สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 10
33 ก็ไม่ได้สายอะไร ที่จะสร้างกำลังใจให้ตัวเอง ผม35แล้ว พอใจในชีวิตระดับหนึ่ง
มีคนบอกผมบ่อยๆ ว่า ผม
โชคดีที่เรียนดี จบมาเกรดดี---ผมว่ามาจากความตั้งใจเรียน ไม่คิดว่าตัวเองเก่งแล้วขี้เกียจ
โชคดีที่ได้งานดี---ผมว่าผมเลือกทำงานที่ดีๆได้
โชคดีที่เจ้านาย-เพื่อนร่วมงานรักและให้โอกาส-- ผมว่าความรักความเกลียดขึ้นอยู่กับวางตัวของเรา เราสร้างมันได้
โชคดีที่ได้เลื่อนตำแหน่ง--- ผมว่าส่วนหนึ่งมาจาก การต่อโท การไปสัมนา ในวันหยุด โดยไม่เลยลางานเพราะเรื่องนี้เลย
โชคดีที่ไม่เคยโดนหักเงิน โดนประเมินต่ำ----ผมว่าเกิดจาก การไม่เคยเกี่ยงงาน ไม่เคยลาพักร้อน ไม่เคยมาสาย (ทำมาสิบปีลาป่วย 3วัน)
โชคดีที่คุยและเป็นเป็นที่ปรึกษาเพื่อน-เจ้านายได้ทุกเรี่อง---ผมว่าเกิดจากการอ่านตำรา งานวิจัย หรือแม้แต่นิตยสารและเว็บบอร์ด เป็นงานอดิเรก
โชคดีที่มีแต่เพื่อนดีๆ คนดีๆ เก่งๆ---ผมว่าถ้าเราอยากอยู่ท่ามกลางคนแบบนี้เราก็ต้องเป็นหนึ่งในคนแบบนี้
ผมไม่เชื่อในโชคเท่าไหร่ เพราะผม ซื้อหวยก็ไม่ถูก ไม่เคยได้อะไรโดยไม่เหนื่อย ไม่พยายาม
รอบข้างผมมีเยอะประเภทท้อในโชคชะตา แต่ไม่เคยเห็นทำอะไรที่ทำให้โชคเอียงเข้าหา
ต้องรู้ว่าตัวเองชอบและถนัดอะไร แต่อะไรที่ชอบและถนัดแต่ไม่ได้ทำให้ชีวิตดีขึ้นก็ต้องเปลี่ยน
การคิดนอกกรอบโดยไม่สนใจตลาด ลุยทำทุกอย่างโดยไม่ศึกษาให้รอบคอบ บางทีมันก็เป็นความพยายามทื่สูญเปล่านะครับ
ปล.ผมมาจากครอบครัวชาวนาที่ยากจนเช่นกันครับ ตอนเด็กๆมีเงินติดตัวไปโรงเรียนไม่กี่บาท ไม่มีของเล่น ไม่ได้ไปเที่ยว
แต่ก็ค่อยๆ เปลี่ยนตัวเองมาเรื่อยๆ ไม่ได้โลกสวย แต่ผมเชื่อจริงๆว่า เราเป็นคนกำหนดชะตาชีวิตตัวเองได้ครับ
มีคนบอกผมบ่อยๆ ว่า ผม
โชคดีที่เรียนดี จบมาเกรดดี---ผมว่ามาจากความตั้งใจเรียน ไม่คิดว่าตัวเองเก่งแล้วขี้เกียจ
โชคดีที่ได้งานดี---ผมว่าผมเลือกทำงานที่ดีๆได้
โชคดีที่เจ้านาย-เพื่อนร่วมงานรักและให้โอกาส-- ผมว่าความรักความเกลียดขึ้นอยู่กับวางตัวของเรา เราสร้างมันได้
โชคดีที่ได้เลื่อนตำแหน่ง--- ผมว่าส่วนหนึ่งมาจาก การต่อโท การไปสัมนา ในวันหยุด โดยไม่เลยลางานเพราะเรื่องนี้เลย
โชคดีที่ไม่เคยโดนหักเงิน โดนประเมินต่ำ----ผมว่าเกิดจาก การไม่เคยเกี่ยงงาน ไม่เคยลาพักร้อน ไม่เคยมาสาย (ทำมาสิบปีลาป่วย 3วัน)
โชคดีที่คุยและเป็นเป็นที่ปรึกษาเพื่อน-เจ้านายได้ทุกเรี่อง---ผมว่าเกิดจากการอ่านตำรา งานวิจัย หรือแม้แต่นิตยสารและเว็บบอร์ด เป็นงานอดิเรก
โชคดีที่มีแต่เพื่อนดีๆ คนดีๆ เก่งๆ---ผมว่าถ้าเราอยากอยู่ท่ามกลางคนแบบนี้เราก็ต้องเป็นหนึ่งในคนแบบนี้
ผมไม่เชื่อในโชคเท่าไหร่ เพราะผม ซื้อหวยก็ไม่ถูก ไม่เคยได้อะไรโดยไม่เหนื่อย ไม่พยายาม
รอบข้างผมมีเยอะประเภทท้อในโชคชะตา แต่ไม่เคยเห็นทำอะไรที่ทำให้โชคเอียงเข้าหา
