คืนนี้นั่ง มองฟ้า สงสารฟ้า ถูกจันทรา ทาบทับ กับดาวน้อย ฟ้าจึงด่าง แสงเด่น จนเป็นรอย เหลืองลูบวาว ขาวแต้มพร้อย รอยดาวจันทร์ คืนนี้นั่ง มองใจ สงสารใจ ถูกคำคน ปรนเปรอให้ หวามใจหวั่น ใจจึงเด่น สุกสกาว วา

ฝัน .. พบเห็นเทวีศักดิ์ศรีสมอภิรมย์สนองห้องใจฉันราตรีกลายพรายพร่างดั่งกลางวันแม้ในฝันเงียบงันก็ฝันดี"งามสุรางค์ย่างเยื้องชำเลืองเหลียวดวงเดือนเสี้ยวดาวเคียงเพียงแสงหรี่ฉายนำทางสำเภาเคล้านทีดำเนิน

มาลัยรักสลักเสลาเราแนบหมอนทุกครานอนสำรวยอวยฝันหวานร่ายเรียงบทกวีคลี่ตำนานคือสายธารวิจิตรสถิตทรวง"ราตรีฝันสมสุขประยุกต์ที่เสียงดีดสีตีเป่าลำเนาท่วงทำนองเพลงบรรเลงกลั่นทลวงโสตซึมบ่วงประพันธ์จำนรรจ์

เด็ดกุหลาบดอกหนึ่งซึ่งแรกแย้มบรรจงแซมแด่สาวผู้ร้าวหมองปลอบโยนคลายครืนครั่นตามครรลองหมายใจป้องนงนุชหยุดอาวรณ์"ดอกกุหลาบหอมกลิ่นประทิ่นให้คลุ้งกะไหล่เคล้าคละดวงสมรลมรำเพยอือออขอลาจรริ้วสาครขับไล่ไห

อันไม้งาม ความนัย ละอ่อนไหวคลุกเคล้าไคล ร้อนลาม, ความเหน็บหนาวควบฤดู ร้อน / เย็น เป็นนานยาวใจรวดร้าว จำซ่อน เจ็บรอนรอน"โอ้เจ้ากลอย ร้อยชั่ง ชังไรหนาควรรู้ว่า เล่ห์เหลี่ยม บทเสี้ยมสอนหลงในกล กลับก