1.นัดสุดท้าย ของการแข่งขัน (ตัดสินแชมป์)
2.แฟนบอลในสนาม เจ้าบ้าน(แสนกว่าๆ )
3.สภาพ สนาม ไม่ได้มาตราฐาน ปลูกใหม่ เล่นยากกว่าปรกติ หรืออาจจะพูดได้ว่า ไม่ถนัด( ถ้าเป็น สนามเช่า เจ้าของหวงตาย )
4.คู่แข่งมีประสบการณ์ มากกว่า (ตุกติก กวนประสาท ไล่เตะ (คนไม่ใช่บอลนะจ๊ะ)
5.แบกความหวังคนทั้งชาติ ด้วยอายุที่น้อยกว่าทีมอื่น ห่างหายจากแชมป์ไป12ปี
6.คำดูถูกดูแคลน จากผู้หวังดี ติเพื่อก่อ หรืออะไรก็ชั่ง (ไม่ว่าท่านเหล่านั้นจะเรียกตัวเองว่าอย่างไร ผมมองว่า วลีซึ่งสร้างภาพของจิต ที่เล็กและเป็นลบ)
นี้คือนัดแรกของการชิงชนะเลิศระดับประเทศ ของนักกีฬาหน้าอ่อน หลายคน !!!!
ตลอดชีวิตของการค้าแข่ง จะมีสักกี่นัดที่เล่นภายผู้คนเรือนแสน ที่พร้อมจะกระโจนเข้าหาคุณ
ที่จ่องมองมาด้วยสายตาที่ ไม่เป็นมิตร !!!!!
โดนรังแก ต่างนาๆ เหมือนแรงงานต่างชาติ โดนเอาเปรียบ (
เป็นทั่วโลก) แต่ทำอะไรไม่ได้ นอกเกมเราผิด
ด้วยความหวัง ทั้งบ้าน แกคือความหวังเดียว แกตั้งเสียสละ (กูเห็น มีตั้งเยอะ ก่อนมาด่ากูจัง )
แกตั้งไปหาเงินมาให้ได้นะ อารมณ์ประมาณนี้ !!!!
พี่ๆครับผมอายุ12 ให้ผมนำทางในป่านี้เลยหรอ เด่วหลงนะครับ
เอาเข้าจิงๆ หลง
ด่าใหญ่เลย โชคดีไม่หลงก็สบายไป เหมือนเอางานผู้ใหญ่ให้เด็กทำ ดันหวังผลสูงสุด
คนตามหลังมา ติฉินนินทา เฮ้ย!!!!! ได้เด็กพวกนี้มันจะทำได้หรอว่ะ
ข้างซ้าย: แกว่ามันจะพาหลงไหม
ข่างขวา: เออ ว่ะเดี๋ยว หลงแม่จะด่าให้
ข้างหน้า : เดี๋ยว ตรงไปเลี้ยวซ้ายนะ
ข้างหลัง : ถ้าไม่หลงพี่จะ อัดฉีด 200
ทุกข้อที่ผมเห็นแรงกดดัน มหาศาล ด้วยภายนอกที่แข็งแกร่งภายในจิตใจที่อ่อนไหว ไปตามสิ่งเร้า
พวกเค้าเหล่านั้นนักแน่นยิ่งนัก ยากที่คนเราจะปรับตัวได้ในระยะเวลาไม่นาน ผมคนหนึ่ง ที่เป็นนักกีฬาเหมือนกัน
เข้าใจได้ ผู้ฝึกสอน ทีมงาน เค้าเหล่านั้นที่อยู่เบื้องหลังขัดเกลา เหล่านักล่าฝัน ที่แท้จรืง นักกีฬาเป็นส่วนหน้า ครอบครัว
คือผู้หนุนหลัง ทุกสิ่ง ที่เป็นองค์ประกอป
ประวัติศาสตร์ จดจำ แต่ผู้ชนะ ผู้แพ้ ไม่เป็นที่จดจำ
มู้นี้แด่ความทุ่มเท ของท่านเหล่านั้น วันนี้ บ่าย 3 ผมคนนึงจะไปรับ วีระบุรุษ ตัวจริง ที่มีชีวิตอยู่
ผมคนนึงไม่ว่า จะแพ้ หรือชนะ ก็จะเชียร์ตลอดไปกับชุด ดรีม ทีม ทรู ขอบคุณ
"Dream Team True " ทีมฝันที่เป็นจริง
---------------------------------------------------- จบ -----------------------------------------------------
ทีมชาติชุดนี้ ตื่นคน เล่นไม่ออก ต่ำกว่า มาตราฐาน อ่อนประสบการณ์ ทำไมได้แชมป์ !!!!
