ลองอ่านดูให้จบนะครับ
การสูญเสีย ทั้งทหาร ตำรวจ ข้าราชการและประชาชนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ มีขึ้นแทบทุกวัน เป็นข่าวบ้างไม่เป็นข่าวบ้าง แต่แน่นอนว่าวันสองวันนี้ข่าวทุกข่าวในประเทศต้องถูกกลบด้วยข่าวที่ทีมชาติไทยคว้าแชมป์ฟุตบอล AFF ซูซูกิคัพ นักฟุตบอล โค้ชและทีมงานนำ้วยแชมป์ที่รอคอยมากว่า12ปีกลับประเทศอย่างวีรบุรุษ พวกเค้าเหล่านี้คือวีรบุรุษที่มาจากการประสบความสำเร็จ ชื่อเสียงจะจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ตลอดไป แต่วีรบุรุษที่มาจากการสูญเสียจากเหตุความไม่สงบในสามจังหวัดชายแดน ชื่อของพวกเขาปรากฏในหน้าสื่อเพียงไม่กี่ก่อนจะลืมเลือนพร้อมกันวีรบุรุษคนใหม่ที่มาจากการสูญเสียเช่นกัน และตัวตนของพวกเขาจะเหลือเพียงตัวเลขทางสถิติ
ในปี2006 สงครามกลางเมืองในประเทศหนึ่งในแอฟริกาตะวันตก แทบจะสิ้นสุดลง ไม่ใช่เพราะชัยชนะในสงคราม ไม่ใช่เพราะทหาร นักการเมือง ผู้นำทางจิตวิญญาณ หรือรัฐบุรุษคนใด แต่เป็นเพราะนักฟุตบอลคนหนึ่งที่ชื่อว่า ดิดิเย่ร์ ดร็อกบา จากคำวิงวอนึงเพื่อนร่วมชาติในห้องแต่งตัว นำมาสู่การเจรจาสงบศึกของทั้ง 2 ฝ่าย บางที่สงครามไม่จำเป็นต้องจบลงด้วยอาวุธเฉยๆก็ได้
เหมือนกับสงครามแบ่งแยกดินแดนในฟิลิปปินส์ ที่หยุดยิงอย่างไม่ได้นัดหมาย เมื่อปาเกียวขึ้นชก หรือความขัดแย้งเรื่องสีผิวในแอฟริกาใต้ ที่ทีมรักบี้สปริงบอก นำชาวผิวขาวและผิวสี มาร่วมเชียร์ด้วยสำนึกแห่งเพื่อนร่วมชาติ
บางทีหากเรามานึกดูเล่นๆ เด็กชายคนหนึ่งในสามจังหวัดชายแดนใต้ ที่อยู่ในวัยที่ไม่ต้องรับรู้เรื่องอุดมการณ์การแบ่งแยกดินแดน ชาตินิยม หรือศาสนา เค้าอาจจะดูทีวีอยู่ในวินาทีที่ไทยยิงผลิกกับมาชนะมาเลเซียแล้วคว้าแชมป์ ก็คงมีซักคนที่อยากเป็นแบบนั้นบ้าง แต่ด้วยสานการณ์ที่ไม่สงบ และโอกาสที่เข้าไปไม่ึงอาจทำให้ความฝันจบลงแค่หน้าจอโทรทัศน์
แต่หากมีเพียงโอกาส อย่างน้อย อาร์มี่ ยูไนเต็ด เพื่อนตำรวจ แอฟอร์ส ราชนาวี (แอบสงสัยว่า4สโมสรนี้เคยอยู่ร่วมลัคสูงสุดในปีเดียวกันรึเปล่า) ซึ่งเป็นตัวแทนของ4เหล่าทัพ ซึ่งนอกจากจะแข่งฟุตบอลแล้ว ยังมีเจตนารมย์ รักษาความสงบของชาติ พิทักษ์สันติราษฏร์ ตามต้นสังกัดด้วย ผมว่าในช่วงที่กระแสบอลไทยฟีเวอร์ และยังเป็นช่วงปิดฤดูกาลของไทยพรีเมียร์ลีค น่าจะเป็นโอกาสอันดีที่สโมสรฟุตบอลน่าจะลงพื้นที่สร้างความฝันให้กับเด็กๆในพื้นที่ไม่สงบ การเป็นนักฟุตบอล ที่กลายมาเป็นวีรบุรุษของชาติ รายได้ต่อเดือนที่จะได้รับ น่าจะเป็นแรงบันดาลให้ให้แก่เด็กในพื้นที่ หากแผนการณ์ที่รัฐบาลใช้ในปํยหาความไม่สงบมันไม่ได้ผล ผมว่าจากสร้างความฝันและความหวังให้กับเด็กน่าจะเป็นวิธี อย่างน้อยก็ทำให้เด็กๆอยากเห็นอนาคตที่สงบสุข ที่ช่วยเติมเต็มความฝันและความหวังของเขาได้ ไม่แน่นะวันที่สามจังหัดชายแดนภาคใต้สงบสุขอาจจะเป็นวันที่นักเตะจากสามจังหวัดชายแดนใต้ พาทีมชาติไทยไปฟุตบอลโลกหรือโอลิมปิกก็ได้
