ผมยังไม่ลืมแฟนเก่าเลยครับรู้สึกแย่กับตัวเองมาก

เข้าเรื่องเลยนะครับคือผมเคยมีแฟนชื่อจูมเราคบกันมาเกือบปีด้วยความที่ผมเป็นคนขี้หึงมากและด้วยความงี่เง่าของผมเองทำไห้ผมต้องมาเป็นแบบนี้ความรู้สึกแบบนี้มันแย่มากๆเลยก่อนจะเลิกกันเราทะเลาะกันครั้งใหญ่หลายครั้งแต่ด้วยเรื่องเดิมๆคือจูมไปคุยกับรุ่นพี่คนนึงชื่อเมฆแรกๆผมก็ไม่ได้สนใจอ่ะไรแต่พอหลังๆมาผมเริ่มรู้สึกว่าเขาคุยกันสนิทกันมากด้วยความที่ผมขี้หึงเลยทำไห้เราทะเลาะกันผมขอจูมบอกว่าเลิกคุยได้ไหมเธอก็ตอบว่าได้แต่พอเราทะเลาะกันเธอก็กลับไปคุยแล้วพอครังต่อมาเราดีกันเหมือนเดิมแล้วหลังจากนั้นผมไปขอยืมโทรศัพท์เธอมาเล่นแต่เธอไม่ไห้ด้วยความงี่เง่าของผมก็เลยงอนๆเธอแล้วก็แกล้งไม่คุยกับเธอคล้ายๆถามคำตอบคำแต่พอผมไปส่องเฟสรุ่นพี่ที่เธอเคยคุยเจอสเตตัสคล้ายๆว่าเขาคุยกันอยู่ผมเลยถามจูมว่าคุยกับพี่เขาใช่ไหมเธอก็ตอบว่าใช่เธอบอกว่าพี่เขาทักมารัวๆสงสารเขา แต่ด้วยตอนนั้นผมเริ่มเบื่อที่ต้องคอยตามคอยเสียความรู้สึกกับเรื่องเดิมๆผมเลยทำตัวออกห่างแล้วเหมือนกับว่าจะเลิกกันเราคุยกันน้อยลงเธอก็ขอโอกาสอิกครั้งแต่ผมก็ปฏิเสธ หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันแต่ต่อมาเกือบสองเดือนผมก็มีความรู้สึกคิดถึงเธอขึ้นมาด้วยความที่เธอเป็นแฟนที่ดีที่สุดของผมทำไห้ผมลืมเธอไม่ได้จริงๆพยายามมานานมากพยายามจะคุยกับใครหลายๆคนแต่ก็ไม่เคยลืมเธอได้เลย ผมอยากจะขอโอกาสกลับไปอิกครั้งแต่ก็กลัวว่ามันจะสายเกินไปผมคิดเสียดายด้วยผมใช้อารมเป็นหลักทำไห้ผมต้องมาเป็นแบบนี้อยากจะถามว่าผมจะต้องทำยังไงผมอยากกลับไปหาเธออิกครั้ง 😭😭