ชั้นเป็นเด็กสาวบ้านนอกคนหนึ่งค่ะที่น่าตาก็ถึงขั้นจัดว่าดูดีระดับหนึ่ง
เมื่อเรียนจบ มัธยม ก่เข้ามาเรียนและทำงานต่อที่ในเมือง ชั้นทำงานเป็นแคชเชียร์ที่ร้านอาหาร
มีคนมากมายเข้ามาในชีวิต มาขายขนมจีบ แต่ชั้นก็ยังไม่เลือกใครแต่คุยกับทุกคนนนะคะ (ชั้นจัดถึงขั้นเป็นคนอัธยาศัยดีและที่สำคับปฏิเสธใครไม่เป็น)จึงพยายามบ่ายเบี่ยงแบบถนอมน้ำใจ ที่สุด กับการที่ผู้ชายทุกคนที่มาขอเป็นแฟน ยอมรับว่าอยากมีค่ะ แต่กลัวกลัวการผิดหวัง จนชั้นได้มาเตอกับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งลักษณะของเขาถือว่าเป็นคนที่เจ้าชู้มาก ระดับหนึ่งเลย เขาอายุเยอะกว่าชั้นมาก (เกือบ30ปี) เขาขอเบอชั้น แล้วก็โทมาคุยเหมือนกับทุกคนที่ผ่านมาแต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ชั้นรู้สึกถูกชะตากับเขามาก เขาจีบชั้นยุหลายเดือนจนชั้นตกลงเป็นแฟนเขา
แต่มันไม่จบแบบนี้สิคะ เขาเป็นลูกคนโตที่แม่เขารักและหวงมากๆหลังจากที่เขาเลิกกับภรรยาเก่าของเขาเมื่อ20กว่าปีที่แล้วเขาก็ไม่มีใครเป็นผู้ชายที่เย็นชาแต่กับชั้นไม่นะเขาอบอุ่นมาก แล้วก็รักชั้นมาก พอแม่เขารู้ว่าเขามีชั้นมันทำให้รักของเราเริ่มมีอุปสรรค ด้วยความที่ชั้นคงเป็นเด็ก เขาคงคิดว่าชั้นคงจะมาหลอกลูกชายเขา ชั้นโดนสารพัด เหมือนในนิยายตามตำราแม่ผัวลูกสะใภ้ แต่ชั้นก่ไม่ยอมนะคะ ไม่ๆๆๆแน่นอนค่ะชั้นตอบกลับทุกครั้งที่มีการเถียงกัน(ชั้นยังยุหอค่ะไม่ได้เข้ามายุบ้านแฟน เลยไม่ได้เจอกันเพราะเจอกันทุกครั้งต้องมีเรื่อง)
แค่นั้นไม่พอนะคะ ชั้นคบก้บเขาได้ปีกว่า พ่อเขาก่เสีย เลยทำให้แม่เขาเรียกร้องกับตัวเขามาก จากเวลาที่มีด้วยกับเกือบ24ชั่วโมงเหลือให้ชั้นแค่วันละไม่ถึง3ชั่วโมง ช่วงนั้นเป็นช่วงที่หนักที่สุดในชีวิตเลยค่ะ ยอมรับว่าปรับตัวไม่ได้ ชัเนหนีเขากลับไปบ้าน กว่าเขาจะรู้ก่เกือบอาทิตย์ ตอนนั้นชั้นคิดว่าคงไปกันไม่รอดแีกอย่างชั้นยังสาวยังสวยคงไม่ยึดติดกับผู้ชายคนนี้เหรอแต่ทำไงใจมันด็ยังรัก ชั้นจึงเริ่มเปิดโอกาสให้ตัวเองอีกครั้ง
ประจวบเหมาะที่ชั้นได้งานใหม่ เป็นสถาบันความงานที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งแต่ชั้นต้องไปอบรมที่ กทม 1เดือน ยอมรับว่านอนร้องไห้ไม่อยากไปแต่ก่ต้องไปเผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น เริ่มละคะ ความเลวของชั้น!!!
