หากเปรียบกับหนังแล้ว .... กระทู้นี้คือ หนังท่องเที่ยวภาพสวยๆดูเพลินๆ ที่มีเรื่องราวของความทรงจำเกี่ยวกับรักในอดีต โดยใช้แต่ละรูประลึกความทรงจำขึ้นมา....แต่ทั้งหมดนี้ไม่ใช่หนังครับ ....ชีวิตจริง ล้วนๆ
ฉะนั้น กระทู้นี้แนะนำให้อ่านไปดูรูปไป จะได้เพลินตาและเพลินใจ เพราะผมใส่ “ ใจ “ ลงไปด้วย ><
“ จั่วหัวเหมือนจะเศร้า แต่นี่คือความสุขเก่าๆ กับความทรงจำที่ยังไม่เฉา ไปตามกาลเวลาของผม ....... กระทู้นี้เกิดขึ้นระหว่างกำลังนั่งทำรูป รูปนึงที่ได้ไป Shangrilaกับคนรู้ใจในอดีตเพื่อไปลงใน facebook page ...ซึ่งเป็นครั้งเดียวในชีวิต ที่ผมเดินทางไป ตปท กับ คนรู้ใจ ....ระหว่างทำรูป อยู่ดีๆ เรื่องราว ภาพเก่าๆ ความรู้สึกตอนนั้นก็กลับมาแบบยั้งไม่ทัน ....สุดท้ายก็เปิดดูมันทั้งอัลบั้ม ...เท่านั้นแหละ อยากหาที่ระบายทันที...จึงค่อยๆดูรูปและเขียนถึงสิ่งที่จำได้โดยใช้รูปถ่ายเป็นสื่อกลางระหว่าง ความทรงจำและความรู้สึกในที่ผ่านมากับ ตัวหนังสือที่กำลังถ่ายทอดในแต่ละบรรทัด .....ดราม่าครั้งแรกในชีวิต
“ พลังของรูปถ่าย .... มันบันทึกเรื่องราว ไปจนถึงความรู้สึกได้แบบเหนือกว่าที่เราคิดไว้มาก ...มันจริงที่สุด แบบหยุดไม่ได้ ....ผมเชื่อแล้ว เพราะแม้จะจบไปนานมาก แต่ความรู้สึกดีๆต่างๆ ในตอนนั้น มันกลับมาเยี่ยมโดยไม่ได้นัดหมาย ให้ตายสิ>< “
ย้อนกลับไปเมื่อเดือน เมษายนในปี 2010 ... ผม – เธอ กับ เพื่อนผมอีก 1 คู่ เราไปกันแบบแพคคู่ 2 คู่ กับทริปสุดอลวนและทรหดนี้ ที่ แชงกรีล่า ลี่เจียง ต้าลี่ โดยใช้เวลา 10 วัน ....ไปกันด้วยระบบลุยบู๊! คือนั่งเครื่องลงคุนหมิง แล้วต่อด้วยเดินทางบนพื้นดินทุกรูปแบบ ที่สำคัญคือไม่มีใครพูดจีนได้สักคน ผมในฐานะ คนแพลน และ แฟน ( เก่า ) ของเธอ จึงต้องทำการบ้าน อย่างหนัก ทั้งรูปถ่ายทุกที่ ทุกจุดที่จะไป พร้อมภาษาจีน ศัพท์จีนเบื้องต้น และความพร้อมที่จะต้องดูแลคนข้างๆ ของเรา รวมถึงเพื่อนๆ ... เธอคนนี้ จะออกคุณหนูนิดหน่อย ... แค่คิดว่าเธอต้องนั่งรถเก้าอี้นอนตัวตรงเหมือนอยู่ในโลงแบบฉบับพี่จีน รวมถึง ต้องเจอห้องน้ำที่มีก้อนทองคำสไตล์จีนกองมหึมาต้นตำรับยูนนานลอยอยู่ด้วยแล้ว ... ก็สงสารเธอล่วงหน้าตั้งแต่ยังไม่ได้แพลน ......
