เห็นคนอื่นตั้งกระทู้กัน เลยอยากตั้งบ้าง
แค่อยากจะบอก จะเล่าถึงช่วงเวลาที่ไทยโดนนำ 3-0 ค่ะ
คือวันนี้ไปดูคอนฯ ซี้ดที่เจเจกรีนมา แต่พอบอลมาก็ออกมาเดินๆ หาร้านแถวนั้นเพื่อหยุดดูบอล
ก่อนจะได้ออกมาดูก็รู้ว่าตอนนั้นไทยโดนนำแล้ว 1-0 เริ่มเครียดละ แต่คิดว่าเอาวะ ลูกเดียวไม่เสียหาย
พอหาร้านที่หยุดดูได้ (โดนเพื่อนทิ้งด้วย) ก็ยืนดูจนโดนนำ 2-0 เริ่มเครียดมากขึ้นละ ใจคอไม่ดีค่ะเลยตัดสินใจกลับบ้านดีกว่า
ก็นั่งใต้ดินกลับค่ะ ระหว่างที่นั่งในรถไฟใต้ดินก็เปิดทวิตเตอร์เช็กไปด้วย จนช็อกที่โดน 3-0
คือตอนนั้นน้ำตาแทบจะไหลกลางโบกี้ และพอถึงสถานีที่ต้องลง เลยตัดสินใจไปไหว้พระพิฆเนศก่อน
ไปยืนพนมมือไหว้ขอท่านตรงๆ เลย ขอให้ท่านช่วยให้ไทยได้สองลูก ขอให้ไทยได้แชมป์กลับมา ขอให้ไทยได้ถ้วยแชมป์กลับมา
พอขอเสร็จค่ะ ก็เดินกลับบ้าน ช่วงเดินกลับก็ภาวนามาตลอดทาง และพยายามเงี่ยหูฟังว่ามีเสียงเฮบ้างมั้ย แต่ก็เงียบ
ก็ยังคงเดินภาวนามาเรื่อยๆ ตอนนี้ขอหมดแล้วค่ะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทั้งพระสยามเทวาธิราช ศาลหลักเมือง พระทรงเมือง พระเสื้อเมือง คิดอะไรได้ขอหมด
จนมาถึงปากซอยบ้าน ยังคงไม่มีเสียงเฮ ตอนนั้นเริ่มทำใจแล้วค่ะว่ามันคงไม่ใช่วันของเราแน่ๆ
และในที่สุด.......
เฮ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! นาทีนั้นรู้เลยค่ะ รู้ว่าไทยได้แล้วแน่ๆ เฮกันดังมาก รีบเปิดทวิตเตอร์เช็กอีกครั้ง
และก็ได้คืนมาเป็น 1-3 วินาทีนั้นยิ้มแล้วค่ะ แบบหรือมันจะเป็นวันของเรา
พอเดินถึงบ้านเข้าไปดูต่อกับแม่ คือตอนนั้นภาวนาหมดเวลาเร็วๆ ภาวนาให้น้องๆ ใจเย็นๆ มีสมาธิให้มากที่สุด และยังคงภาวนาถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ค่ะ
จนกระทั่งลูกตอกฝาโลงของเมสซี่เจ .....กรี๊ดลั่นซอยเลยค่ะ
แล้วก็ลุ้นเวลาอีก ลุ้นให้หมดเร็วๆ ลุ้นอย่าให้น้องๆ สมาธิหลุด
จนสุดท้าย......แชมป์เว่ยเฮ่ยยยยยยยยยยยยยย!!!!
แค่นี้แหละค่ะ คืออยากแชร์ความรู้สึกบ้างอ่ะค่ะ ^^
ขอแชร์ความรู้สึกวันที่ไทยเป็นแชมป์
แค่อยากจะบอก จะเล่าถึงช่วงเวลาที่ไทยโดนนำ 3-0 ค่ะ
คือวันนี้ไปดูคอนฯ ซี้ดที่เจเจกรีนมา แต่พอบอลมาก็ออกมาเดินๆ หาร้านแถวนั้นเพื่อหยุดดูบอล
ก่อนจะได้ออกมาดูก็รู้ว่าตอนนั้นไทยโดนนำแล้ว 1-0 เริ่มเครียดละ แต่คิดว่าเอาวะ ลูกเดียวไม่เสียหาย
พอหาร้านที่หยุดดูได้ (โดนเพื่อนทิ้งด้วย) ก็ยืนดูจนโดนนำ 2-0 เริ่มเครียดมากขึ้นละ ใจคอไม่ดีค่ะเลยตัดสินใจกลับบ้านดีกว่า
ก็นั่งใต้ดินกลับค่ะ ระหว่างที่นั่งในรถไฟใต้ดินก็เปิดทวิตเตอร์เช็กไปด้วย จนช็อกที่โดน 3-0
คือตอนนั้นน้ำตาแทบจะไหลกลางโบกี้ และพอถึงสถานีที่ต้องลง เลยตัดสินใจไปไหว้พระพิฆเนศก่อน
ไปยืนพนมมือไหว้ขอท่านตรงๆ เลย ขอให้ท่านช่วยให้ไทยได้สองลูก ขอให้ไทยได้แชมป์กลับมา ขอให้ไทยได้ถ้วยแชมป์กลับมา
พอขอเสร็จค่ะ ก็เดินกลับบ้าน ช่วงเดินกลับก็ภาวนามาตลอดทาง และพยายามเงี่ยหูฟังว่ามีเสียงเฮบ้างมั้ย แต่ก็เงียบ
ก็ยังคงเดินภาวนามาเรื่อยๆ ตอนนี้ขอหมดแล้วค่ะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทั้งพระสยามเทวาธิราช ศาลหลักเมือง พระทรงเมือง พระเสื้อเมือง คิดอะไรได้ขอหมด
จนมาถึงปากซอยบ้าน ยังคงไม่มีเสียงเฮ ตอนนั้นเริ่มทำใจแล้วค่ะว่ามันคงไม่ใช่วันของเราแน่ๆ
และในที่สุด.......
เฮ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! นาทีนั้นรู้เลยค่ะ รู้ว่าไทยได้แล้วแน่ๆ เฮกันดังมาก รีบเปิดทวิตเตอร์เช็กอีกครั้ง
และก็ได้คืนมาเป็น 1-3 วินาทีนั้นยิ้มแล้วค่ะ แบบหรือมันจะเป็นวันของเรา
พอเดินถึงบ้านเข้าไปดูต่อกับแม่ คือตอนนั้นภาวนาหมดเวลาเร็วๆ ภาวนาให้น้องๆ ใจเย็นๆ มีสมาธิให้มากที่สุด และยังคงภาวนาถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ค่ะ
จนกระทั่งลูกตอกฝาโลงของเมสซี่เจ .....กรี๊ดลั่นซอยเลยค่ะ
แล้วก็ลุ้นเวลาอีก ลุ้นให้หมดเร็วๆ ลุ้นอย่าให้น้องๆ สมาธิหลุด
จนสุดท้าย......แชมป์เว่ยเฮ่ยยยยยยยยยยยยยย!!!!
แค่นี้แหละค่ะ คืออยากแชร์ความรู้สึกบ้างอ่ะค่ะ ^^