สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ ชาวพันทิป
ติดตามอ่านกระทู้ในพันทิปมานานแล้วค่ะ แต่นี่คือกระทู้แรกในชีวิตของเรา...มีปัญหาหนักใจ อยากจะขอความคำแนะนำจากเพื่อน ๆ ค่ะ อาจจะยาวไปนิด แต่อยากจะอธิบายให้ละเอียดค่ะ จะได้ช่วยกันให้ถุกทาง ^^
เริ่มเลยนะคะ....
สืบเนื่องจากหัวข้อเรื่องค่ะ เราและครอบครัวนับถือศาสนาพุทธมาตั้งแต่เกิด บรรพบุรุษก็เป็นพุทธ เราเติบโตและซึมซับวัฒนธรรมแบบพุทธจนเข้าไปในสายเลือด พูดได้เต็มปากว่า เราเป็น "พุทธศาสนิกชน" เต็มตัวค่ะ
แต่เมื่อไม่นานมานี้ เรามีแฟนค่ะ แต่อยู่ด้วยกันเฉย ๆ ไม่มีพิธีการแต่งงานแต่อย่างใด และตอนนี้เราท้องได้ 3 เดือนกว่าแล้ว เค้าเป็นสามีที่ดี เป็นพ่อที่ดี อาจจะไม่หล่อไม่รวย แต่ก็นับว่าเป็นสามีที่ภรรยาจะภูมิใจได้คนนึง แต่ปัญหาอยู่ตรงที่.....
ครอบครัวแฟนเรานับถือศาสนาอิสลามค่ะ เค้าทราบเรื่องของเราแล้ว จึงบอกให้เรา "นิกะห์" ให้ถูกต้องตามหลักศาสนา แต่ก่อนที่จะนิกะห์ เราต้องปวารณาตัวเป็นมุสลิมก่อน ซึ่งทุกอย่างจะต้องเรียบร้อยภายในสิ้นเดือน ธ.ค.57 นี้ ... เรากับครอบครัวของเราไม่มีปัญหาค่ะ ยินดีทำตามที่ผู้ใหญ่ฝ่ายชายต้องการ แต่เวลาอยู่กันสองคน เราก็ถามแฟนเราว่า "แล้วเราจะเริ่มทำอะไรบ้าง? ละหมาดมั้ย? โพกผ้ามั้ย? ไม่ทานเนื้อหมูเราพอทราบแล้ว แต่เราไม่มีความรู้ด้านศาสนาวัฒนธรรมแบบอิสลามเลย เราจะทำยังไงดี? มันเป็นความกังวลที่เกิดขึ้นภายในสมองเราตลอด และยอมรับว่าเราซีเรียสกับความเปลี่ยนแปลงนี้"
แฟนเราตอบว่า "ก็ไม่ต้องทำอะไร ในด้านพิธีการผู้ใหญ่ให้ทำอะไรก็ทำไป ท่องบดสวด บทปวารณาตัวเป็นภาษาอาหรับ ไม่ยาว ไม่ยาก เธอทำได้อยู่แล้ว..ส่วนด้านการปฏิบัติตัวหลังจากนั้น ก็แค่ไม่ทานเนื้อหมู ไม่ไหว้พระ...ถ้ายังไม่ศรัทธามากก็ยังไม่ต้องละหมาด ไม่ต้องโพกผ้า ทำตัวปกติเหมือนที่เราอยู่กันก่อนนิกะห์"
