มีใครผิดหวังซ้ำๆจนชินชาและเริ่มเหนื่อยบ้างไหมครับ มาคุยกันแบบเหงาๆ

ในอดีตจนถึงปัจจุบัน ผิดหวังซ้ำๆเรื่อยมาจนเริ่มชินชา เหงาๆ แบบว่างเปล่า คงเป็นเพราะผมเป็นคนเงียบๆ เรียบร้อย พูดน้อยมั้ง ผมคิดว่าเป็นสุภาพบุรุษมากไปจนกินแต่แห้ว บางครั้งก็ปากก็บอกไม่เป็นไร แต่ใจกลับเศร้าหมองดูไม่มีสเน่ห์รึเปล่าไม่รู้ แต่หน้าตาไม่ได้ชมตัวเองนะค่อนข้างดี แต่บุคลิกอาจไม่ดี และไม่ค่อยมีอาชีพดีๆ กับสินทรัพย์มากมั้ง
-ประภมไม่กล้าจีบสาวแอบชอบห่างๆอย่างห่วงๆขี้อายมากไม่กล้า พอชอบใครเพื่อนก็ล้อ หญิงเลยไม่ชอบเราไปด้วย
-มัธยมต้นเราชอบเขาจริงแต่เขาบอกว่าแค่ล้อเล่นขำๆ
-มัธยมปลายชอบแฟนเพื่อนแต่เราก็ไม่ได้ไปจีบอะไร พอเพื่อนคนนั้นรู้จะโดนต่อย เราก็เคลียร์กัน ปรากฎว่าไอ้คนจะต่อยเราดันเจ้าชู้ ผญ.รู้ก็หันมาหาเราแล้วก็ บอกสถานะไม่ได้ เวลามันมา ผมก็แค่แก้เหงาสินะ นั่งมองดูอยู่อย่างนั้นทรมาน
-มัธยมปลายปีสองเลยไม่เอาละคนเดิมไปจีบเขา เขารู้โดนเกลียดอย่างรุนแรงไม่พูดด้วยเลย
-มหาลัยจีบหญิงเขาก็แค่ขำๆ กับเรา
-จบมาจีบหญิง หญิงบอกให้ไปบ้าน ให้ความหวังทุกอย่าง ไปบ้านเขาเขากลับบอกเผื่อใจไว้บ้างยังมีไรไม่รู้อีกเยอะ เหมือนเขาแค่ทะเลาะกับเเฟนแล้วหาคนแก้เหงา ไม่ชอบสิ่งที่เราเป็นแม้แต่น้อย พอตัดใจ ก็บอกว่ามีตัวเลือกอีกเยอะแยะ แถมกั๊กเราไว้อีก เกิดภาวะซึมเศร้าอย่างหนักไปเลย สงสารแม่ร้องไห้ให้กับเรา
- พอจีบอีกคนที่มาให้ความหวังถามว่ามีใครคุยไหม มีแฟนรึยังก็ไม่บอก ให้ไปหา ผมก็ไป ปทุม อุดร ไปเจอผมก็ทำเหมือนเซ็งๆมาก เหมือนอยากให้รีบๆกลับ หลบๆกลัวคนเห็น แล้วจะให้ผมไปทำไมเสียดายเงิน แค่ไปส่งยังไม่ไปส่งเลย มารู้ว่ามีใครในใจอีกโคตรช้ำ ไม่ชอบก็อย่าให้ความหวังกันสิครับ
บางทีผมก็เริ่มเหนื่อยกับมันยิ่งวิ่งตามยิ่งไขว่คว้ายิ่งหนีห่าง ถามว่าเหงาไหมก็เหงา แต่ชักจะเริ่มรู้สึกไม่มีความรู้สึกอะไรกับสิ่งนี้แล้ว เดี๋ยวนี้หาความจริงใจยากไปทุกที

ไม่อยากเป็นตัวเลือกของใคร ตัวสำรองใคร ทำไมไม่คุยทีละคน เป็นตัวเลือกที่ไม่ถูกเลือกเจ็บนะ ไม่เลือกไม่ว่าตัดใจไปแล้วยังมาล้อเล่นกับความรู้สึกหลังจากนั้นอีก อยากก็อยากมีแต่พอทำลงไปก็เป็นแบบนี้ทุกที ใครเป็นกันมั่ง เบื่อที่จะอวยพรคนที่จีบด้วยคำนี้แล้ว "ขอให้เธอโชคดีกับความรักนะ" "ขอให้มีความสุขกับคนที่เธอเลือก" อย่าปั่นหัวใครเล่น บริหารเสน่ห์เพราะความสนุกเลยครับผมขอร้องไม่ว่าหญิงหรือชายนะ