วันนี้มีเรื่อง feel good มาเล่าสู่ฟังครับ เรื่องมีอยู่ว่านั่งเครื่องบินมาจากสนามบินดอนเมือง Destination เราคือ จังหวัดนครศรีธรรมราช ไม่รู้ทำไมวันนี้ตั้งแต่สนามบินดอนเมืองละ คนเยอะมากๆๆเรียกได้ว่าต่อแถวตรวจบัตรโดยสารและตรวจสัมภาระยาวมากๆๆๆๆๆคนล้นทะลัก
จนกระทั่งเครื่อง Landing ที่สนามบินจังหวัดนครศรีธรรมราช คนก็มากอีกสงสัยใกล้เทศกาลวันหยุดกะมังคนเดินทางเลยมากเป็นพิเศษ เราก็หารถเพื่อจะเดินทางเข้าสู่ตัวเมืองแต่หายากมาก ทั้ง Taxi และรถตู้ต้องต่อคิวยาวและนานมากที่สำคัญคือแพงมาก. (ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมระบบคมนาคมในสนามบินแทบทุกจังหวัดในประเทศไทยทำไมถึงเป็นแบบนี้???)
นั่งรอต่อไป ปรากฎว่ามีเด็กวัยรุ่นผู้หญิง3คนมานั่งรอกับเรา เวลาผ่านไปสักพักรถสองแถงคันนึงก็วิ่งมารับพวกเธอผมเลยถามว่าขอติดรถไปลงในเมืองได้มั้ย?? เดี๋ยวจ่ายค่าโดยสารหารกัน แต่เธอบอกได้เลยค่ะ. แต่พอได้คุยสักพักปรากฎว่าเป็นคุณพ่อของน้องคนนึงในสามคน และสามคนนี้เป็นเพื่อนกันขึ้นมาเรียนกรุงเทพฯ ที่ ม. เกษตรศาสตร์เธอเลยให้คุณพ่อมารับ. เธอก็อาสาจัดแจงบอกทางคุณพ่อให้มาส่งเราจนถึงที่หมาย พอผมจะจ่ายตังค์ค่ารถเธอก็บอกว่าเป็นทางผ่านอยู่แล้วไม่เป็นไรค่ะ ผมนี่น้ำตาแทบไหล ไหว้ขอบคุณคุณพ่อ. คุณพ่อยิ้มและบอกว่า "ยินดีครับและเที่ยวให้สนุกนะ". ผมนี่แบบเอ้ยในขณะที่สังคมทุกวันนี้กลายเป็นสังคมวัตถุนิยมบูชาเงิน แต่ในจังหวัดนครศรีธรรมราช ยังมีคนใจดีมีน้ำใจ คือแบบสุดยอดครับ บอกได้เลยครับว่าผมจะไม่มีวันลืมบุญคุณของคุณพ่อเลยครับ คนคอนใจดีจริงๆๆขอบคุณมากครับ. รักเมืองคอนจัง🙏🙏🙏👍👍👍👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏
Feel good ขอบคุณน้ำใจคนนครศรีธรรมราชครับ
จนกระทั่งเครื่อง Landing ที่สนามบินจังหวัดนครศรีธรรมราช คนก็มากอีกสงสัยใกล้เทศกาลวันหยุดกะมังคนเดินทางเลยมากเป็นพิเศษ เราก็หารถเพื่อจะเดินทางเข้าสู่ตัวเมืองแต่หายากมาก ทั้ง Taxi และรถตู้ต้องต่อคิวยาวและนานมากที่สำคัญคือแพงมาก. (ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมระบบคมนาคมในสนามบินแทบทุกจังหวัดในประเทศไทยทำไมถึงเป็นแบบนี้???)
นั่งรอต่อไป ปรากฎว่ามีเด็กวัยรุ่นผู้หญิง3คนมานั่งรอกับเรา เวลาผ่านไปสักพักรถสองแถงคันนึงก็วิ่งมารับพวกเธอผมเลยถามว่าขอติดรถไปลงในเมืองได้มั้ย?? เดี๋ยวจ่ายค่าโดยสารหารกัน แต่เธอบอกได้เลยค่ะ. แต่พอได้คุยสักพักปรากฎว่าเป็นคุณพ่อของน้องคนนึงในสามคน และสามคนนี้เป็นเพื่อนกันขึ้นมาเรียนกรุงเทพฯ ที่ ม. เกษตรศาสตร์เธอเลยให้คุณพ่อมารับ. เธอก็อาสาจัดแจงบอกทางคุณพ่อให้มาส่งเราจนถึงที่หมาย พอผมจะจ่ายตังค์ค่ารถเธอก็บอกว่าเป็นทางผ่านอยู่แล้วไม่เป็นไรค่ะ ผมนี่น้ำตาแทบไหล ไหว้ขอบคุณคุณพ่อ. คุณพ่อยิ้มและบอกว่า "ยินดีครับและเที่ยวให้สนุกนะ". ผมนี่แบบเอ้ยในขณะที่สังคมทุกวันนี้กลายเป็นสังคมวัตถุนิยมบูชาเงิน แต่ในจังหวัดนครศรีธรรมราช ยังมีคนใจดีมีน้ำใจ คือแบบสุดยอดครับ บอกได้เลยครับว่าผมจะไม่มีวันลืมบุญคุณของคุณพ่อเลยครับ คนคอนใจดีจริงๆๆขอบคุณมากครับ. รักเมืองคอนจัง🙏🙏🙏👍👍👍👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