ชั้นพักยุแถวรังสิต
1อาทิตย์แรกคุยกันตลอดเวลาที่ว่าง facetime หาก่อนตลอด
พอเข้าอาทิตย์ที่2เท่านั้นแหละ
ชั้นเริ่มเล่น wechat ยุดีๆก่มีผู้ชายคนหนึ่งทักเข้ามา
เขาเป็นนายตำรวจ ยุที่สภ.คูคต เราคุยกันวันแรกเขาก่ชวนทานข้าว ด้วยความคึกคะนอง ร่วมกะมีเพื่อนที่อยรมด้วยกันเชียร์เล่นขำๆ
ชั้นจึงตอบตกลง ชั้นไปกับเพื่อนอีกคน คืนนั้นก่ทานข้าวกันเสร็จ เขาก่ส่งกลับที่พักเพราะเขาเข้าเวร
พอตอนเช้า เยาก่ขับรถเบนซ์คนงามๆซื้อกาแฟมาให้ที่อบรม ตอนกลางวันมารับไปทานข้าว ตอนเย็นมารับกลับที่พักส่วนกลางคืนเข้าเวรก่มารับไปกินข้าว
หลังจากนั้น ชั้นก่เริ่มห่างจากแฟน หลังจากคุยกันวันละหลายๆรอบเหลือแค่วัน ละรอบ
แฟนชั้นเขาก่ไม่ได้สงสัยไรเพราะที่บ้านเปิดร้านเกมเขาก่ไม่ค่อยมีเวลายุแล้ว
จากนั้นชั้นกับนายตำรวจคนนั้น ก็สนิทใกล้ชิดกันมากขึ้น เขาดูแลชั้นดีมากก จนสุดท้ายจากที่ไปไหนทีละหลายๆคนก่เหลือแค่ชั้นกับเขาสองคน
เขามีท่าทีหลายครั้งที่จะต้องการ.......แต่ชั้นก่แสดงให้เห็นว่าไม่ได้ง่ายชั้นพูดกับเขาแบบเปิดใจว่าชั้นไม่ชอบ เขาก่พยายามยุหลายครั้ง แล้วสุดท้ายชั้นก่เคลิ้มจนได้ แต่ไม่นะ
ยังๆๆๆๆๆเกือบไปแล้ว จนสุดท้ายเขาเป็นคนพูดออกมา
ว่า "พี่ทำแบบนั้นไม่ได้จิงๆทั้งที่แทบจะอดไม่ไหวใจจะขาด พี่มีลูกมีเมียแล้วพี่จะทำร้าย.....แบบนั้นไม่ได้
เราคบกันแบบนี้ ไปเรื่อยๆดีกว่า หลังจากที่.....กลับไปทำงานเราก่ยังคงติดต่อกันได้
เก็บความรู้สึกดีๆไว้แบบนี้นะ พี่รัก.....มากจิงๆ
(เราซึ้งเลย)ทั้งอึ้งทั้งงง นี่ชั้นหลงเผลอใจไปกับผู้ชายที่มีลูกมีเมียแล้วงั้นเหรอ
ทำไมชีวิตมันเล่นตลกอะไรอย่างนี้
มีแฟนก่เจอแต่ปัญหา เราคิดว่าเราจะทำใจทั้งผู้ชายคนนั้นได้แล้วเริ่มต้นใหม่กับผู้ชายคนนี้
แต่สุดท้าย เขามีเจ้าของแล้ว!!!!!!
เราปล่อยโหหห ยอมรับว่าใจง่ายที่เผลอใจไปรักเขาทั้งที่ตัวเองมีแฟนยุแล้ว(แต่มันยุในช่วงทำใจเพื่อจะได้ลืมแฟนให้ได้)
เรารู้สึกผิดมาก เขาไม่เคยบอกว่ามีเมีย แล้วเวลาที่ยุกับเราล่ะเขาบอกเมียยังไง?
ตอนเช้าไปรับที่พัก ส่งเราไปอบรม10.00น.
ตอนเที่ยงรับไปทานข้าว
ตอนเย็นรับกลับ
ตอนดึกก่พาไปกินข้าวแลเวยุกับเราทั้งคืน(แบบไม่มีไรกันนะ)
พอสักตี5เขาก่ไปออกตรวจ แล้วก่กลับมารับเราตอน9.30
เป็นแบบนี้ทุกวันแล้วเขาบอกเมียเขายังไง??