แต่สุดท้ายตลอดทั้งทริปเธอไม่ปริปากบ่นสักคำ จะมีก็แต่ขำๆ กับสีหน้าขยะแขยงเป็นปรกติ เมื่อต้องเจอสถานการณ์แบบนั้นบ้าง .... เรียกได้ว่าประทับใจสุดๆ
“ .....ไม่รู้ว่าอาถรรพ์แชงกรีล่า หรือ แค่ฟ้าบันดาล ให้เราทั้ง 2 คู่ที่ไปทริปนั้น ต้องเลิกกันในเวลาไล่เลี่ยกัน หลังกลับมาได้ไม่นาน.... อย่างไรก็ตาม มันคือช่วงเวลาหนึ่งของความสุข ที่แม้เรื่องจะจบ แต่เราไม่จำเป็นต้องลบความทรงจำดีดี ที่เคยมีนี่นา... จริงมั้ยครับ ^^ “
ทุกวันนี้เราเป็นเพื่อนกัน มีคุยกันบ้าง และผมก็ได้บอกกับเธอว่า อยากจะเขียนเรื่องราวและความทรงจำที่ผมรู้สึกและนึกได้ ระหว่างดูรูปทั้งหมด เธอตอบกลับมาว่า “ แล้วไม่ลงรูปชั้นด้วยหรอ ? “ …. ผมเลยสวนกลับไปว่า “ เดี๋ยวก็งานเข้าหรอก ! “ 555
ขอบคุณเรื่องดีดี ที่ผ่านเข้ามาทำให้รู้สึกดี ถึงแม้เราจะจบกันไม่ค่อยดี แต่อย่างน้อยก็รู้สึกดีที่ได้รู้จักกัน ... และทุกวันนี้เราก็ยัง เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ...
มาออกเดินทางไปแชงกรีล่า ขุดคุ้ยความทรงจำดีดี ด้วยกันครับ … ผ่านมานาน และไม่ได้บันทึกเรื่องราวไว้ จะพยายามระลึกให้ได้มากที่สุด .. มาดูพลังแห่งการบันทึกความทรงจำและความรู้สึก ของรูปถ่ายกัน !
ฟังเพลงนี้ไป ดูไป อินไป ก็เพลินดีนะ ^^
[CR] เดจาวู Shangrila trip ….. รูปเก่า กล้องเก่า และ รักเก่า ๆ ......กับความทรงจำที่ยังหายใจ by สองเท้า – เกาโลก
ฉะนั้น กระทู้นี้แนะนำให้อ่านไปดูรูปไป จะได้เพลินตาและเพลินใจ เพราะผมใส่ “ ใจ “ ลงไปด้วย ><
“ จั่วหัวเหมือนจะเศร้า แต่นี่คือความสุขเก่าๆ กับความทรงจำที่ยังไม่เฉา ไปตามกาลเวลาของผม ....... กระทู้นี้เกิดขึ้นระหว่างกำลังนั่งทำรูป รูปนึงที่ได้ไป Shangrilaกับคนรู้ใจในอดีตเพื่อไปลงใน facebook page ...ซึ่งเป็นครั้งเดียวในชีวิต ที่ผมเดินทางไป ตปท กับ คนรู้ใจ ....ระหว่างทำรูป อยู่ดีๆ เรื่องราว ภาพเก่าๆ ความรู้สึกตอนนั้นก็กลับมาแบบยั้งไม่ทัน ....สุดท้ายก็เปิดดูมันทั้งอัลบั้ม ...เท่านั้นแหละ อยากหาที่ระบายทันที...จึงค่อยๆดูรูปและเขียนถึงสิ่งที่จำได้โดยใช้รูปถ่ายเป็นสื่อกลางระหว่าง ความทรงจำและความรู้สึกในที่ผ่านมากับ ตัวหนังสือที่กำลังถ่ายทอดในแต่ละบรรทัด .....ดราม่าครั้งแรกในชีวิต
