คือเรื่องมีอยู่ว่า เมื่อไม่กี่วันที่แล้วครับ แฟนที่คบกันมา 2 ปี บอกเลิก สาเหตุเพราะหลังๆเราอยู่ห่างกันครับ ผมไปทำงานไกลเค้า แล้วเค้าบอกว่าอยู่คนเดียวสบายกว่า อยากให้เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม เค้าบอกว่าเค้าไม่มีใคร (แต่ผมไม่เชื่อ เพราะตอนคบกันแรกๆ เธอเที่ยวบอกทุกคนว่าเราเป็นแค่เพื่อนกัน ยกเว้นกับแม่เธอ ที่บอกว่าคบกันอยู่ ) แต่ผมบอกเค้าว่าผมยังทำใจไม่ได้ ขอเวลาอยู่กับตัวเอง จะหายไปสักพัก หลังจากวันนั้น เธอก็บล๊อคเฟสผมครับ จากวันนั้นเราก็ยังไม่ได้คุยกันเลย ผมก็คิดว่าคงตัดใจสักที เพราะเธอไม่ค่อยจะให้เกียรติกันเลยเวลาคบกัน
มากล่าวถึงเธอคนนี้นิดนึงครับ เธอเป็นคนชอบเที่ยวกลางคืน ดูแสงสี ฟังเพลงตามผับ ต่างกับผมที่ชอบอยู่บ้าน ออกกำลังกาย นานๆก็ไปเที่ยว ตจว
ตอนที่คบกันแรกๆ พอดีเธอเจอผู้ชายคนนึงที่ผับ แล้วเหมือนจะให้เค้ามาส่งที่คอนโดสองต่อสอง วันนั้นผมก็เซอไพรซ์เธอพอดี หอบกระเป๋าไปนอนที่คอนโดนเธอ ก็เจอเทอกำลังจะลงจากรถเค้าครับ สภาพเมามาก และพอผมไปช่วยแบกเทอ และอุ้มเธอกลับไปที่ห้องนอน ผู้ชายคนนั้นก็โทรมา ผมนึกออกเลยถ้าคืนนั้นผมไม่ไปหาเธอ เธอคงได้มีอะไรกับชายคนนั้นแน่นอน
เหตุการณ์แบบนี้ยังมีอีกหลายต่อหลายครั้ง จนหลังๆมาเราเริ่มทะเลาะกันทุกครั้งที่เธอออกไปเที่ยวกับเพื่อนผู้ชาย เธอก็อ้างว่านิสัยเธอไม่เหมาะจะคบเพื่อนผู้หญิง มันไม่เข้ากับเธอ และเราก็ทะเลาะกันหลายต่อหลายครั้งจนเริ่มชินชาครับ หลังๆมาผมก็ลองคิดว่าจะไว้ใจเธอบ้าง แต่พอวันนึงมาแอบดูไลน์เธอ ก็เห็นเธอบอกรักเพื่อนชายเธอ บอกว่าเธอไม่รุ้ว่าทำไมเธอถึงรักผม บอกว่าเธอเจอกับชายคนนั้นช้าไป ทั้งที่ชายคนนั้นมีแฟนแล้ว และเธอก็ไปเข้าเรียนกับชายคนนั้นบ่อยๆ ทั้งที่เธอไม่ได้ลงทะเบียนเรียนวิชานั้น พอผมบอกเธอว่าผมจับได้แล้ว เธอก็ทำท่าไม่พอใจที่ผมแอบดูไลน์เธอ ทั้งๆที่เธอแอบเชคไลน์ผมประจำ แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ผมไม่ได้ทำผิดอะไร พอมันหลายต่อหลายครั้ง ผมตัดสินใจเมื่อได้โอกาสทำงานใหม่ ผมจึงเลือกรับงานโดยไม่ลังเลครับ
พอผมไปทำงานแรกๆเธอก็โทรมาหาบ่อยๆ ส่วนผมรู้สึกดีมากที่ไม่ต้องมารู้ว่าเธอแอบไปทำอะไร ไปคุยอะไรกับใครมา ยอมรับนะครับว่าทำงานได้ดีเต็มที่ ได้พักผ่อนอย่างพอเพียง พอหลังๆเธอก็เริ่มหายไป ผมก็มารู้ที่หลังว่าเธอไปเที่ยว ตจว กับชายอื่น ผมก็เลยเลียบๆถามเธอดูครับ ว่า เรายังเป็นเหมือนเดิมอยู่ไหม เธอก็ตอบมาว่า ระหว่างเรามันคงเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว ขอกลับไปเป็นเพื่อนเหมือนเดิมนะ
ผมเลยตอบไปว่า ขอเวลาอีกสักพักแล้วกันนะ ให้ได้ทำใจ ขอหายไปจากชีวิตเธอสักพักแล้วกันนะ จากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ผมก็เสียใจนะครับช่วงวันแรกๆ แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว แต่ความรู้สึกในใจมันยังผูกพันอยู่ เห็นที่ๆเราเคยไปด้วยกัน เห็นของขวัญที่เธอเคยให้ ผมก็ยังคิดถึงเธอบ้าง เคยคิดว่าจะกลับไปขอเริ่มใหม่ แต่มาคิดดูอีกที ผมว่าผมควรให้โอกาสตัวเองได้เจอคนอื่นที่ดีกว่านี้บ้าง เพื่อนๆเห็นว่ายังไงครับ ผมคิดดีแล้วใช่ไหมครับ
อีกคำถามนะครับ อยากรู้ว่าผู้หญิงเค้าคิดยังไงถึงได้บล๊อคไลน์ ทั้งๆที่ขอกลับเป็นเพื่อนกัน หรือเพราะเป็นห่วงผมกลัวผมจะตัดใจไม่ได้ เลยบลอคไลน์บล๊อคเฟส ขอความเห็นด้วยนะครับ ขอบคุณที่ตามอ่านนะครับ
