ความรู้สึกของ "ลูกเมียเก่า"

วันก่อนเราได้มีโอกาสไปกินเลี้ยงงานวันเกิดลูกสาวของลุงค่ะ เป็นญาติฝ่ายพ่อของเรา
ทีนี้ก็จะมีการรวมญาติกัน  มาหมดทั้งเทือกเขาเหล่ากอ..

ต้องบอกก่อนว่า พ่อเราหย่ากับเเม่เราตั้งเเต่เราอยู่ในท้องแม่เเล้ว
เเต่ท่านก็ยังเเวะเวียนมาเยี่ยม ส่งค่าเลี้ยงดู ค่าเล่าเรียนให้เราตลอด

เเต่โอกาสเจอกันกับพ่อไม่ค่อยจะมี เพราะ พ่อมีครอบครัวใหม่ เเละ น้องอีก 2 คน
เเม่เราเองก็มีครอบครัวใหม่ เเต่เราสนิทกับเเม่มากกว่า เพราะอยู่กับเเม่

วันนั้นพ่อเลยนัดเราไปทานข้าวกับครอบครัวฝั่งพ่อ
ตอนเเรกเราไป เรานั่งกับพ่อเเละลูกคนที่สามของพ่อ ( เราเป็นลูกคนเเรกค่ะ )

เพื่อนของพ่อ ถามพ่อว่าเราคือใคร พ่อบอกว่า เป็นลูกสาว
เพื่อนพ่อคนนึงก็อ๋อ กับภรรยาเก่าโน่นหรอ พ่อก็บอกว่าใช่ๆ
เพื่อนพ่ออีกคนทำหน้างง บอกว่า ไหนบอกมีเเค่สองคนไง ??

เราก็น้ำตาซึมค่ะ จากยิ้มทักทายเพื่อนพ่อดีๆ เเต่พยายามกินๆๆ ไม่สนใจ พยายามกลั้นน้ำตาสุดฤทธิ์
พ่อเราก็บอกเพื่อนว่า มีสาม..


พอมีญาติรุ่นราวคราวเดียวกันมา  เราก็ย้ายไปนั่งกับเค้า
เราก็คอยเเอบมองพ่อเราตลอด เพราะนานน๊านทีจะเจอกันที ขอเก็บรายละเอียดพ่อที่รักไว้หน่อย

เราก็เห็นน้องคนที่สามเค้าก็กวนๆพ่อตามประสาเด็ก เราก็เเอบหงิดๆใจ ตอนเป็นเด็กเราได้มีโอกาสกวนพ่อเเบบนี้มั้ยนะ??
เเล้วซักพักก็มีการมอบของขวัญให้เจ้าภาพ พ่อเราพาลูกคนที่สามไปมอบของขวัญเเล้วถ่ายรูป เเบบไม่เรียกเรา
เราก็เข้าใจได้ว่า เออสงสัยอยู่ไกล พ่อเรียกไม่ถนัด

เเล้วพอซักพักภรรยาใหม่พ่อตามมากะน้องคนที่สอง เค้าก็ถ่ายภาพครอบครัวกัน เเบบไม่เรียกเรา
ถ่ายกัน 4 คน พ่อ เเม่ ลูก   ซึ่งเรารู้สึกว่าตัวเองเป็นลูกเมียน้อยไป ณ บัดดล

น้ำตาซึมค่ะ พยายามไม่คิดมาก พยายามกินๆๆๆ ไม่มองเค้า
เเล้วพี่สาวอีกคนก็บอกเราว่า พ่อเรียกอะไปถ่ายรูปกะพ่อสิ

เราก็เลยเดินไปหาพ่อ พอเดินไปถึงตัวพ่อ พ่อบอกว่าเดี๋ยวถ่ายกะพี่(เจ้าของวันเกิด)  พี่เค้าจะเดินไปหาเอง
เราก็หน้าเเตกนิดๆ  เดินกลับมาที่นั่งตัวเอง คือหน้าชาหลายรอบมาก

คือวันนี้เราไม่มีภาพคู่กะพ่อเลย เเบบรู้สึกว่า นี่มาทำอะไรวะเนี่ยในใจคิดว่า ไม่อยากมีเจอกันเเบบครอบครัวเเบบนี้อีกเเล้ว มาเเล้วทรมานใจชัดๆ

ขอจบเท่านี้เเหละค่ะ  อึดอัดใจ ไร้ที่ระบาย ... TT