“ พลังของรูปถ่าย .... มันบันทึกเรื่องราว ไปจนถึงความรู้สึกได้แบบเหนือกว่าที่เราคิดไว้มาก ...มันจริงที่สุด แบบหยุดไม่ได้ ....ผมเชื่อแล้ว เพราะแม้จะจบไปนานมาก แต่ความรู้สึกดีๆต่างๆ ในตอนนั้น มันกลับมาเยี่ยมโดยไม่ได้นัดหมาย ให้ตายสิ>< “
ย้อนกลับไปเมื่อเดือน เมษายนในปี 2010 ... ผม – เธอ กับ เพื่อนผมอีก 1 คู่ เราไปกันแบบแพคคู่ 2 คู่ กับทริปสุดอลวนและทรหดนี้ ที่ แชงกรีล่า ลี่เจียง ต้าลี่ โดยใช้เวลา 10 วัน ....ไปกันด้วยระบบลุยบู๊! คือนั่งเครื่องลงคุนหมิง แล้วต่อด้วยเดินทางบนพื้นดินทุกรูปแบบ ที่สำคัญคือไม่มีใครพูดจีนได้สักคน ผมในฐานะ คนแพลน และ แฟน ( เก่า ) ของเธอ จึงต้องทำการบ้าน อย่างหนัก ทั้งรูปถ่ายทุกที่ ทุกจุดที่จะไป พร้อมภาษาจีน ศัพท์จีนเบื้องต้น และความพร้อมที่จะต้องดูแลคนข้างๆ ของเรา รวมถึงเพื่อนๆ ... เธอคนนี้ จะออกคุณหนูนิดหน่อย ... แค่คิดว่าเธอต้องนั่งรถเก้าอี้นอนตัวตรงเหมือนอยู่ในโลงแบบฉบับพี่จีน รวมถึง ต้องเจอห้องน้ำที่มีก้อนทองคำสไตล์จีนกองมหึมาต้นตำรับยูนนานลอยอยู่ด้วยแล้ว ... ก็สงสารเธอล่วงหน้าตั้งแต่ยังไม่ได้แพลน ......
แต่สุดท้ายตลอดทั้งทริปเธอไม่ปริปากบ่นสักคำ จะมีก็แต่ขำๆ กับสีหน้าขยะแขยงเป็นปรกติ เมื่อต้องเจอสถานการณ์แบบนั้นบ้าง .... เรียกได้ว่าประทับใจสุดๆ
“ .....ไม่รู้ว่าอาถรรพ์แชงกรีล่า หรือ แค่ฟ้าบันดาล ให้เราทั้ง 2 คู่ที่ไปทริปนั้น ต้องเลิกกันในเวลาไล่เลี่ยกัน หลังกลับมาได้ไม่นาน.... อย่างไรก็ตาม มันคือช่วงเวลาหนึ่งของความสุข ที่แม้เรื่องจะจบ แต่เราไม่จำเป็นต้องลบความทรงจำดีดี ที่เคยมีนี่นา... จริงมั้ยครับ ^^ “
ทุกวันนี้เราเป็นเพื่อนกัน มีคุยกันบ้าง และผมก็ได้บอกกับเธอว่า อยากจะเขียนเรื่องราวและความทรงจำที่ผมรู้สึกและนึกได้ ระหว่างดูรูปทั้งหมด เธอตอบกลับมาว่า “ แล้วไม่ลงรูปชั้นด้วยหรอ ? “ …. ผมเลยสวนกลับไปว่า “ เดี๋ยวก็งานเข้าหรอก ! “ 555
ขอบคุณเรื่องดีดี ที่ผ่านเข้ามาทำให้รู้สึกดี ถึงแม้เราจะจบกันไม่ค่อยดี แต่อย่างน้อยก็รู้สึกดีที่ได้รู้จักกัน ... และทุกวันนี้เราก็ยัง เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ...
มาออกเดินทางไปแชงกรีล่า ขุดคุ้ยความทรงจำดีดี ด้วยกันครับ … ผ่านมานาน และไม่ได้บันทึกเรื่องราวไว้ จะพยายามระลึกให้ได้มากที่สุด .. มาดูพลังแห่งการบันทึกความทรงจำและความรู้สึก ของรูปถ่ายกัน !
ฟังเพลงนี้ไป ดูไป อินไป ก็เพลินดีนะ ^^