สวัสดีคะ ฉันขอเรียกแทนตัวเองว่าเรานะคะ นี่เป็นกระทู้แรกในชีวิตของเราคะ คือเรามีปัญหาอึดอัดคับข้องใจจนไม่รู้จะหันหน้าไปปรึกษาใครดี
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราได้เดินทางจากต่างจังหวัดเข้ากรุงเทพคะ บ้านเราอยู่จังหวัดทางภาคเหนือตอนล่างใช้เวลาเดินทางเข้ากรุงเทพสัก 4.30 ชั่วโมงครึ่งได้คะ
เราพักอยู่หอแถวๆบางนะคะ เดินทางจากหมอชิตมาประมาณอีก 1 ชม.ซึ่งของหนักมาก พอเรามาถึงห้องก็จัดของใส่ห้อง ซักผ้าแล้วก็นอนคะ ปัญหามันมีอยู่ว่าเรานอนท่องประมวลไปแล้วหลับแบบสนิท(เรียนกฎหมายคะ)แล้วรูมเมทเราเขากลับจากทำงานไม่มีกุญแจเข้าห้อง แต่เราไม่รู้เลยทำเหมือนทุกๆครั้งที่เรานอนก่อนคือเราจะล็อกแค่ลูกบิดแต่จะไม่ลงกอนเพราะนอนไปแล้วขี้เกียจตื่นมาเปิดประตูห้องให้เพื่อนคะ วันนี้ก็ทำเหมือนทุกวันปรติกแต่ดันไม่ปรกติที่เรานอนแบบไม่รู้เรื่องเลย คือทุกวันเราจะตั้งสั่นมือถือไว้ตั้งหมอนแต่วันนี้เราดันเปิดเสียงไว้แล้วตั้งนาฬิกาปลุกไว้แล้วเอาไง้ใต้หมอนเหมือนปรกติ รูมเมทเราเข้าห้องไม่ได้เพราะไม่มีกุญแจห้องโทรมาหาเราเราก็ไม่ได้รับ จนเราพริกตัวแล้วหมอนมันกลิ้งมาอีกทางเราถึงได้ยินเสียงมือถือ เรารับแล้วรูมเมทเราบอกว่าเปิดประตูห้องให้หน่อย เข้าห้องไม่ได้ คือเราก็บอกไปด้วยความที่เข้าใจว่าเมทมีกุญแจห้องเลยบอกว่าห้องไม่ได้ล็อก เปิดเข้ามาเลย ไม่ได้ล็อกของเราหมายความว่าไม่ได้ลงกอนเพราะทุกๆครั้งเรากับเมทจะทำแบบนี้เพราะมีกุญแจกันคนล่ะชุด แต่เมื่อก่อนวันที่เรา้กลับบ้านที่ต่างจังหวัด พวกพี่ๆรูมเมทเราเค้ามาขอนอนที่หอเรามากัน 3 คน ซึ่งตรงกับวันที่เพื่อนเรามาจากเชียงใหม่จะมานอนกับเราพอดี เราจึงบอกไปขอเพื่อนอีกคนเพื่อให้เพื่อนที่มาจากเชียงใหม่นอนด้วย เพื่อนเราก็ไม่ได้ว่าอะไร มันบอกรอบหน้สเดี๊ยวกูมานอนด้วยก็ได้ ส่วนเรื่องที่พวกพี่ๆรูมเมทมานั้นเขามาอยู่กันประมาณ 4 คืน กลับไปวันที่เรากลับมาหอ กุญแจหอเรามันมีอยู่สองชุด เรากับเพื่อนคนล่ะชุดแต่พี่เพื่อนมา เพื่อนเราเลยบอกพี่ว่าเดี๊ยวเอากุญแจใส่ไว้ที่รองเท้าหน้าห้องล่ะกัน ซึ่งปรกติตอนเราอยู่จะไม่เอารองเท้าไว้หน้าห้องกัน ตอนเย็นวันที่เรากลับมาเราก็ไลน์ถามเพื่อนเราแล้วนะว่าพวกพี่ๆกลับยังแล้วเพื่อนก้ไม่ได้ตอบเรา เราไม่รู้เลยเก็บรองเท้าเข้าห้องไว้ พออาบน้ำเสร็จก้กะว่าจะนอนยาวๆเพราะเพลียนั่งรถแล้วหอบของมากๆแต่สะดุ้งตื่นเพราะว่ารับสายรูมเมท เราเพลียเราหลับไปเคาะห้องเท่าไหร่ก็ไม่ได้ยิน โทรมาเราก็ไม่ได้ยิน จนเราสะดุ้งถึงลุกมาเปิดประตูให้ เข้าใจนะเพื่อนเรามันอาจจะหงุดหงิดเพราะเข้าห้องไม่ได้เป็นเกือบชั่วโมง แต่คือเราไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนี้เพราะเราไม่รู้เรื่องจริงๆ พอเปิดประตูเข้ามาเราก็บอกว่าทำไมไม่เข้ามาเลย ประตูไม่ได้ล็อก คำตอบที่เราได้จากเพื่อนมาคือเปิดประตูไม่ได้ คำว่าเปิดประตูไม่ได้เราก็คิดว่าเปิดบิดลูกกุญแจไม่สุดรึป้าว เพราะเค้าไม่ได้ลงกอน เพื่อนก็พูดอีกว่าก็ลองเปิดแล้วแล้วมันเปิดไม่ได้ เราก็เลยถามว่าเพราะอะไรถึงเปิดไม่ได้ ข้างในก้ไม่ได้ล็อกนิหว่า เพื่อนเลยบอกว่ามันไม่มีกุญแจห้อง เราเลยบอกว่าเอ้าขอโทษทีไม่รู้คิดว่ามีกุญแจ แล้วคิดว่าประโยคที่เปิดไม่ได้นี่คือมีกุญแจเข้าห้อง แต่คือเราก็นอนแบบไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริงๆอ่ะ ก่อนหน้าที่เมทเราเค้าจะเข้าห้องเค้าโทรไปถามพี่สาวที่มาอยู่หอเราว่าเอากุญแจห้แงไว้ไหนพี่มันบอกอยู่ในรองเท้าหน้าห้องซึ่งเราเก็บมาแล้วไง เราไม่รู้เราไม่ได้ตั้งใจจริงๆพอจากนั้นพี่สาวเราเค้าแคบหน้าจอมาให้ดูว่าพี่สาวเพื่อนเราโพสต์ว่าเราในเฟรสโดยติดแทรกชื่อรูมเมทเราประมาณว่าเราเห็นแก่ตัวไม่ยอมเปิดห้องให้น้องมัน ดึกๆน้องมันจะไปนอนที่ไหน ถ้าน้องมันเป็นอะไรไปหน้าบานๆอย่างเราจะมีปัญญารับผิดชอบมั้ย? คือหน้าบานๆอย่างวเราไม่มีปัญญารับผิดชอบใครหรอก แค่คืนนั้นเรายังไม่รู้สึกตัวเรา เราไม่ได้จงใจรึตั้งใจจะไม่เปิดห้องให้ แล้วมีการมาขู่เราอีกนะบอกว่าถ้ามากรุงเทพเราจะมีเจ็บ เราเลยเอาเรื่องไปปรึกษาพี่สาวเรา พี่สาวบอกว่าย้ายออกมาเลยก็ได้ อยู่ไม่ได้ก็ไม่ต้องอยู่ มาอยู่กับพี่แค่เราเห็นโพสต์เราก็แทบจะทนไม่ไหวล่ะ วันนี้เรากะว่าเพื่อนเลิกงานแล้วเราจะเครียร์กับเพื่อนแต่รอจนป่านนี้เพื่อนเรามันยังไม่กลับมานอนหอเลย เราเลยโทรหาพี่เราบอกเพื่อนเราไม่มา ไม่รู้จะติดต่อยังไงโทรหาก็ไม่รับพี่สาวเราเลยบอกว่าเก็บของไว้เลยเดี๊ยวอีกวันสองวันพี่ไปขนให้มาอยู่กับพี่ คือพี่เราเค้าก็ไม่พแใจที่พี่เพื่อนโพสต์ว่าเรา คือเราอยากรู้ว่าเรานอนแบบไม่รู้เรื่องแล้วก็ทำตามปรกติที่เราเคยทุกทำวันนี่เราผิดอะไร ก็เราไม่รุ้นี่ว่าจะมีอะหลายๆอย่สงิดปรกติก่อนหน้านี้มีอีกหลายๆโพสต์ที่พี่สาวเราบอกว่าไม่ไหวแล้วอย่าอยู่เลย พี่สาวเพื่อนเราเค้าก็บอกว่าให้เพื่อนเีาไปหาหอใหม่เลยเดี๊ยวพี่มันจัดการให้ ส่วนพี่เราก็บอกว่าเราเก็บของออกมาเลย ไม่ต้องห่วงค่ามัดจำชั่งมันหาเอาใหม่ แต่คือเราจะบอกเรากับเพื่อนคนนี้คบกันมาเป็น 10 ปีๆแต่มาอยู่ด้วยกันจริงประมาณ 4-5 เดือนได้ เพื่อนเราเป็นคนไม่ค่อยเก็บของเท่าไหร่ อยู่ด้วยกันก็มีทะเลาะกันบ้างงอนกันบ้างตามประสาลิ้นกับฟัน