เราฟังแล้วก็อึ้ง ๆ ไปค่ะ เพราะเท่าที่จำความได้ตั้งแต่อยุ่บ้านเดียวกันมาเกือบปี เราไม่เคยเห็นแฟนละหมาด ไม่เข้ามัสยิด ไม่เคยสนทนาธรรม ที่เห็นอย่างมากก็ ถือศีลอด ส่วนเราก็ใช้ชีวิตปกติตามเค้า เช้าแยกกันทำงาน เย็นกลับมาเจอกัน อยุ่กันแต่ในบ้านไม่ค่อยได้พบปะผู้คน เพื่อนร่วมงานส่วนมากก็จะเป็นไทยพุทธ ... สรุปก็คือแทบจะไม่มีความแตกต่างในการดำเนินชีวิตระหว่างพุทธกับอิสลาม ยกเว้น ไม่ทานเนื้อหมู ไม่ดื่มเหล้า
ทั้งหมดนี้กลายเป็นจุดเริ่มต้นความกังวลใจของเรา ดูแล้วถ้าจะหวังพึ่งให้แฟนเราเป็นแบบอย่างให้เราก็คงจะไม่ได้แน่ ติดขัดข้องใจตรงไหนก็คงไม่ได้คำตอบที่เคลียร์ ติดใจกับคำพูดที่ว่า "ถ้ายังไม่ศรัทธาก็ไม่ต้องละหมาดก็ได้ ขอแค่ไม่กินหมู ไม่ไหว้พระ ทั้งต่อหน้าและลับหลังก็พอ ถือว่าเป็นการให้เกียรติสามี" ถ้าเราไม่ศรัทธาในพระเจ้าของอิสลาม แถมไม่ให้เราสร้างกุศลตามวิถีพุทธที่เราคุ้นเคย แล้วตอนเราตาย...พระเจ้าองค์ไหนจะมารับวิญญาณเราไปสู่ภพภูมิที่ดี????...นี่ฉันจะต้องกลายเป็นผีไม่มีที่ไปหรือนี่!!!....ไม่นะ!!!! (แค่คิดถึงตอนนั้น ก็ดราม่าโศกสุด ๆ ๆ อ่ะ
)
เพื่อน ๆ ที่เคารพคะ...เราควรจะทำยังไงต่อไปดี...ใจนึงก็ไม่อยากมีปัญหากับครอบครัวแฟน ใจนึงก็ไม่รุ้ว่าจะเริ่มต้นกับศาสนาใหม่ยังไง เพราะลึก ๆ แล้วเราก็ยังคงเคยชินกับวิถีพุทธของเราอยู่นั่นเอง...ช่วยด้วยนะคะ
จะเริ่มยังไง?..ถ้าเราจำเป็นต้องเปลี่ยนศาสนา..
ติดตามอ่านกระทู้ในพันทิปมานานแล้วค่ะ แต่นี่คือกระทู้แรกในชีวิตของเรา...มีปัญหาหนักใจ อยากจะขอความคำแนะนำจากเพื่อน ๆ ค่ะ อาจจะยาวไปนิด แต่อยากจะอธิบายให้ละเอียดค่ะ จะได้ช่วยกันให้ถุกทาง ^^
เริ่มเลยนะคะ....
สืบเนื่องจากหัวข้อเรื่องค่ะ เราและครอบครัวนับถือศาสนาพุทธมาตั้งแต่เกิด บรรพบุรุษก็เป็นพุทธ เราเติบโตและซึมซับวัฒนธรรมแบบพุทธจนเข้าไปในสายเลือด พูดได้เต็มปากว่า เราเป็น "พุทธศาสนิกชน" เต็มตัวค่ะ
แต่เมื่อไม่นานมานี้ เรามีแฟนค่ะ แต่อยู่ด้วยกันเฉย ๆ ไม่มีพิธีการแต่งงานแต่อย่างใด และตอนนี้เราท้องได้ 3 เดือนกว่าแล้ว เค้าเป็นสามีที่ดี เป็นพ่อที่ดี อาจจะไม่หล่อไม่รวย แต่ก็นับว่าเป็นสามีที่ภรรยาจะภูมิใจได้คนนึง แต่ปัญหาอยู่ตรงที่.....
