อยากบอกว่าเหงาจังเลยครับ มนุษย์เหงาเข้ามาระบาย พูดคุยสนุกๆกันดีกว่าครับ

ขอนิยามตัวผมเองว่าเป็น "มนุษย์เหงา" แล้วกันนะครับ

เหงาจังเลยครับ ตามหัวข้อกระทู้เลย
ผมนี่ตั้งแต่จำความได้ ยังไม่เคยมีแฟนเลยครับ มีแต่แค่เคยคุยๆกันเฉยๆ
ด้วยสภาพแวดล้อมของผมไม่ค่อยได้เจอผู้คนมากนัก และชอบอยู่คนเดียวด้วย
ผมก็พยายามตามหาความรักมาโดยตลอดนะ แต่พอมีคนเข้ามา พอรู้สึกว่าได้
ถูกเติมเต็มไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมไปกันไม่รอด บางคนที่เข้ามาก็ดีกับผมมากๆเลยนะ
อาจจะเพราะผมชินกับความโสดหรือเขาอาจจะยังไม่ใช่คนที่เรารออยู่ก็ได้
หรือบางคนที่ผมคลั่งไคล้หรือจีบเขาก็ไม่ชอบผม

มนุษย์เหงาเคยเป็นกันไหมครับ เวลาเดินออกไปที่มีผู้คนเยอะๆพลุกพล่านๆแล้วเราเดินอยู่คนเดียว
กลางกลุ่มคนเยอะแยะมากมายนั้น อยู่ๆมันก็อยากจะตะโดนออกไปดังๆ^[1]แบบไม่มีเหตุผล
ให้คนเยอะๆเหล่านั้นหันมามองที่เรา แต่ความคิดนี้ก็ได้แค่เงียบกลับไปเป็นแค่ความคิดและเดินต่อไป

ผมยังหวังจะได้เจอกับใครสักคนที่เรารักเขา และเขาทนเราได้ (อ่อยๆ)
และผมก็คิดเสมอว่า ความรักมันสวยงามเสมอไม่ว่าจะมีปัจจัยอะไรก็ตาม

ความในใจเล็กๆจากมนุษย์เหงาคนหนึ่ง

____________________________
[1] ถ้าใครเคยดู Anime เรื่อง No.6 ตอนแรกมั้งถ้าจำไม่ผิด ที่ชิองค์เดินออกมานอกระเบียงแล้วตะโกนออกไปดังๆ
ความรู้สึกตอนนี้มันตรงใจผมมากๆ

ปล. ใครอ่านแล้ว งงๆ ก็ข้ามไปเลยนะครับ ฮ่าๆ อยากเขียนระบายงุงิงุงิครับ