ก่อนที่เราจะเเต่งงานกับสามี คำถามเเรกที่เราถามเค้า "ถ้าฉันมีลูกไม่ได้ เธอยังอยากจะมีชีวิตร่วมกับฉันอีกไหม??"
การมีลูกคือการสืบเผ่าพันธุ์ของสัตว์โลกทุกชนิด ถ้าทุกคนในโลกนี้คิดเหมือนคุณ ป่านนี้มนุษย์คงจะสูญพันธุ์ไปเเล้ว ^__^

โลกนี้ยังมีผู้หญิงอีกหลายคน ที่เหมาะที่จะเป็นเมีย เเต่ไม่เหมาะที่จะเป็นเเม่ เเละคุณก็เป็นหนึ่งในนั้น จริงๆเเล้วเราไม่คิดว่าคุณผิดอะไรเลยนะคะ ถ้าจะผิดก็ผิดเเค่เรื่องเดียวคือ ยอมมีลูกเพราะต้องการจะเอาใจสามี ไม่ใช่เพราะอยากเป็นเเม่เลยสักนิด

ชีวิตครอบครัวคือการเสียสละค่ะ มันไม่ใช่การลงทุนอะไรเลย มันเป็นเรื่องของความรู้สึกล้วนๆ การที่เราจะทำอะไรให้กับใครนั้น ถ้าคุณคิดถึงเเต่ว่าคุณจะได้อะไรกลับคืนมา ชีวิตคุณจะไม่มีความสุขเลย สามีภรรยาก็เช่นกัน ชีวิตคู่นั้นไม่มีคำว่าเท่าเทียม เเต่มันคือการให้ มันคือการเสียสละ

ตัวเราเองมีลูกสองคน มีคนเเรกเพราะอยากมีใครสักคนมาสืบเผ่าพันธุ์ มีคนที่สองเพราะอยากให้เป็นเพื่อนกัน ตั้งเเต่เค้าเกิด เค้าก็เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเรามาโดยตลอด ไม่ว่าเราจะทำอะไรหรือไปไหน เค้าจะไปกับเราตลอด เราไม่เคยคิดว่าลูกเป็นส่วนเกินของชีวิต  เราเลี้ยงลูกเองเเละเลี้ยงด้วยนมเเม่ทั้งคู่

เกิดเป็นคน ทำอะไรอย่าหวังเเต่กำไรค่ะ เรียนรู้ที่จะเป็นผู้ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบเเทนบ้าง เเล้วชีวิตจะมีเเต่ความสุขค่ะ

ไม่เกี่ยวกับเนื้อหากระทู้ เเต่อยากอวดค่ะ ....
นี่เป็นส่วนหนึ่ง ของขวัญวัน x-mas ที่ลูกสาวกำลังห่อเพื่อเอาไปให้พี่ป้าน้าอาย่ายาย ให้ทุกปี เเละไม่เคยได้คืน เเต่ก็ยังให้เพราะอยากให้ เหล่าม่าอายุเเปดสิบกว่าเเล้ว ไม่รู้ว่าจะให้เเกได้อีกสักกี่ปี ยิ่งน้าอาด้วยเเล้ว ปีชาติเเทบจะไม่เคยเจอกัน เเต่ก็เอาของขวัญไปให้ถึงบ้านทุกคน ไม่ได้คิดว่ามันคือกำไรหรือขาดทุน เเค่อยากเห็นรอยยิ้มของคนชราเหล่านั้น ให้เค้ารู้ว่า ลูกหลานไม่เคยลืม ............เอาไว้สักวันเมื่อคุณเเก่ชรา คุณจะรู้ว่า การที่มีลูกหลานมาเยี่ยมเยียนในวันเทศกาลนั้น คุณจะมีความสุขสักเเค่ไหน  

หรือว่าคุณอยากเป็นหญิงชราที่เดียวดาย มีเงินมากมาย เเต่หาใครที่จริงใจไม่ได้เลยสักคน ^__^