป็นความหวังของแฟน Rockets ไม่กี่เดือนแล้วก็ทำร้ายแฟนๆ ด้วยการผ่าตัดก่อนวันปิดตลาดย้ายตัวผู้เล่นเพียงไม่นาน เราไม่อยากจำเขาในเรื่องที่ขัดขืนคำสั่งโค๊ชที่ Detroit หรือการไปเล่นที่จีนเพื่อเงินเพียงไม่กี่ล้านเหรียญ

สิ่งที่พวกเราอยากจดจำคือ ชัยชนะ 22 นัดรวด เฉลี่ย 32.1 แต้มต่อเกม, อยากจำการติดทีม All-Star ถึง 7 ปีซ้อน, อยากจำ 62 แต้มที่เขายัดใส่ Wizards, สถิติ 42-10-8 (42 points, 10 assists, 8 rebounds) ในเกมที่ 3 ของ playoff 2001 เจอ Bucks, การเกือบชนะ Pistons ใน playoff ปี 2003, แต้มรวม 103 แต้มกับ Dirk Nowitzki ในเกมกับ Dallas ปี 2005, หรือการระเบิดฟอร์มทำ 36 แต้มใน 27 นาทีของ All-Star Game ปี 2006 ที่ Houston,
เราอยากจำเขาใน "Tracy McGrady's Top 10 Posterizations"