ถึงเวลารึยังที่เราควรหยุด วีรบุรุษที่มาจากการสูญเสีย ซะที
การสูญเสีย ทั้งทหาร ตำรวจ ข้าราชการและประชาชนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ มีขึ้นแทบทุกวัน เป็นข่าวบ้างไม่เป็นข่าวบ้าง แต่แน่นอนว่าวันสองวันนี้ข่าวทุกข่าวในประเทศต้องถูกกลบด้วยข่าวที่ทีมชาติไทยคว้าแชมป์ฟุตบอล AFF ซูซูกิคัพ นักฟุตบอล โค้ชและทีมงานนำ้วยแชมป์ที่รอคอยมากว่า12ปีกลับประเทศอย่างวีรบุรุษ พวกเค้าเหล่านี้คือวีรบุรุษที่มาจากการประสบความสำเร็จ ชื่อเสียงจะจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ตลอดไป แต่วีรบุรุษที่มาจากการสูญเสียจากเหตุความไม่สงบในสามจังหวัดชายแดน ชื่อของพวกเขาปรากฏในหน้าสื่อเพียงไม่กี่ก่อนจะลืมเลือนพร้อมกันวีรบุรุษคนใหม่ที่มาจากการสูญเสียเช่นกัน และตัวตนของพวกเขาจะเหลือเพียงตัวเลขทางสถิติ
ในปี2006 สงครามกลางเมืองในประเทศหนึ่งในแอฟริกาตะวันตก แทบจะสิ้นสุดลง ไม่ใช่เพราะชัยชนะในสงคราม ไม่ใช่เพราะทหาร นักการเมือง ผู้นำทางจิตวิญญาณ หรือรัฐบุรุษคนใด แต่เป็นเพราะนักฟุตบอลคนหนึ่งที่ชื่อว่า ดิดิเย่ร์ ดร็อกบา จากคำวิงวอนึงเพื่อนร่วมชาติในห้องแต่งตัว นำมาสู่การเจรจาสงบศึกของทั้ง 2 ฝ่าย บางที่สงครามไม่จำเป็นต้องจบลงด้วยอาวุธเฉยๆก็ได้
เหมือนกับสงครามแบ่งแยกดินแดนในฟิลิปปินส์ ที่หยุดยิงอย่างไม่ได้นัดหมาย เมื่อปาเกียวขึ้นชก หรือความขัดแย้งเรื่องสีผิวในแอฟริกาใต้ ที่ทีมรักบี้สปริงบอก นำชาวผิวขาวและผิวสี มาร่วมเชียร์ด้วยสำนึกแห่งเพื่อนร่วมชาติ
บางทีหากเรามานึกดูเล่นๆ เด็กชายคนหนึ่งในสามจังหวัดชายแดนใต้ ที่อยู่ในวัยที่ไม่ต้องรับรู้เรื่องอุดมการณ์การแบ่งแยกดินแดน ชาตินิยม หรือศาสนา เค้าอาจจะดูทีวีอยู่ในวินาทีที่ไทยยิงผลิกกับมาชนะมาเลเซียแล้วคว้าแชมป์ ก็คงมีซักคนที่อยากเป็นแบบนั้นบ้าง แต่ด้วยสานการณ์ที่ไม่สงบ และโอกาสที่เข้าไปไม่ึงอาจทำให้ความฝันจบลงแค่หน้าจอโทรทัศน์
แต่หากมีเพียงโอกาส อย่างน้อย อาร์มี่ ยูไนเต็ด เพื่อนตำรวจ แอฟอร์ส ราชนาวี (แอบสงสัยว่า4สโมสรนี้เคยอยู่ร่วมลัคสูงสุดในปีเดียวกันรึเปล่า) ซึ่งเป็นตัวแทนของ4เหล่าทัพ ซึ่งนอกจากจะแข่งฟุตบอลแล้ว ยังมีเจตนารมย์ รักษาความสงบของชาติ พิทักษ์สันติราษฏร์ ตามต้นสังกัดด้วย ผมว่าในช่วงที่กระแสบอลไทยฟีเวอร์ และยังเป็นช่วงปิดฤดูกาลของไทยพรีเมียร์ลีค น่าจะเป็นโอกาสอันดีที่สโมสรฟุตบอลน่าจะลงพื้นที่สร้างความฝันให้กับเด็กๆในพื้นที่ไม่สงบ การเป็นนักฟุตบอล ที่กลายมาเป็นวีรบุรุษของชาติ รายได้ต่อเดือนที่จะได้รับ น่าจะเป็นแรงบันดาลให้ให้แก่เด็กในพื้นที่ หากแผนการณ์ที่รัฐบาลใช้ในปํยหาความไม่สงบมันไม่ได้ผล ผมว่าจากสร้างความฝันและความหวังให้กับเด็กน่าจะเป็นวิธี อย่างน้อยก็ทำให้เด็กๆอยากเห็นอนาคตที่สงบสุข ที่ช่วยเติมเต็มความฝันและความหวังของเขาได้ ไม่แน่นะวันที่สามจังหัดชายแดนภาคใต้สงบสุขอาจจะเป็นวันที่นักเตะจากสามจังหวัดชายแดนใต้ พาทีมชาติไทยไปฟุตบอลโลกหรือโอลิมปิกก็ได้