[ถามคุณผู้หญิง] อยากมีลูก VS ไม่อยากมีลูก สาวๆมาแชร์เหตุผลกันเถอะค่ะ

จขกท.เข้าสู่วัยที่สมควรจะแต่งงานมีลูกแล้ว แต่รู้สึกว่าทุกวันนี้ก็มีความสุขดี ไม่ต้องแต่งงานก็ได้
เรื่องมีลูกไม่ต้องคิดเลยค่ะ เมื่อก่อนเคยคิดว่าพ่อกับแม่ตัวใหญ่จังเลย พอโตขึ้นมากลับรู้สึกว่าท่านตัวเล็กลง
แต่เปล่าเลย พ่อกับแม่ก็ตัวเท่าเดิม เราต่างหากที่โตขึ้น อายุท่านก็มากขึ้น เราเริ่มนึกถึงการจากลา
หากวันนั้นมาถึงแค่คิดก็ทรมาน อยากจะร้องไห้มากๆเลยค่ะ เพราะความรู้สึกนี้แหละทำให้เราไม่อยากมีลูก
ไม่อยากให้ลูกต้อง "เกิด แก่ เจ็บ ตาย" บ้านตรงข้ามเรามีเด็ก 2 ขวบ น่ารัก น่าฟัดเลยทีเดียวค่ะ
อยู่กับอากงซึ่งอายุมากแล้ว เดินไม่ไหวต้องใช้ที่ช่วยเดิน ตามองไม่ค่อยเห็น รับรู้ช้า พูดไม่ค่อยได้
กาลเวลาผ่านไปเด็กคนนี้ก็จะเป็นเหมือนอากง ผิวหนังเหี่ยวย่น ป่วยกระเสาะกระแสะ เราไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเลย
แล้ววันที่เราจากลูกไปลูกจะทรมานมั้ย พอคิดแบบนี้เราจึงอย่างตัดบ่วงนั้นทิ้ง
อยากให้ทุกอย่างจบแค่ที่เราพอ เคยได้ยินมาว่าคนเราเกิดมาก็เพื่อชดใช้เวรกรรม
ขนาดพระพุทธเจ้ายังหาทางนิพพานเพื่อหลุดพ้นจากวังวนนี้เลย

เราคิดในแง่ลบเกินไปมั้ยคะ มีวิธีไหนที่เราจะปรับเปลี่ยนทัศนคติได้มั้ย เพราะแฟนเราเค้าวางแผนอนาคตว่า 'ต้อง' มีลูกน่ะค่ะ