มีอยู่ครั้งที่เรางอนมันยาว คือประมาณช่วงเราพรรษาเราก็หยุดกระปุกเอาตังค์เหรียญไปทำบุญแต่เคยเรานับไว้ทุกครั้งที่หยอดว่ามีเท่าไหร่แล้ว แต่คือนับไปนับมารากฎว่าเงินหาย เราก็ไม่อยากพูดอะไรเพราะอยู่กันแค่วองคนรู้ดีแก่ใจ แล้วมีอีกครั้งที่เราไม่พอใจเลยคือ เอามือถือเราไปใช้ในขณะที่เรานอนหลับอยู่ไปโทรแล้วรบเบอร์ทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่คือเรารู้เราเห็น แต่เราไม่พูดอะไร จนมาถึงเรื่องล่าสุดที่เรานอนไม่เปิดห้องให้เพื่อนนี่ล่ะที่ต้องทะเลาะกันรุนแรง อ่อพี่สาวเพื่อนเราบอกว่าให้เลิกคบเพื่อนแบบเราได้แล้ว เค้าบอกว่าเราเห็นแกตัว เราเป็นเพื่อนที่แย่ๆไม่เคยทำอะไรเพื่อเพื่อนเรา เราควรเอาไงกับชีวิตดี เพราะตอนนี้จะนัดเครียร์กับเพื่อนก็หาตัวเพื่อนไม่เจอ รึเราควรย้ายออกแบบพี่สาวเราบอกดี แต่ถ้าทำแบบที่พี่เราบอกก็คือเราต้องเสียเพื่อนที่คบกันมาเป็น 10 ๆปี วันนี้เราเลยส่งข้อความไปในเฟรสเพื่ออธิบายลำดัเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น แล้วเราก็บอกว่าจะเลิกคบกับเราตามที่พี่เธอบอกก็ได้นะ เราไม่ได้ว่าอะไร เราแค่มาอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
ปล.เราอาจจะเขียนงงๆวนๆกันหน่อยนะคะเพื่อนว่าเราร้องไห้ไปเขียนไป เบลอๆปวดหัวปวดตาคะ
ผิดที่นอนหลับจนไม่รู่เรื่องอะไร?
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราได้เดินทางจากต่างจังหวัดเข้ากรุงเทพคะ บ้านเราอยู่จังหวัดทางภาคเหนือตอนล่างใช้เวลาเดินทางเข้ากรุงเทพสัก 4.30 ชั่วโมงครึ่งได้คะ
เราพักอยู่หอแถวๆบางนะคะ เดินทางจากหมอชิตมาประมาณอีก 1 ชม.ซึ่งของหนักมาก พอเรามาถึงห้องก็จัดของใส่ห้อง ซักผ้าแล้วก็นอนคะ ปัญหามันมีอยู่ว่าเรานอนท่องประมวลไปแล้วหลับแบบสนิท(เรียนกฎหมายคะ)แล้วรูมเมทเราเขากลับจากทำงานไม่มีกุญแจเข้าห้อง แต่เราไม่รู้เลยทำเหมือนทุกๆครั้งที่เรานอนก่อนคือเราจะล็อกแค่ลูกบิดแต่จะไม่ลงกอนเพราะนอนไปแล้วขี้เกียจตื่นมาเปิดประตูห้องให้เพื่อนคะ วันนี้ก็ทำเหมือนทุกวันปรติกแต่ดันไม่ปรกติที่เรานอนแบบไม่รู้เรื่องเลย คือทุกวันเราจะตั้งสั่นมือถือไว้ตั้งหมอนแต่วันนี้เราดันเปิดเสียงไว้แล้วตั้งนาฬิกาปลุกไว้แล้วเอาไง้ใต้หมอนเหมือนปรกติ รูมเมทเราเข้าห้องไม่ได้เพราะไม่มีกุญแจห้องโทรมาหาเราเราก็ไม่ได้รับ จนเราพริกตัวแล้วหมอนมันกลิ้งมาอีกทางเราถึงได้ยินเสียงมือถือ เรารับแล้วรูมเมทเราบอกว่าเปิดประตูห้องให้หน่อย เข้าห้องไม่ได้ คือเราก็บอกไปด้วยความที่เข้าใจว่าเมทมีกุญแจห้องเลยบอกว่าห้องไม่ได้ล็อก