"คนเลว"ที่ยังรักเธอ
เมื่อเรียนจบ มัธยม ก่เข้ามาเรียนและทำงานต่อที่ในเมือง ชั้นทำงานเป็นแคชเชียร์ที่ร้านอาหาร
มีคนมากมายเข้ามาในชีวิต มาขายขนมจีบ แต่ชั้นก็ยังไม่เลือกใครแต่คุยกับทุกคนนนะคะ (ชั้นจัดถึงขั้นเป็นคนอัธยาศัยดีและที่สำคับปฏิเสธใครไม่เป็น)จึงพยายามบ่ายเบี่ยงแบบถนอมน้ำใจ ที่สุด กับการที่ผู้ชายทุกคนที่มาขอเป็นแฟน ยอมรับว่าอยากมีค่ะ แต่กลัวกลัวการผิดหวัง จนชั้นได้มาเตอกับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งลักษณะของเขาถือว่าเป็นคนที่เจ้าชู้มาก ระดับหนึ่งเลย เขาอายุเยอะกว่าชั้นมาก (เกือบ30ปี) เขาขอเบอชั้น แล้วก็โทมาคุยเหมือนกับทุกคนที่ผ่านมาแต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ชั้นรู้สึกถูกชะตากับเขามาก เขาจีบชั้นยุหลายเดือนจนชั้นตกลงเป็นแฟนเขา
แต่มันไม่จบแบบนี้สิคะ เขาเป็นลูกคนโตที่แม่เขารักและหวงมากๆหลังจากที่เขาเลิกกับภรรยาเก่าของเขาเมื่อ20กว่าปีที่แล้วเขาก็ไม่มีใครเป็นผู้ชายที่เย็นชาแต่กับชั้นไม่นะเขาอบอุ่นมาก แล้วก็รักชั้นมาก พอแม่เขารู้ว่าเขามีชั้นมันทำให้รักของเราเริ่มมีอุปสรรค ด้วยความที่ชั้นคงเป็นเด็ก เขาคงคิดว่าชั้นคงจะมาหลอกลูกชายเขา ชั้นโดนสารพัด เหมือนในนิยายตามตำราแม่ผัวลูกสะใภ้ แต่ชั้นก่ไม่ยอมนะคะ ไม่ๆๆๆแน่นอนค่ะชั้นตอบกลับทุกครั้งที่มีการเถียงกัน(ชั้นยังยุหอค่ะไม่ได้เข้ามายุบ้านแฟน เลยไม่ได้เจอกันเพราะเจอกันทุกครั้งต้องมีเรื่อง)
แค่นั้นไม่พอนะคะ ชั้นคบก้บเขาได้ปีกว่า พ่อเขาก่เสีย เลยทำให้แม่เขาเรียกร้องกับตัวเขามาก จากเวลาที่มีด้วยกับเกือบ24ชั่วโมงเหลือให้ชั้นแค่วันละไม่ถึง3ชั่วโมง ช่วงนั้นเป็นช่วงที่หนักที่สุดในชีวิตเลยค่ะ ยอมรับว่าปรับตัวไม่ได้ ชัเนหนีเขากลับไปบ้าน กว่าเขาจะรู้ก่เกือบอาทิตย์ ตอนนั้นชั้นคิดว่าคงไปกันไม่รอดแีกอย่างชั้นยังสาวยังสวยคงไม่ยึดติดกับผู้ชายคนนี้เหรอแต่ทำไงใจมันด็ยังรัก ชั้นจึงเริ่มเปิดโอกาสให้ตัวเองอีกครั้ง
ประจวบเหมาะที่ชั้นได้งานใหม่ เป็นสถาบันความงานที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งแต่ชั้นต้องไปอบรมที่ กทม 1เดือน ยอมรับว่านอนร้องไห้ไม่อยากไปแต่ก่ต้องไปเผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น เริ่มละคะ ความเลวของชั้น!!!
