สวัสดีค่ะ 'เพื่อนๆกระทู้....คือเรามีเรื่องอยากให้ลองฟังเราสับสนกับความคิดของตัวเองและของเขาคนนั้นด้วย?? หลายเดือนก่อนเราได้รู้จักคนนึงในเฟสบุ๊ค.ใช้ชื่อย่อว่า P ล่ะกันคือ P เขาเด็กว่าเรา2ปี เขาก็มาถล่มไลน์เราในเราเลยทักแชทกลับไป จากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆเราคอยให้คำปรึกษาเขาเขาก็คอยให้คำปรึกษาเราคือเราสองคนตอนนั้นอยู่ในช่วงอกหักทั้งคู่เลยคุยกันเข้าใจและเลยแลกเปลี่ยนเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นจนเราทั้งคู่โอเคกับมันเราไม่เฮิร์ตหรือเสียใจอ่ะไรเลยกับรักเก่า 'ช่วงเวลาที่ผ่านมาเราคุยกันทุกๆวันจนสนิทมันเกิดเป็นความผูกพันมากกว่าจะเป็นพี่น้องอย่างในตอนแรกที่บอกกันไว้ อ่อลืมบอกไปค่ะบังเอิญบ้านเราอยู่ใกล้กันด้วยค่ะ และจากวันนที่เรากับ P คุยกันเลยมากกว่าพี่น้อง สักพักP ก็มาบอกชอบเรามาขอตั้งสถานะกับเราเราเรยถามไปว่า เล่นหรือป่าวหรือประชดใคร เขาก็บอกว่าป่าวชอบเราจิงๆแต่ที่ตอนแรกไม่กล้าเพราะว่าอายุเราห่างกันเรียนห่างกันและเราก็ยังไม่เคยเจอกันด้วยซ้ำ ด้วยความที่ว่าเราชอบP มาตั้งนานล่ะเลยยอมขึ้นสถานะด้วย ตอนนั้นมันโอเคมากอ่ะคือเรารู้สึกดีมาก แต่พอตั้งสถานะกันทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไปP ไม่ค่อยโพสถึงเรา ไม่ค่อยตอบแชทไวเหมือนเมื่อก่อนติดเพื่อน. ติดเกมส์ ติดบอล จนไม่มีเวลาให้เราเลยคือเราก็พยายามเข้าใจน่ะแต่บางทีก็อดคิดไม่ได้ พอเราพูดไปเขสก็โพสให้แต่แบบตั้งล็อคเห็นแค่สองคน แต่เรานี่สิ่ทำไมรู้สึกกับเขามากขนาดนั้นก็ไม่รู้เราหลงรักคนแปลกหน้าได้จิงๆหรอ แล้วเขาคิดยังไงกับเรากันแน่ ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้หรอหรือว่าอ่ะไรทำไมไม่สนใจเราเรยคือเป็นแฟนกันน่าจะพูดกันตงๆปะว่ะคือเราสับสนอ่ะเขาเบื่อหรอทำไมไม่บอกดีๆชอบหายไปเรารอเขาทั้งวันเวลาเสียงเฟสดังหรือเสียงโทรสับดังเราจะคิดว่าเป็นเขาตลอด อาทิตหน้าเรานัดเจอกันเป็นการเจอกันครั้งแรกเราไม่มั่นใจเรยกลัวเขาไม่ชอบเรา...คือเราอยากจะบอกว่าเรารักเขาไปแล้ว *คนแปลกหน้า แล้วเขาล้ะสรุปคิดยังไงกัน จริงจังหรือป่าว??
จินตการของเราหรือเรารักกันจริงๆ??