อยู่กินกับสามีมา 7 ปี ลูก 2 คน ในท้องอีก 1 คน อยู่กันแบบเหมือนคู่เวรคู่กรรม
มีทะเลาะกันตลอดแต่ไม่เคยเลิกกันได้ขาด มันจะมีช่วงเสี้ยวที่เรามองตาก็สื่อถึงกันได้ว่ายังมีกันและกัน
แม้ทำผิดเราก็ให้อภัยเสมอ สาเหตุ ติดเหล้า ติดเพื่อน กลับบ้านดึก และเราก็ซึ่งเป็นเมียคนหนึ่งที่ไม่คุมเรื่องเงินสามี
เพราะเขาดูแลรับผิดชอบลูก เราไม่เคยดูสลิปเงินเดือน หรือถามว่าได้เงินเดือนเท่าไหร่ เคยถามเหมือนกัน
คำตอบคือ รู้ไปยังไงเขาก็ต้องรับผิดชอบจ่ายค่าทุกอย่างของลูกอยู่ดี ให้เราดูแลตัวเราไปเลย
ส่วนเงินเดือนเรา เราใช้ของเราเองซื้อของๆเราเอง ผ่อนรถเราเอง เราไม่มีสมบัติไรที่ซื้อด้วยกัน
มีบ้างที่แอบมีคุยกับหญิงอื่น แต่ไม่เคยจับได้เป็นตัวเป็นตน และเคยมีกินเหล้าแล้วไม่กลับบ้าน
เลยทะเลาะกัน และก็สัญญาว่าต่อไปให้กินเหล้าได้ เที่ยวได้ แต่ยังไงก็ต้องกลับบ้าน
และแล้วก็เกิดขึ้นอีก ไม่กลับบ้าน ครั้งที่ 1 และ ครั้งที่ 2 และแล้วล่าสุดผ่านมาได้ 1 ปี
เกิดครั้งที่ 3 เมื่อ 3 สัปดาห์ที่ผ่านมาไปกินเหล้าไม่กลับบ้าน อยู่ดีๆเราก็เกิดความรู้สึกตายด้าน เลิกสนใจเขา
เลิกยุ่งกับเขา ไม่อยากพูดไม่อยากคุย ไม่อยากให้เขาเข้ามาเกี่ยวอะไร ไม่เช็คเบอร์
ไม่ถามไถ่ ไม่อยากรับรู้เรื่องอะไรของเขาอีกต่อไป มันเป็นขึ้นมาเอง มันเหมือนเสียใจ
ซ้ำๆกับเรื่องเดิมๆจนถึงขีดสุด แต่ประเด็นคือ อยู่บ้าน พ่อแม่ สามี และลูก ทุกคนในบ้าน
พ่อแม่สามี ดีหมด เราเข้ากันได้ทุกอย่าง เราเหมือนอยู่ได้อย่างสบาย ทุกวันนี้เราก็อยู่
กับลูก กับพ่อแม่ สามี และสามีก็อยู่ แต่เราไม่กินข้าวพร้อมกัน ไม่คุยกัน หากคุยก็คุยแค่เรื่องลูกเท่านั้น
หากต้องไว้วานอะไรให้เขาช่วยยกของหนัก ก็จะบอกผ่านลูกแทน การที่เราทำแบบนี้
สามีเราก็กลับบ้านเร็วขึ้น มาทำกับข้าว มาง้อบ้าง ทำเหมือนทุกครั้งที่เขาทำผิด คือเอาใจ
แต่ครั้งนี้ มันเหมือนเขาทำอะไรให้เรา เราก็ไม่รู้สึกยินดีหรือยินร้าย หรือจะอยากรับรู้เรื่องอะไรของเขา
จนมีคนทักมาว่า การทำแบบนี้นานๆๆเขาจะยิ่งทำให้ความสัมพันธ์มันแย่ลง กลายเป็นความเคยชิน
หรือใครมองออกว่าอนาคตคู่ของเราจะเป็นอย่างไรต่อไป เราเองก็เร่ิ่มสับสนและพยายามนึกว่า
หากเป็นแบบนี้อะไรจะเกิดขึ้นอยู่เหมือนกัน แต่ก็นึกไม่ออก..........จะมีใครตอบเราหรือชี้แนะได้ไหม