ปล เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงนะครับไม่ได้แต่ง แล้วก็อาจจะอ่านยากหน่อยผมเพิ่งมาเล่นพันทิพย์ครับ ไม่ค่อยได้เขียนเล่าเรื่อง
เลิกกันกับคนที่คบอยู่ครับ ตอนนี้เค้าบล๊อคเฟส ไลน์ผม อยากรู้ว่าผู้หญิงเค้าคิดอะไรอยู่ ผมคิดดีแล้วใช่ไหมที่ตัดใจ
มากล่าวถึงเธอคนนี้นิดนึงครับ เธอเป็นคนชอบเที่ยวกลางคืน ดูแสงสี ฟังเพลงตามผับ ต่างกับผมที่ชอบอยู่บ้าน ออกกำลังกาย นานๆก็ไปเที่ยว ตจว
ตอนที่คบกันแรกๆ พอดีเธอเจอผู้ชายคนนึงที่ผับ แล้วเหมือนจะให้เค้ามาส่งที่คอนโดสองต่อสอง วันนั้นผมก็เซอไพรซ์เธอพอดี หอบกระเป๋าไปนอนที่คอนโดนเธอ ก็เจอเทอกำลังจะลงจากรถเค้าครับ สภาพเมามาก และพอผมไปช่วยแบกเทอ และอุ้มเธอกลับไปที่ห้องนอน ผู้ชายคนนั้นก็โทรมา ผมนึกออกเลยถ้าคืนนั้นผมไม่ไปหาเธอ เธอคงได้มีอะไรกับชายคนนั้นแน่นอน
เหตุการณ์แบบนี้ยังมีอีกหลายต่อหลายครั้ง จนหลังๆมาเราเริ่มทะเลาะกันทุกครั้งที่เธอออกไปเที่ยวกับเพื่อนผู้ชาย เธอก็อ้างว่านิสัยเธอไม่เหมาะจะคบเพื่อนผู้หญิง มันไม่เข้ากับเธอ และเราก็ทะเลาะกันหลายต่อหลายครั้งจนเริ่มชินชาครับ หลังๆมาผมก็ลองคิดว่าจะไว้ใจเธอบ้าง แต่พอวันนึงมาแอบดูไลน์เธอ ก็เห็นเธอบอกรักเพื่อนชายเธอ บอกว่าเธอไม่รุ้ว่าทำไมเธอถึงรักผม บอกว่าเธอเจอกับชายคนนั้นช้าไป ทั้งที่ชายคนนั้นมีแฟนแล้ว และเธอก็ไปเข้าเรียนกับชายคนนั้นบ่อยๆ ทั้งที่เธอไม่ได้ลงทะเบียนเรียนวิชานั้น พอผมบอกเธอว่าผมจับได้แล้ว เธอก็ทำท่าไม่พอใจที่ผมแอบดูไลน์เธอ ทั้งๆที่เธอแอบเชคไลน์ผมประจำ แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ผมไม่ได้ทำผิดอะไร พอมันหลายต่อหลายครั้ง ผมตัดสินใจเมื่อได้โอกาสทำงานใหม่ ผมจึงเลือกรับงานโดยไม่ลังเลครับ
พอผมไปทำงานแรกๆเธอก็โทรมาหาบ่อยๆ ส่วนผมรู้สึกดีมากที่ไม่ต้องมารู้ว่าเธอแอบไปทำอะไร ไปคุยอะไรกับใครมา ยอมรับนะครับว่าทำงานได้ดีเต็มที่ ได้พักผ่อนอย่างพอเพียง พอหลังๆเธอก็เริ่มหายไป ผมก็มารู้ที่หลังว่าเธอไปเที่ยว ตจว กับชายอื่น ผมก็เลยเลียบๆถามเธอดูครับ ว่า เรายังเป็นเหมือนเดิมอยู่ไหม เธอก็ตอบมาว่า ระหว่างเรามันคงเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว ขอกลับไปเป็นเพื่อนเหมือนเดิมนะ
ผมเลยตอบไปว่า ขอเวลาอีกสักพักแล้วกันนะ ให้ได้ทำใจ ขอหายไปจากชีวิตเธอสักพักแล้วกันนะ จากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ผมก็เสียใจนะครับช่วงวันแรกๆ แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว แต่ความรู้สึกในใจมันยังผูกพันอยู่ เห็นที่ๆเราเคยไปด้วยกัน เห็นของขวัญที่เธอเคยให้ ผมก็ยังคิดถึงเธอบ้าง เคยคิดว่าจะกลับไปขอเริ่มใหม่ แต่มาคิดดูอีกที ผมว่าผมควรให้โอกาสตัวเองได้เจอคนอื่นที่ดีกว่านี้บ้าง เพื่อนๆเห็นว่ายังไงครับ ผมคิดดีแล้วใช่ไหมครับ
อีกคำถามนะครับ อยากรู้ว่าผู้หญิงเค้าคิดยังไงถึงได้บล๊อคไลน์ ทั้งๆที่ขอกลับเป็นเพื่อนกัน หรือเพราะเป็นห่วงผมกลัวผมจะตัดใจไม่ได้ เลยบลอคไลน์บล๊อคเฟส ขอความเห็นด้วยนะครับ ขอบคุณที่ตามอ่านนะครับ
ปล เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงนะครับไม่ได้แต่ง แล้วก็อาจจะอ่านยากหน่อยผมเพิ่งมาเล่นพันทิพย์ครับ ไม่ค่อยได้เขียนเล่าเรื่อง