นอนดูดาว หนาวจริงๆ

คืนนี้นั่ง มองฟ้า สงสารฟ้า ถูกจันทรา ทาบทับ กับดาวน้อย ฟ้าจึงด่าง แสงเด่น จนเป็นรอย เหลืองลูบวาว ขาวแต้มพร้อย รอยดาวจันทร์ คืนนี้นั่ง มองใจ สงสารใจ ถูกคำคน ปรนเปรอให้ หวามใจหวั่น ใจจึงเด่น สุกสกาว วา

ขออนุญาตไถ่ถามความคิดเห็น ผมเพิ่งเป็นนักกลอนยังอ่อนอยู่ ในเรื่องร้อยถ้อยรักมักพธู แต่ไม่รู้จะเขียนกลอนอ้อนอย่างไร ถ้าลำนำคำโบราณมันงานเก่า คิดว่าเธอคงเข้าใจไม่ได้ ถ้าคำฮิตติดปากก็กระดากใจ ไม่กล้าใช้บ

เพียงใกล้นางร่างน้อยช้อยกระชดดั่งดื่มหยดทิพย์หยาดธาตุสวรรค์ความหนาวรวดปวดอุราสารพันกลับกลายกลั่นกลั้วอุ่นกรุ่นละเมอ"เพียงมีนางข้างเรียงคู่เคียงใกล้กระท่อมไผ่เยี่ยงปราสาทผงาดเผลอแรงเทียนริบระยิบหร

อันไม้งาม ความนัย ละอ่อนไหวคลุกเคล้าไคล ร้อนลาม, ความเหน็บหนาวควบฤดู ร้อน / เย็น เป็นนานยาวใจรวดร้าว จำซ่อน เจ็บรอนรอน"โอ้เจ้ากลอย ร้อยชั่ง ชังไรหนาควรรู้ว่า เล่ห์เหลี่ยม บทเสี้ยมสอนหลงในกล กลับก

มาลัยรักสลักเสลาเราแนบหมอนทุกครานอนสำรวยอวยฝันหวานร่ายเรียงบทกวีคลี่ตำนานคือสายธารวิจิตรสถิตทรวง"ราตรีฝันสมสุขประยุกต์ที่เสียงดีดสีตีเป่าลำเนาท่วงทำนองเพลงบรรเลงกลั่นทลวงโสตซึมบ่วงประพันธ์จำนรรจ์