ผมอยากปรึกษาถามความคิดเห็นเพื่อนๆเรื่องซิ่วน่ะครับ เล่าให้ฟังก่อนว่า เมื่อสองปีที่แล้วผมแอดติดคณะเภสัช มหาลัยอันดับต้นๆของประเทศ แต่ด้วยปัญหาต่างๆหลายๆเรื่องผมเลยสละสิทธิ์ไป รอซิ่วไปหนึ่งปีครับ
หลังจากที่รอซิ่วไป 1 ปีผมก็สอบตรงติดแต่ไม่ใช่คณะที่หวังไว้นะครับ ตอนนี้ผมเรียนอยู่ คณะเภสัชที่เพิ่งเปิดใหม่แห่งหนึ่งครับ ผมแทบบอกได้เลยว่ามันเป็นความผิดพลาดครั้งแรกของชีวิตมหาลัยผมเลย วันๆนี่ผมไม่อยากไปเรียนเลย ชั่วโมงไหนถ้าอาจารย์ไม่เช็คชื่อผมโดดหมด ก่อนสอบผมจะนับเลยว่าขาดได้อีกกี่ครั้งแล้วใช้โควต้าขาดเรียนจนครบเกือบทุกวิชา ผลการเรียนก็พอใช้ได้ไม่เลวร้าย แต่สภาพแวดล้อม สังคม ความคิดที่ไม่ตรงกันอะไรแบบนี้มากกว่าที่ทำให้ผมเบื่อ แล้วค่าเทอมก็ค่อนข้างสูงมากๆเมื่อเทียบกับมหาลัยอื่น ผมรู้สึกว่าสิ่งที่ได้รับไม่คุ้มค่าเลยกับเงินที่พ่อแม่เสียไป สิ่งเดียวจริงๆที่ทำให้ผมอยากมาเรียนคือเพื่อนในกลุ่ม ตอนแรกผมไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะไม่ได้ทำกิจกรรมเลย ทั้งรับน้องผมก็ไม่เข้า ทั้งเพื่อนร่วมรุ่นทั้งรุ่นพี่ แต่ผมก็ไม่ mind เรื่องนี้นะ ขอแค่ถ้าไม่เห็นเป็นมิตร อย่ามาระราน อย่ามาเป็นศัตรูกันก็พอ แต่ก็โชคดีมากๆที่เพื่อนกลุ่มนี้ดีกับผมมากๆครับ เลยยังพอทำให้ผมอยากไปเรียน ถ้าผมจะเสียดายที่หลังคือเสียดายเพื่อนกลุ่มนี้เรื่องเดียวจริงๆครับ
ตอนนี้ผมเริ่มลังเลว่า ผมควรจะซิ่วไปสถาปัตย์ดีไหม มันอยู่ในหัวผมตั้งแต่สองปีที่แล้วแล้วครับ ผมเลือกแอดสถาปัตย์ไปด้วยเมื่อสองปีที่แล้ว คะแนนก็ถึงในมหาลัยที่อยากเข้าครับ แต่ติดเภสัชที่เลือกไว้อันดับบนๆก่อน ผมเป็นคนชอบวาดรูป ชอบด้านออกแบบ งานศิลป์อะไรแบบนี้อ่ะครับ แต่ก็ยังสองจิตสองใจ คือ ครั้งแรกผมพลาดมาแล้ว ผมกลัวพลาดครั้งที่สอง (หมายถึงที่จะแอดปีนี้จากเภสัชไปเรียนสถาปัตย์) อีก ปรึกษาเพื่อนก็ได้มาสองฝ่าย เพื่อนบางคนก็บอกเรียนต่อไปเถอะเสียเวลามาหลายปีแล้ว เรียนสถาปัตย์เดี๋ยวก็ตกงานหรอก เภสัชภาษีดีกว่า ส่วนอีกฝ่ายก็บอกว่า เท่าทีเห็นผมทำงานส่งตั้งแต่สมัยมัธยมผมน่าจะไปเอาดีด้านสถาปัตย์ดีกว่า เสียเวลานิดหน่อยเอาสิ่งที่รักดีกว่า ถ้าทนทำงานหนักๆตอนเรียนไหว
ผมเลยอยากถามน่ะครับว่า ตามความเห็นเพื่อนๆ เพื่อนๆจะทำยังไงครับ จะซิ่วหรือไม่ซิ่วดีครับ มันค่อนข้างต่างกันแบบสุดขั้วเลย ถ้าถามใจผมตอนนี้คือ 50/50 น่ะครับ เพราะยังหาเหตุผลแต่ละฝั่งที่มีน้ำหนักไม่ได้เลยครับ