2.แฟนบอลในสนาม เจ้าบ้าน(แสนกว่าๆ )
3.สภาพ สนาม ไม่ได้มาตราฐาน ปลูกใหม่ เล่นยากกว่าปรกติ หรืออาจจะพูดได้ว่า ไม่ถนัด( ถ้าเป็น สนามเช่า เจ้าของหวงตาย )
4.คู่แข่งมีประสบการณ์ มากกว่า (ตุกติก กวนประสาท ไล่เตะ (คนไม่ใช่บอลนะจ๊ะ)
5.แบกความหวังคนทั้งชาติ ด้วยอายุที่น้อยกว่าทีมอื่น ห่างหายจากแชมป์ไป12ปี
6.คำดูถูกดูแคลน จากผู้หวังดี ติเพื่อก่อ หรืออะไรก็ชั่ง (ไม่ว่าท่านเหล่านั้นจะเรียกตัวเองว่าอย่างไร ผมมองว่า วลีซึ่งสร้างภาพของจิต ที่เล็กและเป็นลบ)
นี้คือนัดแรกของการชิงชนะเลิศระดับประเทศ ของนักกีฬาหน้าอ่อน หลายคน !!!!
ตลอดชีวิตของการค้าแข่ง จะมีสักกี่นัดที่เล่นภายผู้คนเรือนแสน ที่พร้อมจะกระโจนเข้าหาคุณ
ที่จ่องมองมาด้วยสายตาที่ ไม่เป็นมิตร !!!!!
โดนรังแก ต่างนาๆ เหมือนแรงงานต่างชาติ โดนเอาเปรียบ (
ด้วยความหวัง ทั้งบ้าน แกคือความหวังเดียว แกตั้งเสียสละ (กูเห็น มีตั้งเยอะ ก่อนมาด่ากูจัง )
แกตั้งไปหาเงินมาให้ได้นะ อารมณ์ประมาณนี้ !!!!
พี่ๆครับผมอายุ12 ให้ผมนำทางในป่านี้เลยหรอ เด่วหลงนะครับ
เอาเข้าจิงๆ หลง
คนตามหลังมา ติฉินนินทา เฮ้ย!!!!! ได้เด็กพวกนี้มันจะทำได้หรอว่ะ
ข้างซ้าย: แกว่ามันจะพาหลงไหม
ข่างขวา: เออ ว่ะเดี๋ยว หลงแม่จะด่าให้
ข้างหน้า : เดี๋ยว ตรงไปเลี้ยวซ้ายนะ
ข้างหลัง : ถ้าไม่หลงพี่จะ อัดฉีด 200
ทุกข้อที่ผมเห็นแรงกดดัน มหาศาล ด้วยภายนอกที่แข็งแกร่งภายในจิตใจที่อ่อนไหว ไปตามสิ่งเร้า
พวกเค้าเหล่านั้นนักแน่นยิ่งนัก ยากที่คนเราจะปรับตัวได้ในระยะเวลาไม่นาน ผมคนหนึ่ง ที่เป็นนักกีฬาเหมือนกัน
เข้าใจได้ ผู้ฝึกสอน ทีมงาน เค้าเหล่านั้นที่อยู่เบื้องหลังขัดเกลา เหล่านักล่าฝัน ที่แท้จรืง นักกีฬาเป็นส่วนหน้า ครอบครัว
คือผู้หนุนหลัง ทุกสิ่ง ที่เป็นองค์ประกอป
ประวัติศาสตร์ จดจำ แต่ผู้ชนะ ผู้แพ้ ไม่เป็นที่จดจำ
มู้นี้แด่ความทุ่มเท ของท่านเหล่านั้น วันนี้ บ่าย 3 ผมคนนึงจะไปรับ วีระบุรุษ ตัวจริง ที่มีชีวิตอยู่
ผมคนนึงไม่ว่า จะแพ้ หรือชนะ ก็จะเชียร์ตลอดไปกับชุด ดรีม ทีม ทรู ขอบคุณ
"Dream Team True " ทีมฝันที่เป็นจริง
---------------------------------------------------- จบ -----------------------------------------------------