ต้องรู้ว่าตัวเองชอบและถนัดอะไร แต่อะไรที่ชอบและถนัดแต่ไม่ได้ทำให้ชีวิตดีขึ้นก็ต้องเปลี่ยน
การคิดนอกกรอบโดยไม่สนใจตลาด ลุยทำทุกอย่างโดยไม่ศึกษาให้รอบคอบ บางทีมันก็เป็นความพยายามทื่สูญเปล่านะครับ
ปล.ผมมาจากครอบครัวชาวนาที่ยากจนเช่นกันครับ ตอนเด็กๆมีเงินติดตัวไปโรงเรียนไม่กี่บาท ไม่มีของเล่น ไม่ได้ไปเที่ยว
แต่ก็ค่อยๆ เปลี่ยนตัวเองมาเรื่อยๆ ไม่ได้โลกสวย แต่ผมเชื่อจริงๆว่า เราเป็นคนกำหนดชะตาชีวิตตัวเองได้ครับ
สมาชิกหมายเลข 4843976 หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 4419555 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1746312 ถูกใจ, ทะเลฟ้าภูเขาเขียว ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 883206 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 2333397 ถูกใจ, Isbella ถูกใจ, DrowsyMorning ถูกใจ, ห อ ม ก ลิ่ น แ ก้ ม น ว ล ถูกใจ, Sugar lip ถูกใจรวมถึงอีก 49 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 42
ผมไม่รู้หรอกครับประสบความสำเร็จของคุณระดับไหน. แม่ส่งให้ผมเรียนได้จนจบ ม.6. พอจบมาต้องมาหางานทำ. เป็นกรรมกรก็เคย ได้วันล่ะ 180 ทำตั้งแต่ 6 โมงเช้าจน 6 โมงเย็น โดนโกงค่าแรงอยู่ไม่ไหว มาเป็นพนักงานส่งไก่ ชม. ล่ะ 23 บาท ค่าส่ง 15 บาท น่าจะมีคนรู้ว่าไก่เจ้าไหน. หาเงินเรียนเองเรียนรอบค่ำเอา.ผลปรากฏต้องออกกลางคันเพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม ไม่ได้เรียนหัวหน้าก็ดีให้ทำโอทีต่อ แต่ไม่ได้ค่า ชม. หัวหน้าก็เอาเปรียบพูดประมาณว่าไม่ได้เรียนจะรีบกลับไปไหน เคยร้องไห้กลางแดด. กลางสายฝน. เคยเจอพ่อขับแท๊กซี่อยู่ โบ๊กมือยิ้มให้ แต่พอกลับบ้านมาแม่มาเล่าให้ฟังว่า ผู้โดยสารถามพ่อว่าใคร พ่อตอบว่าไม่รู้จัก. เหนื่อยมากแต่ไม่เคยท้อเลย. รายได้คนจบ ม6 นี้แทบไม่ต้องคิดเลยครับน้อยมาก ไม่ไหวมีพี่แนะนำให้ลองมาขายของตามตลาดนัด. ตื่น ตี. 2-3. มาซื้อของ.นาฬิกา แว่นตา. มาขาย ตามตลาดนัด ย้ายไปเรื่อย จรัญ 57 บ้าง ข้างโรงพยาบาลเจ้าพระยา. บางวันก็ควบหน้าบางขุนศรีรอบดึก ได้วันนึง 500-600 พอดี แม่ได้แผงห่อหมก มีข้อเสนอว่าถ้าช่วยขายจะจ่ายค่าเทอมให้ ให้เลิกขายของตามตลาดนัด. เราก็อยากเรียนต่ออยู่ล่ะเลยมาเรียนต่อเทคโนสยามค่ำ ทีนี้ ต้องตื่นตั้งแต่เที่ยงคืน ขายจน หกโมงเช้า 6 โมงเช้าครับเป็นตลาดเช้า. ไปเรียน 6 โมงเย็น เลิก 2 ทุ่ม.จนเรียนจบ ปวส. เพื่อนชวนมาทำงาน ผมก็ช่วยแม่ขายของตลอดน่ะ ตื่นเที่ยงคืน เลิกหกโมงเช้าเข้ามานอน 7.30 ก็ตื่นอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานเลิก 16.30. เงินเดือนไม่ต้องใช้เลยเดือนล่ะ 5160. เปิดสอบพนักงานราชการ. ใช้ประกันสังคม. ผมสอบได้ ผมก็ช่วยแม่ขายของปกติเรียนต่อ ป.