ครอบครัวแฟนเรานับถือศาสนาอิสลามค่ะ เค้าทราบเรื่องของเราแล้ว จึงบอกให้เรา "นิกะห์" ให้ถูกต้องตามหลักศาสนา แต่ก่อนที่จะนิกะห์ เราต้องปวารณาตัวเป็นมุสลิมก่อน ซึ่งทุกอย่างจะต้องเรียบร้อยภายในสิ้นเดือน ธ.ค.57 นี้ ... เรากับครอบครัวของเราไม่มีปัญหาค่ะ ยินดีทำตามที่ผู้ใหญ่ฝ่ายชายต้องการ แต่เวลาอยู่กันสองคน เราก็ถามแฟนเราว่า "แล้วเราจะเริ่มทำอะไรบ้าง? ละหมาดมั้ย? โพกผ้ามั้ย? ไม่ทานเนื้อหมูเราพอทราบแล้ว แต่เราไม่มีความรู้ด้านศาสนาวัฒนธรรมแบบอิสลามเลย เราจะทำยังไงดี? มันเป็นความกังวลที่เกิดขึ้นภายในสมองเราตลอด และยอมรับว่าเราซีเรียสกับความเปลี่ยนแปลงนี้"
แฟนเราตอบว่า "ก็ไม่ต้องทำอะไร ในด้านพิธีการผู้ใหญ่ให้ทำอะไรก็ทำไป ท่องบดสวด บทปวารณาตัวเป็นภาษาอาหรับ ไม่ยาว ไม่ยาก เธอทำได้อยู่แล้ว..ส่วนด้านการปฏิบัติตัวหลังจากนั้น ก็แค่ไม่ทานเนื้อหมู ไม่ไหว้พระ...ถ้ายังไม่ศรัทธามากก็ยังไม่ต้องละหมาด ไม่ต้องโพกผ้า ทำตัวปกติเหมือนที่เราอยู่กันก่อนนิกะห์"
เราฟังแล้วก็อึ้ง ๆ ไปค่ะ เพราะเท่าที่จำความได้ตั้งแต่อยุ่บ้านเดียวกันมาเกือบปี เราไม่เคยเห็นแฟนละหมาด ไม่เข้ามัสยิด ไม่เคยสนทนาธรรม ที่เห็นอย่างมากก็ ถือศีลอด ส่วนเราก็ใช้ชีวิตปกติตามเค้า เช้าแยกกันทำงาน เย็นกลับมาเจอกัน อยุ่กันแต่ในบ้านไม่ค่อยได้พบปะผู้คน เพื่อนร่วมงานส่วนมากก็จะเป็นไทยพุทธ ... สรุปก็คือแทบจะไม่มีความแตกต่างในการดำเนินชีวิตระหว่างพุทธกับอิสลาม ยกเว้น ไม่ทานเนื้อหมู ไม่ดื่มเหล้า
ทั้งหมดนี้กลายเป็นจุดเริ่มต้นความกังวลใจของเรา ดูแล้วถ้าจะหวังพึ่งให้แฟนเราเป็นแบบอย่างให้เราก็คงจะไม่ได้แน่ ติดขัดข้องใจตรงไหนก็คงไม่ได้คำตอบที่เคลียร์ ติดใจกับคำพูดที่ว่า "ถ้ายังไม่ศรัทธาก็ไม่ต้องละหมาดก็ได้ ขอแค่ไม่กินหมู ไม่ไหว้พระ ทั้งต่อหน้าและลับหลังก็พอ ถือว่าเป็นการให้เกียรติสามี" ถ้าเราไม่ศรัทธาในพระเจ้าของอิสลาม แถมไม่ให้เราสร้างกุศลตามวิถีพุทธที่เราคุ้นเคย แล้วตอนเราตาย...พระเจ้าองค์ไหนจะมารับวิญญาณเราไปสู่ภพภูมิที่ดี????...นี่ฉันจะต้องกลายเป็นผีไม่มีที่ไปหรือนี่!!!....ไม่นะ!!!! (แค่คิดถึงตอนนั้น ก็ดราม่าโศกสุด ๆ ๆ อ่ะ
เพื่อน ๆ ที่เคารพคะ...เราควรจะทำยังไงต่อไปดี...ใจนึงก็ไม่อยากมีปัญหากับครอบครัวแฟน ใจนึงก็ไม่รุ้ว่าจะเริ่มต้นกับศาสนาใหม่ยังไง เพราะลึก ๆ แล้วเราก็ยังคงเคยชินกับวิถีพุทธของเราอยู่นั่นเอง...ช่วยด้วยนะคะ