เห็นใจอดุลย์...นึกถึงจอห์น เทอรี่

นาที 7.35 เตรียมชูถ้วย...
นาที 7.38 ใครบางคนกระดึ๊บ ๆ ๆ เข้ามา
และอดุลย์...ก็หายไป
(แซวกันเล่นขำ ๆ นะครับ...)


อารมณ์คล้าย ๆ เทอรี่ นาทีที่ 4.12 เลยครับ