ทฤษฏีก็เพื่อการปฏิบัติ
ปฏิบัติก็เพื่อเปลี่ยนแปลงโลก
เพราะ สรรพสิ่ง มีสถานะแปรเปลี่ยน อยู่แล้วเป็นสรณะ

การเเปรเปลี่ยน  เพราะ  สิ่งต่างๆมีความแตกต่างกัน
มีศักยภาพแตกต่าง  มีพลังสะสมแฝงที่แตกต่าง
ซึ่งนั่น คือ แนวโน้มของปฏิสัมพันธ์ที่กำลังแปรเปลี่ยน ..ตลอดเวลา

ดังนั้น แง่นี้  จึงไม่มีอะไรที่เหมือนกัน หรือเท่ากัน
ทุกอย่างต่างเป็นสิ่งเฉพาะในตัวมันเอง  หรือ เป็นสิ่งในตัวเอง

ถ้านิวตัน คือ ผู้สถาปนาการค้นพบ โลกเชิงสถิตย์แบบเฉื่อย
ไอน์สไตน์  ก็คือ ผู้สถาปนาการค้นพบ ความลับของการแปรเปลี่ยน  การเคลื่อนที่ และการปฏิบัติ
ส่วนจักรวาลหลายมิติ  หรือ โลกคู่ขนาน  ก็คือ   การทับซ้อนของสัมพัทธภาพของจักรวาลที่แตกต่าง

กฏกติกาทั้งหลาย  จึงเป็นเพียงโครงครอบหนึ่งๆ ของ โลกการปฏิบัติชุดหนึ่งที่ข้อจำกัดทางร่างกายดำรงอยู่  เท่านั้น
ในขณะที่จิต และหรือการแสวงหาของมนุษย์   คือ  ความไม่สิ้นสุดที่ไร้ขอบเขต
ยืดหด   แว๊บๆด้วยอัตราเร่งดุจแสง  และไม่เคยอยู่นิ่ง
มันอาจนิ่งชั่วคราวได้ในโลกของความเป็นวัตถุ  
แต่แล้ว  เมื่อมันคุ้นชิน  มันก็จักปลดปล่อยตนเอง .......จากไป