ชั้นพักยุแถวรังสิต
1อาทิตย์แรกคุยกันตลอดเวลาที่ว่าง facetime หาก่อนตลอด
พอเข้าอาทิตย์ที่2เท่านั้นแหละ
ชั้นเริ่มเล่น wechat ยุดีๆก่มีผู้ชายคนหนึ่งทักเข้ามา
เขาเป็นนายตำรวจ ยุที่สภ.คูคต เราคุยกันวันแรกเขาก่ชวนทานข้าว ด้วยความคึกคะนอง ร่วมกะมีเพื่อนที่อยรมด้วยกันเชียร์เล่นขำๆ
ชั้นจึงตอบตกลง ชั้นไปกับเพื่อนอีกคน คืนนั้นก่ทานข้าวกันเสร็จ เขาก่ส่งกลับที่พักเพราะเขาเข้าเวร
พอตอนเช้า เยาก่ขับรถเบนซ์คนงามๆซื้อกาแฟมาให้ที่อบรม ตอนกลางวันมารับไปทานข้าว ตอนเย็นมารับกลับที่พักส่วนกลางคืนเข้าเวรก่มารับไปกินข้าว
หลังจากนั้น ชั้นก่เริ่มห่างจากแฟน หลังจากคุยกันวันละหลายๆรอบเหลือแค่วัน ละรอบ
แฟนชั้นเขาก่ไม่ได้สงสัยไรเพราะที่บ้านเปิดร้านเกมเขาก่ไม่ค่อยมีเวลายุแล้ว
จากนั้นชั้นกับนายตำรวจคนนั้น ก็สนิทใกล้ชิดกันมากขึ้น เขาดูแลชั้นดีมากก จนสุดท้ายจากที่ไปไหนทีละหลายๆคนก่เหลือแค่ชั้นกับเขาสองคน
เขามีท่าทีหลายครั้งที่จะต้องการ.......แต่ชั้นก่แสดงให้เห็นว่าไม่ได้ง่ายชั้นพูดกับเขาแบบเปิดใจว่าชั้นไม่ชอบ เขาก่พยายามยุหลายครั้ง แล้วสุดท้ายชั้นก่เคลิ้มจนได้ แต่ไม่นะ
ยังๆๆๆๆๆเกือบไปแล้ว จนสุดท้ายเขาเป็นคนพูดออกมา
ว่า "พี่ทำแบบนั้นไม่ได้จิงๆทั้งที่แทบจะอดไม่ไหวใจจะขาด พี่มีลูกมีเมียแล้วพี่จะทำร้าย.....แบบนั้นไม่ได้
เราคบกันแบบนี้ ไปเรื่อยๆดีกว่า หลังจากที่.....กลับไปทำงานเราก่ยังคงติดต่อกันได้
เก็บความรู้สึกดีๆไว้แบบนี้นะ พี่รัก.....มากจิงๆ
(เราซึ้งเลย)ทั้งอึ้งทั้งงง นี่ชั้นหลงเผลอใจไปกับผู้ชายที่มีลูกมีเมียแล้วงั้นเหรอ
ทำไมชีวิตมันเล่นตลกอะไรอย่างนี้
มีแฟนก่เจอแต่ปัญหา เราคิดว่าเราจะทำใจทั้งผู้ชายคนนั้นได้แล้วเริ่มต้นใหม่กับผู้ชายคนนี้
แต่สุดท้าย เขามีเจ้าของแล้ว!!!!!!
เราปล่อยโหหห ยอมรับว่าใจง่ายที่เผลอใจไปรักเขาทั้งที่ตัวเองมีแฟนยุแล้ว(แต่มันยุในช่วงทำใจเพื่อจะได้ลืมแฟนให้ได้)
เรารู้สึกผิดมาก เขาไม่เคยบอกว่ามีเมีย แล้วเวลาที่ยุกับเราล่ะเขาบอกเมียยังไง?
ตอนเช้าไปรับที่พัก ส่งเราไปอบรม10.00น.
ตอนเที่ยงรับไปทานข้าว
ตอนเย็นรับกลับ
ตอนดึกก่พาไปกินข้าวแลเวยุกับเราทั้งคืน(แบบไม่มีไรกันนะ)
พอสักตี5เขาก่ไปออกตรวจ แล้วก่กลับมารับเราตอน9.30
เป็นแบบนี้ทุกวันแล้วเขาบอกเมียเขายังไง??