ตรี. จนจบทำงาน 7 ปี เปิดสอบข้าราชการ. ธุรการ ตอนสอบผมแทบไม่มีเวลานอนเลย. เพราะไหนจะช่วยแม่ขายของไหนจะไปทำงาน. ไหนจะอ่านหนังสือแต่มันคือโอกาส. ผมคิดอย่างเดียวเพื่อพ่อกับแม่. จะได้เบิกค่ารักษาพยาบาลได้. เพราะถ้าเกิดเจ็บป่วยขึ้นมาผมจะเอาเงินที่ไหนมารักษาพ่อกับแม่. อ่านหนังสืออย่างหนักผลปรากฏผมสอบได้ที่ 2 ^^. พอสิ้นปีเปิดสอบอีก ระดับนักวิชาการ ซึ่งเงินเดือนนี้โดดเลย. ทีนี้ผมก็อ่านหนังสืออย่างหนักแต่รอบนี้เพื่อตัวเอง.เพื่อเงินเพื่ออนาคต. พ่อกับแม่ผมก็อยู่ด้วยทีแรก. แต่ตอนนี้แยกกันอยู่เพราะอายุมากล่ะทำงานไม่ไหว. ผมก็บอกพ่อน่ะว่าไปอยู่กับแม่ไหมไม่ต้องทำงานอะไรพักผ่อน. แต่พ่อเลือกไปอยู่กับเมียน้อยเพราะสงสารมัน พ่อนิสัยไม่ค่อยดีซักเท่าไร. ตอนมีก็ไปกินเหล้า เที่ยว. เล่นการพนันหมด ตอนนี้ผมทำงานผมก็ส่งเงินให้แต่แม่ใช้. ส่วนพ่อยังมีรายได้จากการขับแท๊กซี่อยู่ ค่ารักษาก็เบิกกรมบัญชีกลางเอาเพราะผมรับราชการ. พ่อเป็นเบาหวานจนใกล้จะเป็นโรคไตใช้ 30 บาท. ตอนนี้เบิกกรมบัญชีกลางมารักษาที่ศิริราช. หมอก็ดีมากครับดูแลให้ทุกอย่างแต่คนเยอะไปหน่อย ตอนนี้จากยากินมาใช้ฉีดแทน. พ่อผมไม่เคยส่งเสียให้ผมเรียนเลยน่ะครับ ตอนนี้ผมอยู่ห้องพักราชการ เงินเดือนพอสมควร. ส่วนแม่ปลูกบ้านไว้ที่ ตจว. มีผมกับพี่ชายส่งเงินให้ใช้ 1-2 อาทิตย์ผมก็ขับรถไปหาทีนึง ส่วนตัวผมก็คิดว่าประสบความสำเร็จส่วนนึงน่ะครับเพราะตอนนี้ชีวิตก็เรื่อย ๆ กับการทำงาน ^^ ตอนนี้ส่งหุ้นสหกรณ์เยอะพอสมควร ปกติจะปันผลเดือนเมษายน. ผมเก็บสะสมไว้เวลาได้เงินปันผลจากหุ้น. จะได้เอาเงินตรงนี้พาแม่ไปเที่ยวพักผ่อน.ครับ ปัจจุบันผมอายุ 33 เท่าเจ้าของกระทู้น่ะครับ
สมาชิกหมายเลข 4400563 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4419555 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1746312 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2764944 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2333397 ถูกใจ, vidsava ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1947907 ทึ่ง, EREWHON_nowhere ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 1413644 ซึ้ง, เด็กชายแสนดี ซึ้งรวมถึงอีก 30 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 51
คำคมของจีน
"30 ลิขิตฟ้า 70 มานะตน"
คำคมของบิล เกต
แม่เล่าให้ฟัง สมัยพ่อวัยรุ่น จนมาก
ไม่มีอะไรจะกิน ต้องเอาข้าวบูด
มาล้างน้ำแล้วต้มกินใหม่
พ่อไม่เคยบ่นชะตาชีวิตตัวเองเลย
มีแต่สู้ ทำงานหนักมาก
แต่งกับแม่ ก็ยืมทองคนอื่นเค้ามาวาง
เสร็จก็เอาไปคืนตามบ้านเพื่อน
กินก๋วยเตี๋ยว น้ำเยอะเส้นเยอะ ไม่เคยได้กินลูกชิ้น
แบ่งกันกินกับแม่ ใส่ข้าวกินกับก๋วยเตี๋ยว
แค่เพื่อให้อิ่มท้อง
ยังมีอีกเยอะ ความลำบากที่ฟังแล้วชวนเศร้า
สำหรับเรา แค่มี ตาที่ไม่บอดไม่มืด
