เหนื่อยท้อมากๆเลย ฉันพึ่งย้านมาเรียนต่างจังหวัดเอกชนแห่งหนึ่ง อาจจะเป็นเด็กใหม่ฉันไม่ค่อยมีเพื่อนสนิทกับเขาไปเรียนตลอดไปคนเดียว รู้สึกท้อเหมือนกันเวลาครูสั่งงานให้ทำเป็นกลุ่มฉันก็ไม่มีกลุ่มกับเพื่อนตลอดบางทีไม่ทีกลุ่มตัวฉันเองก็ไม่มีงานส่งกับเขา บางทีฉันขาดเรียนมีธุระฉันไม่รู้ว่าครูสั่งงานไรบ้างฉันถามเพื่อนคนไหนเขาก็บอกไม่รู้ ฉันพยายามปรับตัวเขาหาเพื่อนผู้หญิงในห้องทุกคนแล้ว พักเที่ยงเขาไปกินข้าวโรงอาหารฉันก็ขอไปกินด้วยไปเล่นด้วยตลอดรู้สึกว่าเขาไม่สนใจเราเลยไม่เคยคิดว่าเราอยู่ในกลุ่ม ไม่ค่อยมีใครจะพูดกับฉันเหมือนไม่มีเราเลย บางทีงานเยอะมากๆการบ้าน ฉันก็ท้อเหมือนกันฉันรู้สึกปรึกษาใครไม่ได้เลย อยู่บ้านก็อยู่กับยาย2คน ฉันไม่ค่อยมีเพื่อนเหมือนกับคนอื่นเขาฉันอยากมีเพื่อนดีๆบ้างแต่หายากเหลือเกิน ฉันท้อกับทุกอย่างท้อกับการเรียนมากๆค่ะ บางทีก็ไม่อยากเรียนแล้วไม่อยากไปฉันไม่มีความสุขกับมันเลยทำไงดีค่ะ
ฉันเหนื่อยท้อกับการเรียนมากเลยค่ะ