แฟนติดเหล้า เพื่อนกลับบ้านดึก ไม่รู้ติดอย่างอื่นอีกไหมถ้าเราเลิกไม่สนใจอยู่บ้านเดียวกันแต่ไม่ใส่ใจ เหมือนไม่มีเขาจะดีไหม
มีทะเลาะกันตลอดแต่ไม่เคยเลิกกันได้ขาด มันจะมีช่วงเสี้ยวที่เรามองตาก็สื่อถึงกันได้ว่ายังมีกันและกัน
แม้ทำผิดเราก็ให้อภัยเสมอ สาเหตุ ติดเหล้า ติดเพื่อน กลับบ้านดึก และเราก็ซึ่งเป็นเมียคนหนึ่งที่ไม่คุมเรื่องเงินสามี
เพราะเขาดูแลรับผิดชอบลูก เราไม่เคยดูสลิปเงินเดือน หรือถามว่าได้เงินเดือนเท่าไหร่ เคยถามเหมือนกัน
คำตอบคือ รู้ไปยังไงเขาก็ต้องรับผิดชอบจ่ายค่าทุกอย่างของลูกอยู่ดี ให้เราดูแลตัวเราไปเลย
ส่วนเงินเดือนเรา เราใช้ของเราเองซื้อของๆเราเอง ผ่อนรถเราเอง เราไม่มีสมบัติไรที่ซื้อด้วยกัน
มีบ้างที่แอบมีคุยกับหญิงอื่น แต่ไม่เคยจับได้เป็นตัวเป็นตน และเคยมีกินเหล้าแล้วไม่กลับบ้าน
เลยทะเลาะกัน และก็สัญญาว่าต่อไปให้กินเหล้าได้ เที่ยวได้ แต่ยังไงก็ต้องกลับบ้าน
และแล้วก็เกิดขึ้นอีก ไม่กลับบ้าน ครั้งที่ 1 และ ครั้งที่ 2 และแล้วล่าสุดผ่านมาได้ 1 ปี
เกิดครั้งที่ 3 เมื่อ 3 สัปดาห์ที่ผ่านมาไปกินเหล้าไม่กลับบ้าน อยู่ดีๆเราก็เกิดความรู้สึกตายด้าน เลิกสนใจเขา
เลิกยุ่งกับเขา ไม่อยากพูดไม่อยากคุย ไม่อยากให้เขาเข้ามาเกี่ยวอะไร ไม่เช็คเบอร์
ไม่ถามไถ่ ไม่อยากรับรู้เรื่องอะไรของเขาอีกต่อไป มันเป็นขึ้นมาเอง มันเหมือนเสียใจ
ซ้ำๆกับเรื่องเดิมๆจนถึงขีดสุด แต่ประเด็นคือ อยู่บ้าน พ่อแม่ สามี และลูก ทุกคนในบ้าน
พ่อแม่สามี ดีหมด เราเข้ากันได้ทุกอย่าง เราเหมือนอยู่ได้อย่างสบาย ทุกวันนี้เราก็อยู่
กับลูก กับพ่อแม่ สามี และสามีก็อยู่ แต่เราไม่กินข้าวพร้อมกัน ไม่คุยกัน หากคุยก็คุยแค่เรื่องลูกเท่านั้น
หากต้องไว้วานอะไรให้เขาช่วยยกของหนัก ก็จะบอกผ่านลูกแทน การที่เราทำแบบนี้
สามีเราก็กลับบ้านเร็วขึ้น มาทำกับข้าว มาง้อบ้าง ทำเหมือนทุกครั้งที่เขาทำผิด คือเอาใจ
แต่ครั้งนี้ มันเหมือนเขาทำอะไรให้เรา เราก็ไม่รู้สึกยินดีหรือยินร้าย หรือจะอยากรับรู้เรื่องอะไรของเขา
จนมีคนทักมาว่า การทำแบบนี้นานๆๆเขาจะยิ่งทำให้ความสัมพันธ์มันแย่ลง กลายเป็นความเคยชิน
หรือใครมองออกว่าอนาคตคู่ของเราจะเป็นอย่างไรต่อไป เราเองก็เร่ิ่มสับสนและพยายามนึกว่า
หากเป็นแบบนี้อะไรจะเกิดขึ้นอยู่เหมือนกัน แต่ก็นึกไม่ออก..........จะมีใครตอบเราหรือชี้แนะได้ไหม