ได้มองเห็นท้องฟ้า เห็นทะเล ถือว่าโชคดี
แค่มี มือสองมือ ขาสองขา ได้ทำงานเลี้ยงชีพ
ก็ถือว่าโชคดี
แค่ร่างกายขยับได้ ไม่เป็นภาระใครๆก็ถือว่าโชคดี
และยิ่งได้เกิดเป็นลูกของพ่อกับแม่
ถือว่าเป็นโชคประเสริฐที่สุดแล้ว
เป็นกำลังใจให้แล้วกัน
"30 ลิขิตฟ้า 70 มานะตน"
คำคมของบิล เกต
แม่เล่าให้ฟัง สมัยพ่อวัยรุ่น จนมาก
ไม่มีอะไรจะกิน ต้องเอาข้าวบูด
มาล้างน้ำแล้วต้มกินใหม่
พ่อไม่เคยบ่นชะตาชีวิตตัวเองเลย
มีแต่สู้ ทำงานหนักมาก
แต่งกับแม่ ก็ยืมทองคนอื่นเค้ามาวาง
เสร็จก็เอาไปคืนตามบ้านเพื่อน
กินก๋วยเตี๋ยว น้ำเยอะเส้นเยอะ ไม่เคยได้กินลูกชิ้น
แบ่งกันกินกับแม่ ใส่ข้าวกินกับก๋วยเตี๋ยว
แค่เพื่อให้อิ่มท้อง
ยังมีอีกเยอะ ความลำบากที่ฟังแล้วชวนเศร้า
สำหรับเรา แค่มี ตาที่ไม่บอดไม่มืด
ได้มองเห็นท้องฟ้า เห็นทะเล ถือว่าโชคดี
แค่มี มือสองมือ ขาสองขา ได้ทำงานเลี้ยงชีพ
ก็ถือว่าโชคดี
แค่ร่างกายขยับได้ ไม่เป็นภาระใครๆก็ถือว่าโชคดี
และยิ่งได้เกิดเป็นลูกของพ่อกับแม่
ถือว่าเป็นโชคประเสริฐที่สุดแล้ว
เป็นกำลังใจให้แล้วกัน
สมาชิกหมายเลข 4843976 หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 4419555 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1937778 ถูกใจ, Raven_kate ถูกใจ, งงกับชื่ออยู่สองนาที ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 765026 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1413644 ถูกใจ, เด็กชายแสนดี ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1204761 ถูกใจ, Intelligence_N ถูกใจรวมถึงอีก 9 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 6
คนสำเรจเขาจะไม่อาศัยดวงเลยและไม่เชื่อเรื่องดวง เชื่อว่ามาจากความพยายามและความสามารถถล้วนๆ เขาต้องใช้ความสามารถความพยายามจริง
แต่หารู้ไม่ว่านั้นคือดวงของเขาให้เกิดมาเก่งมีความคิดมีความพยายามนั้นแหระ
แต่ไงซะ ถ้าไม่นับพวกคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด จะประสบความสำเร็จล้วนต้องทำ ดังนั้นชีวิตจริงไม่ต้องไปสนหรอกว่าจะมีดวงไหม จะสำเร็จไหม ขอให้ลุยก้พอ ยังไงก็ไม่อดตาย
ทำให้ดีที่สุดไม่ต้องไปเปรียบกับใคร ดวงมันไม่เหมือนกัน แต่จำไว้ไม่มีความสำเร็จที่ได้มาจากนั่งๆนอนๆ
เราอาจประสบความสำเรจสักวัน
แต่หารู้ไม่ว่านั้นคือดวงของเขาให้เกิดมาเก่งมีความคิดมีความพยายามนั้นแหระ
แต่ไงซะ ถ้าไม่นับพวกคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด จะประสบความสำเร็จล้วนต้องทำ ดังนั้นชีวิตจริงไม่ต้องไปสนหรอกว่าจะมีดวงไหม จะสำเร็จไหม ขอให้ลุยก้พอ ยังไงก็ไม่อดตาย
ทำให้ดีที่สุดไม่ต้องไปเปรียบกับใคร ดวงมันไม่เหมือนกัน แต่จำไว้ไม่มีความสำเร็จที่ได้มาจากนั่งๆนอนๆ
เราอาจประสบความสำเรจสักวัน