รอซิ่วรอบสอง หรือทนเรียนให้จบๆดีครับ อยากลองถามความเห็นครับ
หลังจากที่รอซิ่วไป 1 ปีผมก็สอบตรงติดแต่ไม่ใช่คณะที่หวังไว้นะครับ ตอนนี้ผมเรียนอยู่ คณะเภสัชที่เพิ่งเปิดใหม่แห่งหนึ่งครับ ผมแทบบอกได้เลยว่ามันเป็นความผิดพลาดครั้งแรกของชีวิตมหาลัยผมเลย วันๆนี่ผมไม่อยากไปเรียนเลย ชั่วโมงไหนถ้าอาจารย์ไม่เช็คชื่อผมโดดหมด ก่อนสอบผมจะนับเลยว่าขาดได้อีกกี่ครั้งแล้วใช้โควต้าขาดเรียนจนครบเกือบทุกวิชา ผลการเรียนก็พอใช้ได้ไม่เลวร้าย แต่สภาพแวดล้อม สังคม ความคิดที่ไม่ตรงกันอะไรแบบนี้มากกว่าที่ทำให้ผมเบื่อ แล้วค่าเทอมก็ค่อนข้างสูงมากๆเมื่อเทียบกับมหาลัยอื่น ผมรู้สึกว่าสิ่งที่ได้รับไม่คุ้มค่าเลยกับเงินที่พ่อแม่เสียไป สิ่งเดียวจริงๆที่ทำให้ผมอยากมาเรียนคือเพื่อนในกลุ่ม ตอนแรกผมไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะไม่ได้ทำกิจกรรมเลย ทั้งรับน้องผมก็ไม่เข้า ทั้งเพื่อนร่วมรุ่นทั้งรุ่นพี่ แต่ผมก็ไม่ mind เรื่องนี้นะ ขอแค่ถ้าไม่เห็นเป็นมิตร อย่ามาระราน อย่ามาเป็นศัตรูกันก็พอ แต่ก็โชคดีมากๆที่เพื่อนกลุ่มนี้ดีกับผมมากๆครับ เลยยังพอทำให้ผมอยากไปเรียน ถ้าผมจะเสียดายที่หลังคือเสียดายเพื่อนกลุ่มนี้เรื่องเดียวจริงๆครับ
ตอนนี้ผมเริ่มลังเลว่า ผมควรจะซิ่วไปสถาปัตย์ดีไหม มันอยู่ในหัวผมตั้งแต่สองปีที่แล้วแล้วครับ ผมเลือกแอดสถาปัตย์ไปด้วยเมื่อสองปีที่แล้ว คะแนนก็ถึงในมหาลัยที่อยากเข้าครับ แต่ติดเภสัชที่เลือกไว้อันดับบนๆก่อน ผมเป็นคนชอบวาดรูป ชอบด้านออกแบบ งานศิลป์อะไรแบบนี้อ่ะครับ แต่ก็ยังสองจิตสองใจ คือ ครั้งแรกผมพลาดมาแล้ว ผมกลัวพลาดครั้งที่สอง (หมายถึงที่จะแอดปีนี้จากเภสัชไปเรียนสถาปัตย์) อีก ปรึกษาเพื่อนก็ได้มาสองฝ่าย เพื่อนบางคนก็บอกเรียนต่อไปเถอะเสียเวลามาหลายปีแล้ว เรียนสถาปัตย์เดี๋ยวก็ตกงานหรอก เภสัชภาษีดีกว่า ส่วนอีกฝ่ายก็บอกว่า เท่าทีเห็นผมทำงานส่งตั้งแต่สมัยมัธยมผมน่าจะไปเอาดีด้านสถาปัตย์ดีกว่า เสียเวลานิดหน่อยเอาสิ่งที่รักดีกว่า ถ้าทนทำงานหนักๆตอนเรียนไหว
ผมเลยอยากถามน่ะครับว่า ตามความเห็นเพื่อนๆ เพื่อนๆจะทำยังไงครับ จะซิ่วหรือไม่ซิ่วดีครับ มันค่อนข้างต่างกันแบบสุดขั้วเลย ถ้าถามใจผมตอนนี้คือ 50/50 น่ะครับ เพราะยังหาเหตุผลแต่ละฝั่งที่มีน้ำหนักไม่ได้เลยครับ