เปิดเข้ามาเลย ไม่ได้ล็อกของเราหมายความว่าไม่ได้ลงกอนเพราะทุกๆครั้งเรากับเมทจะทำแบบนี้เพราะมีกุญแจกันคนล่ะชุด แต่เมื่อก่อนวันที่เรา้กลับบ้านที่ต่างจังหวัด พวกพี่ๆรูมเมทเราเค้ามาขอนอนที่หอเรามากัน 3 คน ซึ่งตรงกับวันที่เพื่อนเรามาจากเชียงใหม่จะมานอนกับเราพอดี เราจึงบอกไปขอเพื่อนอีกคนเพื่อให้เพื่อนที่มาจากเชียงใหม่นอนด้วย เพื่อนเราก็ไม่ได้ว่าอะไร มันบอกรอบหน้สเดี๊ยวกูมานอนด้วยก็ได้ ส่วนเรื่องที่พวกพี่ๆรูมเมทมานั้นเขามาอยู่กันประมาณ 4 คืน กลับไปวันที่เรากลับมาหอ กุญแจหอเรามันมีอยู่สองชุด เรากับเพื่อนคนล่ะชุดแต่พี่เพื่อนมา เพื่อนเราเลยบอกพี่ว่าเดี๊ยวเอากุญแจใส่ไว้ที่รองเท้าหน้าห้องล่ะกัน ซึ่งปรกติตอนเราอยู่จะไม่เอารองเท้าไว้หน้าห้องกัน ตอนเย็นวันที่เรากลับมาเราก็ไลน์ถามเพื่อนเราแล้วนะว่าพวกพี่ๆกลับยังแล้วเพื่อนก้ไม่ได้ตอบเรา เราไม่รู้เลยเก็บรองเท้าเข้าห้องไว้ พออาบน้ำเสร็จก้กะว่าจะนอนยาวๆเพราะเพลียนั่งรถแล้วหอบของมากๆแต่สะดุ้งตื่นเพราะว่ารับสายรูมเมท เราเพลียเราหลับไปเคาะห้องเท่าไหร่ก็ไม่ได้ยิน โทรมาเราก็ไม่ได้ยิน จนเราสะดุ้งถึงลุกมาเปิดประตูให้ เข้าใจนะเพื่อนเรามันอาจจะหงุดหงิดเพราะเข้าห้องไม่ได้เป็นเกือบชั่วโมง แต่คือเราไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนี้เพราะเราไม่รู้เรื่องจริงๆ พอเปิดประตูเข้ามาเราก็บอกว่าทำไมไม่เข้ามาเลย ประตูไม่ได้ล็อก คำตอบที่เราได้จากเพื่อนมาคือเปิดประตูไม่ได้ คำว่าเปิดประตูไม่ได้เราก็คิดว่าเปิดบิดลูกกุญแจไม่สุดรึป้าว เพราะเค้าไม่ได้ลงกอน เพื่อนก็พูดอีกว่าก็ลองเปิดแล้วแล้วมันเปิดไม่ได้ เราก็เลยถามว่าเพราะอะไรถึงเปิดไม่ได้ ข้างในก้ไม่ได้ล็อกนิหว่า เพื่อนเลยบอกว่ามันไม่มีกุญแจห้อง เราเลยบอกว่าเอ้าขอโทษทีไม่รู้คิดว่ามีกุญแจ แล้วคิดว่าประโยคที่เปิดไม่ได้นี่คือมีกุญแจเข้าห้อง แต่คือเราก็นอนแบบไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริงๆอ่ะ ก่อนหน้าที่เมทเราเค้าจะเข้าห้องเค้าโทรไปถามพี่สาวที่มาอยู่หอเราว่าเอากุญแจห้แงไว้ไหนพี่มันบอกอยู่ในรองเท้าหน้าห้องซึ่งเราเก็บมาแล้วไง เราไม่รู้เราไม่ได้ตั้งใจจริงๆพอจากนั้นพี่สาวเราเค้าแคบหน้าจอมาให้ดูว่าพี่สาวเพื่อนเราโพสต์ว่าเราในเฟรสโดยติดแทรกชื่อรูมเมทเราประมาณว่าเราเห็นแก่ตัวไม่ยอมเปิดห้องให้น้องมัน ดึกๆน้องมันจะไปนอนที่ไหน ถ้าน้องมันเป็นอะไรไปหน้าบานๆอย่างเราจะมีปัญญารับผิดชอบมั้ย? คือหน้าบานๆอย่างวเราไม่มีปัญญารับผิดชอบใครหรอก แค่คืนนั้นเรายังไม่รู้สึกตัวเรา