สมาชิกหมายเลข 3206775 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 765026 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1038959 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1204761 ถูกใจ, ราร์ดั๊ก ถูกใจ, mengnoi ถูกใจ, เช้านี้ฟ้าใส ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1635395 ถูกใจ, kung fu kitten ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 720507 ถูกใจรวมถึงอีก 2 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 23
งั้นผมมีคำถามครับ พี่คิดว่าดวงหรือความมุมานะของพี่ครับที่ทำให้พี่มีวันนี้ วันที่พี่ไม่ต้องทำนาอยู่เชียงราย มีเงินติดกระเป๋าทุกวัน มีเงินซื้อคอม/Smart phone มาเปิด pantip อ่าน ได้เป็นเจ้าของกิจการ หรืออะไรอีกมากมาย ที่ลูกชาวนาจนๆทำไม่ได้ พี่ว่าทั้งหมดเกิดจากดวงหรือความมุมานะของพี่ครับ ผมกำลังจะบอกว่าจุดเริ่มต้นของพี่กับสิ่งที่พี่เป็นอยู่ตอนนี้มันต่างกันเยอะเลย พี่มาตั้งไกลด้วยความมุมานะล้วนๆ น้อยคนนักที่จะเป็นแบบนี้นะครับ
สมาชิกหมายเลข 2567511 ถูกใจ, ห อ ม ก ลิ่ น แ ก้ ม น ว ล ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1204761 ถูกใจ, ยาดมตราโยคีขี่กูปรีไปญี่ปุ่น ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1694577 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1258649 ถูกใจ, ผึ้งน้อยพเนจร ซึ้ง, มูมูน้อย ชีวิตต้องสู้ ถูกใจ
แสดงความคิดเห็น
ถามคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตหน่อยครับ คุณ!พึ่งดวงหรือเปล่าครับ ?
ผมเกิดในครอบครัวที่ยากจนครับ (เรียกว่ายากจนจริงๆ ตอนเด็กๆไม่มีเงินติดตัวไปโรงเรียนสักบาทเลยก็มีครับ) ผมเป็นลูกชาวนาครับ บ้านเกิดผมอยู่เชียงราย (หนาวมากตอนนี้) ผมดิ้นรนต่อสู้ชีวิตตามประสาคนต่างจังหวัดที่อยากจะประสบความสำเร็จทั่วๆไปครับ (ได้มีโอกาสไปสู้ชีวิตที่กรุงเทพ 5-6 ปี )
ตอนสมัยหนุ่มๆ ผมเคยคิดนะว่า ดวง เป็นแค่ข้ออ้างสำหรับคนขี้แพ้ คนจริงเขาไม่ต้องพึ่งดวงกันหรอก! ผมเป็นคนกล้าบ้าลุยมากๆครับ อะไรๆที่เขาๆไม่ทำกันผมทำหมดเลย เสี่ยง!ทำหมด คิดนอกกรอบ บางครั้งก็คิดไปนอกโลกโน้นเลยครับ (ผมขอไม่เอ่ยแล้วกันนะครับ ว่าทำอะไรมาบ้าง แต่เยอะมากๆครับ พนักงานทำความสะอาด จนไปถึง งานออฟฟิต และมาลงเอยที่เจ้าของกิจการ เปิดร้านขายของ บลาๆๆ )
จนมาถึงวันนี้ ใกล้จะสิ้นปีอีกแล้ว ผมจะแก่ขึ้น พลังผมเริ่มจะหดหาย ความฝัน ความหวังผมลดน้อยลงไป...ผมมานั่งทบทวนอะไรหลายๆอย่าง
คำว่า ดวง! มันมีผลต่อชีวิตคนเราจริงๆ การที่คนๆหนึ่งจะประสบความสำเร็จในชีวิตได้นั้น อาศัยเพียงแค่ ความมุมานะ ความพยายาม ความอดทน ความคิดสร้างสรรค์ แค่นี้! จริงเหรอ .... คนบางคน ทำไม?ประสบความสำเร็จง่าย ซ่ะเหลือเกิน แต่บางคน ทำไมชั่งยากเย็นแสนเข็นจริงๆ
นี้เลยครับ ไอดอล ของผม