เราไม่ได้จงใจรึตั้งใจจะไม่เปิดห้องให้ แล้วมีการมาขู่เราอีกนะบอกว่าถ้ามากรุงเทพเราจะมีเจ็บ เราเลยเอาเรื่องไปปรึกษาพี่สาวเรา พี่สาวบอกว่าย้ายออกมาเลยก็ได้ อยู่ไม่ได้ก็ไม่ต้องอยู่ มาอยู่กับพี่แค่เราเห็นโพสต์เราก็แทบจะทนไม่ไหวล่ะ วันนี้เรากะว่าเพื่อนเลิกงานแล้วเราจะเครียร์กับเพื่อนแต่รอจนป่านนี้เพื่อนเรามันยังไม่กลับมานอนหอเลย เราเลยโทรหาพี่เราบอกเพื่อนเราไม่มา ไม่รู้จะติดต่อยังไงโทรหาก็ไม่รับพี่สาวเราเลยบอกว่าเก็บของไว้เลยเดี๊ยวอีกวันสองวันพี่ไปขนให้มาอยู่กับพี่ คือพี่เราเค้าก็ไม่พแใจที่พี่เพื่อนโพสต์ว่าเรา คือเราอยากรู้ว่าเรานอนแบบไม่รู้เรื่องแล้วก็ทำตามปรกติที่เราเคยทุกทำวันนี่เราผิดอะไร ก็เราไม่รุ้นี่ว่าจะมีอะหลายๆอย่สงิดปรกติก่อนหน้านี้มีอีกหลายๆโพสต์ที่พี่สาวเราบอกว่าไม่ไหวแล้วอย่าอยู่เลย พี่สาวเพื่อนเราเค้าก็บอกว่าให้เพื่อนเีาไปหาหอใหม่เลยเดี๊ยวพี่มันจัดการให้ ส่วนพี่เราก็บอกว่าเราเก็บของออกมาเลย ไม่ต้องห่วงค่ามัดจำชั่งมันหาเอาใหม่ แต่คือเราจะบอกเรากับเพื่อนคนนี้คบกันมาเป็น 10 ปีๆแต่มาอยู่ด้วยกันจริงประมาณ 4-5 เดือนได้ เพื่อนเราเป็นคนไม่ค่อยเก็บของเท่าไหร่ อยู่ด้วยกันก็มีทะเลาะกันบ้างงอนกันบ้างตามประสาลิ้นกับฟัน มีอยู่ครั้งที่เรางอนมันยาว คือประมาณช่วงเราพรรษาเราก็หยุดกระปุกเอาตังค์เหรียญไปทำบุญแต่เคยเรานับไว้ทุกครั้งที่หยอดว่ามีเท่าไหร่แล้ว แต่คือนับไปนับมารากฎว่าเงินหาย เราก็ไม่อยากพูดอะไรเพราะอยู่กันแค่วองคนรู้ดีแก่ใจ แล้วมีอีกครั้งที่เราไม่พอใจเลยคือ เอามือถือเราไปใช้ในขณะที่เรานอนหลับอยู่ไปโทรแล้วรบเบอร์ทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่คือเรารู้เราเห็น แต่เราไม่พูดอะไร จนมาถึงเรื่องล่าสุดที่เรานอนไม่เปิดห้องให้เพื่อนนี่ล่ะที่ต้องทะเลาะกันรุนแรง อ่อพี่สาวเพื่อนเราบอกว่าให้เลิกคบเพื่อนแบบเราได้แล้ว เค้าบอกว่าเราเห็นแกตัว เราเป็นเพื่อนที่แย่ๆไม่เคยทำอะไรเพื่อเพื่อนเรา เราควรเอาไงกับชีวิตดี เพราะตอนนี้จะนัดเครียร์กับเพื่อนก็หาตัวเพื่อนไม่เจอ รึเราควรย้ายออกแบบพี่สาวเราบอกดี แต่ถ้าทำแบบที่พี่เราบอกก็คือเราต้องเสียเพื่อนที่คบกันมาเป็น 10 ๆปี วันนี้เราเลยส่งข้อความไปในเฟรสเพื่ออธิบายลำดัเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น แล้วเราก็บอกว่าจะเลิกคบกับเราตามที่พี่เธอบอกก็ได้นะ เราไม่ได้ว่าอะไร เราแค่มาอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
ปล.เราอาจจะเขียนงงๆวนๆกันหน่อยนะคะเพื่อนว่าเราร้องไห้ไปเขียนไป เบลอๆปวดหัวปวดตาคะ